Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σύνδεσμοι Φίλων ΠΑΟΚ για τον Άλκη: «Φταίμε και μεις, ζητάμε την πιο ειλικρινή συγγνώμη»

Με μια ανα­κοί­νω­ση για την δολο­φο­νία του 19χρονου Άλκη Καμπα­νού, οι οργα­νω­μέ­νοι φίλοι του ΠΑΟΚ πήραν θέση για το τρα­γι­κό συμ­βάν, ζητώ­ντας συγνώ­μη από την οικο­γέ­νεια του Άλκη και υπο­σχό­με­νοι να κάνουν ότι περ­νά απ’ το χέρι τους προ­κει­μέ­νου να γίνει πρά­ξη η επι­θυ­μία του πατέ­ρα του αδι­κο­χα­μέ­νου νεα­ρού για την διε­ξα­γω­γή ενός φιλι­κού αγώ­να Άρη-ΠΑΟΚ.

Ολό­κλη­ρη η ανα­κοί­νω­ση έχει ως εξής:

Ενδε­χο­μέ­νως, αυτά είναι τα πιο ειλι­κρι­νή και δύσκο­λα λόγια που έχου­με γρά­ψει ποτέ σαν Σύν­δε­σμοι Φίλων Π.Α.Ο.Κ. Από την Δευ­τέ­ρα το βρά­δυ δεν μπο­ρεί να χωρέ­σει ο νους μας ότι ένα παι­δί μόλις 19 χρο­νών που δεν πρό­λα­βε κάν να γευ­τεί τις χάρες και τις λύπες της ζωής, γεμά­το όνει­ρα και φιλο­δο­ξί­ες δεν είναι πλέ­ον μαζί μας.

ΚΑΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ,ΦΤΑΙΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ.

Εμείς σαν οπα­δοί του Παν­θεσ­σα­λο­νί­κειου Αθλη­τι­κού Ομί­λου Κωστα­ντι­νου­πο­λι­τών, δεν μάθα­με από τα λάθη μας και δεν κατα­φέ­ρα­με να βγού­με από το επι­κίν­δυ­νο μονο­πά­τι το οποίο περ­πα­τού­σα­με επί σει­ρά ετών. Όντας κομ­μά­τι του ευρύ­τε­ρου οπα­δι­κού κινή­μα­τος, όπως και όλοι οι υπό­λοι­ποι οπα­δοί της χώρας. Γνω­ρί­ζου­με πολύ καλά ότι παρό­λα τα ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ παρό­μοια περι­στα­τι­κά βίας μετα­ξύ οπα­δών τα τελευ­ταία χρό­νια, έχου­με θρη­νή­σει έλα­χι­στους νεκρούς καθα­ρά και μόνο λόγω τύχης.

Δυστυ­χώς έχου­με δεί όλοι πιστο­λιές μέρα μεσημέρι,τσεκουριές,μαχαιριές,πυρπολήσεις αυτο­κι­νή­των και ανυ­πο­ψί­α­στους φιλά­θλους που στην προ­σπά­θεια τους να ξεφύ­γουν από καρ­τέ­ρι αντί­πα­λων οπα­δών παρα­σύρ­θη­καν από διερ­χό­με­νο αυτο­κί­νη­το και πέθα­ναν στην μέση του δρόμου.

Όλος αυτός ο φάυ­λος κύκλος της οπα­δι­κής βίας θα έπρε­πε να τελειώ­σει ΧΘΕΣ.

Εμείς από την πλευ­ρά μας ανα­λαμ­βά­νου­με το κομ­μά­τι της ευθύ­νης που μας αναλογεί.

Mας ενώ­νει η λατρεία για τις ομά­δες μας, αντι­με­τω­πί­ζου­με τα ίδια ακρι­βώς προ­βλή­μα­τα στην καθη­με­ρι­νό­τη­τα μας και το γεγο­νός ότι μας χωρί­ζει ένα δια­φο­ρε­τι­κό κασκόλ είναι μηδα­μι­νό μπρο­στά στην αξία της ανθρώ­πι­νης ζωής.

Έχουν βρε­θεί και οπα­δοί άλλων ομά­δων στην θέση μας και πιστεύ­ου­με ότι ήρθε επι­τέ­λους η ώρα να απο­δε­χτού­με συλ­λο­γι­κά μια ριζι­κή αλλα­γή στην οπα­δι­κή αντι­πα­λό­τη­τα, ώστε ποτέ καμία άλλη μάνα στην Ελλά­δα να μην ξανα­κλά­ψει το γιό της.

Είμα­στε συντε­τρι­μέ­νοι, εκφρά­ζου­με τα βαθιά συλ­λυ­πη­τή­ρια μας και ζητά­με την πιο ειλι­κρι­νή ΣΥΓΓΝΩΜΗ από την οικο­γέ­νεια και τους οικεί­ους του Αλκη.

Ως ελά­χι­στη ανα­γνώ­ρι­ση του μεγα­λεί­ου ψυχής αυτού του πατέ­ρα, υπο­σχό­μα­στε ότι θα κάνου­με ότι περ­νά­ει από το χέρι μας ώστε να γίνει πραγ­μα­τι­κό­τη­τα η επι­θυ­μία του, ένας φιλι­κός αγώ­νας μετα­ξύ των ομά­δων μας με ανοι­χτές κερ­κί­δες για όλους τους φιλά­θλους της Θεσσαλονίκης.

Μετά τιμής,
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΦΙΛΩΝ Π.Α.Ο.Κ.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο