Τίνα Τάρνερ: «You’re Simply the Best»

Με λου­λού­δια, κεριά και σημειώ­μα­τα ο κόσμος τιμά στο Χόλι­γουντ και την κατοι­κία της κοντά στην Ζυρί­χη την βασί­λισ­σα του rock’n roll που πέθα­νε στα 83 της χρό­νια στην Ελβετία.

Ενα κόκ­κι­νο τρια­ντά­φυλ­λο και ένα σημεί­ω­μα ήταν στε­ρε­ω­μέ­νο το πρωί στην πύλη της ελβε­τι­κής κατοι­κί­ας όπου πέθα­νε Τίνα Τέρ­νερ: «Πιστεύω ότι είναι ΟΚ που ήρθα νωρίς σήμε­ρα. Ευχα­ρι­στώ και αντίο Τίνα. You’re Simply the Best»

«Για­τί είναι η βασί­λισ­σα, η βασί­λισ­σα όλων των γυναι­κών, την αγα­πώ την Τίνα», έλε­γε συγκι­νη­μέ­νος μπρο­στά στην ελβε­τι­κή της κατοι­κία όπου και πέθα­νε ένας 48χρονος σλο­βέ­νος φαν, όταν το πλή­θος έκα­νε ουρά όλη την νύκτα για να απο­θέ­σει κάτι στην μνή­μη της.

Η Τίνα Τέρ­νερ εγκα­τα­στά­θη­κε στην Ελβε­τία το 1995 μαζί με τον σύντρο­φό της, τον Γερ­μα­νό Ερβιν Μπαχ. Το 2013, τρεις μήνες μετά τον γάμο τους και αφού πήρε την ελβε­τι­κή υπη­κο­ό­τη­τα, απαρ­νή­θη­κε την αμε­ρι­κα­νι­κή υπηκοότητα.

«The Best»

Η εκρη­κτι­κή γυναί­κα, που έβα­ζε φωτιά στην σκη­νή και στα πλή­θη σε ολό­κλη­ρο τον κόσμο με την μονα­δι­κή φωνή και την φλο­γε­ρή σκη­νι­κή παρου­σία που έλε­γε ότι φοβά­ται να γερά­σει, δήλω­νε τον Απρί­λιο στον Guardian ότι ήλπι­ζε πως θα την θυμού­νται ως «τη βασί­λισ­σα του rock’n roll». Και κέρ­δι­σε και αυτό το στοί­χη­μα, αν δει κανείς σήμε­ρα τις ανα­φο­ρές στο όνο­μά της σε ολό­κλη­ρο τον κόσμο.

Για την απώ­λεια της «θρυ­λι­κής βασί­λισ­σας του ροκ», μίλη­σε ο μπα­σκε­τμπο­λί­στας Μάτζικ Τζόν­σον, ενώ ο Μικ Τζά­γκερ χαι­ρέ­τι­σε μία καλ­λι­τέ­χνη «τόσο ταλα­ντού­χα», αλλά και «θερ­μή, αστεία και γεν­ναιό­δω­ρη». Ο Ρόνι Γουντ μίλη­σε για την απώ­λεια «της βασί­λισ­σας του ροκ και της soul».

Συγκίνηση

«Οι λέξεις “θρυ­λι­κή”, “είδω­λο”, “ντί­βα” και “σου­περ­στάρ” χρη­σι­μο­ποιού­νται συχνά λαν­θα­σμέ­να, ωστό­σο η Τίνα Τέρ­νερ τις ενσαρ­κώ­νει όλες και τόσες άλλες», δήλω­σε η Μαράια Κάρεϊ.

Η Γκλό­ρια Γκέι­νορ υπεν­θύ­μι­σε ότι η Τίνα Τέρ­νερ «άνοι­ξε τον δρό­μο σε τόσες γυναί­κες του ροκ, μαύ­ρες ή λευκές».

Ο αμε­ρι­κα­νός πρό­ε­δρος Τζο Μπάι­ντεν χαι­ρέ­τι­σε «την μονα­δι­κή γυναί­κα που κέρ­δι­σε στις κατη­γο­ρί­ες ποπ, ροκ και RnB» στα Βρα­βεία Grammy, «από­δει­ξη της δεξιο­τε­χνί­ας, της δημιουρ­γι­κό­τη­τάς της και της τερά­στιας δημο­φι­λί­ας της» σε δια­φο­ρε­τι­κά κοινά.

«Με τον θάνα­το της Τίνα Τέρ­νερ, ο κόσμος έχα­σε ένα είδω­λο», δήλω­σε ο πρό­ε­δρος της Ελβε­τι­κής Συνο­μο­σπον­δί­ας Αλέν Μπερσέ.

Γεν­νή­θη­κε στις 26 Νοεμ­βρί­ου 1939 στο Τενε­σί και το όνο­μά της ήταν Αννα Μέι Μπού­λοκ. Η Τίνα Τέρ­νερ έκα­νε το ντε­μπού­το της στα 16 της χρό­νια με το γκρουπ των blues «Kings of Rythm» του ανθρώ­που που επρό­κει­το να γίνει σύζυ­γός της, του Άικ Τέρνερ.

Μαζί του και με τους «The Ike and Tina Turner Revue» θα αρχί­σει να γίνε­ται γνω­στή σε ένα από τα δημο­φι­λέ­στε­ρα μαύ­ρα σχή­μα­τα των ΗΠΑ στην δεκα­ε­τία του 1960.

«Survivor»

Το 1966, ο Άικ Τέρ­νερ και οι μου­σι­κοί του συμ­με­τέ­χουν στην βρε­τα­νι­κή τουρ­νέ των Rolling Stones που ανοί­γει τις πύλες ης Ευρώ­πης για το ζεύγος.

Ομως ο Άικ Τέρ­νερ την χτυ­πά, την κακο­με­τα­χει­ρί­ζε­ται και την ταπει­νώ­νει συστη­μα­τι­κά. Τελι­κά, η Τίνα Τέρ­νερ φεύ­γει και ανα­γκά­ζε­ται να κρύ­βε­ται από αυτό μέχρι να πάρει το δια­ζύ­γιο, το 1978.

Μέσα στην βρο­χή των απο­χαι­ρε­τι­στή­ριων μηνυ­μά­των, πολ­λοί είναι αυτοί που επι­ση­μαί­νουν την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα και το θάρ­ρος αυτής της πολύ ξεχω­ρι­στής γυναί­κας μπρο­στά στην κακο­ποί­η­ση και την βία.

«Για μένα, θα είναι πάντα survivor και έμπνευ­ση για τις γυναί­κες παντού», δήλω­σε η Μαράια Κάρεϊ.

«Πώς να πεις αντίο σε μία γυναί­κα που έκα­νε την οδύ­νη και τα τραύ­μα­τά της δύνα­μη και τα χρη­σι­μο­ποί­η­σε για να αλλά­ξει τον κόσμο;», είπε η Αντζε­λα Μπά­σετ, η ηθο­ποιός που ενσάρ­κω­σε την τρα­γου­δί­στρια στην ται­νία «Tina». «Η Τίνα Τέρ­νερ έδει­ξε στους άλλους που ζουν μέσα στον φόβο πώς πρέ­πει να μοιά­ζει ένα ωραίο μέλ­λον γεμά­το αγά­πη, συμπό­νια και ελευθερία».

Επει­τα από δύσκο­λα χρό­νια, η Τίνα Τέρ­νερ θα ξανα­βρε­θεί στην κορυ­φή την δεκα­ε­τία του 1980, κυρί­ως χάρη στο άλμπουμ «Private Dancer» που της άνοι­ξε τον δρό­μο για την πολυ­βρα­βευ­μέ­νη καριέ­ρα που ακολούθησε.

Η κηδεία της θα είναι ιδιω­τι­κή και θα γίνει παρου­σία της οικο­γέ­νειας και στε­νών φίλων.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα