Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Τίποτα περισσότερο δεν στήριξε τη φυλετική ανισότητα όσο το λιντσάρισμα»

Οι χιλιά­δες μαύ­ροι που λιν­τσα­ρί­στη­καν από λευ­κούς στη διάρ­κεια του 19ου και του 20 αιώ­να στις ΗΠΑ έχουν πλέ­ον το δικό τους μνη­μείο στις νότιες πολι­τεί­ες όπου ήταν πιο δια­δε­δο­μέ­νη η δου­λεία και ο δια­χω­ρι­σμός των φυλών.

Το Εθνι­κό Μνη­μείο για την Ειρή­νη και τη Δικαιο­σύ­νη, που εγκαι­νιά­στη­κε χθες Πέμ­πτη, έχει στό­χο να προ­ά­γει την ενη­μέ­ρω­ση για τη φυλε­τι­κή ανι­σό­τη­τα στις ΗΠΑ, οι επι­πτώ­σεις της οποί­ας είναι ακό­μη αισθη­τές στην αμε­ρι­κα­νι­κή κοι­νω­νία, και να τιμή­σει τα θύμα­τα μιας από τις λιγό­τε­ρο ανα­γνω­ρι­σμέ­νες ωμό­τη­τες της χώρας: του λιν­τσα­ρί­σμα­τος χιλιά­δων μαύ­ρων από υπέρ­μα­χους της ανω­τε­ρό­τη­τας της λευ­κής φυλής στη διάρ­κεια μιας εκστρα­τεί­ας τρό­μου που διήρ­κη­σε δεκαετίες.

«Αυτή η σκιά δεν μπο­ρεί να σβή­σει αν δεν ρίξου­με φως στην αλή­θεια της κατα­στρο­φι­κής βίας που δια­μόρ­φω­σε το έθνος μας, τραυ­μά­τι­σε τους μαύ­ρους και εξέ­θε­σε τη δέσμευ­σή μας υπέρ του κρά­τους δικαί­ου και της ισό­νο­μης δικαιο­σύ­νης», επε­σή­μα­νε ο Μπράιαν Στί­βεν­σον διευ­θυ­ντής της οργά­νω­σης Equal Justice Initiative (EJI) που είχε την πρω­το­βου­λία για την ανέ­γερ­ση του μνημείου.

Περισ­σό­τε­ροι από 4.400 μαύ­ροι λιν­τσα­ρί­στη­καν στις ΗΠΑ από το 1877 ως το 1950, σύμ­φω­να με την οργά­νω­ση αυτή. Χιλιά­δες λευ­κοί Αμε­ρι­κά­νοι, περι­λαμ­βα­νο­μέ­νων κοι­νο­βου­λευ­τι­κών, συγκε­ντρώ­νο­νταν για να παρα­κο­λου­θή­σουν τα δημό­σια λιν­τσα­ρί­σμα­τα των θυμά­των, που βασα­νί­ζο­νταν, ακρω­τη­ριά­ζο­νταν και δια­με­λί­ζο­νταν. «Τίπο­τα περισ­σό­τε­ρο δεν στή­ρι­ξε τη φυλε­τι­κή ανι­σό­τη­τα όσο το λιν­τσά­ρι­σμα», τόνι­σε η οργάνωση.

Το μνη­μείο βρί­σκε­ται στο Μοντ­γκό­με­ρι της πολι­τεί­ας Αλα­μπά­μα και εκτεί­νε­ται σε έναν χώρο 24 στρεμ­μά­των. Απο­τε­λεί­ται από 800 ατσά­λι­νες πλά­κες που κρέ­μο­νται αρχι­κά στο επί­πε­δο των ματιών του επι­σκέ­πτη και στη συνέ­χεια όλο και πιο ψηλά, μία για κάθε κομη­τεία όπου δια­πρά­χθη­καν λιν­τσα­ρί­σμα­τα. Τα ονό­μα­τα των θυμά­των είναι γραμ­μέ­να σε κάθε πλάκα.

Παράλ­λη­λα, κατά μήκος του δια­δρό­μου περι­γρά­φο­νται σύντο­μα κάποιοι από τους λόγους για τους οποί­ους τιμω­ρή­θη­καν οι μαύ­ροι: Ο Παρκς Μπανκς λιν­τσα­ρί­στη­κε στον Μισι­σι­πή το 1922 επει­δή είχε στην κατο­χή του τη φωτο­γρα­φία μιας λευ­κής. Ο Κέι­λεμπ Γκά­ντλι απαγ­χο­νί­στη­κε στο Κεντά­κι το 1894 επει­δή «περ­πα­τού­σε πίσω από τη σύζυ­γο του λευ­κού εργο­δό­τη του». Η έγκυος Μέρι Τέρ­νερ, αφού κατήγ­γει­λε το λιν­τσά­ρι­σμα του συζύ­γου της από μια συμ­μο­ρία λευ­κών, κρε­μά­στη­κε ανά­πο­δα, κάη­κε ζωντα­νή και στη συνέ­χεια της άνοι­ξαν την κοι­λιά ώστε να πέσει στο έδα­φος το έμβρυο.

«Αλα­μπά­μα»: αντι­ρα­τσι­στι­κό ποί­η­μα του Κ. Βάρναλη

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο