Ταυτοποιήθηκε το όνομα του στρατιώτη που έσωσε τη ζωή του Χέμινγουεϊ στον Α’ ΠΠ

Έπρε­πε να περά­σουν εκα­τό χρό­νια για να ταυ­το­ποι­η­θεί το όνο­μα του Ιτα­λού στρα­τιώ­τη, ο οποί­ος εκεί­νη τη νύκτα της 8ης Ιου­λί­ου 1918 έσω­σε τη ζωή του διά­ση­μου Αμε­ρι­κα­νού συγ­γρα­φέα Έρνεστ Χέμιν­γου­εϊ, χάνο­ντας τη δική του, στη διάρ­κεια του Α’ Παγκο­σμί­ου Πολέμου.

Ο όλμος που εκτο­ξεύ­θη­κε από τις αυστρια­κές γραμ­μές δια­μέ­λι­σε έναν νεα­ρό στρα­τιώ­τη που στε­κό­ταν μπρο­στά από τον Χέμιν­γου­εϊ, λει­τουρ­γώ­ντας ως ασπί­δα για τον νεα­ρό εθε­λο­ντή του Αμε­ρι­κα­νι­κού Ερυ­θρού Σταυ­ρού που βρέ­θη­κε στα χαρα­κώ­μα­τα για να μοι­ρά­σει σοκο­λά­τες και τσι­γά­ρα στους στρατιώτες.

Ο μετέ­πει­τα συγ­γρα­φέ­ας μετα­φέρ­θη­κε στο Μιλά­νο με σοβα­ρά τραύ­μα­τα και παρέ­μει­νε στο νοσο­κο­μείο για έξι μήνες. Όταν για­τρεύ­θη­κε, διη­γή­θη­κε τις πολε­μι­κές του περι­πέ­τειες και αργό­τε­ρα ανα­δεί­χθη­κε ως ένας από τους μεγα­λύ­τε­ρους συγ­γρα­φείς του 20ου αιώ­να. Στα μέρη του Πιά­βε, στη Φοσάλ­τα, υπάρ­χει μία στή­λη που θυμί­ζει τον συγ­γρα­φέα του «Απο­χαι­ρε­τι­σμός στα όπλα», τότε έναν απλό οδη­γό ασθε­νο­φό­ρου. Όμως δεν υπάρ­χει ούτε λέξη που να θυμί­ζει τον αθέ­λη­το «σωτή­ρα» του, ο οποί­ος παρέ­με­νε ανώ­νυ­μος επί έναν αιώνα.

Είναι ο Φεντέ­λε Τεμπε­ρί­νι, από το Μονταλ­τσί­νο της Τοσκά­νης. Αυτό απο­κα­λύ­πτει ο βιο­γρά­φος Τζέιμς Μακ­Γκραθ Μόρις για τον ανώ­νυ­μο «Italian soldier», που η «παρά­πλευ­ρη απώ­λειά του» επέ­τρε­ψε να γρα­φούν κατό­πιν αρι­στουρ­γή­μα­τα όπως «Ο Γέρος και η Θάλασ­σα» ή το «Για ποιον χτυ­πά η καμπά­να». Όπως γρά­φει ο ίδιος στην Washington Post, κανείς πριν δεν είχε κατα­φέ­ρει να ταυ­το­ποι­ή­σει «τον νεα­ρό χωρίς τον οποίο ο κόσμος δεν θα γνώ­ρι­ζε τον Χέμιν­γου­εϊ και τα έργα του».

Στο βιβλίο του «Οι οδη­γοί ασθε­νο­φό­ρων: Χέμιν­γου­εϊ, Ντος Πάσος και μια φιλία που οικο­δο­μή­θη­κε και χάθη­κε στον πόλε­μο», που εκδό­θη­κε το 2017, ο Μακ Γκραθ Μόρις αφη­γεί­ται την εμπει­ρία και τη φιλία δύο νεα­ρών οδη­γών ασθε­νο­φό­ρου (και μετέ­πει­τα επι­τυ­χη­μέ­νων συγ­γρα­φέ­ων) κατά τη διάρ­κεια του Μεγά­λου Πολέ­μου. Στο βιβλίο σημειώ­νο­νται τα ονό­μα­τα 18 στρα­τιω­τών, οι οποί­οι σύμ­φω­να με τα επί­ση­μα αρχεία έχα­σαν τη ζωή τους στη μάχη τη νύκτα που τραυ­μα­τί­σθη­κε ο Χέμιν­γου­εϊ». Από τα 18 αυτά ονό­μα­τα, «με τη βοή­θεια του ιστο­ρι­κού Μαρί­νο Περι­σι­νό­το, κατα­φέ­ρα­με να ταυ­το­ποι­ή­σου­με τον νεα­ρό στρα­τιώ­τη που έσω­σε τη ζωή του Χέμινγουεϊ».