Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Τα άλλα «Τέμπη»

Συγκά­λυ­ψη του εγκλή­μα­τος στα Τέμπη σημαί­νει να μεί­νει έξω από το κάδρο η πολι­τι­κή της «απε­λευ­θέ­ρω­σης» των σιδη­ρο­δρό­μων, που υπη­ρέ­τη­σαν και υπη­ρε­τούν εναλ­λάξ οι κυβερ­νή­σεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ. Αυτή βρί­σκε­ται πίσω από τα απα­νω­τά «ατυ­χή­μα­τα», την απα­ξί­ω­ση υπο­δο­μών και τελι­κά τον τραυ­μα­τι­σμό ή τον θάνα­το δεκά­δων ανθρώ­πων, νέων στη συντρι­πτι­κή τους πλειοψηφία.

Συγκά­λυ­ψη του εγκλή­μα­τος όμως είναι να μεί­νουν στο σκο­τά­δι και τα άλλα «Τέμπη» που μας περι­τρι­γυ­ρί­ζουν και απει­λούν καθη­με­ρι­νά την ασφά­λεια και τη ζωή μας, στη δου­λειά, στην Εκπαί­δευ­ση, στις αστι­κές συγκοι­νω­νί­ες, στο οδι­κό δίκτυο, στα μεγά­λα αστι­κά κέντρα.

Κοι­νός παρο­νο­μα­στής όλων αυτών είναι το κυνή­γι του μεγα­λύ­τε­ρου κέρ­δους για τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους και του μικρό­τε­ρου κόστους για το κρά­τος, που στρώ­νει το έδα­φος για νέες τραγωδίες.

Τι είναι για παρά­δειγ­μα οι γερα­σμέ­νες και ασυ­ντή­ρη­τες υπο­δο­μές, όπως οι χιλιά­δες γέφυ­ρες σε όλη τη χώρα, που μετρά­νε 40 και πλέ­ον χρό­νια ζωής, με ελά­χι­στη ή και καθό­λου φρο­ντί­δα από το κράτος;

Τι είναι τα παλιά και υπο­συ­ντη­ρη­μέ­να σχο­λι­κά κτί­ρια σε όλη τη χώρα, τα οποία μάλι­στα δεν έχουν ελεγ­χθεί για την περί­πτω­ση σει­σμού, κάνο­ντας το φυλ­λο­κάρ­δι μαθη­τών και γονέ­ων να τρέ­μει; Το 50% απ’ αυτά είναι ηλι­κί­ας μετα­ξύ 30 και 50 ετών και μόνο στο 5% έχουν γίνει κάποιες εργα­σί­ες συντήρησης.

Μετά από τον σει­σμό στην Αττι­κή το 2019, οι μηχα­νι­κοί των υπο­στε­λε­χω­μέ­νων δήμων έλεγ­ξαν μόλις 909 από τα 3.080 σχο­λι­κά κτί­ρια. Σε 355 περι­πτώ­σεις κλή­θη­καν μηχα­νι­κοί της ΚΤΥΠ και στις μισές (164) δια­πι­στώ­θη­καν σοβα­ρές βλά­βες. 29 σχο­λι­κά κτί­ρια (8%) κρί­θη­καν εντε­λώς ακα­τάλ­λη­λα και εκκενώθηκαν!

Τι γίνε­ται με εκεί­να τα σχο­λεία που χρειά­στη­καν επι­σκευ­ές; Τι γίνε­ται με τα περισ­σό­τε­ρα από 2.000 σχο­λεία που οι διευ­θυ­ντές τους τα έλεγ­ξαν …«με το μάτι» μετά τον σει­σμό; Πόσα νέα «Τέμπη» μπο­ρεί να κρύ­βο­νται από πίσω, αν γίνει κάποιος μεγά­λος σεισμός;

Τι είναι τα δεκά­δες μεγά­λα σιδη­ρο­δρο­μι­κά τού­νελ σε όλη τη χώρα, που — όπως απο­κα­λύ­πτε­ται τώρα - δεν πλη­ρούν καμιά από τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις πυρα­σφά­λειας και ασφα­λούς δια­φυ­γής σε περί­πτω­ση ατυχήματος;

Τι είναι το αχα­νές Θριά­σιο και άλλες μεγά­λες βιο­μη­χα­νι­κές ζώνες, με χιλιά­δες επι­χει­ρή­σεις, όπου τα σπί­τια ξεφυ­τρώ­νουν ανά­με­σα σε φου­γά­ρα και δεξα­με­νές; Όπου δεν υπάρ­χει κανέ­να σχέ­διο εκκέ­νω­σης και δια­φυ­γής, όχι μόνο για τους κατοί­κους και τους εργα­ζό­με­νους σ’ αυτές τις περιο­χές, αλλά και για τους κατοί­κους των αστι­κών κέντρων που απει­λού­νται σε περί­πτω­ση Βιο­μη­χα­νι­κού Ατυ­χή­μα­τος Μεγά­λης Εκτα­σης, όπως η Αθήνα;

Τι είναι το παλιό και υπο­συ­ντή­ρη­το τρο­χαίο υλι­κό και τα οχή­μα­τα στις αστι­κές συγκοι­νω­νί­ες, με τις συχνές βλά­βες και τα ατυχήματα;

Τι είναι, τέλος, το μακε­λειό στους χώρους δου­λειάς, όπου ένας εργά­της σκο­τώ­νε­ται κάθε τρεις μέρες και δεκά­δες σακα­τεύ­ο­νται, εξαι­τί­ας της έλλει­ψης μέτρων υγεί­ας και ασφά­λειας, που η εργο­δο­σία λογα­ριά­ζει σαν κόστος;

Να λοι­πόν πόσα «Τέμπη» δια­σχί­ζει κάθε μέρα ο λαός, επι­βά­της στο τρέ­νο που τρέ­χει με σπα­σμέ­να φρέ­να πάνω στις ράγες του κέρ­δους, άλλο­τε με μηχα­νο­δη­γό τη ΝΔ, άλλο­τε τον ΣΥΡΙΖΑ, άλλο­τε το ΠΑΣΟΚ.

Αυτή την αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή πρέ­πει να «εκτρο­χιά­σει» με την πάλη του! Να αλλά­ξει πορεία το τρέ­νο, όχι μόνο ο μηχα­νο­δη­γός! Για­τί δεν είναι μονό­δρο­μος η ζωή του να περ­νά­ει μέσα από «Τέμπη». Για­τί υπάρ­χουν σήμε­ρα οι δυνα­τό­τη­τες να ζού­με καλύ­τε­ρα και με ασφά­λεια, βάζο­ντας στο στό­χα­στρο την εγκλη­μα­τι­κή πολι­τι­κή του κέρ­δους. Παλεύ­ο­ντας για την ανα­τρο­πή αυτού του βάρ­βα­ρου συστή­μα­τος, που κοστο­λο­γεί την ασφά­λεια και τη ζωή του λαού και της νεολαίας.

Πηγή: Ριζοσπάστης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο