Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //
Η θεωρία της ανοσίας της αγέλης απέτυχε όπως και η βεβαιότητα των δημόσιων λοιμωξιολόγων με επικεφαλής τον αμφιλεγόμενο αλλά πανίσχυρο Tegnell που ισχυριζόταν πως η Σουηδία δεν θα έχει ισχυρό δεύτερο κύμα.
Η Σουηδία βρίσκεται μέχρι στιγμής στην κορυφή του καταλόγου των περισσότερων θανάτων από Covid-19 ανά 100.000 κατοίκους.
Η μετάδοση του ιού θερίζει τους ανθρώπους στην Σουηδία με μέχρι στιγμής πάνω από 190.000 κρούσματα και 6.600 νεκρούς. Πάνω από 2900 νοσηλεύονται στην εντατική και γύρω στους 200 είναι διασωληνωμένοι.
Φυσικά την στρατηγική της Σουηδίας την επέβαλε το μεγάλο κεφάλαιο και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί Όμιλοι της Σουηδίας, Έρικσον, Βόλβο, ΙΚΕΑ, κ.α που συμμετέχουν ενεργά στον σκληρό διεθνή ανταγωνισμό έτσι ώστε να διατηρηθούν ανοιχτές όλες οι βιομηχανίες και επιχειρήσεις πατώντας πάνω στο Σύνταγμα, σε νόμους και παραδόσεις της Σουηδικής κοινωνίας και νοοτροπίας.
Γύρω στις 115.000 εργαζόμενοι βρέθηκαν σε αναστολή σύμβασης, εκατοντάδες χιλιάδες σε τηλεεργασία με μειωμένες αποδοχές, σε χιλιάδες μειώθηκε η απασχόληση και άρα η αμοιβή τους ενώ ταυτόχρονα οι μεγάλες επιχειρήσεις πήραν ενισχύσεις πάνω από 55 δις ευρώ και 25 δις διατέθηκαν σε άτοκα δάνεια στο όνομα της πανδημίας και της απώλειας κερδών.
Η σφοδρότητα του δεύτερου κύματος με περίπου 5000 κρούσματα καθημερινά έχει κυριολεκτικά τρομοκρατήσει την κυβέρνηση και τις Αρχές της Σουηδίας που παίρνει μέτρα απαγορεύσεων που μέχρι πρότινος τα απέρριπτε στο όνομα της ελευθερίας του πολίτη αλλά και επειδή όπως ισχυριζόταν απευθύνεται σε “ευφυή” και “πειθαρχημένο” λαό.
Η μέχρι τώρα εμμονή τής Σουηδίας για την μη λήψη μέτρων ατομικής προστασίας όπως για παράδειγμα την χρήση μάσκας ακόμη και στο νοσηλευτικό προσωπικό που φρόντιζε ασθενείς με Covid-19 έδωσε έδαφος και επιχειρήματα σε διάφορους αρνητές και συνωμοσιολόγους ανά τον κόσμο να την επικαλούνται σαν την μόνη χώρα με την σωστή τακτική. Όμως η πραγματικότητα είναι σκληρή. Μετά την δημόσια ομολογία του Tegnell πως δεν έχει επιτευχθεί η ανοσία που περίμεναν, τα πρόσφατα κυβερνητικά μέτρα απαγόρευσης ήταν να σταματήσει το σερβίρισμα αλκοόλ στις 10 το βράδυ και το κλείσιμο όλων των εστιατορίων, ταβερνών κλπ στις 10.30. Κατόπιν απαγορεύτηκαν οι συγκεντρώσεις ακόμη και των διαδηλώσεων και της λειτουργίας στον ορθόδοξο ναό στην Στοκχόλμη, πάνω από 8 άτομα.
Το Σύνταγμα είναι το εμπόδιο..
Η αυτοδιοίκηση και η αποκέντρωση είναι θεμελιώδεις αρχές στο Σύνταγμα και στην διαχείρηση της διοίκησης στην Σουηδία. Η έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού και η έλειψη νομικής βάσης από την κυβέρνηση για αποτελεσματικά μέτρα προφύλαξης από τον κορονοιό είναι μια από τις εξηγήσεις και δικαιολογίες που δίνουν οι κυβερνητικές αρχές για την πλημμελή διαχείρηση της πανδημίας.
Το νομοθετικό κενό αναγκάζει τους κυβερνώντες και τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα να συζητούν για αλλαγή του Συντάγματος και για ενίσχυση της κεντρικής εξουσίας. Μάλιστα επικαλούνται τα εμπόδια που βάζει το Σύνταγμα για να παρθούν αποφάσεις.
Η πολυσυζητημένη στρατηγική της Σουηδίας βασίζεται σε τρεις παραγράφους του Συντάγματος από το 1634, το 1720 και το 1862.
Για να δούνε τι επικαλούνται:
Η πρώτη παράγραφος του Συντάγματος, σχετικά με τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες, αφορά την “ελευθερία μετακίνησης εντός και εκτός της χώρας ” και την “προστασία από την απειλή στέρησης της ελευθερίας “, τμήμα 8!
Κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν προβλέπεται στο Σύνταγμα, όπως πχ ο κατ’ οίκον περιορισμός κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας μέτρο που χρησιμοποιείται και στην χώρα μας. Ταξίδια εντός της χώρας που να μην απέχουν πάνω από δίωρο από την κατοικία το οποίο ζήτησε ο πρωθυπουργός Löven το καλοκαίρι και οι συμβουλές της υπουργού Εξωτερικών να απέχουν από ταξίδια στο εξωτερικό είναι συνεπώς αντισυνταγματικές.
Το ίδιο και το κλείσιμο των κέντρων εστίασης και τα μέτρα για το αλκοόλ αλλά και η απαγόρευση συγκέντρωσης για πάνω από 8 άτομα.
Το δεύτερο εδάφιο παρέχει στις Διοικητικές Αρχές (π.χ. την Αρχή Δημόσιας Υγείας) το δικαίωμα «να αποφασίζουν τελείως ανεξάρτητα για ένα θέμα που αφορά την άσκηση δημόσιας εξουσίας κατά ενός ατόμου ή κατά ενός δήμου ή σχετικά με την εφαρμογή του νόμου ανεξάρτητα από την κυβέρνηση». Ο κρατικός επιδημιολόγος Anders Tegnell και η ομάδα του στη Σουηδική Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας έχουν σημαίνοντα ρόλο στην διαμόρφωση της στρατηγικής ανώτερο ακόμη και της κυβέρνησης.
Η τρίτη παράγραφος αφορά στην αυτοδιοίκηση των δήμων και των περιφερειών, «οι δήμοι διαχειρίζονται τοπικά και περιφερειακά θέματα δημοσίου συμφέροντος με βάση τη δημοτική αυτοδιοίκηση». Συνεπώς, οι 290 δήμοι και οι 21 περιφέρειες είναι ελεύθεροι να σχεδιάσουν πολιτικές σε τοπικό επίπεδο και δεν είναι υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν σχεδιασμούς της Πολιτείας! Όπως για παράδειγμα κάθε Περιφέρεια ήταν υποχρεωμένη να διενεργήσει ξεχωριστές δημοπρασίες για να προμηθευτεί εξοπλισμό προστασίας όπως μάσκες αλλά και νοσηλευτικό εξοπλισμό ή να προχωρήσει σε προσλήψεις γιατρών και νοσοκόμων. Στην πράξη βέβαια ζητούσαν οι Περιφέρειες κρατική ενίσχυση για αυτούς τους λόγους αλλά δεν την πήραν ποτέ όπως οι επιχειρήσεις.
Αυτές οι τρεις παράγραφοι του Συντάγματος από τον 16ο, 17ο και 19ο αιώνα έχουν καθοδηγήσει την διαχείριση της πανδημίας στη Σουηδία ισχυρίζονται κύκλοι των ΜΜΕ αλλά κατά καιρούς και η κυβέρνηση και ο Tegnell!
Το ερώτημα αν τα μέτρα περιορισμού της ελευθερίας κίνησης είναι συνταγματικά διατυπώνουν και δύο καθηγητές οι Lars Jonung και Joakim Nergelius σε άρθρο τους στην εφημερίδα DN τον περασμένο Αύγουστο, πριν τα πρόσφατα μέτρα, διερωτώμενοι εάν η κυβέρνηση συμμορφώθηκε πραγματικά με το Σύνταγμα όσον αφορά στους ταξιδιωτικούς περιορισμούς που εξέδωσαν ο πρωθυπουργός Löfven και η Υπουργός Εξωτερικών Linde και εάν το Σύνταγμα πρέπει να αλλάξει υπό το πρίσμα της πανδημίας.
Είναι προφανές, λένε οι καθηγητές πως μέχρι στιγμής λείπει και μια εθνική στρατηγική για τη δράση της κοινωνίας, πιθανώς λόγω της συνταγματικά προστατευμένης ελευθερίας επιλογής και αποκέντρωσης, η οποία λείπει από τις περισσότερες άλλες χώρες. Ο διαχωρισμός εξουσιών κράτους, περιφεριών και Δήμων είναι ασαφής και δημιουργεί αδιέξοδα καταλήγουν.
Η συνεχιζόμενη με ένταση πανδημία και η στρατηγική αντιμετώπησης από την Σουηδία έχει να επιδείξει σοβαρές συνέπειες για το άτομο, αυτό που κατά τα άλλα το Σύνταγμα θέλει να προστατεύσει και, ειδικότερα, για τους ηλικιωμένους που ήταν αυτοί που πρώτα έπρεπε να προστατευθούν.
Αποφαίνονται λοιπόν με ευκολία πως για όλα φταίει το Σύνταγμα και θα το αλλάξουν όχι βέβαια για να ισχύσει κεντρικός σχεδιασμός υπέρ της κοινωνίας αλλά για να εισάγουν περιορισμούς και αντιδημοκρατικούς νόμους, να θωρακίσουν ακόμη περισσότερο την κυριαρχία του κεφαλαίου με αφορμή και πρόσχημα την πανδημία.
Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία. Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000.