Τα ελληνοτουρκικά μπροστά στις εκλογές: υστερία & συμβιβασμοί ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ

Μια περί­ερ­γη «σιω­πή» σκε­πά­ζει τα Ελλη­νο­τουρ­κι­κά όσο πλη­σιά­ζου­με στις εκλο­γές. ΝΔ — ΣΥΡΙΖΑ — ΠΑΣΟΚ, που κατά τα άλλα καβγα­δί­ζουν μέχρι και για την …ουρά του γαϊ­δά­ρου, δεν βρί­σκουν ούτε ένα σημείο αντι­πα­ρά­θε­σης σε όσα ακού­γο­νται και γρά­φο­νται για την ατζέ­ντα που δια­μορ­φώ­νε­ται προ­ε­κλο­γι­κά και θα «τρέ­ξει» μετε­κλο­γι­κά, πάντα κάτω από την ομπρέ­λα των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ.

Κι όχι μόνο δεν δια­φω­νούν, αλλά ο καθέ­νας με τον τρό­πο του «σπρώ­χνει» αυτόν τον σχε­δια­σμό, που επι­τα­χύ­νε­ται με αγω­γό το «καλό κλί­μα» στις σχέ­σεις των δυο κυβερ­νή­σε­ων μετά τους σει­σμούς στην Τουρ­κία. Θυμί­ζου­με ότι η αυτο­νό­η­τη βοή­θεια στον σει­σμό­πλη­κτο τουρ­κι­κό λαό παρου­σια­ζό­ταν απ’ όλα τα αστι­κά κόμ­μα­τα ως μια «ευκαι­ρία» ανα­θέρ­μαν­σης του παζα­ριού για επώ­δυ­νες διευ­θε­τή­σεις που προ­ϋ­πήρ­χαν στο τρα­πέ­ζι και τώρα ξαναζεσταίνονται.

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, βέβαια, αυτή η σιω­πή καθό­λου «περί­ερ­γη» δεν είναι. ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και οι άλλοι συμ­φω­νούν με την «ανά­γκη» να δια­σφα­λί­ζε­ται κάτω απ’ όλες τις συν­θή­κες η ΝΑΤΟι­κή συνο­χή και η ενί­σχυ­ση του ΝΑΤΟ στη νοτιο­α­να­το­λι­κή του πτέ­ρυ­γα, απέ­να­ντι στα σχέ­δια των αντα­γω­νι­στών του, Κίνας και Ρωσί­ας. Πόσο μάλ­λον τώρα που οι ιμπε­ρια­λι­στι­κές αντι­θέ­σεις οξύ­νο­νται και ο κίν­δυ­νος επέ­κτα­σης του πολέ­μου στην Ουκρα­νία είναι περισ­σό­τε­ρο από ορατός.

Ελλη­νο­τουρ­κι­κά: Προ­ε­τοι­μά­ζο­νται «διευ­θε­τή­σεις» μετά τις εκλο­γές στις δύο χώρες

Αυτό σημαί­νει να παρα­μεί­νει η Τουρ­κία στο «δυτι­κό» στρα­τό­πε­δο με τα ανά­λο­γα ανταλ­λάγ­μα­τα, που «απλώ­νο­νται» σε μια μεγά­λη γκά­μα θεμά­των και περιο­χών, όπου η τουρ­κι­κή αστι­κή τάξη παζα­ρεύ­ει «ζωτι­κά» της συμ­φέ­ρο­ντα: Από την προ­μή­θεια αμε­ρι­κα­νι­κών όπλων, μέχρι ζητή­μα­τα «ασφά­λειας» στη Συρία. Κι από τον ρόλο της στην Κασπία και στη Μαύ­ρη Θάλασ­σα, μέχρι την εκμε­τάλ­λευ­ση των κοι­τα­σμά­των στην Ανατ. Μεσόγειο.

Ανα­πό­φευ­κτα, λοι­πόν, τα όποια ανταλ­λάγ­μα­τα «ακου­μπούν» και κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της Ελλά­δας. Η διαρ­κής αμφι­σβή­τη­σή τους από την τουρ­κι­κή κυβέρ­νη­ση γίνε­ται με τις πλά­τες των Ευρω­α­τλα­ντι­κών, που κατά τα άλλα παρου­σιά­ζο­νται από τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ ως δήθεν «θεμα­το­φύ­λα­κες» των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των και της «στα­θε­ρό­τη­τας» στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσό­γειο. Η πεί­ρα τόσων χρό­νων το ακρι­βώς αντί­θε­το αποδεικνύει.

Η προ­σή­λω­σή τους σε επι­κίν­δυ­νες διευ­θε­τή­σεις με τη σφρα­γί­δα του ΝΑΤΟ είναι η άλλη όψη της εμπλο­κής της χώρας στον ευρω­α­τλα­ντι­κό σχε­δια­σμό και στον πόλε­μο, με στό­χο να «ανα­βαθ­μι­στεί» η χώρα ως ενερ­γεια­κός, δια­με­τα­κο­μι­στι­κός και στρα­τιω­τι­κός κόμ­βος στην περιο­χή. Γι’ αυτό ο ένας μετά τον άλλο «σπέρ­νουν» ΝΑΤΟι­κές βάσεις σε όλη την επι­κρά­τεια. Γι’ αυτό ξοδεύ­ουν στα­θε­ρά πάνω από το 2% του ΑΕΠ σε ΝΑΤΟι­κούς εξο­πλι­σμούς. Γι’ αυτό συμ­φω­νούν τα κον­δύ­λια του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης να κατευ­θυν­θούν σε επεν­δύ­σεις και υπο­δο­μές που υπη­ρε­τούν αυτόν ακρι­βώς τον σχεδιασμό.

Πάνω σ’ αυτόν τον άξο­να, η ΝΔ δεσμεύ­ε­ται για ενερ­γό­τε­ρη εμπλο­κή στον πόλε­μο, αλλά και για «φρέ­σκες ιδέ­ες» στα Ελλη­νο­τουρ­κι­κά, αν γίνει ξανά κυβέρ­νη­ση. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, στη­ρί­ζει με τα μπού­νια την πολι­τι­κή της ιμπε­ρια­λι­στι­κής εμπλο­κής και ταυ­τό­χρο­να δηλώ­νει έτοι­μος για μια δεύ­τε­ρη ΝΑΤΟι­κή «Συμ­φω­νία των Πρε­σπών», αυτή τη φορά με την Τουρ­κία, που θα αφο­ρά στο Αιγαίο.

Το πλαί­σιο λοι­πόν της δια­πραγ­μά­τευ­σης, που όπως όλα δεί­χνουν θα κορυ­φω­θεί μετά τις εκλο­γές, είναι «σημα­δε­μέ­νο» από τα συμ­φέ­ρο­ντα και τις επι­διώ­ξεις των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ, την εμπλο­κή της χώρας στα επι­κίν­δυ­να ευρω­α­τλα­ντι­κά σχέ­δια και την «ανά­γκη» να υπάρ­ξουν συνο­λι­κό­τε­ρες διευ­θε­τή­σεις σε βάρος των λαών της περιο­χής, που περι­λαμ­βά­νουν και τα Ελληνοτουρκικά.

Οι συμ­φω­νί­ες με Ιτα­λία και Αίγυ­πτο για τον καθο­ρι­σμό ΑΟΖ (μερι­κώς στην περί­πτω­ση της Αιγύ­πτου), η αξιο­ποί­η­ση ως «προ­τύ­που» της Συμ­φω­νί­ας Ισρα­ήλ — Λιβά­νου, που έχει στον πυρή­να τη συνεκ­με­τάλ­λευ­ση, αλλά και οι πρό­σφα­τες δηλώ­σεις Τσα­βού­σο­γλου για «λύση πακέ­το» με προ­σφυ­γή στη Χάγη, που θα συμπε­ρι­λά­βει και τα αμφι­σβη­τού­με­να από την Τουρ­κία νησιά του Αιγαί­ου, είναι «τρο­χιο­δει­κτι­κές» για το ποιες «λύσεις» συζη­τιού­νται στο παρα­σκή­νιο, με την «επο­πτεία» των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ.

Τα παζά­ρια αυτά ανά­με­σα στην αστι­κή τάξη και τις κυβερ­νή­σεις των δυο χωρών καμιά σχέ­ση δεν έχουν με τη γνή­σια φιλία και αλλη­λεγ­γύη των λαών, που μοι­ρά­ζο­νται κοι­νά βάσα­να και αγω­νί­ες στις δυο όχθες του Αιγαί­ου. Είναι η άλλη όψη μιας απει­λού­με­νης σύρ­ρα­ξης, που συνυ­πάρ­χει με την προ­σπά­θεια ενός πρό­σκαι­ρου συμβιβασμού.

Οι εξε­λί­ξεις λοι­πόν στα Ελλη­νο­τουρ­κι­κά, η δια­χρο­νι­κή πολι­τι­κή όλων των κομ­μά­των και η σιω­πή τους προ­ε­κλο­γι­κά είναι βασι­κό κρι­τή­ριο ψήφου και ενί­σχυ­σης του ΚΚΕ στις επερ­χό­με­νες εκλο­γές. Είναι προει­δο­ποί­η­ση επι­φυ­λα­κής για όσα θα ακο­λου­θή­σουν αμέ­σως μετά τον σχη­μα­τι­σμό της επό­με­νης κυβέρ­νη­σης, όποια κι αν είναι αυτή. Είναι συνα­γερ­μός για να στα­θεί ο λαός απέ­να­ντι στις επι­κίν­δυ­νες εξε­λί­ξεις, με ένα πιο ισχυ­ρό ΚΚΕ στο πλευ­ρό του.

Πηγή Ριζο­σπά­στης