Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Τα μπλουζ του Θάνου» 6 Νοεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής

Στη συναυ­λία «Τα μπλουζ του Θάνου» στο Μέγα­ρο Μου­σι­κής Αθη­νών, την Κυρια­κή 6 Νοεμ­βρί­ου στις 9 το βρά­δυ, βασι­κοί συνερ­γά­τες του Θάνου που πορεύ­τη­καν μαζί του σε δια­φο­ρε­τι­κές περιό­δους προ­σεγ­γί­ζουν μου­σι­κές στιγ­μές του συν­θέ­τη με τον τρό­πο που εκεί­νος θα ήθελε.
Διεύ­ρυν­ση των ορί­ων: αυτός είναι ο ορι­σμός της πρω­το­πο­ρί­ας για τον Θάνο Μικρού­τσι­κο. Δημιουρ­γός που καθη­λώ­νει με το συγκι­νη­σια­κό εύρος της μου­σι­κής του, πνεύ­μα ανή­συ­χο και χαρι­σμα­τι­κό, ο Μικρού­τσι­κος εκφρά­ζει τις αυτο­σχε­δια­στι­κές του δια­θέ­σεις στα τρα­γού­δια του ήδη από τη δεκα­ε­τία του ’70. Μέσα από μια σύγ­χρο­νη ματιά, ενσω­μα­τώ­νο­ντας την τάση του συν­θέ­τη προς τον σύγ­χρο­νο αυτο­σχε­δια­σμό, βασι­κοί συνερ­γά­τες του που πορεύ­τη­καν και μαζί του σε δια­φο­ρε­τι­κές περιό­δους προ­σεγ­γί­ζουν μου­σι­κές στιγ­μές του συν­θέ­τη με τον τρό­πο που εκεί­νος θα ήθε­λε. Αγγί­ζουν τις μελω­δί­ες του και συνο­μι­λούν μαζί τους, ενώ ο Χρή­στος Θηβαί­ος τρα­γου­δά­ει Καβ­βα­δία («Λύχνος του Αλλα­δί­νου», «Ένα μαχαί­ρι», «William George Allum» κ.ά.) Μπρεχτ, Τρι­πο­λί­τη («Μπουμ», «Ένα μπλουζ η αγά­πη μου πέν­θι­μο»), Καβά­φη, Ελευ­θε­ρί­ου («Άμλετ»). Συμ­με­τέ­χουν οι μου­σι­κοί: Καλ­λί­στρα­τος Δρα­κό­που­λος (τύμπα­να), Μάξι­μος Δρά­κος (πιά­νο), Γιώ­της Κιουρ­τσό­γλου (μπά­σο), David Lynch (σαξό­φω­νο, φλά­ου­το, κρου­στά) και Θύμιος Παπα­δό­που­λος (πνευ­στά).Θάνος Μικρούτσικος

Ο Θάνος Μικρού­τσι­κος, ο σπου­δαί­ος συν­θέ­της που σφρά­γι­σε με το έργο του την ελλη­νι­κή μου­σι­κή δένο­ντας τα τρα­γού­δια του με τις προ­σω­πι­κές μας στιγ­μές αλλά και με την ιστο­ρία του τόπου μας, ήταν ένας ανή­συ­χος καλ­λι­τέ­χνης που ανα­ζη­τού­σε πάντα τη διεύ­ρυν­ση των ορί­ων στη δημιουρ­γία του, ανα­νε­ώ­νο­ντας τα τρα­γού­δια και τις μου­σι­κές του μέσα από νέους φακούς, καθώς θεω­ρού­σε ότι η πρω­το­πο­ρία είναι μια συνε­χής δια­δι­κα­σία. Άλλω­στε, ο ίδιος υπο­στή­ρι­ζε πάντα ότι η φόρ­μα συμ­βα­δί­ζει με την επο­χή της: «Η διεύ­ρυν­ση των ορί­ων επι­χει­ρεί­ται συνε­χώς στη μου­σι­κή. Κι αυτό είναι η πραγ­μα­τι­κή πρω­το­πο­ρία. Και δεν απο­τε­λεί πρω­το­πο­ρία η ανα­κά­λυ­ψη ενός εντε­λώς και­νούρ­γιου πράγ­μα­τος που δεν έχει προ­ϋ­πάρ­ξει. Όλα έχουν υπάρξει.»

Ένα από τα χαρα­κτη­ρι­στι­κά της μου­σι­κής του Θάνου Μικρού­τσι­κου είναι ότι πει­ρα­μα­τι­ζό­ταν σε νέες μου­σι­κές φόρ­μες και συνερ­γα­ζό­ταν με νέους ανθρώ­πους τολ­μώ­ντας πάντα μια και­νούρ­για προ­σέγ­γι­ση στα τρα­γού­δια του. Μπα­λά­ντες, μελω­δί­ες, λαϊ­κά τρα­γού­δια βαφτί­ζο­νται και ξανα­γεν­νιού­νται με ροκ και τζαζ ηχο­χρώ­μα­τα και με σύγ­χρο­νο ηλε­κτρι­κό ήχο.

Θάνος Μικρούτσικος Ο άνθρωπός μας «του απείρου εραστής»

Από τα χρό­νια του 1970 εμφα­νί­ζο­νται στα τρα­γού­δια του Θάνου Μικρού­τσι­κου αυτο­σχε­δια­σμοί και στοι­χεία της τζαζ, όπως για παρά­δειγ­μα στη «Ρόζα Λού­ξε­μπουργκ» σε στί­χους του Μάνου Ελευ­θε­ρί­ου που κυκλο­φό­ρη­σε με τη φωνή της Μαρί­ας Δημη­τριά­δη σε δίσκο 45 στρο­φών πριν τα Τρο­πά­ρια για φονιά­δες. Ο ίδιος ο συν­θέ­της λέει στην αυτο­βιο­γρα­φία του, στο βιβλίο του Οδυσ­σέα Ιωάν­νου Ο Θάνος κι ο Μικρού­τσι­κος / Μια αυτο­βιο­γρα­φία μέσα από 24 συναντήσεις:

«Η “Ρόζα Λού­ξε­μπουργκ” είναι ένα κομ­μά­τι που θα μπο­ρού­σε να χαρα­κτη­ρι­στεί ίσως και το πρώ­το έντε­χνο τζαζ-ροκ κομ­μά­τι του ελλη­νι­κού τρα­γου­διού και έχει –για παρά­δειγ­μα– το εξής χαρα­κτη­ρι­στι­κό: τα τέσ­σε­ρα κλα­ρι­νέ­τα που παί­ζουν –και μόνο το άκου­σμα ότι παί­ζουν τέσ­σε­ρα κλα­ρι­νέ­τα σε μια μπά­ντα οκτώ οργά­νων είναι κάτι το ασυ­νή­θι­στο– παί­ζουν σε από­στα­ση ημι­το­νί­ων το καθέ­να από το επό­με­νο. Αυτό αυτό­μα­τα σημαί­νει επιρ­ροή από τη σύγ­χρο­νη μου­σι­κή, αλλά, παρ’ όλα αυτά, το τρα­γού­δι δια­τη­ρεί την αμε­σό­τη­τά του.» (Μικρού­τσι­κος σε Ιωάν­νου, 2011: 60)

Και στα Πολι­τι­κά τρα­γού­δια όμως βλέ­που­με στοι­χεία αυτο­σχε­δια­σμού, έναν δίσκο που κυκλο­φό­ρη­σε το 1975, ενώ καθα­ρές τζαζ-ροκ ανα­φο­ρές υπάρ­χουν στο κομ­μά­τι «Το κακό­η­θες μελά­νω­μα» από το Εμπάρ­γκο και κυρί­ως στη live εκδο­χή του από το Αρχαίο Ωδείο της Πάτρας, τον Ιού­λιο του 1982, που συμπε­ρι­λή­φθη­κε στο LP «Αρα­πιά για λίγο πάψε να χτυ­πάς με το σπαθί.»

Το «Τρίο για πιά­νο, ηλε­κτρι­κό μπά­σο και ντραμς» είναι το πρώ­το καθα­ρό τζαζ έργο που γρά­φει ο Θάνος το 1981, ενώ τα επό­με­να χρό­νια συν­θέ­τει μια σει­ρά έργα: «Τζο­κό­ντα 87», «Φαντα­σία Νο1», «Persistence», «Memories», «Φαντα­σία Νο2» και «Κύκλοι».Θάνος Μικρούτσικος Ξελασπώστε το μέλλον

Το 2003 γίνε­ται πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ένα ακό­μα μεγά­λο στοί­χη­μα του συν­θέ­τη. Είναι το έργο του Music Stories για βιμπρά­φω­νο, ορχή­στρα εγχόρ­δων, κλα­ρι­νέ­το και κρου­στά που παί­ζε­ται στην Αίθου­σα Φίλων της Μου­σι­κής του Μεγά­ρου Μου­σι­κής Αθη­νών και κυκλο­φο­ρεί από τη θρυ­λι­κή δισκο­γρα­φι­κή εται­ρία των μεγά­λων μου­σι­κών της τζαζ Blue Note. Ο Θάνος Μικρού­τσι­κος συνερ­γά­ζε­ται με τον δια­κε­κρι­μέ­νο Αμε­ρι­κα­νό βιμπρα­φω­νί­στα Γκά­ρι Μπάρ­τον στον οποίο αφιέ­ρω­σε και το έργο. Μαζί τους η Καμεράτα–Ορχήστρα των Φίλων της Μου­σι­κής και δύο ακό­μα στα­θε­ροί συνερ­γά­τες του Θάνου Μικρού­τσι­κου: ο Νίκος Γκί­νος στο κλα­ρι­νέ­το και ο Δημή­τρης Δεσύλ­λας στα κρουστά.

Ο Θάνος Μικρού­τσι­κος δεν στα­μά­τη­σε να ανα­νε­ώ­νε­ται ποτέ. Το βλέ­που­με στις πιο διά­ση­μες δου­λειές του που έχουν αγα­πη­θεί από το κοι­νό. Του αρέ­σει να τις προ­σεγ­γί­ζει ξανά μέσα από μια νέα ματιά. Χαρα­κτη­ρι­στι­κό παρά­δειγ­μα, ο Σταυ­ρός του Νότου.

«Εκεί­νο που έχει ιδιαί­τε­ρο ενδια­φέ­ρον είναι ότι, ενώ στις μελο­ποι­ή­σεις του δίσκου κινού­μαι στον χώρο της μπα­λά­ντας –ένα χώρο που μπο­ρεί να φαί­νε­ται οικεί­ος και σε ακρο­α­τές με ηχη­τι­κές εντυ­πώ­σεις της δεκα­ε­τί­ας του 1960– μετά την έκδο­ση του δίσκου άρχι­σα να παί­ζω διά­φο­ρα κομ­μά­τια του σε συναυ­λί­ες με συνε­χείς αυτο­σχε­δια­σμούς, φτά­νο­ντάς τα πολ­λές φορές στην περιο­χή της τζαζ μου­σι­κής. Και το πιο σημα­ντι­κό: αυτή η σύζευ­ξη της ποί­η­σης του Καβ­βα­δία με τους ρυθ­μούς της τζαζ όχι μόνο δεν κλώ­τσα­γε, αλλά φαι­νό­ταν από­λυ­τα φυσιο­λο­γι­κή και νόμι­μη. Εδώ βρί­σκε­ται μια ακό­μη από­δει­ξη πως ένας παλιός στί­χος, όταν είναι γνή­σιος, μπο­ρεί να δεθεί πάρα πολύ ομα­λά με μορ­φές εντε­λώς σύγ­χρο­νες, χωρίς να γίνε­ται καμιά παρα­βί­α­ση ή αλλοί­ω­σή του. Κι έτσι γεν­νή­θη­καν οι Γραμ­μές των ορι­ζό­ντων», έλε­γε σε συνέ­ντευ­ξή του ο Θάνος Μικρούτσικος.

ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ 45ο Φεστιβάλ ΚΝΕ ΟΔΗΓΗΤΗ

Τιμές εισι­τη­ρί­ων

€10.00 φοι­τη­τές, νέοι έως 25 ετών, άνερ­γοι, ΑμεΑ, 65+ & πολύτεκνοι
€16.00
€25.00

Κώστας Καρυω­τά­κης ΑΠΑΝΤΑ μια άλλη ανάγνωση

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο