Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //
Δεκάδες παιδιά Σουηδών, πρώην στρατιωτών του ISIS, μεγαλώνουν σε απαίσιες συνθήκες, εγκλωβισμένα σε στρατόπεδα αιχμαλώτων στην βορειοανατολική Συρία. Η Σουηδική κυβέρνηση αρνείται να τα παραλάβει και να τα σώσει από την δυστυχία.
Τριακόσιοι Σουηδοί υπήκοοι με αραβικές ρίζες πήγαν τα προηγούμενα χρόνια στην Συρία και στο Ιράκ για να βρεθούν στις γραμμές του ISIS και να πολεμήσουν για το “χαλιφάτο”.
60 με 70 ήταν γυναίκες.
Μέχρι το 2017 οι 150 από αυτούς γύρισαν πίσω στην Σουηδία και 50 από αυτούς σκοτώθηκαν στις μάχες εκεί. Οι υπόλοιποι 100 παρέμειναν εκεί χωρίς να γνωρίζει κανείς πόσοι από αυτούς σκοτώθηκαν από το 2017 μέχρι τώρα ή πού να βρίσκονται.
Τα στοιχεία είναι παρμένα από ανακοίνωση της Σουηδικής Υπηρεσίας Ασφαλείας.
Κάποιοι από τους Σουηδούς που παρέμειναν εκεί πιάστηκαν αιχμάλωτοι ή παραδόθηκαν στους Αμερικάνους.
Ζούνε σε στρατόπεδα που τα φυλάνε οι Κούρδοι στην Βορειοανατολική Συρία.
Οι συνθήκες είναι φυσικά άθλιες και κανείς δεν θα περίμενε καλύτερη μεταχείριση.
Πριν από λίγες μέρες ο Τραμπ ζήτησε από τις ευρωπαϊκές χώρες από όπου προέρχονται οι πρώην στρατιώτες του ISIS να τους πάρουν πίσω.
Η Σουηδική κυβέρνηση απάντησε σε όλους τους τόνους πως δεν τους θέλει πίσω ούτε καν για να τους δικάσει για εγκλήματα πολέμου, γεγονός που είναι απόλυτα κατανοητό και αποδεκτό στην κοινωνία.
Το Σουηδικό τμήμα της Διεθνούς οργάνωσης Save the Children International, “Σώστε τα παιδιά” επισκέφθηκε τα στρατόπεδα αυτά και διαπίστωσε πως μερικές δεκάδες παιδιά που είναι εγκλωβισμένα εκεί, παιδιά των πρώην στρατιωτών του ISIS, είναι Σουηδάκια αφού οι γονείς τους είναι Σουηδοί υπήκοοι.
Γεννήθηκαν εκεί, μεγάλωσαν εκεί, είδαν και έζησαν φρικτές καταστάσεις ακόμη και τον θάνατο των γονιών τους μπροστά στα μάτια τους.
Μεγαλώνουν σαν τα αγρίμια σε άθλιες συνθήκες, χωρίς φαγητό, νερό, φροντίδα, γιατρό, σχολεία, μερικά είναι ορφανά και από τους δύο γονείς και τόσα άλλα.
Κανένα από αυτά τα παιδιά δεν έχει αποδεικτικά έγγραφα ότι ειναι Σουηδικής καταγωγής, από πού να τα πάρουν άλλωστε, υπάρχει μόνο η μαρτυρία των γονιών ή του εναπομείναντα γονιού ότι είναι δικά τους παιδιά.
Για αυτά που είναι ορφανά και με τους δυο γονείς πεθαμένους, μόνο με μαρτυρίες τρίτων μπορεί να επιβεβαιωθεί ότι οι γονείς ήταν Σουηδοί. Υπάρχουν ένα σωρό πρακτικά και γραφεοκρατικά θέματα.
Τι θα γίνουν όμως όλα αυτά τα παιδιά;
Έχει ηθική και ανθρωπιστική υποχρέωση ένα εξελιγμένο και πολιτισμένο κράτος να τα περιθάλψει, να τα πάρει από την κόλαση που ζουν;
Πρέπει να τιμωρηθούν και αυτά για τις αμαρτίες και τα πιθανά εγκλήματα των γονιών τους;
Μπορεί μια κοινωνία να δαιμονοποιήσει μωρά, αθώα παιδιά,θύματα του Ιμπεριαλισμού και των επιλογών των γονιών τους;
Απάντηση δεν υπάρχει.
Μόνο πικρές σκέψεις και ανάθεμα γι’αυτούς που κερδίζουν απο τους πολέμους και σκορπίζουν την δυστυχία ακόμη και σε αθώα μικρά παιδιά.
_________________________________________________________________________
Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία