• Τηλερ­γα­σία «Για το καλό όλων µας;»
• Ποιος επω­φε­λεί­ται από την καθιέ­ρω­ση της τηλερ­γα­σί­ας;
• ΣΥΡΙΖΑ: Από το «θα λογα­ρια­στού­µε µετά» στην «εποι­κο­δο­µη­τι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση» προς όφε­λος του κεφαλαίου
• Η ίδια η πρα­γµα­τι­κό­τη­τα έρχε­ται να τους διαψεύσει
• Oι εργα­ζό­µε­νοι χάνουν πάρα πολ­λά, όπως:
  ▪️ Πιο εντα­τι­κό ξεζού­µι­σµα µε ωρά­ρια “λάστι­χο”, επέ­κτα­ση και διευ­θέ­τη­ση του εργά­σι­µου χρόνου
  ▪️ Χάνο­νται τα όρια ανά­µε­σα στην ιδιω­τι­κή και επαγ­γε­λµα­τι­κή ζωή
  ▪️ Όλη αυτή η κατά­στα­ση έχει ως σοβα­ρό απο­τέ­λε­σµα να δια­τα­ράσ­σε­ται η οικο­γε­νεια­κή ζωή από την επαγγελµατική.
  ▪️ Σε συν­θή­κες που επι­δει­νώ­νο­νται, η υγεία και η ασφά­λεια του εργα­ζό­µε­νου γίνο­νται ατο­µι­κή ευθύνη
  ▪️ Ο εργα­ζό­µε­νος βρί­σκε­ται ακό­µα πιο εκτε­θει­µέ­νος σε προ­βλή­µα­τα υγεί­ας όπως µυο­σκε­λε­τι­κά, νοη­τι­κή και οπτι­κή κόπω­ση, που δεν ανα­γνω­ρί­ζο­νται πλέ­ον ως επαγ­γε­λµα­τι­κές ασθένειες.
  ▪️ Οι υπο­δο­µές που αφο­ρούν την ασφά­λεια των χώρων δου­λειάς γίνο­νται ατο­µι­κή ευθύ­νη του εργα­ζό­µε­νου στο σπί­τι του.
  ▪️ Eπι­βα­ρύ­νε­ται µε µεγα­λύ­τε­ρο κόστος ο ίδιος.
• Ο εργα­ζό­µε­νος απο­ξε­νώ­νε­ται κι αποµονώνεται
• Ο εργα­ζό­µε­νος δια­χει­ρί­ζε­ται κι έχει την ευθύ­νη για τα προ­σω­πι­κά δεδο­µέ­να των πελα­τών και τα δικά του!
• Εφα­ρµό­ζο­νται ακό­µα και “νέες – σύγ­χρο­νες” µέθο­δοι ασφυ­κτι­κού ελέγ­χου κι αξιο­λό­γη­σης, καθώς και δια­δι­κτυα­κής παρα­κο­λου­θη­σής τους

🔻  Η οργάνωση της πάλης των εργαζοµένων θα αχρηστεύσει τις παγίδες τους
🔻 Αξιοποίηση της τεχνολογίας και της επιστήµης προς όφελος του λαού

«Τηλερ­γα­σία: Όταν στα χέρια του κεφα­λαί­ου μετα­τρέ­πε­ται σε όπλο για μεγα­λύ­τε­ρη εκμε­τάλ­λευ­ση των εργα­ζο­μέ­νων», τονί­ζει σε τετρα­σέ­λι­δο φυλ­λά­διό του το ΚΚΕ με το οποίο απευ­θύ­νε­ται στους εργα­ζό­με­νους των κλά­δων όπου η τηλερ­γα­σία ήρθε για να μείνει.

Το ΚΚΕ σημειώνει:

«Με το ξεκί­νη­µα της παν­δη­µί­ας στη χώρα µας, πολ­λοί εργα­ζό­µε­νοι σε αρκε­τούς κλά­δους, όπως των Τηλε­πι­κοι­νω­νιών, της Πλη­ρο­φο­ρι­κής, του Χρη­µα­το­πι­στω­τι­κού, επι­στη­µο­νι­κών επαγ­γε­λµά­των κ.α. βρέ­θη­καν µπρο­στά σε µια νέα κατά­στα­ση και έµα­θαν για τα καλά τι σηµαί­νει τηλεργασία.
Όχι µόνο για­τί αυτή µπή­κε γρή­γο­ρα στη ζωή τους, αλλά κυρί­ως για­τί µπή­κε κυριο­λε­κτι­κά µέσα στο σπί­τι τους.

“Για το καλό όλων µας;”

Εργο­δο­σία, διευ­θυ­ντές, σύµβου­λοι, στε­λέ­χη επι­χει­ρή­σε­ων και τρα­πε­ζών, στην αρχή προ­σπα­θού­σαν να “που­λή­σουν” τη γενί­κευ­ση της τηλερ­γα­σί­ας στους εργα­ζό­µε­νους ως ένα προ­σω­ρι­νό µέτρο λόγω της παν­δη­µί­ας και της απο­συ­µφό­ρη­σης των κτιρίων.
Όµως, αµέ­σως µετά, έλε­γαν ότι έπρε­πε να είχε εφα­ρµο­στεί εδώ και και­ρό και ότι πρέ­πει όλοι να το δεχτού­µε ως κάτι πρωτοπόρο.
Σήµε­ρα, δυο µήνες µετά, η τηλερ­γα­σία φαί­νε­ται ότι είναι πρά­γµα­τι κάτι “πρω­το­πό­ρο”.
Όχι όµως προς όφε­λος των εργα­ζό­µε­νων, αλλά για τους εργο­δό­τες, οι οποί­οι αξιο­ποιούν την τεχνο­λο­γία και την τηλερ­γα­σία ως εργα­λεία τους για την αύξη­ση των κερ­δών τους, εντεί­νο­ντας την “ευε­λι­ξία” στη δου­λειά και τη ζωή των εργαζοµένων.
Η εργο­δο­σία µε την µαζι­κή εφα­ρµο­γή της τηλερ­γα­σί­ας “γλυ­κά­θη­κε”, γι’ αυτό ζητά­ει να επε­κτα­θεί, αν και προ­βλη­µα­τί­ζε­ται για τους όρους.

✔️  Ποιος επωφελείται από την καθιέρωση της τηλεργασίας;

Σε µια αστυ­νο­µι­κή ται­νία ή µυθι­στό­ρη­µα, για να µπο­ρέ­σεις να σκε­φτείς τη λύση στο έγκλη­µα το πρώ­το που σκέ­φτε­σαι είναι “ποιος ωφε­λεί­ται από αυτό”.
Στην προ­κει­µέ­νη περί­πτω­ση το έγκλη­µα µπο­ρεί να µην αφο­ρά ται­νία, ούτε µυθι­στό­ρη­µα, η υπό­θε­ση όµως βγά­ζει µάτι.
Εδώ και χρό­νια στην ευρω­παϊ­κή Συµφω­νία Πλαί­σιο για την τηλερ­γα­σία ανα­φέ­ρε­ται για λογα­ρια­σµό των µονο­πω­λί­ων, ότι επι­διώ­κουν “να εκσυγ­χρο­νί­σουν την οργά­νω­ση της εργα­σί­ας, συµπε­ρι­λα­µβά­νο­ντας διευ­θε­τή­σεις για την ελα­στι­κή εργα­σία, µε στό­χο τη βελ­τί­ω­ση της παρα­γω­γι­κό­τη­τας και της αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας των επι­χει­ρή­σε­ων και την πρα­γµα­το­ποί­η­ση της ανα­γκαί­ας ισορ­ρο­πί­ας µετα­ξύ ευε­λι­ξί­ας και ασφά­λειας”. Δηλα­δή δου­λειά και ζωή λάστιχο.

Ο ΣΕΒ, επι­χει­ρη­µα­τί­ες και τρα­πε­ζί­τες ζητούν την καθιέ­ρω­ση της τηλερ­γα­σί­ας επι­τα­κτι­κά τα τελευ­ταία χρό­νια. Τώρα βρή­καν την ευκαι­ρία να την επι­βά­λουν και ζητά­νε πλαί­σιο για την εφα­ρµο­γή της.
Γι’ αυτό η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, από την πρώ­τη στι­γµή, µε Πρά­ξη Νοµο­θε­τι­κού Περιε­χο­µέ­νου, άνοι­ξε το δρό­µο για την εφα­ρµο­γή της από τις επι­χει­ρή­σεις, µαζί µε τις υπό­λοι­πες αντερ­γα­τι­κές δια­τά­ξεις, τις ανα­στο­λές συµβά­σε­ων, την εκ περι­τρο­πής εργα­σία, τις µειώ­σεις µισθών, την ενοι­κί­α­ση εργαζοµένων.

Γι’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευ­σε να προ­λά­βει τη ΝΔ στη νοµο­θέ­τη­ση της επέ­κτα­σης της τηλερ­γα­σί­ας, κατα­θέ­το­ντας δέσµη µέτρων προς το αντιδραστικότερο.

✔️  Από το “θα λογαριαστούµε µετά” στην “εποικοδοµητική αντιπολίτευση” προς όφελος του κεφαλαίου

Ο ΣΥΡΙΖΑ µε τις προ­τά­σεις του, όχι µόνο νοµι­µο­ποιεί, αλλά και διευ­κο­λύ­νει την εργο­δο­σία στην εφα­ρµο­γή της τηλεργασίας!
Πλειο­δο­τεί για άλλη µια φορά στην επι­δο­µα­τι­κή πολι­τι­κή, ζητά­ει κατο­χύ­ρω­ση της επέ­κτα­σης του εργά­σι­µου χρό­νου, αλλά µε έλεγ­χο του “Εργά­νη”, πρά­γµα που κάνει δώρο άδω­ρο το δικαί­ω­µα στην αποσύνδεση.
Για κερα­σά­κι στην τούρ­τα ζητά­ει να µπουν κάµε­ρες µέσα στα σπί­τια των εργα­ζό­µε­νων, αλλά… υπό προϋποθέσεις.
Οι ίδιοι που ως κυβέρ­νη­ση απο­ψί­λω­σαν από προ­σω­πι­κό και αρµο­διό­τη­τες τις Επι­θε­ω­ρή­σεις Εργα­σί­ας, ζητά­νε να γίνε­ται ηλε­κτρο­νι­κός έλεγ­χος των ωρών εργα­σί­ας, που είτε µε την ελεγ­χό­µε­νη επέ­κτα­σή τους, είτε όχι, η εντα­τι­κο­ποί­η­ση θα “χτυ­πά­ει κόκκινο”.
Οι ίδιοι που ως κυβέρ­νη­ση ενί­σχυ­σαν τις ελα­στι­κές µορ­φές απα­σχό­λη­σης έρχο­νται να νοµι­µο­ποι­ή­σουν το βάθε­µά τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ παρά την προ­σπά­θειά του να δώσει φιλερ­γα­τι­κό άλλο­θι στις µόνι­µες επι­διώ­ξεις του κεφα­λαί­ου, ουσια­στι­κά βγαί­νει µπρο­στά και µαζί µε την κυβέρ­νη­ση της ΝΔ και το κεφά­λαιο, καλούν τους εργα­ζό­µε­νους να δεχτούν την τηλερ­γα­σία πλα­σά­ρο­ντας όλοι µαζί το αφή­γη­µα πως “µε την τηλερ­γα­σία δεν βγαί­νουν µόνο κερ­δι­σµέ­νες οι επι­χει­ρή­σεις αλλά και οι εργα­ζό­µε­νοι!!!”

✔️  Η ίδια όµως η πραγµατικότητα έρχεται να τους διαψεύσει

Για­τί: Η εργο­δο­σία από την τηλερ­γα­σία κερ­δί­ζει πάρα πολ­λά, όπως:
Απρό­σκο­πτη λει­τουρ­γία της παρα­γω­γής για την αύξη­ση των κερ­δών της.
Μεγα­λύ­τε­ρη ευε­λι­ξία στα ωρά­ρια — επέ­κτα­ση του εργά­σι­µου χρό­νου — δια­θέ­σι­µοι εργαζόµενοι
24 ώρες το 24ωρο. Μειω­µέ­νο λει­τουρ­γι­κό κόστος.
Εντα­τι­κο­ποί­η­ση — στον ίδιο χρό­νο περισ­σό­τε­ρη δου­λειά µε τον ίδιο µισθό.
Την ίδια ώρα οι εργα­ζό­µε­νοι χάνουν πάρα πολ­λά, όπως:
Πιο εντα­τι­κό ξεζού­µι­σµα µε ωρά­ρια “λάστι­χο”, επέ­κτα­ση και διευ­θέ­τη­ση του εργά­σι­µου χρόνου
Πολ­λοί είναι οι εργα­ζό­µε­νοι που κατα­λή­γουν να δου­λεύ­ουν περισ­σό­τε­ρες ώρες, πιο εντα­τι­κά, µε µικρό­τε­ρα δια­λεί­µµα­τα, µε απλή­ρω­τες υπε­ρω­ρί­ες. Στην ουσία περισ­σό­τε­ρες ώρες απλή­ρω­της δου­λειάς, που σηµαί­νει φθη­νό­τε­ροι εργα­ζό­µε­νοι – µεγα­λύ­τε­ρα κέρ­δη. Οι εργα­ζό­µε­νοι δέχο­νται τηλε­φω­νή­µα­τα, e‑mail εκτός ωρα­ρί­ου, ακό­µα και βρα­δι­νές ώρες ή Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κα, κατα­πα­τώ­ντας σε πολ­λές περι­πτώ­σεις επι­χει­ρη­σια­κές ή κλα­δι­κές συµβάσεις.

Σε πολ­λούς εργα­ζό­µε­νους εργο­δο­σία λέει: “πάρε τον εξο­πλι­σµό στο σπί­τι”, ή τώρα το καλο­καί­ρι σε πολ­λούς θα πει: “πάρ­τε τον και στην παρα­λία και στην άδεια των δια­κο­πών”, όπως κάνουν ήδη σε µια σει­ρά κλά­δους και χώρους δου­λειάς. Ή “Δού­λε­ψε ακό­µα και αν είσαι άρρω­στος ή ακό­µα και στην άδεια λοχεί­ας µιας νέας µητέ­ρας”, µε το πρό­σχη­µα ότι βρί­σκε­ται στο σπίτι.

✔️  Χάνονται τα όρια ανάµεσα στην ιδιωτική και επαγγελµατική ζωή

Το σπί­τι µετα­τρέ­πε­ται σε χώρο δου­λειάς και οι εργα­ζό­µε­νοι δου­λεύ­ουν εκεί που κανο­νι­κά θα έπρε­πε να ξεκου­ρά­ζο­νται, να έχουν προ­σω­πι­κή και ιδιω­τι­κή ζωή. Τα όρια ανά­µε­σα στον εργά­σι­µο και µη εργά­σι­µο χρό­νο γίνο­νται όλο και πιο δυσδιάκριτα.
Πολ­λές φορές εργά­ζο­νται δίπλα στα παι­διά τους, που µπο­ρεί κι εκεί­να απλά να θέλουν να παί­ξουν ή δίπλα στο/στη σύζυ­γο, που µπο­ρεί κι εκεί­νος να δου­λεύ­ει ή να κάνει τις δου­λειές του σπι­τιού. Δεν είναι αυτός γόνι­µος χρό­νος για να περ­νά­ει ένας εργα­ζό­µε­νος µε το παι­δί του, δεν είναι αυτός που έχει ανά­γκη το ίδιο το παιδί.
Όλη αυτή η κατά­στα­ση έχει ως σοβα­ρό απο­τέ­λε­σµα να δια­τα­ράσ­σε­ται η οικο­γε­νεια­κή ζωή από την επαγγελµατική.
Σε συν­θή­κες που επι­δει­νώ­νο­νται, η υγεία και η ασφά­λεια του εργα­ζό­µε­νου γίνο­νται ατο­µι­κή ευθύ­νη Η εργο­δο­σία “πετά­ει” από πάνω της την υπο­χρέ­ω­ση να εξα­σφα­λί­ζει όλα τα απα­ραί­τη­τα µέτρα προ­στα­σί­ας των εργα­ζο­µέ­νων (π.χ. γρα­φεία — ανα­το­µι­κή καρέ­κλα — οθό­νες κατάλ­λη­λες κτλ). Έτσι ο εργα­ζό­µε­νος βρί­σκε­ται ακό­µα πιο εκτε­θει­µέ­νος σε προ­βλή­µα­τα υγεί­ας όπως µυο­σκε­λε­τι­κά, νοη­τι­κή και οπτι­κή κόπω­ση, που δεν ανα­γνω­ρί­ζο­νται πλέ­ον ως επαγ­γε­λµα­τι­κές ασθέ­νειες. Οι υπο­δο­µές που αφο­ρούν την ασφά­λεια των χώρων δου­λειάς γίνο­νται ατο­µι­κή ευθύ­νη του εργα­ζό­µε­νου στο σπί­τι του. 

✔️  Eπιβαρύνεται µε µεγαλύτερο κόστος ο ίδιος ο εργαζόµενος

Το λει­τουρ­γι­κό κόστος που γλι­τώ­νουν οι επι­χει­ρή­σεις- ρεύ­µα, κλι­µα­τι­σµός, σύν­δε­ση internet κ.α. το φορ­τώ­νο­νται οι εργα­ζό­µε­νοι. Σε πολ­λές περι­πτώ­σεις οι εργα­ζό­µε­νοι δεν έχουν ούτε εται­ρι­κό εξο­πλι­σµό και χρη­σι­µο­ποιούν το δικό τους! Και το όποιο κόστος µετα­κί­νη­σης µπο­ρεί να γλι­τώ­νει ο εργα­ζό­µε­νος, φαι­νο­µε­νι­κά, το δίνει τελι­κά αλλού! Ο κατά­λο­γος της χασού­ρας, µεγαλώνει!

✔️  Ο εργαζόµενος αποξενώνεται κι αποµονώνεται

Είναι µακριά από τους συνα­δέλ­φους του, δυσκο­λεύ­ε­ται η άµε­ση συνερ­γα­σία, µπαί­νουν περισ­σό­τε­ρα εµπό­δια στην κατα­νό­η­ση του κοι­νω­νι­κού χαρα­κτή­ρα της εργα­σί­ας, στη δηµιουρ­γία κοι­νω­νι­κών δεσµών, στη συµµε­το­χή σε οµα­δι­κές και κοι­νω­νι­κές συζη­τή­σεις, στην οργά­νω­ση και διεκδίκηση.

✔️  Ο εργαζόµενος διαχειρίζεται κι έχει την ευθύνη για τα προσωπικά δεδοµένα των πελατών και τα δικά του!

Τόσες και τόσες συζη­τή­σεις — δια­λέ­ξεις — meetings γίνο­νταν το προη­γού­µε­νο διά­στη­µα για την προ­στα­σία των προ­σω­πι­κών δεδο­µέ­νων τα οποία τώρα αναι­ρού­νται, µπρο­στά στην επι­τα­κτι­κή ανά­γκη να εφα­ρµο­στεί η τηλερ­γα­σία για να συνε­χί­ζουν οι επι­χει­ρη­µα­τι­κοί όµι­λοι απρό­σκο­πτα να βγά­ζουν κέρδη.

✔️  Εφαρµόζονται ακόµα και “νέες – σύγχρονες” µέθοδοι ασφυκτικού ελέγχου κι αξιολόγησης των εργαζοµένων, διαδικτυακής παρακολουθησής τους

Μπο­ρεί φαι­νο­µε­νι­κά ο εργα­ζό­µε­νος να µην έχει τον προϊ­στά­µε­νο πάνω από το κεφά­λι του, όµως όλες οι επι­χει­ρή­σεις έχουν και βρί­σκουν τον τρό­πο να πιέ­ζουν για µεγα­λύ­τε­ρη από­δο­ση µε περισ­σό­τε­ρη και πιο εντα­τι­κο­ποι­η­µέ­νη εργα­σία. Και εδώ έρχο­νται και οι κάµε­ρες που έχουν επι­βάλ­λει σε κάποιους κλά­δους για να ελέγ­χουν τους εργαζόµενους!
Η παν­δη­µία δεν είναι η αιτία, αλλά η αφο­ρµή για την περαι­τέ­ρω εφα­ρµο­γή της τηλερ­γα­σί­ας. Από αυτή, πάλι θα θησαυ­ρί­σουν επι­χει­ρή­σεις στους κλά­δους που εφα­ρµό­ζε­ται και οι µόνοι χαµέ­νοι θα είναι οι εργαζόµενοι.
Ευθύ­νες έχουν όλα τα άλλα κόµµα­τα, ΝΔ — ΣΥΡΙΖΑ — ΚΙΝΑΛ για τη στά­ση που κρα­τά­νε και οι δυνά­µεις τους µέσα σε σωµα­τεία που είτε στη­ρί­ζουν και προ­ω­θούν την τηλερ­γα­σία, είτε βλέ­πουν τις αρνη­τι­κές επι­πτώ­σεις, αλλά ταυ­τό­χρο­να προ­ω­θούν δήθεν “ευνοϊ­κές ρυθµί­σεις” στις επι­χει­ρη­σια­κές συµβάσεις.
Η λογι­κή του δήθεν µικρό­τε­ρου κακού είναι επι­κίν­δυ­νη για τους εργα­ζό­µε­νους. Με αυτήν την στά­ση τόσα χρό­νια οι εργα­ζό­µε­νοι σε αρκε­τούς κλά­δους έχουν δει να χάνο­νται µια σει­ρά από εργα­σια­κά δικαιώ­µα­τα, να γενι­κεύ­ε­ται η ευε­λι­ξία να γίνο­νται ευθεί­ες απο­λύ­σεις, µειώ­σεις µισθών, κατα­να­γκα­στι­κές “εθε­λού­σιες” κ.ά.

🔻  Η οργάνωση της πάλης των εργαζοµένων θα αχρηστεύσει τις παγίδες τους 🔻

Είναι γελα­σµέ­νοι αν νοµί­ζουν πως θα κατα­φέ­ρουν να απο­ξε­νώ­σουν τους εργα­ζό­µε­νους, να απο­µο­νώ­σουν τον έναν από τον άλλον.
Τίπο­τα δεν µπο­ρεί να µπει εµπό­διο στην ανά­γκη των εργα­ζο­µέ­νων για δου­λειά µε σύγ­χρο­να δικαιώµατα.
Τίπο­τα δεν θα εµπο­δί­σει τους πρω­το­πό­ρους αγω­νι­στές, τα σωµα­τεία να συνε­χί­σουν να κάνουν ό,τι περ­νά­ει από το χέρι τους ώστε να έρχο­νται σε επα­φή µε τους εργα­ζό­µε­νους, να τους ενη­µε­ρώ­νουν, να οργα­νώ­νουν την πάλη του κινήµατος.
Οι εργα­ζό­µε­νοι έχουν τη δύνα­µη να αντι­πα­λέ­ψουν τα αντερ­γα­τι­κά σχέ­δια των εκµε­ταλ­λευ­τών, αρκεί να παλέ­ψουν συλ­λο­γι­κά και οργα­νω­µέ­να ενά­ντια στον πρα­γµα­τι­κό αντί­πα­λο που είναι το ίδιο το καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­µα, το κεφά­λαιο, οι κυβερ­νή­σεις και οι ιµπε­ρια­λι­στι­κές συµµα­χί­ες του.

• Να καταρ­γη­θούν οι αντερ­γα­τι­κές δια­τά­ξεις και οι ΠΝΠ, που περι­λα­µβά­νουν και την τηλεργασία.
• Καµία σκέ­ψη για µονι­µο­ποί­η­σή της.
• Να δια­σφα­λι­στεί η επι­στρο­φή όλων των εργα­ζο­µέ­νων σε χώρους δου­λειάς µε όλα τα απα­ραί­τη­τα µέτρα για την προ­στα­σία της Υγεί­ας και της Ασφά­λειάς τους

🔻 Αξιοποίηση της τεχνολογίας και της επιστήµης προς όφελος του λαού 🔻

Τα νέα τεχνο­λο­γι­κά εργα­λεία που ανέ­πτυ­ξε η ανθρώ­πι­νη εργα­σία µπο­ρούν να προ­σφέ­ρουν πολ­λα­πλά οφέ­λη και πλε­ο­νε­κτή­µα­τα στους εργαζόµενους.
Απο­κα­λύ­πτουν τις αδια­µφι­σβή­τη­τες δυνα­τό­τη­τες που υπάρ­χουν σήµε­ρα για µεί­ω­ση του χρό­νου εργα­σί­ας και αύξη­ση του ελεύ­θε­ρου χρό­νου, για στα­θε­ρή δου­λειά µε δικαιώ­µα­τα, για σύγ­χρο­νους όρους δου­λειάς και αµοιβής.
Όσο παρα­µέ­νει στα χέρια των µονο­πω­λια­κών οµί­λων, ο σχε­δια­σµός και η αξιο­ποί­η­σή τους θα γίνε­ται πάντα µε γνώ­µο­να το κέρ­δος, την ακό­µα µεγα­λύ­τε­ρη εκµε­τάλ­λευ­ση των εργα­ζο­µέ­νων, όπως γίνε­ται και µε την τηλεργασία.
Στον αντί­πο­δα του σηµε­ρι­νού συστή­µα­τος, που συντα­ράσ­σε­ται από µια νέα βαθιά οικο­νο­µι­κή κρί­ση, ο λαός µπο­ρεί να χαρά­ξει τον δρό­µο για τη δική του κοι­νω­νία, απαλ­λα­γµέ­νη από τον παρα­σι­τι­σµό και την αναρ­χία της καπι­τα­λι­στι­κής παραγωγής.
Να µπει στον αγώ­να για τη δική του, τη σοσια­λι­στι­κή κοι­νω­νία, που οι εργα­ζό­µε­νοι θα είναι αφέ­ντες του πλού­του, των παρα­γω­γι­κών µέσων, των τεχνο­λο­γι­κών και επι­στη­µο­νι­κών επι­τευ­γµά­των, για να µπο­ρούν να τα θέτουν σε λει­τουρ­γία κι εφα­ρµο­γή µε ενιαίο σχέ­διο για την ικα­νο­ποί­η­ση των σύγ­χρο­νων κοι­νω­νι­κών και λαϊ­κών αναγκών».