Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Την Παρασκευή η απόφαση για τον βιασμό και την άγρια δολοφονία της Ελ. Τοπαλούδη — Τι είπαν οι δράστες

Για την Παρα­σκευή 20 Μαϊ­ου μετα­τί­θε­ται η ετυ­μη­γο­ρία του Μικτού Ορκω­τού Εφε­τεί­ου όσον αφο­ρά τους δύο κατη­γο­ρού­με­νους στην υπό­θε­ση του βια­σμού και δολο­φο­νί­ας της Ελέ­νης Τοπαλούδη.

Με την ολο­κλή­ρω­ση των αγο­ρεύ­σε­ων συνη­γό­ρων υπε­ρά­σπι­σης σήμε­ρα το πρωί, το δικα­στή­ριο ανα­κοί­νω­σε πως θα εκδώ­σει την από­φα­σή του την Παρασκευή.

Κατη­γο­ρού­με­νοι για τον μαρ­τυ­ρι­κό θάνα­το της 21 ετών φοι­τή­τριας, τον Νοέμ­βριο του 2018 σε ερη­μι­κή περιο­χή της Λίν­δου στην Ρόδο, μετά από άγρια σεξουα­λι­κή κακο­ποί­η­σή της, δικά­ζο­νται ένας 24χρονος και ένας 22χρονος, οι οποί­οι σε πρώ­το βαθ­μό έχουν κατα­δι­κα­στεί σε ισό­βια για την ανθρω­πο­κτο­νία και επι­πλέ­ον 15ετή κάθειρ­ξη για τον βια­σμό της φοιτήτριας.

Στο δικα­στή­ριο σήμε­ρα, λίγο πριν ολο­κλη­ρω­θούν οι αγο­ρεύ­σεις, ανέ­βη­καν οι τόνοι όταν οι γονείς της Ελέ­νης Τοπα­λού­δη οργί­στη­καν ακού­γο­ντας τον συνή­γο­ρο υπε­ρά­σπι­σης του νεα­ρό­τε­ρου σε ηλι­κία κατη­γο­ρού­με­νου, αλβα­νι­κής κατα­γω­γής, να παρα­θέ­τει τα επι­χει­ρή­μα­τά του υπέρ του εντο­λέα του. Η κατά­στα­ση ομα­λο­ποι­ή­θη­κε γρή­γο­ρα με την παρέμ­βα­ση των αστυ­νο­μι­κών που συνό­δευ­σαν το ζευ­γά­ρι εκτός της αίθουσας.

Η δια­δι­κα­σία έκλει­σε με την ερώ­τη­ση της προ­έ­δρου προς τους δύο νεα­ρούς εάν επι­θυ­μούν να προ­σθέ­σουν κάτι επι­πλέ­ον από εκεί­να που είπαν απολογούμενοι.

Ο μεγα­λύ­τε­ρος σε ηλι­κία κατη­γο­ρού­με­νος σηκώ­θη­κε πρώ­τος από το εδώλιο.

Κατη­γο­ρού­με­νος: Κυρία πρό­ε­δρε, θέλω να πω ότι δεν φταίω.

Πρό­ε­δρος: Αυτό το έχε­τε ξανα­πεί. Κάτι άλλο;

Κατη­γο­ρού­με­νος: Όχι.

Ο έτε­ρος κατη­γο­ρού­με­νος είπε στους δικα­στές: «Όπως είδα­τε δεν δέχο­μαι τον βια­σμό αλλά για όλο το άλλο θέλω να πλη­ρώ­σω. Ήμουν συνερ­γός στην ανθρω­πο­κτο­νία, έχω μετα­νο­ή­σει, ζητάω βαθύ­τα­τη συγνώ­μη. Αυτό το άτο­μο (σ.σ. για τον συγκα­τη­γο­ρού­με­νό του) με έφε­ρε στη χει­ρό­τε­ρη οδύ­νη της ζωής μου αλλά θα πλη­ρώ­σω για­τί εγώ φταίω. Πρέ­πει οι νέοι άνθρω­ποι να είναι αυτό­βου­λοι, να αγα­πά­νε την οικο­γέ­νειά τους και να μην ακού­νε τους φίλους τους όταν δεν πρέπει».

Η εισαγ­γε­λι­κή εισή­γη­ση προς το δικα­στή­ριο είναι να κηρύ­ξει ενό­χους τους δύο κατη­γο­ρού­με­νους όπως εισά­γε­ται για αυτούς η κατηγορία.

Οι γονείς της φοι­τή­τριας ζητούν να μη «σπά­σουν» τα ισό­βια των δύο υπαί­τιων για την απο­τρό­παια δολο­φο­νία της κόρης τους και η έκτι­ση των ισο­βί­ων «να είναι ισόβια».

Φώτης Αγγου­λές, ο προ­λε­τά­ριος ποιητής

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο