Τη συμπόρευσή της με το ΚΚΕ γνωστοποιεί με πολιτική δήλωση η Ασημίνα Ξηροτύρη–Αικατερινάρη

Τη συμπό­ρευ­σή της με το ΚΚΕ γνω­στο­ποιεί με πολι­τι­κή δήλω­ση η Αση­μί­να Ξηρο­τύ­ρη – Αικατερινάρη.

Ανα­φέ­ρει:

Μετά από μια μακρο­χρό­νια, έντο­νη, αγω­νι­στι­κή, κοι­νω­νι­κή και πολι­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα στον χώρο της Αρι­στε­ράς και τρεις θητεί­ες στο Κοι­νο­βού­λιο, τα τελευ­ταία πέντε και πλέ­ον χρό­νια ως ανέ­ντα­χτη ενερ­γός πολί­της παρα­κο­λου­θώ συστη­μα­τι­κά, με αντι­κει­με­νι­κή κρί­ση και αυστη­ρή κρι­τι­κή την πολι­τι­κή ζωή και την πορεία της χώρας. Ιδιαί­τε­ρα με τις βαθιές μου μνή­μες, τους αγώ­νες, την εμβά­θυν­ση, αλλά και με τους προ­βλη­μα­τι­σμούς μου για την πορεία της Αρι­στε­ράς και την απο­τί­μη­ση της προ­σφο­ράς της στη χώρα και στον ελλη­νι­κό λαό, είναι μεγά­λη η ανη­συ­χία μου και πολ­λές φορές η απο­γο­ή­τευ­ση για τις εξελίξεις.

Η 5ετής δια­κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς ‑του ΣΥΡΙΖΑ- άλλα­ξε πολύ λιγό­τε­ρα από τις προσ­δο­κί­ες του λαού, στο παλιό σύστη­μα του δικομ­μα­τι­σμού ΝΔ — ΠΑΣΟΚ. Δεν ήθε­λε, δεν μπο­ρού­σε; Λίγα είναι τα ελα­φρυ­ντι­κά για τη δια­κυ­βέρ­νη­ση από την πρώ­τη φορά Αρι­στε­ρά, τις συνερ­γα­σί­ες της με πρό­σω­πα αμφι­λε­γό­με­νης κουλ­τού­ρας και κόμ­μα­τα αντί­θε­της ιδε­ο­λο­γί­ας και την αδυ­να­μία έτσι της αντι­με­τώ­πι­σης των μεγά­λων προ­βλη­μά­των του λαού και της χώρας. Για την απώ­λεια του κινη­μα­τι­κού και ριζο­σπα­στι­κού της χαρα­κτή­ρα, όπως και την απο­μά­κρυν­ση και απο­γο­ή­τευ­ση ενός πολύ αξιό­λο­γου πολι­τι­κού της δυναμικού.

Σήμε­ρα είμα­στε προ των εκλο­γών μετά από μία 4ετή δια­κυ­βέρ­νη­ση από τη ΝΔ με τις νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρες αντι­λαϊ­κές πολι­τι­κές της, το κομ­μα­τι­κό κρά­τος και τη σκο­τει­νή δια­χεί­ρι­ση του δημό­σιου πλού­του υπέρ των ολί­γων σε βάρος του λαού, την εγκλη­μα­τι­κή αδια­φο­ρία για την προ­στα­σία και την ασφά­λεια του λαού και τις πλη­γές στη δημο­κρα­τία μας με το σκάν­δα­λο των παρα­κο­λου­θή­σε­ων κ.ά.

Σε όλα αυτά προ­στί­θε­νται και τα μεγά­λα δει­νά από μία ακό­μη παγκό­σμια κρίση.

Με τον πόλε­μο ή λόγω του πολέ­μου της Ουκρα­νί­ας ανα­ζω­πυ­ρώ­νε­ται το ψυχρό μέτω­πο ΗΠΑ – Ρωσί­ας σε βάρος της παγκό­σμιας ειρή­νης και των λαών. Η κρί­ση στην Ενέρ­γεια διο­γκώ­θη­κε με θύμα­τα τους λαούς ιδιαί­τε­ρα της Ευρώ­πης και υπερ­κερ­δι­σμέ­νες τις μεγά­λες δυνά­μεις, κατ’ εξο­χήν τις ΗΠΑ, που απρο­κά­λυ­πτα θησαυ­ρί­ζουν με τα προ­ϊ­ό­ντα της Ενέρ­γειας και επε­κτεί­νουν επι­κίν­δυ­να την επιρ­ροή τους μέσω του ΝΑΤΟ, δυνα­μι­τί­ζο­ντας αντί να κατευ­νά­ζουν την κρίση.

Σε αυτό το κρί­σι­μο σημείο της Ιστο­ρί­ας, για τη χώρα και την παγκό­σμια ειρή­νη, ανα­ζη­τώ τις δυνά­μεις εκεί­νες της Αρι­στε­ράς που μπο­ρούν να στα­θούν απέ­να­ντι σε όλες αυτές τις κατα­στρο­φι­κές πολι­τι­κές και να δημιουρ­γή­σουν μια συγκρο­τη­μέ­νη μαζι­κή γραμ­μή άμυ­νας και αντε­πί­θε­σης και την προ­ο­πτι­κή για τον λαό μιας άλλης κοι­νω­νί­ας, με ισό­τη­τα και ευημερία.

Και σε αυτή τη σε βάθος ανα­ζή­τη­σή μου κατα­λή­γω στη συμπό­ρευ­σή μου στις τάξεις του ΚΚΕ, συνει­δη­το­ποιώ­ντας βαθιά μέσα μου ότι είναι το πιο ικα­νό για τη δικαί­ω­ση των παναν­θρώ­πι­νων ιδε­ών και αγώ­νων της Αρι­στε­ράς και την επα­νά­κτη­ση του ηθι­κού της πλε­ο­νε­κτή­μα­τος, για να εμπνεύ­σει τον λαό να γίνει ο ίδιος πρω­τα­γω­νι­στής των εξε­λί­ξε­ων στην ανα­τρο­πή των αδιε­ξό­δων του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος, που όλο και πιο πολύ μέσα από τους αντα­γω­νι­σμούς υπο­νο­μεύ­ει την παγκό­σμια ειρή­νη, την οντό­τη­τα και λει­τουρ­γία των κρα­τών, ενι­σχύ­ει τις κοι­νω­νι­κές ανι­σό­τη­τες, την πνευ­μα­τι­κή παρακ­μή και τη διαφθορά.

Για μένα αυτή η συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ δεν είναι μόνο μια βαθιά συναι­σθη­μα­τι­κή και υψη­λού επι­πέ­δου συνει­δη­τή από­φα­ση, αλλά πρό­κει­ται και για μια ουσια­στι­κή αγω­νι­στι­κή στά­ση ζωής και ανα­γέν­νη­σης της ελπί­δας απα­ραί­τη­της για τον απε­γκλω­βι­σμό της χώρας και του λαού μας από τις συντη­ρη­τι­κές πολι­τι­κές και το άνοιγ­μα στις επερ­χό­με­νες γενιές του δρό­μου προς στον σοσιαλισμό.

Το ΚΚΕ είναι η δύνα­μη που με την αγω­νι­στι­κό­τη­τά του, την εμπει­ρία, τη γνώ­ση και οργα­νω­τι­κή του ικα­νό­τη­τα και πάνω από όλα με το Ηθι­κό του Πλε­ο­νέ­κτη­μα μπο­ρεί να εμπνεύ­σει όλες τις γενιές.

ΥΓ: Έκα­να τη δήλω­σή μου αυτή λίγες μέρες πριν το πολύ­νε­κρο σιδη­ρο­δρο­μι­κό δυστύχημα!

Σήμε­ρα με ανεί­πω­τη θλί­ψη και οργή ανα­ζη­τώ τις ευθύ­νες όχι μόνο στις κυβερ­νή­σεις για την ακραία αυτή κατά­ντια της χώρας μου, αλλά και στον κάθε πολί­τη, τον εαυ­τό μου για­τί δεν αγω­νι­σθή­κα­με ακό­μη παρα­πά­νω για μια χώρα που πρω­τί­στως θα εξα­σφα­λί­ζει την προ­στα­σία και την ασφά­λεια στον λαό της!!! Προ­τρέ­πω τα νέα παι­διά: «Αγω­νι­στεί­τε με όποιον τρό­πο μπο­ρεί­τε ενά­ντια σε ένα τέτοιο κρά­τος και στις κυβερ­νή­σεις του, που το μόνο που κάνουν είναι να βάζουν τα κέρ­δη πάνω από τις ζωές μας και να οικο­δο­μή­σε­τε μία σύγ­χρο­νη, προ­ο­δευ­τι­κή πατρί­δα για όλους»!!!

Αση­μί­να Ξηρο­τύ­ρη — Αικατερινάρη

Δρ. Πολι­τι­κός Μηχανικός

Πρώ­ην βουλευτής

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα