Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Τιμή και δόξα στους 200 ήρωες κομμουνιστές της Πρωτομαγιάς του 1944

Οι δήμοι Και­σα­ρια­νής και Χαϊ­δα­ρί­ου διορ­γά­νω­σαν και φέτος, 4ήμερο εκδη­λώ­σε­ων για να τιμή­σουν τους 200 κομ­μου­νι­στές που εκτε­λέ­στη­καν την Πρω­το­μα­γιά του 1944 από τα ναζι­στι­κά γερ­μα­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα στο Σκο­πευ­τή­ριο της Και­σα­ρια­νής (από 3 έως και 6 Μάη).  ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ |> Ήδη το Σάβ­βα­το 4 Μάη πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν, ο αγώ­νας ανώ­μα­λου δρό­μου προς τιμήν του Ναπο­λέ­ο­ντα Σου­κα­τζί­δη στο «Θυσια­στή­ριο της Λευ­τε­ριάς» η συναυ­λία με τον Βαγ­γέ­λη Κορα­κά­κη και την Κυρια­κή 5 Μάη η συγκέ­ντρω­ση στο παλιό Δημαρ­χείο, η πικε­το­φο­ρία προς το «Θυσια­στή­ριο της Λευ­τε­ριάς» και η εκδή­λω­ση τιμής για τους 200 κομ­μου­νι­στές μέσα στο χώρο εκτέ­λε­σης, με ανοι­χτό τον ιστο­ρι­κό χώρο του Θυσια­στη­ρί­ου της Λευ­τε­ριάς και το Μου­σείο ΕΑΜι­κής Εθνι­κής Αντί­στα­σης από το πρωί μέχρι το βρά­δυ. Οι υπό­λοι­πες εκδη­λώ­σεις  είναι η συζή­τη­ση για «το ποδό­σφαι­ρο στην Αντί­στα­ση» με ομι­λί­ες από τους Ν. Μπρά­τσο, Γ. Γεωρ­γά­κη, Φ. Τόλιου, στο Μου­σείο ΕΑΜι­κής Εθνι­κής Αντί­στα­σης, η ονο­μα­σία 4 ΘΥΡΩΝ προς τιμή των 4 Και­σα­ρια­νιω­τών ποδο­σφαι­ρι­στών που έχα­σαν τη ζωή τους κατά τη διάρ­κεια του 1940–48, στο Δημο­τι­κό Στά­διο Μ. Κρη­τι­κό­που­λος και αμέ­σως μετά ποδο­σφαι­ρι­κός αγώ­νας «ενά­ντια στο Φασι­σμό» μετα­ξύ των παλαι­μά­χων του Εθνι­κού Αστέ­ρα και του Απόλ­λω­να Ν. Σμύρ­νης στο Δημο­τι­κό Στά­διο Μ. Κρητικόπουλος

Στο ΧΑΪΔΑΡΙ, είχα­με τη θεα­τρι­κή παρά­στα­ση “Συρ­μα­τέ­νιοι, ξεσυρ­μα­τέ­νιοι όλοι”, στο Δημαρ­χείο, το Σάβ­βα­το 4 Μάη την εκδή­λω­ση τιμής για τους 200 κομ­μου­νι­στές μέσα στο χώρο του Μπλοκ 15 και, στις 5 Μάη, πολι­τι­στι­κή εκδή­λω­ση με την “Αθη­ναϊ­κή κομπα­νία” στην πλα­τεία Δημαρ­χεί­ου κά. (ΣΣ |> όλο το πρό­γραμ­μα εδώ)

Στο Σκο­πευ­τή­ριο της Και­σα­ρια­νής, στο σημείο που πριν από 75 χρό­νια, την Πρω­το­μα­γιά του 1944 εκτε­λού­νταν από τους ναζί κατα­κτη­τές οι 200 ήρω­ες κομ­μου­νι­στές, πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε η μεγά­λη εκδή­λω­ση τιμής και μνή­μης από το Δήμο Και­σα­ρια­νής, στο πλαί­σιο των εκδη­λώ­σε­ων που διορ­γα­νώ­νει από κοι­νού με το Δήμο Χαϊδαρίου.

Καισαριανή_Μουσείο_ΕΑΜικής_Εθνικής_Αντίστασης

Το «παρών» στη συγκι­νη­τι­κή εκδή­λω­ση, έδω­σαν εκα­το­ντά­δες νεο­λαί­οι που νωρί­τε­ρα, αντα­πο­κρι­νό­με­νοι στο κάλε­σμα της ΚΝΕ, πορεύ­τη­καν στους δρό­μους της πόλης φωνά­ζο­ντας συν­θή­μα­τα, ρίχνο­ντας γαρύ­φαλ­λα και κρα­τώ­ντας πικέ­τες με τα ονό­μα­τα των 200 ηρώ­ων. Στην πρώ­τη γραμ­μή ήταν τα λάβα­ρα των παραρ­τη­μά­των της ΠΕΑΕΑ — ΔΣΕ και τα θρυ­λι­κά «χωνιά» της Αντί­στα­σης, του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ, που ζωντά­νε­ψαν με τις φωνές των μελών και των φίλων της ΚΝΕ, θυμί­ζο­ντας τα λόγια που φώνα­ζαν οι αγω­νι­στές εκεί­νες τις μέρες του 1944: «Προ­σο­χή — Προ­σο­χή! Σας μιλά­ει το ΕΑΜ! Όλοι στους δρό­μους!», «Λαέ της Και­σα­ρια­νής, οι γερ­μα­νο­φα­σί­στες κατα­κτη­τές δολο­φο­νούν στο σκο­πευ­τή­ριο της Και­σα­ρια­νής τους πατριώ­τες κομ­μου­νι­στές. Κατά­ρα στους φασί­στες!». Φωνά­ζο­ντας συν­θή­μα­τα, όπως «Ούτε σε ξερο­νή­σια, ούτε σε φυλα­κές, ποτέ τους δεν λυγί­σα­νε οι κομ­μου­νι­στές», «ένας αιώ­νας Αγώ­νας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρω­το­πο­ρία» και «Δόξα και τιμή στην Και­σα­ρια­νή, σε κάθε νεκρό κομ­μου­νι­στή», πορεύ­τη­καν στους δρό­μους τους πόλης και κατέ­λη­ξαν στον τόπο της εκδή­λω­σης για να τιμή­σουν τους νεκρούς ήρω­ες του ΚΚΕ.

«Ο χορός του Σουκατζίδη» έργο του Βάλια Σεμερτζίδη - 1966

Εκεί, στη μαζι­κή εκδή­λω­ση παρα­βρέ­θη­καν και κατέ­θε­σαν στε­φά­νια οι δήμαρ­χοι Και­σα­ρια­νής και Χαϊ­δα­ρί­ου, Ηλί­ας Στα­μέ­λος & Μιχά­λης Σελέ­κος, αντί­στοι­χα. Επί­σης, ο Θοδω­ρής Χιώ­νης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και η Ζωή Χαχά­μη, μέλος του Γρα­φεί­ου του ΚΣ της ΚΝΕ, καθώς και αντι­προ­σω­πί­ες από την ΠΕΑΕΑ — ΔΣΕ και παραρ­τή­μα­τά της. Επί­σης εκπρό­σω­ποι της Περι­φέ­ρειας Αττι­κής, δημο­τι­κές αρχές από τους γει­το­νι­κούς δήμους, εκπρό­σω­ποι κομ­μά­των και δημο­τι­κών παρα­τά­ξε­ων, αλλά και μαζι­κών φορέ­ων, σωμα­τεί­ων εργα­ζο­μέ­νων και συντα­ξιού­χων. Λου­λού­δια κατέ­θε­σε ο σύμ­βου­λος της Ρωσι­κής Πρε­σβεί­ας στην Αθή­να, Αλέγκ Μπρε­ντί­χεν (ο Πού­τιν παί­ζει κι αυτός τα παι­χνί­δια του ‑έχουν γνώ­ση οι φύλακες).

Φέτος ‑λόγω και των εκλο­γών ante portas, εμφα­νί­στη­καν δίκην «επι­σή­μων» αρκε­τοί μαϊ­ντα­νοί με την κου­στω­δία τους, ανα­ζη­τώ­ντας ενα­γω­νί­ως κάποια μιντια­κή προ­βο­λή και μάλι­στα δε σεβά­στη­καν ούτε το χώρο, ούτε τους αθά­να­τους 200, χασκο­γε­λώ­ντας και χλευά­ζο­ντας επί παντός επι­στη­τού. Άνθρω­ποι, αντι­κομ­μου­νι­στές μέχρι το μεδού­λι, που ‑πλην ελά­χι­στων εξαι­ρέ­σε­ων, ποτέ δεν είχαν πατή­σει το πόδι τους ούτε στις υπο­βαθ­μι­σμέ­νες για τα μάτια του κόσμου εκδη­λώ­σεις τον και­ρό που ο δήμος είχε πέσει στα χέρια των οπορ­του­νι­στών. Και κοί­τα σύμ­πτω­ση, όλοι αυτοί οι νεό­κο­ποι, ή δηλώ­νουν «ανε­ξάρ­τη­τοι» (ιδιό­τη­τα που φοριέ­ται κατά κόρον) ή όψι­μα «ανα­νή­ψα­ντες».

Η εκδή­λω­ση άνοι­ξε με σύντο­μο χαι­ρε­τι­σμό από τον Κώστα Γαβρι­λά­κη, Γραμ­μα­τέα του Παραρ­τή­μα­τος Και­σα­ρια­νής της ΠΕΑΕΑ — ΔΣΕ που, κάνο­ντας ανα­φο­ρά στις μαζι­κές εκτε­λέ­σεις και στις μάχες που δόθη­καν στις γει­το­νιές της ανταρ­το­μά­νας Και­σα­ρια­νής, έδω­σε την υπό­σχε­ση «να δυνα­μώ­σου­με το μονα­δι­κό πόλο αντί­στα­σης, όχι μόνο για τη λευ­τε­ριά, αλλά και για ένα μέλ­λον φωτει­νό. (…) Θα συνε­χί­σου­με τον αγώ­να για την απο­κα­τά­στα­ση της ιστο­ρι­κής αλή­θειας, στον αντί­πο­δα της αστι­κής επι­χεί­ρη­σης για την ανα­θε­ώ­ρη­ση και παρα­χά­ρα­ξη της ιστο­ρί­ας. Την ανι­στό­ρη­τη προ­βο­λή της αντι­δρα­στι­κήςθεω­ρί­ας των δύο άκρων”. Από τον ιερό αυτό χώρο του Σκο­πευ­τη­ρί­ου, ζωντα­νή μαρ­τυ­ρία της θηριω­δί­ας του φασι­σμού και της απαν­θρω­πιάς του πολέ­μου, τιμώ­ντας τη θυσία σας και τη θυσία εκα­τομ­μυ­ρί­ων νεκρών του πολέ­μου, υψώ­νου­με την πιο μεγά­λη φωνή δια­μαρ­τυ­ρί­ας. Ενώ­νου­με τη φωνή μας με τη φωνή όλων των λαών και βρο­ντο­φω­νά­ζου­με: Ποτέ πια πόλε­μος, ποτέ πια φασι­σμός!»

.Κώστας Γαβριλάκης

(ανα­λυ­τι­κά) Φίλοι και φίλες, συνα­γω­νι­στές και συναγωνίστριες.

  • Ήρθα­με και σήμε­ρα , πιστοί προ­σκυ­νη­τές, στον ιερό τού­το χώρο του Σκο­πευ­τη­ρί­ου Και­σα­ρια­νής,  στο θυσια­στή­ρι της  «Αιμα­το­βαμ­μέ­νης καρ­διάς της Ελλά­δος» όπου 700 και πλέ­ον πατριώ­τες εκτε­λέ­στη­καν από τα ναζι­στι­κά στρα­τεύ­μα­τα κατο­χής. Ταπει­νά ήρθα­με σε τού­τη τη γη, την ποτι­σμέ­νη με αίμα, για ν’ απο­τί­σου­με φόρο τιμής στους ήρω­ες αγω­νι­στές της Λευτεριάς.
  • Όμως, η πρώ­τη του Μάη, η μέρα του αιμα­τού, η αρχό­ντισ­σα και κυρά Πρω­το­μα­γιά, ανή­κει στους 200 κομ­μου­νι­στές. Στους 200 ήρω­ες της Ελλά­δας, που δεν μπο­ρεί κανέ­νας να κλεί­σει μέσα σε λίγες αρά­δες το μεγα­λείο και την ψυχι­κή τους δύνα­μη. Δεν μπο­ρεί κανείς να κλεί­σει τα μάτια του στην ψυχι­κή τους ανά­τα­ση και τη λεβε­ντιά τους μπρο­στά στο θάνα­το. Αυτούς τους ήρω­ες ήρθα­με να τιμή­σου­με, που πέσα­νε για έναν κόσμο ειρη­νι­κό, για μια κοι­νω­νία δίκαιη, εκεί­νη τη Δευ­τέ­ρα πρώ­τη του Μάη 1944.
  • Σκα­λι­ζου­με την μνή­μη , για να μην ξεθω­ριά­ζει η ιστο­ρία μας. Να θυμού­νται οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι.
  • Να μάθουν πως σε πολ­λές γωνιές  της πατρί­δας μας γίνο­νταν εκτε­λέ­σεις, για­τί ο Ελλη­νι­κός λαός  αντι­στά­θη­κε στους στυ­γνούς κατα­κτη­τές. Συσπει­ρώ­θη­καν στο  Ε.Α.Μ., το Εθνι­κό Απε­λευ­θε­ρω­τι­κό Μέτω­πο, που κατά γενι­κή ομο­λο­γία , η ραχο­κο­κα­λιά του  ήταν το Κ.Κ.Ε.
  • Να μάθουν πως οι 200 κομ­μου­νι­στές που τους μετέ­φε­ραν από το Στρα­τό­πε­δο Χαϊ­δα­ρί­ου, ήταν εξό­ρι­στοι ‚στην Ακρο­ναυ­πλία και την Ανά­φη ,  από τη βασι­λο­με­τα­ξι­κή κυβέρ­νη­ση  η οποία και τους παρά­δω­σε  στους κατακτητές. 
  • Να μάθουν ότι ο Καπε­τάν Μανώ­λης Στα­θά­κης στις 27 – 4 – 1944 έστει­λε μια ομά­δα 16 Ελα­σι­τών, με επι­κε­φα­λής  το  λοχία Πρού­σα­λη , να στή­σουν ενέ­δρα  στη θέση Παγκα­νιά, λίγο έξω από τους Μολά­ους.  Αφού άφη­σαν  το πρώ­το αμά­ξι με τους φαντά­ρους να περά­σει, διέ­τα­ξε επί­θε­ση στις κούρ­σες. Έτσι σκο­τώ­θη­κε ο Υπο­στρά­τη­γος Φραντς Κρεχ  και τρεις αξιω­μα­τι­κοί. Και ως αντί­ποι­να ο Στρα­τιω­τι­κός Διοι­κη­τής Ελλά­δος ανα­κοί­νω­σε την εκτέ­λε­ση 200 κομου­νι­στών στις 1–5‑1944.   
  • Το ΕΑΜ, λίγες μέρες μετά, σε ανα­κοί­νω­σή του γρά­φει για τις «ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΑΘΗΝΑΙΟΣ»: «…Ποια ηθι­κή, ποιο δίκιο, ποια λογι­κή λέει πως όταν δυο στρα­τοί πολε­μούν εκεί­νος που χάνει στη μάχη έχει το δικαί­ω­μα να σκο­τώ­νει ανθρώ­πους που κάθου­νται χιλιό­με­τρα μακριά; Να του­φε­κί­ζει κρα­τού­με­νους που βρί­σκο­νται φυλα­κή από το 1936 κι επο­μέ­νως δεν μπο­ρού­σαν να είχαν καμιά σχέ­ση με την οργά­νω­ση των μαχών; 
  • Λίγες στιγ­μές πριν την εκτέ­λε­ση, όταν τα αυτο­κί­νη­τα τους έφερ­ναν στο Σκο­πευ­τή­ριο, οι ήρω­ες βρή­καν τον και­ρό, λίγο χαρ­τί κι ένα μολύ­βι, και λίγα λόγια —  τόσο καθα­ρά και εκφρα­στι­κά —  για να αφή­σουν  ένα τελευ­ταίο σημεί­ω­μα όπως ο Νίκος Μαρια­κά­κης: «Καλύ­τε­ρα να πεθαί­νει κανείς στον αγώ­να για λευ­τε­ριά παρά να ζη σκλάβος».
  • Ήρω­ες της Πρω­το­μα­γιάς του 1944, ανά­με­σα σας ο  Ναπο­λέ­ων Σου­κα­τζί­δης, ο Κώστας Τσίρ­κας  ο  Μήτσος Παντα­ζής και τα άλλα αδέλ­φια μας,  που πηγαί­νο­ντας προς το  θάνα­το ή βρο­ντο­φω­νά­ζα­τε «Ζήτω το Ε.Α.Μ., Ζήτω η Ελευ­θε­ρία» ή τρα­γου­δού­σα­τε… Ελλά­δα μας , Ελλά­δα , αστέ­ρι του ουρα­νού, Ελλά­δα μας, Ελλά­δα δεν βγαί­νεις από το νου. 
  • Και φόρ­τω­ναν τα πτώ­μα­τα στα φορ­τη­γά. Από τις καρό­τσες έτρε­χε, καθώς τους πήγαι­ναν στο Τρί­το Νεκρο­τα­φείο, στο μαύ­ρο φόντο των ασφαλ­το­στρω­μέ­νων δρό­μων το ρυά­κι του αίμα­τος απ’ τη ματω­μέ­νη καρ­διά της Ελλάδας.

Φίλοι και φίλες, συνα­γω­νι­στές και συνα­γω­νί­στριες , κλεί­στε για λίγο τα μάτια. Μονά­χα για λίγο και κοι­τάξ­τε με τα μάτια του νου στο χώρο τού­το το μεγα­λείο της ψυχής.

  • Θα δεί­τε το 14 χρο­νο Αντρέα Λυκου­ρί­νο ν’ ανε­βαί­νει σ’ ένα βρα­χά­κι για να έρθει ίσα με τους συντρό­φους του για να τον  βρουν τα βόλια της λευ­τε­ριάς, την Ηρώ Κων­στα­ντο­πού­λου με τη σχο­λι­κή ποδιά, να πέφτει από τα βόλια των ναζι­στών, την ελεύ­θε­ρη σκό­πευ­ση  στον τρα­κο­σά­ρη 92  αγω­νι­στών- 82 αντρών και 10  γυναι­κών- ανά­με­σά τους τραυ­μα­τί­ες  του Αλβα­νι­κού με κομ­μέ­να ποδάρια. 
  • Εδώ, σ΄ αυτήν την προ­σφυ­γι­κή γει­το­νιά η θυσία σας βρή­κε αντά­ξιο χώμα. 
  • Εδώ δόθη­καν πάνω από 47 μάχες. Μάχες που ξεκι­νού­σαν από τις παρά­γκες των προ­σφύ­γων κι αυτό έκα­νε αδύ­να­τη την κατά­λη­ψη της  Και­σα­ρια­νής. Δικαί­ως χαρα­κτη­ρί­στη­κε το «Στά­λιν­γκραντ της Ελλάδας». 
  • Γι‘ αυτά τα μεγά­λα ιδα­νι­κά, αδέλ­φια μας, σας ευγνω­μο­νού­με και σας θαυ­μά­ζου­με, που μας δεί­ξα­τε αυτό  το δρό­μο,  του αγώ­να και της πάλης.
  • Σας υπο­σχό­μα­στε να δυνα­μώ­σου­με το μονα­δι­κό πόλο αντί­στα­σης, όχι μόνο για τη λευτεριά,αλλά και για ένα μέλ­λον φωτεινό.Μπορούμε και πρέ­πει να βάλου­με εμπό­δια, να καθυ­στε­ρή­σου­με τα αντι­λαϊ­κά μέτρα , να διεκ­δι­κή­σου­με ανά­σες ανα­κού­φι­σης για τη λαϊ­κή οικο­γέ­νεια, να βαδί­σου­με τον ίδιο δρο­μο, από το Σικά­γο το 1886 ως τη Θεσ­σα­λο­νί­κη  του 1936 και την Και­σα­ρια­νή του 1944, οργα­νώ­νο­ντας την πάλη μας για την ικα­νο­ποί­η­ση των σύγ­χρο­νων ανα­γκών μας,  για να ζήσου­με καλύ­τε­ρα εμείς  και τα παι­διά μας, σε μια κοι­νω­νία σοσιαλιστική.
  • Επί­σης θα συνε­χί­σου­με τον αγώ­να για την απο­κα­τά­στα­ση της ιστο­ρι­κής αλή­θειας, στον αντί­πο­δα της αστι­κής επι­χεί­ρη­σης για την ανα­θε­ώ­ρη­ση και παρα­χά­ρα­ξη της Ιστο­ρί­ας. Την ανι­στό­ρη­τη  ανα­θε­ώ­ρη­ση και προ­βο­λή της αντι­δρα­στι­κής θεω­ρί­ας των δύο άκρων. 
  • Από τον ιερό αυτό χώρο του Σκο­πευ­τη­ρί­ου, ζωντα­νή μαρ­τυ­ρία της θηριω­δί­ας του φασι­σμού και της απαν­θρω­πιάς του πολέ­μου, τιμώ­ντας τη θυσία σας και τη θυσία χιλιά­δων εκα­τομ­μυ­ρί­ων νεκρών του πολέ­μου, υψώ­νου­με την πιο μεγά­λη φωνή δια­μαρ­τυ­ρί­ας, ενώ­νου­με τη  φωνή μας με την φωνή όλων των  λαών και βρο­ντο­φω­νά­ζου­με: Ποτέ πια  πόλε­μος,  ποτέ πια φασισμός! 
  • Θέλω να τελειώ­σω με ένα από τα πολ­λά ποι­ή­μα­τα που γρά­φτη­καν για την εκτέ­λε­ση της Πρω­το­μα­γιάς .  Το από­σπα­σμα είναι  του Ηλία Σιμόπουλου …
  • Μα προ­σο­χή σύντρο­φοι, ούτ’ ένα δάκρυ — Όπως εκεί­νοι μας απο­χαι­ρέ­τη­σαν περή­φα­νοι — όμοια κι εμείς περή­φα­νοι να τους ξεπρο­βο­δί­σου­με ταιριάζει 
  • Μα προ­σο­χή, σύντρο­φοι, ούτ’ ένας στε­ναγ­μός, να μη λερώ­σου­με τη μνή­μη των ηρώων.
  • Όπως εκεί­νοι δε φοβή­θη­καν το θάνα­το, πρέ­πει κι εμείς να μην τον φοβηθούμε.
  • Δια­κό­σια παλι­κά­ρια τρα­γού­δη­σαν σήμε­ρα, Δια­κό­σια παλι­κά­ρια τρα­γού­δη­σαν, δια­κό­σια παλικάρια…
  • Αδέλ­φια μας, ζεί­τε στις καρ­διές μας και καθο­δη­γεί­τε τον αγώ­να μας.

ΑΙΩΝΙΑ η ΜΝΗΜΗ σας 

[προσκλητήριο νεκρών]

Στη συνέ­χεια, την κεντρι­κή ομι­λία έκα­νε ο δήμαρ­χος Και­σα­ρια­νής και εκ νέου υπο­ψή­φιος με τη «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση», Ηλί­ας Στα­μέ­λος, και η εκδή­λω­ση ολο­κλη­ρώ­θη­κε με την κατά­θε­ση στε­φά­νων και το συγκλο­νι­στι­κό προ­σκλη­τή­ριο νεκρών, με ένα βρο­ντε­ρό «παρών» για κάθε έναν από τους εκτε­λε­σμέ­νους κομ­μου­νι­στές στην Καισαριανή.

Ο Ηλί­ας Στα­μέ­λος είπε, μετα­ξύ άλλων, «Στο­λί­ζου­με και φέτος με τα κόκ­κι­να γαρύ­φαλ­λα του αγώ­να το ″Θυσια­στή­ριο της Λευ­τε­ριάς″, που έπει­τα από δεκα­ε­τί­ες ολό­κλη­ρες αγώ­να του λαού μας, δε βεβη­λώ­νε­ται πλέ­ον από την παρου­σία της Σκο­πευ­τι­κής Εται­ρεί­ας. Ανή­κει ορι­στι­κά στην ιστο­ρι­κή μνή­μη, το λαό και τις ανά­γκες του»

Ηλίας Σταμέλος

Τόνι­σε, ότι στα βιο­γρα­φι­κά των 200 κομ­μου­νι­στών της Και­σα­ρια­νής, «στις λεπτο­μέ­ρειες της περή­φα­νης και αλύ­γι­στης στά­σης τους μπρο­στά στο θάνα­το, στα λίγα βια­στι­κά σημειώ­μα­τα που μπό­ρε­σαν να γρά­ψουν στη δια­δρο­μή τους από το στρα­τό­πε­δο του Χαϊ­δα­ρί­ου, απο­τυ­πώ­νε­ται όχι μόνο ένα συγκλο­νι­στι­κό γεγο­νός απ’ τα χρό­νια της ναζι­στι­κής κατο­χής, αλλά και οι πρώ­τες σελί­δες της ιστο­ρί­ας της πάλης του λαού μας για να χτί­σει ένα φωτει­νό μέλ­λον», κι αυτό για­τί «Οι 200 της Και­σα­ρια­νής πριν βρε­θούν απέ­να­ντι στο εκτε­λε­στι­κό από­σπα­σμα, είχαν συγκρου­στεί παλι­κα­ρί­σια με την τάξη των εκμε­ταλ­λευ­τών και τους μηχα­νι­σμούς της. Είχαν συγκρου­στεί με τη μεγα­λο­ερ­γο­δο­σία και τους μεγα­λο­α­γρό­τες της υπαί­θρου, με την κατα­στο­λή, με το Ιδιώ­νυ­μο του Βενι­ζέ­λου, τα στρα­το­δι­κεία και τα βασα­νι­στή­ρια, τη δικτα­το­ρία του Μετα­ξά, το Καλ­πά­κι, τον Αη-Στρά­τη, την Ακρο­ναυ­πλία». Όπως χαρα­κτη­ρι­στι­κά είπε, «δίκαια, στα πρό­σω­πά τους, η αστι­κή τάξη ανα­γνώ­ρι­ζε την πρω­το­πο­ρία του λαού. Ανα­γνώ­ρι­ζε τον πραγ­μα­τι­κό κίν­δυ­νο και εχθρό».

Αφού παρου­σί­α­σε τα ιστο­ρι­κά γεγο­νό­τα και την ημέ­ρα της εκτέ­λε­σης, ανέ­δει­ξε την ηρω­ι­κή στά­ση της Και­σα­ρια­νής, που ο λαός της στά­θη­κε “κάστρο” στην πάλη ενά­ντια στους κατα­κτη­τές. Πήρε σχε­δόν στο σύνο­λό του μέρος στη Εθνι­κή Αντί­στα­ση μέσα από τις γραμ­μές του ΕΑΜ του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ. Αλλά και τους αγώ­νες των κατοί­κων της πόλης που συνε­χί­στη­καν, και οι οποί­οι «αψη­φώ­ντας τους κιν­δύ­νους και επι­στρα­τεύ­ο­ντας όλα τα μέσα, έκα­ναν υπό­θε­σή τους την υπε­ρά­σπι­ση της ιστο­ρι­κής μνή­μης, έσπα­σαν το άβα­το της Σκο­πευ­τι­κής Εται­ρεί­ας και απαί­τη­σαν την ορι­στι­κή από­δο­ση του Σκο­πευ­τη­ρί­ου». Όπως τόνι­σε , «Ο λαός της πόλης μας και όλοι όσοι συμπο­ρεύ­τη­καν μαζί του τα χρό­νια που πέρα­σαν, έχουν κάθε λόγο να είναι σήμε­ρα περή­φα­νοι για τη δια­δρο­μή και την έκβα­ση αυτού του αγώ­να. Για το ότι ο ιερός τόπος που βρι­σκό­μα­στε σήμε­ρα, έπει­τα από κοντά εννιά δεκα­ε­τί­ες, είναι ορι­στι­κά απαλ­λαγ­μέ­νος και από τα τελευ­ταία ίχνη της βέβη­λης παρου­σί­ας της Σκο­πευ­τι­κής Εται­ρεί­ας, έχει απο­δο­θεί στην ιστο­ρι­κή μνή­μη και τις λαϊ­κές ανά­γκες».

Ειδι­κή ανα­φο­ρά έκα­νε στη λει­τουρ­γία του Μου­σεί­ου ΕΑΜι­κής Εθνι­κής Αντί­στα­σης, στη συμ­βο­λή που έχει ενά­ντια στην οργα­νω­μέ­νη προ­σπά­θεια παρα­χά­ρα­ξης της ιστο­ρί­ας και των διδαγ­μά­των της κρί­σι­μης δεκα­ε­τί­ας του 1940. «Η λει­τουρ­γία του Μου­σεί­ου το διά­στη­μα αυτό, επι­βε­βαιώ­νει την ορθό­τη­τα της επι­λο­γής της Δημο­τι­κής Αρχής να προ­χω­ρή­σει στη δημιουρ­γία του χωρίς ανα­βο­λές. Το επι­βε­βαιώ­νουν οι πάνω από 37.000 επι­σκέ­πτες, ανά­με­σά τους μαθη­τές από 174 σχο­λεία, ξένες αντι­προ­σω­πεί­ες, φορείς, σωμα­τεία, εκπαι­δευ­τι­κοί. Οι δεκά­δες εκδη­λώ­σεις και επι­στη­μο­νι­κές ημε­ρί­δες με πλή­θος κόσμου. Η αξιο­ποί­η­ση των εκθε­μά­των του μου­σεί­ου για επι­στη­μο­νι­κές δια­τρι­βές και για την παρα­γω­γή ντο­κι­μα­ντέρ», είπε στην ομι­λία του.

Τέλος, υπο­γράμ­μι­σε ότι το σύγ­χρο­νο μήνυ­μα της θυσί­ας των 200 εκτε­λε­σμέ­νων κομ­μου­νι­στών της Και­σα­ρια­νής, όπως και χιλιά­δων άλλων αγω­νι­στών που προη­γή­θη­καν και ακο­λού­θη­σαν, είναι ότι ξεχώ­ρι­ζε και ξεχω­ρί­ζει ακό­μα τα όρια δύο δια­φο­ρε­τι­κών κόσμων: «Ξεχω­ρί­ζει τον κόσμο της εκμε­τάλ­λευ­σης και κατα­πί­ε­σης που γεν­νά το φασι­σμό και τον πόλε­μο και δεν διστά­ζει μπρο­στά σε κανέ­να έγκλη­μα και τον κόσμο που παλεύ­ει για να ξημε­ρώ­σουν καλύ­τε­ρες μέρες, δίχως πόλε­μο και εκμε­ταλ­λευ­τές, δίνο­ντας ό,τι καλύ­τε­ρο έχει, ακό­μα και τη ζωή του, για να υπε­ρα­σπί­σει τη ζωή, τα δικαιώ­μα­τα και τη λευ­τε­ριά του λαού. Και η φετι­νή Πρω­το­μα­γιά τονί­ζει την ανά­γκη να δυνα­μώ­σει η πάλη για την κατάρ­γη­ση των αντι­λαϊ­κών νόμων, την ανά­κτη­ση των δικαιω­μά­των που χάθη­καν, να δυνα­μώ­σει η πάλη ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο. Η αντερ­γα­τι­κή — αντι­λαϊ­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα δεν θα έχει τέλος, εάν δεν δυνα­μώ­σει η λαϊ­κή πάλη, η ενό­τη­τα και η οργά­νω­ση του λαού. Τίπο­τα δε χαρί­στη­κε από καμιά κυβέρ­νη­ση, από κανέ­ναν εργο­δό­τη. Όλες τις κατα­κτή­σεις, ο λαός τους απέ­σπα­σε με σκλη­ρούς ταξι­κούς αγώ­νες. Τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα χρειά­ζε­ται να παλέ­ψουν για τα δικά τους συμ­φέ­ρο­ντα, κόντρα στον εθνι­κι­σμό, το ρατσι­στι­κό και φασι­στι­κό μίσος. Να απο­μο­νώ­σουν απο­φα­σι­στι­κά τη ναζι­στι­κή εγκλη­μα­τι­κή Χρυ­σή Αυγή. Να δυνα­μώ­σουν την αλλη­λεγ­γύη τους με τους άλλους λαούς, βάζο­ντας στο στό­χα­στρο τον πόλε­μο αλλά και τις αιτί­ες που τον γεν­νούν, το σάπιο εκμε­ταλ­λευ­τι­κό σύστημα».

Όλη η ομι­λία live του δημάρ­χου Ηλία Στα­μέ­λου, υπο­ψή­φιου και πάλι με τη Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση εδώ |> https://www.youtube.com/watch?v=tMXgdNip7ME


902 15


Επι­μέ­λεια  Ομά­δα ¡H.lV.S!

Επι­κοι­νω­νία — [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] — Blog

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο