Τις προτάσεις του ΚΚΕ για τη συνταγματική αναθεώρηση, παρουσίασε ο Δ. Κουτσούμπας

Τις προ­τά­σεις του ΚΚΕ για τη συνταγ­μα­τι­κή ανα­θε­ώ­ρη­ση, παρου­σί­α­σε σήμε­ρα σε εκδή­λω­ση στη Βου­λή ο γ.γ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κουτσούμπας.

Στην εισα­γω­γι­κή του τοπο­θέ­τη­ση επι­σή­μα­νε ότι τα ασφυ­κτι­κά χρο­νο­δια­γράμ­μα­τα που επέ­λε­ξε η κυβέρ­νη­ση για τη σχε­τι­κή συζή­τη­ση στην Βου­λή δεν συμ­βάλ­λει στην ουσια­στι­κή ενη­μέ­ρω­ση του λαού για τις θέσεις των κομμάτων.

Ο Δ. Κου­τσού­μπας, μετα­ξύ άλλων, υπο­γράμ­μι­σε ότι «πρώ­τος βασι­κός στό­χος της συνταγ­μα­τι­κής ανα­θε­ώ­ρη­σης είναι η εξα­σφά­λι­ση της κυβερ­νη­τι­κής πολι­τι­κής στα­θε­ρό­τη­τας» ή δια­φο­ρε­τι­κά δια­τυ­πω­μέ­νο «η “πολι­τι­κή συνέ­χεια”, προ­κει­μέ­νου να μη δια­τα­ράσ­σε­ται η συνέ­χεια της εφαρ­μο­γής της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής από την εκά­στο­τε συγκυ­ρία» και πρό­σθε­σε ότι «ο δεύ­τε­ρος στό­χος, τον οποίο έχει ομο­λο­γή­σει και ο κ. Τσί­πρας, είναι η ανα­πα­λαί­ω­ση αυτού του σάπιου, διε­φθαρ­μέ­νου, αστι­κού πολι­τι­κού συστή­μα­τος, απέ­να­ντι στο οποίο υπάρ­χει έντο­νη λαϊ­κή δυσαρέσκεια».

«Το Σύνταγ­μα κατο­χυ­ρώ­νει την εξου­σία της κυρί­αρ­χης τάξης, στην προ­κει­μέ­νη περί­πτω­ση το αστι­κό Σύνταγ­μα κατο­χυ­ρώ­νει την εξου­σία της αστι­κής τάξης, δια­σφα­λί­ζει τα δικά της συμ­φέ­ρο­ντα, τις δικές της συμ­μα­χί­ες, προ­ω­θεί τους στό­χους και τις επι­διώ­ξεις της», ανέ­φε­ρε, σημειώ­νο­ντας ότι τη δια­σφά­λι­ση της στα­θε­ρό­τη­τα της αστι­κής εξου­σί­ας και την απο­τύ­πω­ση σε νομι­κή-συνταγ­μα­τι­κή μορ­φή των νέων ανα­γκών του συστή­μα­τος «δεν μπο­ρεί να το κρύ­ψει η αντι­πα­ρά­θε­ση ανά­με­σα στο ΣΥΡΙΖΑ και στη ΝΔ για δευ­τε­ρεύ­ο­ντα ζητήματα».

«Αυτό το στό­χο υπη­ρέ­τη­σαν όλες οι ανα­θε­ω­ρή­σεις που προ­χώ­ρη­σαν πριν οι κυβερ­νή­σεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αυτό το στό­χο υπη­ρε­τεί και η τωρι­νή ανα­θε­ώ­ρη­ση, όπως προ­κύ­πτει από τις προ­τά­σεις, κυρί­ως του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της ΝΔ», πρόσθεσε.

Επι­σή­μα­νε ότι «οι προ­τά­σεις του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και άλλων δυνά­με­ων, κινού­νται σε δια­με­τρι­κά αντί­θε­τη κατεύ­θυν­ση από τη δική μας, κινού­νται σε άλλο μήκος κύμα­τος, που δεν υπη­ρε­τεί τα λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα. Συνε­πώς, δεν τρέ­φου­με αυτα­πά­τες, με βάση το σημε­ρι­νό συσχε­τι­σμό στη βου­λή, ότι αυτές οι ριζο­σπα­στι­κές, προ­ο­δευ­τι­κές προ­τά­σεις μας, που μας πάνε μπρο­στά, μπο­ρούν να υιο­θε­τη­θούν, από όλους αυτούς».

Υπο­γράμ­μι­σε ότι οι θέσεις που δια­τυ­πώ­νο­νται στην πρό­τα­ση του ΚΚΕ πρέ­πει να γίνουν άξο­νες πάλης του εργα­τι­κού-λαϊ­κού κινή­μα­τος καθώς «μέσα από αυτήν την πάλη, οι εργα­ζό­με­νοι, οι φτω­χοί αγρό­τες και αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι της πόλης, οι νέοι και οι γυναί­κες των εργα­τι­κών και λαϊ­κών στρω­μά­των, πιστεύ­ου­με ότι μπο­ρούν να συνει­δη­το­ποιούν ότι η υπε­ρά­σπι­ση και διεύ­ρυν­ση αυτών των δικαιω­μά­των, η από­λαυ­σή τους στην πραγ­μα­τι­κή ζωή, απαι­τούν βαθύ­τε­ρες, ριζι­κές αλλα­γές στην οικο­νο­μία και την εξουσία».

Ο πρώ­τος άξο­νας αφο­ρά στην άσκη­ση κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των της χώρας, όπου το ΚΚΕ προ­τεί­νει την κατάρ­γη­ση της παρα­γρά­φου 1 του άρθρου 27 που επι­τρέ­πει τη μετα­βο­λή στα όρια του ελλη­νι­κού κρά­τους, καθώς και της παρα­γρά­φου 2 που επι­τρέ­πει τη διέ­λευ­ση ξένων στρα­τευ­μά­των από αυτό.

Προ­τεί­νει, επί­σης, στο άρθρο 27 να προ­στε­θεί παρά­γρα­φος που να μην επι­τρέ­πει την από­κτη­ση και την παρα­μο­νή πυρη­νι­κών και χημι­κών όπλων στη χώρα μας.

Το ΚΚΕ προ­τεί­νει τη συνο­λι­κή κατάρ­γη­ση του άρθρου 28 που επι­τρέ­πει την εκχώ­ρη­ση κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των σε ξένα κέντρα, περιο­ρι­σμούς στην άσκη­ση της εθνι­κής κυριαρ­χί­ας, καθώς και της ερμη­νευ­τι­κής δήλω­σης που κατο­χυ­ρώ­νει τη συμ­με­το­χή της χώρας μας στην ΕΕ, όπως επί­σης και της ερμη­νευ­τι­κής δήλω­σης του άρθρου 80, που ρυθ­μί­ζει και μάλι­στα συνταγ­μα­τι­κά τη συμ­με­το­χή της Ελλά­δας στη ζώνη του Ευρώ.

Ο δεύ­τε­ρος άξο­νας αφο­ρά τη διεύ­ρυν­ση των κοι­νω­νι­κών, συν­δι­κα­λι­στι­κών και πολι­τι­κών δικαιω­μά­των. Το ΚΚΕ προ­τεί­νει την απά­λει­ψη των όποιων περιο­ρι­σμών στο δικαί­ω­μα της απερ­γί­ας, την παρα­πέ­ρα διεύ­ρυν­ση του δικαιώ­μα­τος αυτού με την κατο­χύ­ρω­ση και της απερ­γί­ας πολι­τι­κής αλλη­λεγ­γύ­ης, καθώς και την απα­γό­ρευ­ση της αντα­περ­γί­ας, του γνω­στού lock-out.

Προ­τεί­νει την επέ­κτα­ση του απερ­για­κού δικαιώ­μα­τος στα Σώμα­τα Ασφα­λεί­ας και στους δικα­στι­κούς και παύ­ση της με οποιον­δή­πο­τε τρό­πο απα­γό­ρευ­σης της συν­δι­κα­λι­στι­κής δρά­σης των υπαλ­λή­λων του στε­νό­τε­ρου και ευρύ­τε­ρου δημό­σιου τομέα.

Στην πρό­τα­ση του ΚΚΕ περι­λαμ­βά­νε­ται η ανά­γκη κατάρ­γη­σης της δρα­στη­ριό­τη­τας επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων στους τομείς Παι­δεί­ας, Υγεί­ας, Πρό­νοιας και Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης και τονί­ζε­ται ότι πρέ­πει να παρέ­χο­νται εντε­λώς δωρε­άν οι υπη­ρε­σί­ες αυτές από το κρά­τος και η Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση να είναι απο­κλει­στι­κή υπο­χρέ­ω­ση του Κράτους.

Το ΚΚΕ προ­τεί­νει επίσης:

-Την πλή­ρη κατο­χύ­ρω­ση, χωρίς περιο­ρι­σμούς, των ελεύ­θε­ρων συλ­λο­γι­κών συμ­βά­σε­ων στο δημό­σιο και ιδιω­τι­κό τομέα.

-Την πλή­ρη κατο­χύ­ρω­ση του δικαιώ­μα­τος του συνα­θροί­ζε­σθαι, με ταυ­τό­χρο­νη κατάρ­γη­ση των όποιων περιο­ρι­σμών στις δημό­σιες συνα­θροί­σεις, όπως οι ισχύ­ο­ντες περιο­ρι­σμοί στο Σύνταγ­μα, «στις περι­πτώ­σεις που θεω­ρεί­ται (και αυτό με βάση την πολυ­ε­τή πλέ­ον πεί­ρα γίνε­ται με αυθαί­ρε­το τρό­πο από το αστι­κό κρά­τος και τις υπη­ρε­σί­ες του) ότι δήθεν “επί­κει­ται κίν­δυ­νος για τη δημό­σια ασφά­λεια” ή ότι δήθεν “απει­λεί­ται σοβα­ρή δια­τά­ρα­ξη της κοι­νω­νι­κο­οι­κο­νο­μι­κής ζωής”».

Προ­τεί­νει, επι­πλέ­ον, την κατο­χύ­ρω­ση του δικαιώ­μα­τος της νομι­κής συμπα­ρά­στα­σης σε όλες τις δια­δι­κα­σί­ες ενώ­πιον όλων των δικα­στι­κών και άλλων αρχών, καθώς, όπως ανέ­φε­ρε ο Δ. Κου­τσού­μπας, «αυτή η νομι­κή συμπα­ρά­στα­ση, απο­κλεί­ε­ται σε μια σει­ρά περι­πτώ­σεις (όπως στην περί­πτω­ση των δια­δι­κα­σιών του λεγό­με­νου “τρο­μο­νό­μου”)».

Το ΚΚΕ διεκ­δι­κεί, επί­σης, τη διεύ­ρυν­ση της προ­στα­σί­ας των προ­σω­πι­κών δεδο­μέ­νων, «που είναι στο έλε­ος της δρά­σης δια­φό­ρων κατα­σταλ­τι­κών και άλλων μηχα­νι­σμών, υπη­ρε­σιών και επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και που δια­μορ­φώ­νουν, με τη στή­ρι­ξη των ΗΠΑ, της ΕΕ και των κυβερ­νή­σε­ών τους, νέους και πιο εξε­λιγ­μέ­νους μηχα­νι­σμούς φακε­λώ­μα­τος και παρακολούθησης».

Ο κ. Κου­τσού­μπας είπε ότι συνα­φής με τα θέμα­τα αυτά είναι ο τρί­τος άξο­νας της πρό­τα­σης του ΚΚΕ που αφο­ρά «την προ­στα­σία του δημό­σιου πλού­του και την κατάρ­γη­ση των προ­νο­μί­ων που απο­λαμ­βά­νει εδώ και δεκα­ε­τί­ες το ξένο και το εφο­πλι­στι­κό κεφά­λαιο και τα οποία κατο­χυ­ρώ­νο­νται με το άρθρο 107 του Συντάγματος».

Το ΚΚΕ θέτει, επί­σης, ζήτη­μα τρο­πο­ποί­η­σης του άρθρου 18 του Συντάγ­μα­τος, ώστε «ο ορυ­κτός πλού­τος της χώρας μας, οι υδρο­γο­νάν­θρα­κες, τα κοι­νω­νι­κά αγα­θά, όπως το νερό, η ηλε­κτρι­κή ενέρ­γεια, το φυσι­κό αέριο κ.ά, να είναι ιδιο­κτη­σία του κρά­τους και δεν παρα­χω­ρού­νται για εκμε­τάλ­λευ­ση σε τρί­τους», ενώ «το ίδιο προ­στα­τεύ­ο­νται και δεν παρα­χω­ρού­νται σε τρί­τους οι δημό­σιες εκτά­σεις σε ορει­νούς όγκους, οι αιγια­λοί, τα σπή­λαια, λίμνες λιμνο­θά­λασ­σες, οι αρχαιο­λο­γι­κοί χώροι κ.ά.».

Ο επό­με­νος άξο­νας ανα­φέ­ρε­ται στα ζητή­μα­τα λει­τουρ­γί­ας της Βου­λής και των πολι­τεια­κών οργά­νων. Στην πρό­τα­ση του ΚΚΕ περι­λαμ­βά­νε­ται η πλή­ρης κατάρ­γη­ση του άρθρου 48 «περί κατά­στα­σης πολιορ­κί­ας», καθώς «με το άρθρο αυτό δίνε­ται η δυνα­τό­τη­τα ανα­στο­λής άρθρων του Συντάγ­μα­τος που ορί­ζουν ατο­μι­κά και συλ­λο­γι­κά δικαιώ­μα­τα και πολι­τι­κές ελευ­θε­ρί­ες, ενώ προ­βλέ­πε­ται και η συγκρό­τη­ση ειδι­κών δικα­στη­ρί­ων και όλα αυτά στο όνο­μα της αντι­με­τώ­πι­σης εξω­τε­ρι­κών κιν­δύ­νων ή απει­λής της εθνι­κής ασφάλειας».

Ο Δ. Κου­τσού­μπας τόνι­σε ότι είναι απα­ρά­δε­κτο να υπάρ­χει έστω και ως απει­λή η ανα­στο­λή πολι­τι­κών ελευ­θε­ριών και ατο­μι­κών και κοι­νω­νι­κών δικαιω­μά­των, όπως οι απερ­γί­ες, το δικαί­ω­μα της ελευ­θε­ρί­ας του λόγου, του Τύπου κ.λπ.».

«Να εξε­τά­ζε­ται μόνον η περί­πτω­ση της δυνα­τό­τη­τας επί­τα­ξης των ανα­γκαί­ων υπο­δο­μών (λιμά­νια, αερο­δρό­μια, βιο­μη­χα­νί­ες τρο­φί­μων, φαρ­μά­κου και άλλα), τα οποία ανή­κουν σε εγχώ­ρια ή ξένα ιδιω­τι­κά οικο­νο­μι­κά συμ­φέ­ρο­ντα, σε περί­πτω­ση επί­θε­σης ξένης χώρας ή συνα­σπι­σμού χωρών κατά των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των και της εδα­φι­κής ακε­ραιό­τη­τας της Ελλά­δας», πρόσθεσε.

Ανέ­φε­ρε ότι το ΚΚΕ έχει ανα­λυ­τι­κές προ­τά­σεις για τα ζητή­μα­τα λει­τουρ­γί­ας της Βου­λής και νομο­θε­τι­κής πρω­το­βου­λί­ας από το λαό, κάνο­ντας ταυ­τό­χρο­να λόγο για «υπο­κρι­σία που περισ­σεύ­ει», τόσο από τη σημε­ρι­νή κυβέρ­νη­ση όσο και από τις προη­γού­με­νες που «προ­κει­μέ­νου να θεσμο­θε­τή­σουν μνη­μό­νια και αντι­λαϊ­κά μέτρα, παρα­βί­α­σαν ωμά τις προ­βλέ­ψεις και του ισχύ­ο­ντος Συντάγ­μα­τος, που απα­γό­ρευαν τις άσχε­τες κι εκπρό­θε­σμες τρο­πο­λο­γί­ες, τους περιο­ρι­σμούς στις Πρά­ξεις Νομο­θε­τι­κού Περιε­χο­μέ­νου και τα κατε­πεί­γο­ντα νομοσχέδια».

«Το ίδιο ισχύ­ει και για τη νομο­θε­τι­κή πρω­το­βου­λία από το λαό. Την πρό­τα­ση νόμου των 513 σωμα­τεί­ων, που παρα­δό­θη­κε σε όλα τα κόμ­μα­τα και που μόνον το ΚΚΕ κατέ­θε­σε στη Βου­λή, τρία χρό­νια τώρα, την κρα­τά­νε κλει­δω­μέ­νη στα συρ­τά­ρια τους και δεν τη βάζουν για συζή­τη­ση στη Βου­λή, παρα­βιά­ζο­ντας ακό­μη και το ισχύ­ον Σύνταγ­μα», πρόσθεσε.

Το επό­με­νο κεφά­λαιο της πρό­τα­σης του ΚΚΕ αφο­ρά τον πλή­ρη δια­χω­ρι­σμό Κρά­τους-Εκκλη­σί­ας, που, όπως τόνι­σε ο Δ. Κου­τσού­μπας, είναι «υπε­ρώ­ρι­μο αίτη­μα» και περι­λαμ­βά­νει την κατάρ­γη­ση ή την τρο­πο­ποί­η­ση όλων των σχε­τι­κών άρθρων του Συντάγ­μα­τος «είτε αυτά αφο­ρούν την επι­κρα­τού­σα θρη­σκεία είτε άλλα, όπως το άρθρο 16 παρ. 2, που κατο­χυ­ρώ­νει τον κατη­χη­τι­κό χαρα­κτή­ρα του μαθή­μα­τος των θρη­σκευ­τι­κών, η οποία καμία σχέ­ση δεν έχει με την ίδια την εξέ­λι­ξη της θρη­σκεί­ας, την ιστο­ρία των θρη­σκειών, ώστε να μπο­ρεί να απο­κτά ο μαθη­τής γνώ­ση και κρί­ση, να μπο­ρεί δηλα­δή να αντι­λαμ­βά­νε­ται καλύ­τε­ρα την πραγματικότητα».

Η πρό­τα­ση περι­λαμ­βά­νει ακό­μα την κατάρ­γη­ση του θρη­σκευ­τι­κού τύπου του όρκου, την υπο­χρε­ω­τι­κό­τη­τα του πολι­τι­κού γάμου και της ονο­μα­το­δο­σί­ας όσον αφο­ρά την ανα­γνώ­ρι­σή τους από την πολι­τεία, «κάτι που επί­σης δεν εμπο­δί­ζει κανέ­ναν να κάνει και θρη­σκευ­τι­κή τελετή».

Επί­σης το ΚΚΕ τονί­ζει ότι «ο πολι­τι­κός και οικο­νο­μι­κός-επι­χει­ρη­μα­τι­κός ενα­γκα­λι­σμός Κρά­τους-Εκκλη­σί­ας είναι ξεπε­ρα­σμέ­νος, άνευ αντι­κει­μέ­νου σήμερα».

Ακο­λου­θεί το κεφά­λαιο της πρό­τα­σης του ΚΚΕ που αφο­ρά την ενιαία σχέ­ση εργα­σί­ας στο Δημό­σιο και την κατάρ­γη­ση της συνταγ­μα­τι­κής απα­γό­ρευ­σης για τη μονι­μο­ποί­η­ση των συμβασιούχων.

Στο κεφά­λαιο της πρό­τα­σης που αφο­ρά τα ζητή­μα­τα της Δικαιο­σύ­νης και τον τρό­πο επι­λο­γής της ηγε­σί­ας των Ανω­τά­των Δικα­στη­ρί­ων, το ΚΚΕ προτείνει:

-Την εκλο­γή της ηγε­σί­ας της Δικαιο­σύ­νης από ένα ευρύ­τε­ρο εκλε­κτο­ρι­κό σώμα, αντί του μέχρι τώρα διο­ρι­σμού της από την κυβέρνηση.

-Την ανά­δει­ξη με κλή­ρω­ση των μελών του Ανώ­τα­του Δικα­στι­κού Συμ­βου­λί­ου και του Ανώ­τα­του Πει­θαρ­χι­κού Συμ­βου­λί­ου, όπως και την κατάρ­γη­ση της προ­βλε­πό­με­νης από το Σύνταγ­μα παρέμ­βα­σης του αρμό­διου υπουρ­γού Δικαιο­σύ­νης στις προ­α­γω­γές κ.λπ. των δικα­στι­κών λει­τουρ­γών, καθώς και στην πει­θαρ­χι­κή δίω­ξή τους.

-Την κατάρ­γη­ση του ανα­χρο­νι­στι­κού θεσμού της Στρα­τιω­τι­κής Δικαιο­σύ­νης και την εκδί­κα­ση των στρα­τιω­τι­κών αδι­κη­μά­των των στρα­τιω­τι­κών από τα κοι­νά Ποι­νι­κά Δικαστήρια.

Στο επό­με­νο κεφά­λαιο το ΚΚΕ προ­τεί­νει την πλή­ρη κατάρ­γη­ση του άρθρου 86 του Συντάγ­μα­τος περί ποι­νι­κής ευθύ­νης υπουρ­γών, καθώς και «σε κάθε περί­πτω­ση η δίω­ξη να μην εξαρ­τά­ται από τη θέλη­ση της εκά­στο­τε κυβερ­νη­τι­κής πλειο­ψη­φί­ας. Να κινεί­ται ακό­μη κι αν το ζητά ένας περιο­ρι­σμέ­νος αριθ­μός βου­λευ­τών π.χ. 100. Και εκεί να στα­μα­τά η εμπλο­κή της Βουλής».

Στο τελευ­ταίο κεφά­λαιο των προ­τά­σε­ων που αφο­ρά το ζήτη­μα της Τοπι­κής Διοί­κη­σης, το ΚΚΕ προ­τεί­νει τη συνταγ­μα­τι­κή κατο­χύ­ρω­ση της υπο­χρέ­ω­σης του Κρά­τους να εξα­σφα­λί­ζει τους ανα­γκαί­ους οικο­νο­μι­κούς πόρους στους ΟΤΑ, με χρη­μα­το­δό­τη­ση από τον κρα­τι­κό προϋπολογισμό.

Ο Δ. Κου­τσού­μπας, ανα­φε­ρό­με­νος στις δύο φάσεις της ανα­θε­ώ­ρη­σης του Συντάγ­μα­τος, είπε ότι το ΚΚΕ «όπως έκα­νε και σε προη­γού­με­νες ανα­θε­ω­ρή­σεις, πέρα από τα συγκε­κρι­μέ­να άρθρα, θεω­ρεί ότι δεν πρέ­πει σε αυτή τη φάση να συγκε­ντρω­θεί ο αριθ­μός 180, κάτι το οποίο θα λύσει τα χέρια στην όποια επό­με­νη κυβέρ­νη­ση και κυβερ­νη­τι­κή πλειο­ψη­φία να απο­φα­σί­σει τις τελι­κές συνταγ­μα­τι­κές αλλα­γές κατά το δοκούν».

«Δεν έχου­με καμιά εμπι­στο­σύ­νη σε αστι­κές κυβερ­νή­σεις που ανα­δει­κνύ­ο­νται μόνο για υπη­ρε­τή­σουν ως πολι­τι­κό προ­σω­πι­κό τα συμ­φέ­ρο­ντα του μεγά­λου κεφα­λαί­ου, των ομί­λων, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, όπως ήταν οι μέχρι σήμε­ρα κυβερ­νή­σεις ή κυβερ­νή­σεις με κορ­μό τη ΝΔ ή το ΣΥΡΙΖΑ, που προ­α­λεί­φο­νται να κάτσουν πάλι στο σβέρ­κο του λαού. Καμιά εμπι­στο­σύ­νη για το τι τελι­κά θα απο­φα­σί­σουν να υλο­ποι­ή­σουν στην επό­με­νη Βου­λή και σε σχέ­ση με το Σύνταγ­μα», πρό­σθε­σε ο γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ο Δ. Κου­τσού­μπας τόνι­σε ότι «πραγ­μα­τι­κά κυρί­αρ­χος μπο­ρεί να γίνει ο λαός όταν θα έχει στην ιδιο­κτη­σία του τον πλού­το που παρά­γει. Σε αυτό το πλαί­σιο μιας νέας κοι­νω­νι­κής οργά­νω­σης μπο­ρούν να υπάρ­χουν νέοι, λαο­γέν­νη­τοι θεσμοί δια­κυ­βέρ­νη­σης και εξου­σί­ας, ένας ανώ­τε­ρος τύπος Δημο­κρα­τί­ας. Αυτός θα εδρά­ζε­ται στους τόπους δου­λειάς, δηλα­δή, στην παρα­γω­γι­κή μονά­δα, στην κοι­νω­νι­κή υπη­ρε­σία, θα οργα­νώ­νε­ται σε τοπι­κό, περι­φε­ρεια­κό και πανελ­λα­δι­κό επί­πε­δο, σε μια πρω­τό­γνω­ρη μορ­φή άμε­σης συμ­με­το­χής, ελέγ­χου, αιρε­τό­τη­τας, λογο­δο­σί­ας και ανά­κλη­σης των εκλεγ­μέ­νων αντι­προ­σώ­πων του λαού, αξιο­ποιώ­ντας και τα σύγ­χρο­να τεχνο­λο­γι­κά επι­τεύγ­μα­τα», ανέφερε.

«Ο λαός έχει το δικαί­ω­μα να παλεύ­ει με όλες τις μορ­φές σε μια τέτοια κατεύ­θυν­ση και, επί­σης, έχει το δικαί­ω­μα και τη δύνα­μη να δια­μορ­φώ­σει τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις για την αλλα­γή του σημε­ρι­νού Συντάγ­μα­τος», κατέ­λη­ξε στην ομι­λία του ο γ.γ της ΚΕ του ΚΚΕ.