«Στην είσοδο της επιστήμης όπως και στην είσοδο της κόλασης πρέπει να αναγραφεί το αίτημα: Εδώ πρέπει να αφήσεις κάθε υποψία, κάθε ποταπότητα εδώ πρέπει να πεθάνει»
Καρλ Μαρξ *
Η σχετική ανακοίνωση δημοσιεύτηκε στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ (13/10) και από την πρώτη στιγμή νομίζαμε ότι επρόκειτο για φάρσα ή για «καλλιτεχνικό τρυκ»….
Έγραφε λοιπόν : «ΑΓΓΕΛΙΑ. Είσαι Μαρξιστής: Θνήσκεις; Σε καλούμε στη διεθνή συνάντηση των Θνησκόντων Μαρξιστών. Στις 8 Νοεμβρίου 2018 το αθηναϊκό παράρτημα των Θνησκόντων Μαρξιστών , στο πλαίσιο της 6ης Μπιενάλε της Αθήνας ΑΝΤΙ θα παραθέσει δείπνο με τη συμμετοχή θεωρητικών και ακαδημαϊκών τους οποίους απασχολούν οι έννοιες της πολιτικής και του θανάτου. Το δείπνο είναι ανοικτό σε όποιον προσδιορίζεται ως «Μαρξιστής που πεθαίνει». Αν σε ενδιαφέρει επικοινώνησε…»
Να σημειώσουμε ότι η Μπιενάλε της Αθήνας παρουσιάζει την 6η διοργάνωσή της στις 26 Οκτωβρίου 2018 υπό τον τίτλο ANTI.
Όπως διαβάζουμε σχετικά : «Η 6η Μπιενάλε της Αθήνας φλερτάρει με τον όρο, τη στάση, την (α)πιθανότητα του ANTI. Τι σημαίνει αντίθεση σήμερα; Τι ταυτότητες κατασκευάζει; Η έκθεση ANTI εστιάζει σε φαινόμενα κανονικοποίησης της αντίθεσης και της μη-συμμόρφωσης, από την πολιτική μέχρι τη διαδικτυακή κουλτούρα, από τα βιντεοπαιχνίδια μέχρι το Netflix, από τον Žižek μέχρι την Rihanna.»
Όσο και αν ψάξαμε στο διαδίκτυο δεν βρήκαμε τους περίφημους «Μαρξιστές που πεθαίνουν». Όμως αν πάρουμε «τοις μετρητοίς» τα αναγραφόμενα θα θέλαμε να σημειώσουμε:
1.Το ανθρώπινο ον είναι μία προσωρινή, εξαρτημένη, εύθραυστη και αντιφατική ύπαρξη. Ο άνθρωπος είναι, πριν απ’ όλα, βιολογικό – φυσικό ον. Δηλαδή όλοι οι άνθρωποι μαρξιστές και μη πεθαίνουν. Απλά οι μαρξιστές έχουν άλλη θεώρηση τόσο για νόημα της ζωής όσο και για τον τρόπο που πρέπει να ζει κανείς.
2.Ας θυμηθούμε ακόμη την περίφημη έκτη θέση για τον Feuerbach του Μάρξ: «Ο Φόυερμπαχ διαλύει την ουσία της θρησκείας στην ουσία του ανθρώπου. Αλλά η ουσία του ανθρώπου δεν είναι μια αφαίρεση που ενυπάρχει σε κάθε ξεχωριστό άτομο. Στην πραγματικότητα, είναι το σύνολο των κοινωνικών του σχέσεων…». Και αυτές τις κοινωνικές σχέσεις θέλουν και παλεύουν οργανωμένα γι’αυτό να τις αλλάξουν ριζικά. Δηλαδή η κοινωνικότητα είναι στοιχείο της διαμορφωνόμενης ανθρώπινης φύσης. Το ανθρώπινο ον, κατά τον Marx, είναι κοινωνικό ον, όχι απλώς αγελαίο ζώο, αλλά ζώο το οποίο αποκτά ατομικότητα μόνο στο εσωτερικό της κοινωνίας. Το ανθρώπινο είδος δημιουργεί ιστορία χάρη στην παραγωγική και την πνευματική – πολιτισμική δραστηριότητα του. Αλλά η δημιουργία είναι η πραγμάτωση δυνατοτήτων που ενυπάρχουν στο ζώο το οποίο τείνει να διαμορφωθεί σε άνθρωπο.
3. Όσο δε αφορά τον ίδιο τον Μαρξισμό, ξεπερνά, τη βιολογική ζωή των μαρξιστών και αντέχει στο χρόνο γιατί είναι αληθινός, στηρίζεται στην κοινωνική πραγματικότητα και εξελίσσεται συνεχώς. Παραμένει ζωντανός και επίκαιρος.
Ο Μαρξισμός, δεν είναι μόνο πολιτική θεωρία, όπως και ο κομμουνισμός δεν θα είναι μόνο ένας νέος τρόπος παραγωγής. Ο μαρξισμός έχει ταυτόχρονα μια ηθική διάσταση, καθώς αποβλέπει στην απελευθέρωση του ανθρώπου από την ταξική δουλεία και τις πολλαπλές εκπτώσεις που αυτή συνεπάγεται.
(Όταν θα υπάρχει ενημέρωση για τις εκδηλώσεις αυτές θα επανέλθουμε)
* Κ. Μαρξ: Πρόλογος στην «Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας», στο Μαρξ – Ενγκελς: «Διαλεχτά Εργα», έκδοση της ΚΕ του ΚΚΕ, τόμος Α’, σελ. 427
2. Γκαλίνα Σ
