Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Τι ζει σήμερα ο λαός της Λιβύης;

Οκτώ ολό­κλη­ρα χρό­νια έχουν περά­σει από την ιμπε­ρια­λι­στι­κή επέμ­βα­ση ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ στη Λιβύη, και ενώ προη­γου­μέ­νως στη χώρα είχε φυσή­ξει ο αέρας της «Αρα­βι­κής Ανοι­ξης», που θα απο­κα­θι­στού­σε τάχα τη «δημο­κρα­τία» και την «ασφά­λεια».

Τι ζει όμως σήμε­ρα ο λαός της Λιβύ­ης, όπως δεί­χνουν και τα τελευ­ταία γεγο­νό­τα στην πολύ­πα­θη χώρα; Συγκρού­σεις, πόλε­μο, ανοι­χτές επεμ­βά­σεις από τρί­τες χώρες, λεη­λα­σία του πλού­του από πολυ­ε­θνι­κά μονο­πώ­λια, χάος και κατα­στρο­φή. Θυμί­ζου­με ότι στην ιμπε­ρια­λι­στι­κή επέμ­βα­ση συμ­με­τεί­χε άμε­σα και η Ελλά­δα, με τον τότε πρω­θυ­πουρ­γό Γ. Παπαν­δρέ­ου να δηλώ­νει μερι­κά χρό­νια μετά: «Η Ελλά­δα γειτ­νιά­ζει άμε­σα με τη Λιβύη και, από την πρώ­τη στιγ­μή, παρεί­χα­με ενερ­γό στή­ρι­ξη, μέσω της βάσης και της υπο­δο­μής που δια­θέ­του­με στη Σού­δα (…) και συμ­με­τεί­χα­με σε επι­χει­ρή­σεις, μέσω των δια­φό­ρων ελλη­νι­κών αερο­πο­ρι­κών μας βάσεων»! 

Κι αν η τότε κυβέρ­νη­ση του ΠΑΣΟΚ στή­ρι­ξε «επι­χει­ρη­σια­κά» την επέμ­βα­ση, κανείς δεν πρέ­πει να ξεχνά­ει ότι δυνά­μεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ συνέ­βα­λαν στον εξω­ραϊ­σμό της, με «ύμνους» για την «Αρα­βι­κή Ανοι­ξη», που κατέ­λη­ξε «χει­μώ­νας» διαρ­κεί­ας για το λαό της Λιβύ­ης και της ευρύ­τε­ρης περιοχής. 

Το παρά­δειγ­μα αυτό πρέ­πει να χτυ­πή­σει καμπα­νά­κι μπρο­στά σε όσα ακού­γο­νται και σχε­διά­ζο­νται για «Βαλ­κα­νι­κή Ανοι­ξη», με επί­κε­ντρο τη Σερ­βία. Αυτή τη φορά, μάλι­στα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν περιο­ρί­ζε­ται στο ρόλο του κομπάρ­σου — χει­ρο­κρο­τη­τή, αλλά ανα­λαμ­βά­νει ενερ­γό και ανα­βαθ­μι­σμέ­νο ρόλο στον βρώ­μι­κο αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κό σχεδιασμό.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο