Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Τι συμβαίνει όταν τα παιδιά μπαίνουν στο διαδίκτυο; (ΕΡΕΥΝΑ)

Παι­διά δημο­τι­κού που ξενυ­χτούν παί­ζο­ντας σε κινη­τά τηλέ­φω­να και ηλε­κτρο­νι­κούς υπο­λο­γι­στές «games», παι­διά γυμνα­σί­ου που σ’ ένα μεγά­λο ποσο­στό τους έχουν δεχθεί μέσω δια­δι­κτύ­ου παρε­νό­χλη­ση και ταυ­τό­χρο­να μια αδυ­να­μία των γονέ­ων να ελέγ­ξουν τα παι­διά τους σε ό,τι αφο­ρά την ασφα­λή χρή­ση του δια­δι­κτύ­ου, προ­κύ­πτουν ως στοι­χεία έρευ­νας που πραγ­μα­το­ποί­η­σε το Ελλη­νι­κό Κέντρο Ασφα­λούς Δια­δι­κτύ­ου του Ιδρύ­μα­τος Τεχνο­λο­γί­ας και Έρευ­νας Κρή­της, σε 13.000 μαθη­τές, με φόντο τις δια­δι­κτυα­κές τους συνή­θειες, το πώς επη­ρε­ά­ζε­ται η ψυχο­λο­γία τους από τα κοι­νω­νι­κά δίκτυα και το online gaming.

Η έρευ­να πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε υπό την έγκρι­ση του υπουρ­γεί­ου Παι­δεί­ας και Θρη­σκευ­μά­των το Νοέμ­βριο-Δεκέμ­βριο του 2019 σε δείγ­μα 13.000 μαθη­τών ηλι­κί­ας από 10–18 ετών σε περί­που 500 σχο­λεία των νομών Αττι­κής, Θεσ­σα­λο­νί­κης, Έβρου, Ιωαν­νί­νων, Ηρα­κλεί­ου και Δωδε­κα­νή­σου, φέρο­ντας στην επι­φά­νεια ότι 2 στα 10 παι­διά δημο­τι­κού και 4 στα 10 παι­διά Γυμνα­σί­ου-Λυκεί­ου δε συζη­τούν με τους γονείς τους θέμα­τα που άπτο­νται της ασφα­λούς χρή­σης του δια­δι­κτύ­ου, ενώ ένα μεγά­λο ποσο­στό γονιών συνε­χί­ζει να μη θέτει όρια ούτε στο χρό­νο που δαπα­νούν τα παι­διά στο δια­δί­κτυο, ούτε στο περιε­χό­με­νο που επι­τρέ­πε­ται να έχουν πρό­σβα­ση. Όπως προ­κύ­πτει μάλι­στα από τις απα­ντή­σεις των παι­διών πολ­λοί γονείς δε γνω­ρί­ζουν καν τι κάνει το παι­δί τους όταν βρί­σκε­ται στο δια­δί­κτυο, την ώρα που το 30% των παι­διών δημο­τι­κού και το 60% των παι­διών Γυμνα­σί­ου-Λυκεί­ου, θα διστά­σει ή δε θα πει στους γονείς του αν κάτι του συμ­βεί και το ανα­στα­τώ­σει κατά τη διάρ­κεια ενός δια­δι­κτυα­κού παι­χνι­διού, κυρί­ως επει­δή θεω­ρούν ότι οι γονείς δεν ασχο­λού­νται, είτε επει­δή φοβά­ται ότι θα του απα­γο­ρεύ­σουν να παί­ζει, είτε επει­δή θεω­ρεί ότι οι γονείς δε ξέρουν πώς να το βοηθήσουν.

Όπως δήλω­σε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Υπεύ­θυ­νος Γραμ­μής «Help Line Ελλη­νι­κού Κέντρου Ασφα­λούς Δια­δι­κτύ­ου Γιώρ­γος Κορ­μάς: «Η έρευ­να δεί­χνει για πρώ­τη φορά στη χώρα, μας ότι 10% των παι­διών του δημο­τι­κού ξενυ­χτούν για να παί­ζουν games και 21% των εφή­βων. Αυτό δεί­χνει ότι τα παι­διά δεν έχουν τον έλεγ­χο που θα έπρε­πε. Επι­πλέ­ον το 60% των παι­διών μπαί­νουν στα κοι­νω­νι­κά δίκτυα από το δημο­τι­κό και γύρω στο 94% των παι­διών μας στην εφη­βεία, είναι μέσα στα κοι­νω­νι­κά δίκτυα. Ιδιαί­τε­ρη αξία θα ήθε­λα να δώσου­με στο ρόλο των γονέ­ων όπου δυστυ­χώς απο­δυ­να­μώ­νε­ται χρό­νο με το χρό­νο. Βλέ­που­με ότι το 40% των γονιών δεν έχουν μιλή­σει καθό­λου με τα παι­διά τους για το ασφα­λές δια­δί­κτυο και φτά­νει το 60% στα παι­διά του Γυμνα­σί­ου. Άρα βλέ­που­με ότι ο ρόλος του γονιού θα πρέ­πει να ενι­σχυ­θεί πολύ, καθώς αντι­λαμ­βα­νό­μα­στε ότι τα παι­διά σερ­φά­ρουν μόνα τους σε έναν χώρο που είναι φτιαγ­μέ­νος για ενηλίκους».

Ένα από τα θέμα­τα στο οποίο επι­κε­ντρώ­θη­κε η έρευ­να ήταν ο βαθ­μός επη­ρε­α­σμού των παι­διών στα όσα βλέ­πουν στα κοι­νω­νι­κά δίκτυα. Όπως προ­έ­κυ­ψε δύο στα δέκα παι­διά ηλι­κί­ας από 13–18 ετών, ανη­συ­χεί για τον αριθ­μό των «Like» που θα λάβει στο περιε­χό­με­νο που ανε­βά­ζει σε κάποιο κοι­νω­νι­κό δίκτυο, το 19% έχει προ­βεί σε δια­γρα­φή φωτο­γρα­φί­ας που δεν έλα­βε ικα­νο­ποι­η­τι­κό αριθ­μό Like και το 28% χρη­σι­μο­ποιεί συστη­μα­τι­κά φίλ­τρα στις φωτο­γρα­φί­ες που μοιράζεται.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο