Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Το ΕΑΜ και ο «ανιστόρητος» κ. Μητσοτάκης

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

«Επι­μέ­νε­τε να μας θυμί­ζε­τε τις χει­ρό­τε­ρες στιγ­μές της ελλη­νι­κής ιστο­ρί­ας και τους εμφύ­λιους διχα­σμούς […] Αν θέλε­τε να πεί­σε­τε ότι δεν επεν­δύ­ε­τε συνει­δη­τά στους διχα­σμούς του παρελ­θό­ντος δια­λέξ­τε του­λά­χι­στον άλλη εισα­γω­γή στις ομι­λί­ες σας από τον ύμνο του ΕΑΜ».

Τα παρα­πά­νω λόγια εκστό­μι­σε από το βήμα της Βου­λής ο πρω­θυ­πουρ­γός Κ. Μητσο­τά­κης απευ­θυ­νό­με­νος στον πρό­ε­δρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσί­πρα, στο πλαί­σιο της δικομ­μα­τι­κής «κοκο­ρο­μα­χί­ας» ενό­ψει εκλο­γών. Πρω­τού προ­βού­με σε οποιο­δή­πο­τε άλλο σχό­λιο, οφεί­λου­με να ξεκα­θα­ρί­σου­με το προφανές:

Η χρή­ση του ύμνου του ΕΑΜ από τον ΣΥΡΙΖΑ απο­τε­λεί αισχρή καπη­λεία του ιστο­ρι­κού ρόλου και της κλη­ρο­νο­μιάς του ΕΑΜ. Τι σχέ­ση μπο­ρεί, άρα­γε, να έχει η αμαρ­τω­λή, πλή­ρως υπο­ταγ­μέ­νη στα συμ­φέ­ρο­ντα του κεφα­λαί­ου, σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία που εκπρο­σω­πεί ο ΣΥΡΙΖΑ με την λαο­κρα­τία στην οποία ανα­φέ­ρε­ται ο ύμνος του ΕΑΜ; Καμία απο­λύ­τως. Ωστό­σο, δεν είναι η πρώ­τη φορά που το κόμ­μα της αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης καπη­λεύ­ε­ται την ιστο­ρία και τους αγώ­νες της Αρι­στε­ράς και του εργα­τι­κού-λαϊ­κού κινή­μα­τος. Ήταν ο ίδιος ο κ. Τσί­πρας ως πρω­θυ­πουρ­γός που τη μια μέρα κατέ­θε­τε λου­λού­δια στο Σκο­πευ­τή­ριο της Και­σα­ρια­νής και την άλλη χαριε­ντί­ζο­νταν πολι­τι­κά με τον «δια­βο­λι­κά καλό» Τραμπ και τον ΓΓ του ΝΑΤΟ. Ήταν οι ίδιοι οι βου­λευ­τές και τα στε­λέ­χη του ΣΥΡΙΖΑ που απο τη μιά συμ­με­τεί­χαν σε εκδη­λώ­σεις για τον κομ­μου­νι­στή ήρωα Νίκο Μπε­λο­γιάν­νη και από την άλλη φωτο­γρα­φί­ζο­νταν στο Καστε­λό­ρι­ζο με τους νεο­να­ζί εγκλη­μα­τί­ες της Χρυ­σής Αυγής. Και αυτό για­τί αυτοί, βλέ­πε­τε, δεν είναι «κολ­λη­μέ­νοι». Είναι και με τον αστυ­φύ­λαξ και με τον χωροφύλαξ.

Αυτά για τον ΣΥΡΙΖΑ που, όπως πολύ σωστά είχε πει πριν λίγα χρό­νια στη Βου­λή η Αλέ­κα Παπα­ρή­γα, απο­τε­λεί «ό,τι πιο υπο­χω­ρη­τι­κό, συμ­βι­βα­στι­κό και εκφυ­λι­σμέ­νο εμφα­νί­στη­κε στις γραμ­μές της ταξι­κής πάλης».

Πάμε τώρα στον πρω­θυ­πουρ­γό, τον… ιστο­ριο­δί­φη κ. Μητσο­τά­κη, τον άνθρω­πο που από την τρυ­φε­ρή ηλι­κία των έξι μηνών έζη­σε την αδυ­σώ­πη­τη πλευ­ρά της ιστο­ρί­ας όντας πολι­τι­κός κρα­τού­με­νος της Χού­ντας και αργό­τε­ρα «πρό­σφυ­γας» το Παρί­σι. Ο κ. Μητσο­τά­κης, λοι­πόν, ταύ­τι­σε το ΕΑΜ με τις «χει­ρό­τε­ρες στιγ­μές της ελλη­νι­κής ιστο­ρί­ας». Με λίγα λόγια, σύμ­φω­να με τον πρω­θυ­πουρ­γό, η πολι­τι­κή εκεί­νη οργά­νω­ση που, υπό την καθο­δή­γη­ση του ΚΚΕ, οργά­νω­σε τον λαϊ­κό-αντι­φα­σι­στι­κό απε­λευ­θε­ρω­τι­κό αγώ­να του ελλη­νι­κού λαού την περί­ο­δο της τρι­πλής φασι­στι­κής κατο­χής, σημα­το­δο­τεί τις «χει­ρό­τε­ρες στιγ­μές» της ιστο­ρί­ας της χώρας! Μάλιστα!

Συμπλη­ρώ­νο­ντας ενδε­χό­με­να κενά στη μνή­μη του, ας μας επι­τρέ­ψει ο κ. Μητσο­τά­κης να θυμί­σου­με εμείς ορι­σμέ­νες από τις χει­ρό­τε­ρες στιγ­μές της νεό­τε­ρης ελλη­νι­κής ιστορίας.

Από τις «χει­ρό­τε­ρες στιγ­μές της ελλη­νι­κής ιστο­ρί­ας», αν όχι η χει­ρό­τε­ρη, ήταν η κατα­στρο­φή που υπέ­στη ο ελλη­νι­σμός της Μικράς Ασί­ας το 1922, με ευθύ­νη βενι­ζε­λι­κών και βασι­λι­κών, ως απο­τέ­λε­σμα των και­ρο­σκο­πι­κών επι­διώ­ξε­ων της ελλη­νι­κής αστι­κής τάξης και της ιμπε­ρια­λι­στι­κής της εκστρατείας.

Από τις «χει­ρό­τε­ρες στιγ­μές της ελλη­νι­κής ιστο­ρί­ας» ήταν η τεταρ­το­αυ­γου­στια­νή δικτα­το­ρί­ας του φασί­στα Μετα­ξά, η επι­βο­λή της οποί­ας στη­ρί­χθη­κε από τις αστι­κές πολι­τι­κές δυνά­μεις της εποχής.

Από τις «χει­ρό­τε­ρες στιγ­μές της ελλη­νι­κής ιστο­ρί­ας» ήταν η στά­ση των αστι­κών πολι­τι­κών δυνά­με­ων, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων των πολι­τι­κών προ­γό­νων της σημε­ρι­νής ΝΔ, στα χρό­νια της Κατο­χής. Τότε που μια μερί­δα του αστι­κού πολι­τι­κού κόσμου εγκα­τέ­λει­ψε την Ελλά­δα για το Κάϊ­ρο και ένα άλλο τμή­μα παρέ­μει­νε στη χώρα ανα­μέ­νο­ντας προς τα που θα γύρει η πλά­στιγ­γα του πολέ­μου, συνερ­γα­ζό­με­νο πότε με τους κατα­κτη­τές και πότε με τους Άγγλους ιμπεριαλιστές.

Από τις «χει­ρό­τε­ρες στιγ­μές της ελλη­νι­κής ιστο­ρί­ας» ήταν η σφα­γή του λαού της Αθή­νας το Δεκέμ­βρη του 1944, με ευθύ­νη των αστι­κών πολι­τι­κών δυνά­με­ων υπό την ηγε­σία του Γεωρ­γί­ου Παπαν­δρέ­ου και των Άγγλων ιμπε­ρια­λι­στών του εγκλη­μα­τία Τσώρτσιλ.

Από τις «χει­ρό­τε­ρες στιγ­μές της ελλη­νι­κής ιστο­ρί­ας» ήταν η μετεμ­φυ­λια­κή τρο­μο­κρα­τία του αστι­κού κρά­τους, η δολο­φο­νία του Μπε­λο­γιάν­νη και των συντρό­φων του, του Πλου­μπί­δη και χιλιά­δων άλλων αγω­νι­στών, οι εξο­ρί­ες, οι φυλα­κί­σεις, οι διώξεις.

Από τις «χει­ρό­τε­ρες στιγ­μές της ελλη­νι­κής ιστο­ρί­ας» ήταν η έντα­ξη της Ελλά­δας στην δολο­φο­νι­κή συμ­μα­χία του ΝΑΤΟ το 1952, που άνοι­ξε την πόρ­τα για την μετα­τρο­πή της χώρας μας σε προ­κε­χω­ρη­μέ­νο φυλά­κιο του ευρω­α­τλα­ντι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού και σε απέ­ρα­ντο αμε­ρι­κα­νο­να­τοι­κό στρα­τό­πε­δο μέχρι και σήμερα.

Από τις «χει­ρό­τε­ρες στιγ­μές της ελλη­νι­κής ιστο­ρί­ας» ήταν οι δολο­φο­νί­ες του Γρ. Λαμπρά­κη, του Σωτ. Πέτρου­λα, του Γ. Τσα­ρού­χα και άλλων αγω­νι­στών από το παρα­κρά­τος των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων τη δεκα­ε­τία του 1960.

Από τις «χει­ρό­τε­ρες στιγ­μές της ελλη­νι­κής ιστο­ρί­ας» ήταν η επι­βο­λή της επτά­χρο­νης δικτα­το­ρί­ας των Συνταγ­μα­ταρ­χών, η οποία «γεν­νή­θη­κε» στο έδα­φος της κρί­σης του αστι­κού πολι­τι­κού συστή­μα­τος, ως απο­τέ­λε­σμα των ενδο­α­στι­κών συγκρού­σε­ων για τον εκσυγ­χρο­νι­σμό του, αλλά και για τις διε­θνείς συμ­μα­χί­ες του αστι­κού κρά­τους και τη στά­ση του απέ­να­ντι στο Κυπριακό.

Από τις «χει­ρό­τε­ρες στιγ­μές της ελλη­νι­κής ιστο­ρί­ας» ήταν η ψήφι­ση των μνη­μο­νί­ων και όλου του πλαι­σί­ου των βαθύ­τα­τα αντι­λαϊ­κών-αντερ­γα­τι­κών νόμων στα οποία πρω­τα­γω­νί­στη­σε το κόμ­μα του κ. Μητσο­τά­κη, η Νέα Δημο­κρα­τία, απο κοι­νού με τα υπό­λοι­πα αστι­κά κόμ­μα­τα, το ΠΑΣΟΚ, το ΛΑΟΣ, τη ΔΗΜΑΡ και αργό­τε­ρα τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ.

— Για να έρθου­με, όμως, στο σήμε­ρα, από τις «χει­ρό­τε­ρες στιγ­μές της ελλη­νι­κής ιστο­ρί­ας» ήταν η κακό­γου­στη, ντρο­πια­στι­κή φιέ­στα που η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, με την συμ­με­το­χή του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, οργά­νω­σε στη Βου­λή τον Απρί­λη του 2022, δίνο­ντας βήμα στον Ζελέν­σκι και τα ναζι­στι­κά Τάγ­μα­τα Αζόφ, «ξεπλέ­νο­ντας» τους Ουκρα­νούς φασί­στες-απο­γό­νους του ναζί εγκλη­μα­τία Στε­πάν Μπαντέρα.

Δεν τα ξέρει όλα τα παρα­πά­νω ο κ. Μητσο­τά­κης; Τα ξέρει και πολύ καλά μάλι­στα. Δεν είναι ανι­στό­ρη­τος αλλά «ανι­στό­ρη­τος», παρου­σιά­ζο­ντας την ιστο­ρία κατά πως βολεύ­ει την τάξη που εκπροσωπεί.

Γνω­ρί­ζει καλά ο πρω­θυ­πουρ­γός ότι η ιστο­ρι­κή αγραμ­μα­το­σύ­νη, η άγνοια και η δια­στρέ­βλω­ση των ιστο­ρι­κών γεγο­νό­των, απο­τε­λούν δια­χρο­νι­κά σύμ­μα­χο των αστι­κών πολι­τι­κών δυνά­με­ων για τον εγκλω­βι­σμό και την χει­ρα­γώ­γη­ση πλα­τιών νεα­νι­κών μαζών.

Καθό­λου περί­ερ­γο, επο­μέ­νως, για έναν πρω­θυ­πουρ­γό που στην κυβέρ­νη­σή του μετέ­χουν κάποια από τα μεγα­λύ­τε­ρα φυντά­νια που ανέ­δει­ξε η εγχώ­ρια ακρο­δε­ξιά τα τελευ­ταία χρό­νια (Βορί­δης, Γεωρ­γιά­δης, Πλεύ­ρης, κλπ) να προ­σπα­θεί να απα­ξιώ­σει την ΕΑΜι­κή Αντίσταση.

Άλλω­στε, από τη ΝΔ του Κ. Καρα­μαν­λή και του Αβέ­ρωφ μέχρι την σημε­ρι­νή ΝΔ του Μητσο­τά­κη και των υπό­λοι­πων «άρι­στων», παρά τις κατά και­ρούς «φιλε­λεύ­θε­ρες» προ­βιές και τους «κεντρώ­ους» μαν­δύ­ες, τα εμφυ­λιο­πο­λε­μι­κά αντι­κομ­μου­νι­στι­κά σύν­δρο­μα και το μίσος για το εργα­τι­κό-λαϊ­κό κίνη­μα παρα­μέ­νουν ο πυρή­νας της ιδε­ο­λο­γι­κής της ταυτότητας.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο