Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Το ΚΚΕ αποχαιρετά τη σ/σα Τιτίνα Δανέλη

Το ΚΚΕ εκφρά­ζει τη «βαθιά θλί­ψη του για το θάνα­το της Τιτί­νας (Μαρία — Χρι­στί­να) Δανέλ­λη μετά από πολυ­ε­τή ασθέ­νεια. Η σ. Τιτί­να προ­σέ­φε­ρε σχε­δόν 30 χρό­νια στο “Ριζο­σπά­στη”, δου­λεύ­ο­ντας στο Πολι­τι­στι­κό Τμή­μα της εφημερίδας».

Όπως ανα­φέ­ρει η ανα­κοί­νω­ση του ΚΚΕ, «Η Τιτί­να Δανέλ­λη γεν­νή­θη­κε στην Αθή­να. Σπού­δα­σε Ιτα­λι­κή Φιλο­λο­γία στη Νάπο­λη και στη Ρώμη της Ιτα­λί­ας, ενώ ταυ­τό­χρο­να παρα­κο­λού­θη­σε τη σχο­λή Διερ­μη­νέ­ων. Εργά­σθη­κε ως δημο­σιο­γρά­φος σε πολ­λά περιο­δι­κά και σε απο­γευ­μα­τι­νές εφη­με­ρί­δες στο ελεύ­θε­ρο αλλά και καλ­λι­τε­χνι­κό ρεπορτάζ.

Από το 1981 υπήρ­ξε μέλος του ΚΚΕ. Από το 1985 και μέχρι τη συντα­ξιο­δό­τη­ση της εργά­ζο­νταν στον “Ριζο­σπά­στη”, στο καλ­λι­τε­χνι­κό ρεπορτάζ.

Ως συγ­γρα­φέ­ας ασχο­λή­θη­κε ιδιαί­τε­ρα με το αστυ­νο­μι­κό μυθι­στό­ρη­μα. Πρώ­το της έργο το μυθι­στό­ρη­μα “Ο επι­τυ­χη­μέ­νος” (1971). Ακο­λού­θη­σαν το μυθι­στό­ρη­μα “Αντι­πε­ρι­σπα­σμός” (1973), οι νου­βέ­λες “Αίθου­σα ανα­μο­νής” (1974) και “Σερ Γκρέ­γκο­ρι ή Καπε­τάν Γρη­γό­ρης” (1986), το μυθι­στό­ρη­μα “Ένα και Ένα κάνουν όσο θες” (σε συνερ­γα­σία με τον Μάνο Κοντο­λέ­ων, 1981), το θεα­τρι­κό έργο “Έρως δια­τη­ρη­τέ­ος έως… “(1996), και τα μυθι­στο­ρή­μα­τα “Ο θρή­νος της Κλε­ο­πά­τρας” (2000), “Το παι­χνί­δι του δικα­στή” (2002), “Εκ των πραγ­μά­των” (σε συνερ­γα­σία με τον Θανά­ση Μπα­λο­δή­μα, 2003), “Η τέταρ­τη γυναί­κα” (2004), και το κατα­σκο­πευ­τι­κό μυθι­στό­ρη­μα “Ο ταγ­μα­τάρ­χης” (σε συνερ­γα­σία με τον Θανά­ση Παπα­ρή­γα, 2007).

Επί­σης έγρα­ψε σενά­ρια για τηλε­ο­πτι­κές σει­ρές και έκα­νε πολ­λές μετα­γλωτ­τί­σεις από ξένες ται­νί­ες. Έχει τιμη­θεί με το βρα­βείο ΥΠΠΟ για το θεα­τρι­κό έργο “Έρως δια­τη­ρη­τέ­ος έως…” (1995). Έλα­βε μέρος, με διη­γή­μα­τά της, και στους τέσ­σε­ρις τόμους των “Ελλη­νι­κών εγκλη­μά­των” (2007, 2008, 2009 και 2011) ενώ συμ­με­τεί­χε και στον συλ­λο­γι­κό τόμο “Η επι­στρο­φή του αστυ­νό­μου Μπέ­κα — Ο ήρω­ας του Γιάν­νη Μαρή σε νέες περι­πέ­τειες” (2012).

Παρά τα προ­βλή­μα­τα υγεί­ας που είχε τα τελευ­ταία χρό­νια, παρα­κο­λου­θού­σε την δρά­ση και τις εκδη­λώ­σεις του Κόμματος».

Το ΚΚΕ εκφρά­ζει τα θερ­μά συλ­λυ­πη­τή­ρια του στους οικεί­ους της Τιτί­νας Δανέλλη.

 

«Ο Μεγά­λος Ζωο­λο­γι­κός Κήπος» του Νικο­λάς Γκι­γιέν, από­δο­ση Γιάν­νη Ρίτσου

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο