Γράφει ο Νίκος Μόττας //
Εξήντα επτά χρόνια συμπληρώνονται από τότε που το αστικό μετεμφυλιακό κράτος των αμερικανοτσολιάδων- του Πλαστήρα, του Παπάγου, του Πιουριφόϊ και του παλατιού — δολοφονούσε τον κομμουνιστή ήρωα Νίκο Μπελογιάννη και τους πέντε συντρόφους του.
Για τη ζωή και δράση του Μπελογιάννη, για την αγέρωχη, ηρωϊκή του στάση απέναντι στο έκτακτο στρατοδικείο, έχουν γραφτεί πολλά και θα γραφτούν περισσότερα. Πολλοί και διάφοροι είναι αυτοί που έχουν επιχειρήσει — και συνεχίζουν να προσπαθούν- να σβήσουν, να αλλοιώσουν το πραγματικό, το βαθύτερο νόημα της μνήμης του κομμουνιστή ήρωα Νίκου Μπελογιάννη.
Αποτελεί, άλλωστε, εδώ και χρόνια, συνειδητή τακτική των δυνάμεων του οπορτουνισμού και της σοσιαλδημοκρατίας, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και τα πολιτικά του εξαπτέρυγα, να προσπαθούν να «αποσπάσουν» ηρωϊκές μορφές του κομμουνιστικού κινήματος από το Κόμμα στο οποίο σφυρηλατήθηκαν ιδεολογικά και πολιτικά. Έτσι και με το Μπελογιάννη, τον οποίο επιχειρούν να τον παρουσιάσουν ως «αβλαβές εικόνισμα» μιας υποτιθέμενης ευρύτερης «αριστεράς», αποσυνδέοντας σκόπιμα τη ζωή και δράση του από το ήθος και την πολιτική του Κόμματος του, του ΚΚΕ.
Θέλουν να συσκοτίσουν το γεγονός ότι ο Νίκος Μπελογιάννης, όπως και ο Πλουμπίδης και τόσοι άλλοι αγωνιστές, μέσα στο ΚΚΕ έμαθαν να παλεύουν για «έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων». Μέσα απ’ τις γραμμές του Κόμματος της εργατικής τάξης έμαθαν πως ν’ αγαπούν την Ελλάδα και το λαό της, «με την καρδιά τους και με το αίμα τους».
Το ΚΚΕ γεννά «Μπελογιάννηδες» και αυτό το γνωρίζουν καλά η αστική τάξη και οι πραιτωριανοί της. Γι’ αυτό και κάνουν ότι περνάει απ’ το χέρι τους ώστε να μη βγάλει η νέα γενιά συμπεράσματα από την ιστορική δράση των κομμουνιστών, να συσκοτιστεί το ταξικό κριτήριο και να συκοφαντηθεί η εκατοντάχρονη ηρωϊκή πορεία του ΚΚΕ.
Την απάντηση σε όλους αυτούς τη δίνουν τα λόγια του ίδιου του Νίκου Μπελογιάννη: «Εάν έκανα δήλωση αποκήρυξης θα αθωωνόμουνα κατά πάσα πιθανότητα μετά μεγάλων τιμών… Αλλά η ζωή μου συνδέεται με την ιστορία του ΚΚΕ και τη δράση του. Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα: να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω, παραμένοντας πιστός σ’ αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω».
Νίκος Μπελογιάννης: Μ’ ένα γαρύφαλλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία
____________________________________________________________________________
Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.