Το ΚΚΕ με μεγάλη θλίψη αποχαιρετά τη συντρόφισσα Ελένη Βούλγαρη – Γκολέμα

Σε ανα­κοί­νω­σή του για τον θάνα­το της συντρό­φισ­σας Ελέ­νης Βούλ­γα­ρη – Γκο­λέ­μα το Γρα­φείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, ανα­φέ­ρει τα εξής:

«Το ΚΚΕ με μεγά­λη θλί­ψη απο­χαι­ρε­τά τη συντρό­φισ­σα Ελέ­νη Βούλ­γα­ρη – Γκο­λέ­μα, που έφυ­γε σήμε­ρα από τη ζωή.

Η συντρό­φισ­σα Ελέ­νη Γκο­λέ­μα γεν­νή­θη­κε το 1935, στο χωριό Φιλια­δώ­να (Χιλια­δού) Δομο­κού Φθιώ­τι­δας, παι­δί οικο­γέ­νειας αγω­νι­στών – κομ­μου­νι­στών. Μόλις στον πρώ­το χρό­νο της ζωής της, το 1936, ο πατέ­ρας της φυλα­κί­στη­κε στην Ακρο­ναυ­πλία από τη δικτα­το­ρία του Μετα­ξά και εκτε­λέ­στη­κε το 1942 στο στρα­τό­πε­δο του Παύ­λου Μελά. Η μητέ­ρα της συνε­λή­φθη για πρώ­τη φορά το 1947, αλλά και αργό­τε­ρα από τη Χού­ντα, η οποία την εξό­ρι­σε στη Γυά­ρο, ενώ τον ίδιο δρό­μο ακο­λού­θη­σαν και οι αδελ­φές της, που συμ­με­τεί­χαν στην ΕΠΟΝ και στη συνέ­χεια στο Δημο­κρα­τι­κό Στρατό.

Η συντρό­φισ­σα Ελέ­νη μετά τη σύλ­λη­ψη της μητέ­ρας της βρέ­θη­κε στην Αθή­να, στη θεία της. Σε ηλι­κία μόλις 12 ετών εντά­χθη­κε στα Αετό­που­λα και βοη­θού­σε στην παρά­νο­μη δου­λειά του Κόμματος.

Τελειώ­νο­ντας το Γυμνά­σιο το 1954 στη Λάρι­σα, οργα­νώ­νε­ται στο ΚΚΕ, το οποίο υπη­ρέ­τη­σε με αυτα­πάρ­νη­ση και ανι­διο­τέ­λεια στην πορεία μιας ολό­κλη­ρης ζωής γεμά­της από αγώ­νες και θυσίες.

Τον ίδιο χρό­νο γνω­ρί­στη­κε και με το σύντρο­φό της στη ζωή και τον αγώ­να, σ. Μπά­μπη Γκο­λέ­μα, στέ­λε­χος του ΚΚΕ, ο οποί­ος συνε­λή­φθη, βασα­νί­στη­κε από την Ασφά­λεια χωρίς να υπο­κύ­ψει και μετά από 3,5 χρό­νια υπό­δι­κος κατα­δι­κά­στη­κε με τον νόμο 375 «περί κατα­σκο­πεί­ας». Η ίδια διέ­φυ­γε της σύλ­λη­ψης, αλλά επι­κη­ρύ­χτη­κε. Παρέ­μει­νε κρυμ­μέ­νη για 6 μήνες και στη συνέ­χεια πέρα­σε στην παρά­νο­μη δρά­ση από το 1954 έως το 1966, δια­κι­νώ­ντας τον Ριζο­σπά­στη και άλλα έντυπα.

Συνε­λή­φθη το 1966, όντας έγκυος και γέν­νη­σε το πρώ­το της παι­δί μέσα στις φυλα­κές Αβέ­ρωφ, όπου και το μεγά­λω­σε μαζί με τις συγκρα­τού­με­νές της μέχρι τα 3 του χρό­νια. Εκεί­να τα χρό­νια συνε­λή­φθη ξανά ο σύντρο­φός της Μπά­μπης. Παντρεύ­τη­καν μέσα στις Φυλα­κές Αβέ­ρωφ το 1970. Η ζωή και η δρά­ση τους απο­τυ­πώ­θη­κε στην κινη­μα­το­γρα­φι­κή ται­νία του Π. Βούλ­γα­ρη «Τα Πέτρι­να Χρό­νια». Μέσα στη φυλα­κή, μαζί με τις συγκρα­τού­με­νές της έδω­σαν αγώ­να για τους όρους κρά­τη­σης και σίτι­σης, οργά­νω­σαν την μόρ­φω­σή τους.

Η συντρό­φισ­σα Ελέ­νη έμει­νε φυλα­κι­σμέ­νη για περισ­σό­τε­ρα από 7 χρό­νια. Απο­φυ­λα­κί­στη­κε τον Σεπτέμ­βρη του 1973 κι αμέ­σως συνέ­βα­λε στην ανα­συ­γκρό­τη­ση των παρά­νο­μων οργα­νώ­σε­ων του ΚΚΕ. Υπήρ­ξε τακτι­κό μέλος της πρώ­της Επι­τρο­πής Πόλης Αθή­νας του ΚΚΕ. Στη συνέ­χεια διε­τέ­λε­σε Γραμ­μα­τέ­ας των Κομ­μα­τι­κών Οργα­νώ­σε­ων στις Βόρειες Συνοι­κί­ες. Δού­λε­ψε επί­σης στη Γυναι­κεία Επι­τρο­πή της Επι­τρο­πής Πόλης της Αθή­νας, αλλά και στον συν­δι­κα­λι­στι­κό τομέα του Ιμα­τι­σμού και της Κλω­στο­ϋ­φα­ντουρ­γί­ας, στην Εργα­τι­κή Αχτί­δα. Από το 1976, που έκα­νε το δεύ­τε­ρο παι­δί της, εγκα­τα­στά­θη­κε στην Ηλιού­πο­λη και συνέ­χι­σε να αντα­πο­κρί­νε­ται με υψη­λό αίσθη­μα ευθύ­νης και προ­σφο­ράς στους αγώ­νες που ακο­λού­θη­σαν, μέσα από τις γραμ­μές του ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ εκφρά­ζει τα θερ­μά του συλ­λυ­πη­τή­ρια στα δύο της παι­διά Μίλ­το και Κώστα και στα εγγό­νια της».

Κώστας Καρυω­τά­κης ΑΠΑΝΤΑ μια άλλη ανάγνωση