Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Το ΚΚΕ σχετικά με την τροπολογία της κυβέρνησης περί υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών

Το ΚΚΕ, σύμ­φω­να με σχε­τι­κή ενη­μέ­ρω­ση, «απορ­ρί­πτει την τρο­πο­λο­γία της κυβέρ­νη­σης — ψηφί­ζει κατά — διό­τι απο­τε­λεί έναν ακό­μα κρί­κο της απα­ρά­δε­κτης και επι­κίν­δυ­νης πολι­τι­κής της “ατο­μι­κής ευθύ­νης” στην αντι­με­τώ­πι­ση της παν­δη­μί­ας. Η τρο­πο­λο­γία της κυβέρ­νη­σης απο­τε­λεί ένα συνον­θύ­λευ­μα αντιε­πι­στη­μο­νι­κών δια­τά­ξε­ων, αυταρ­χι­κών προ­βλέ­ψε­ων, με δωρά­κια στους επι­χει­ρη­μα­τί­ες και ψεμ­μά­των». Όπως σημειώ­νει, πίσω από αυτήν την τρο­πο­λο­γία, η κυβέρ­νη­ση «επι­χει­ρεί να κρύ­ψει την προ­κλη­τι­κή έλλει­ψη μέτρων προ­στα­σί­ας του λαού, την απα­ρά­δε­κτη κατά­στα­ση του επι­κίν­δυ­να υπο­στε­λε­χω­μέ­νου δημό­σιου τομέα της υγεί­ας και της σχε­δόν ανύ­παρ­κτης δημό­σιας Πρω­το­βάθ­μιας Φρο­ντί­δας Υγεί­ας, την έλλει­ψη ουσια­στι­κής ενη­μέ­ρω­σης σχε­τι­κά με τα εμβό­λια και τους εμβο­λια­σμούς, τις αντι­φα­τι­κές τοπο­θε­τή­σεις και μέτρα που αφή­νουν εκτε­θει­μέ­νο το λαό, τόσο απέ­να­ντι στην παν­δη­μία όσο και στην αντι­με­τώ­πι­ση όλων των άλλων ανα­γκών του στην ιατρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή περί­θαλ­ψη. Ενώ η κυβέρ­νη­ση δεν κάνει τίπο­τα για την αντι­με­τώ­πι­ση αυτών των προ­βλη­μά­των, «την ίδια στιγ­μή «κου­νά­ει το δάκτυ­λο» στο λαό και στους εργα­ζό­με­νους, ώστε να απο­δε­χτούν αυτήν την πολι­τι­κή και σε αντί­θε­τη περί­πτω­ση τους απει­λεί ακό­μη και με την περι­κο­πή του μισθού τους ή και με την από­λυ­σή τους. Ο κατή­φο­ρος της δια­χρο­νι­κής αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής δεν έχει πάτο.…».

Το ΚΚΕ επι­ση­μαί­νει συγκε­κρι­μέ­να ότι:

«1. Η κυβέρ­νη­ση στην τρο­πο­λο­γία επι­κα­λεί­ται ότι εξά­ντλη­σε τα μέτρα ενη­μέ­ρω­σης των εργα­ζο­μέ­νων στις μονά­δες φρο­ντί­δας ηλι­κιω­μέ­νων και ανθρώ­πων με ανα­πη­ρία, καθώς και στις μονά­δες υγεί­ας πριν φέρει το μέτρο της υπο­χρε­ω­τι­κό­τη­τας. Αυτό που ισχυ­ρί­ζε­ται είναι χοντρό ψέμα. Σχε­δόν που­θε­νά δεν έγι­νε ουσια­στι­κή ενη­μέ­ρω­ση. Αντί­θε­τα, με τις παλι­νω­δί­ες και τις αντι­φα­τι­κές της επι­λο­γές, ανα­πα­ρή­γα­γε το φόβο, τους ενδοια­σμούς, τη διστα­κτι­κό­τη­τα, που είναι ανα­με­νό­με­νο να υπάρ­χει σε ένα τμή­μα του πλη­θυ­σμού. Η πλειο­ψη­φία τους είναι άνθρω­ποι, που δεν ανή­κουν στους περι­θω­ρια­κούς του «αντιεμ­βο­λια­σμού», αλλά όντας εκτε­θει­μέ­νοι στους αντα­γω­νι­σμούς των φαρ­μα­κευ­τι­κών ομί­λων, στις αντι­φα­τι­κές τοπο­θε­τή­σεις ορι­σμέ­νων επι­στη­μό­νων, ανά­λο­γα με τα ιδιαί­τε­ρα συμ­φέ­ρο­ντα που αυτοί είναι προσ­δε­δε­μέ­νοι, καθώς και τις κυβερ­νη­τι­κές αντι­φά­σεις, ορι­σμέ­νοι προ­βλη­μα­τι­σμοί τους διο­γκώ­νο­νται και παίρ­νουν μεγα­λύ­τε­ρες διαστάσεις».

Με ευθύ­νη της κυβέρ­νη­σης το 97% των φιλο­ξε­νού­με­νων προ­σφύ­γων στα 6 Κέντρα Υπο­δο­χής και Ταυ­το­ποί­η­σης και στα 35 Κέντρα Φιλο­ξε­νί­ας παρα­μέ­νει ανεμ­βο­λί­α­στο. Tο πρό­γραμ­μα για τους εμβο­λια­σμούς κατ’ οίκον δεν έχει ακό­μη ξεκι­νή­σει, ενώ το πρό­γραμ­μα για τον εμβο­λια­σμό των φιλο­ξε­νού­με­νων στους οίκους ευγη­ρί­ας δεν έχει ακό­μη ολο­κλη­ρω­θεί, 7 μήνες μετά την έναρ­ξή του. H κυβέρ­νη­ση δεν φέρ­νει το εμβό­λιο ακό­μη πιο κοντά στους ανθρώ­πους, φτιά­χνο­ντας, για παρά­δειγ­μα, εμβο­λια­στι­κά κέντρα στους χώρους όπου εργά­ζο­νται, σπου­δά­ζουν ή ζουν».

2. Η κυβέρ­νη­ση επι­κα­λεί­ται την υπο­χρε­ω­τι­κό­τη­τα του εμβο­λια­σμού του προ­σω­πι­κού των μονά­δων υγεί­ας και μονά­δων περί­θαλ­ψης ηλι­κιω­μέ­νων και ανα­πή­ρων για τον έλεγ­χο και αντι­με­τώ­πι­ση της πανδημίας.

Ο εμβο­λια­σμός αυτής της κατη­γο­ρί­ας του προ­σω­πι­κού είναι ανα­γκαί­ος για την προ­στα­σία των ίδιων, αλλά και κυρί­ως των ασθε­νών και των άλλων ευά­λω­των κοι­νω­νι­κών ομά­δων. Όμως αυτό μικρή σχέ­ση έχει με την αντι­με­τώ­πι­ση και εξά­πλω­ση της παν­δη­μί­ας. Π.χ. στα νοσο­κο­μεία κατα­λή­γουν οι μολυ­σμέ­νοι από τον κορο­νο­ϊό από τα μέσα μαζι­κής μετα­φο­ράς, από τους ανε­ξέ­λεγ­κτους τόπους δου­λειάς, από τους «δειγ­μα­το­λη­πτι­κούς» ελέγ­χους στους του­ρί­στες που έχουν ως απο­τέ­λε­σμα να «εισά­γε­ται» άγνω­στος αριθ­μός θετι­κών κρου­σμά­των. Αλλά «μπρος στα κάλ­λη» της κερ­δο­φο­ρί­ας του του­ρι­στι­κού κεφα­λαί­ου τι αξία έχει για την κυβέρ­νη­ση η επί­πτω­ση στο λαό και στους εργα­ζό­με­νους; Η κυβέρ­νη­ση επα­να­λαμ­βά­νει ό,τι έκα­νε πέρυ­σι με το γνω­στό «ανοί­ξα­με και σας περι­μέ­νου­με» του Πρω­θυ­πουρ­γού από τη Σαντο­ρί­νη, με ό,τι επα­κο­λού­θη­σε. Παρό­μοια συμ­βαί­νουν και τώρα με την αύξη­ση των κρου­σμά­των του 4ου κύμα­τος. ‘Αλλω­στε στα μεγά­λα νοσο­κο­μεία της Αθή­νας το ποσο­στό των υγειο­νο­μι­κών, που έχουν εμβο­λια­στεί ή νοσή­σει, είναι πάνω από 90%.

3. Η κυβέρ­νη­ση επι­κα­λεί­ται στην τρο­πο­λο­γία την ανα­στο­λή της εργα­σί­ας των εργα­ζο­μέ­νων στον ιδιω­τι­κό τομέα — χωρίς πλη­ρω­μή — μέχρι τον εμβο­λια­σμό τους. Εκτός του απα­ρά­δε­κτου αυτού καθ’ αυτού συγκε­κρι­μέ­νου μέτρου, ούτε καν δια­σφα­λί­ζει, έστω την επά­νο­δο του εργα­ζό­με­νου στη δου­λειά. Αυτό ανή­κει στη «δια­κρι­τι­κή» ευχέ­ρεια του εργο­δό­τη και γνω­ρί­ζου­με όλοι ότι απο­τε­λεί μόνο ευκαι­ρία για απο­λύ­σεις με άλλο­θι τα εμβόλια.

4. Ήδη από το πρώ­το άρθρο της τρο­πο­λο­γί­ας οι αρμο­διό­τη­τες των για­τρών εργα­σί­ας στους χώρους δου­λειάς σχε­τι­κά με τον εμβο­λια­σμό των εργα­ζο­μέ­νων, τη νόση­σή τους, την παρα­κο­λού­θη­σή τους κλπ., ανα­τί­θε­νται στους Προϊ­στα­μέ­νους!!! Αντί να αξιο­ποι­η­θούν οι για­τροί εργα­σί­ας και άλλες συνα­φείς ειδι­κό­τη­τες να παρα­κο­λου­θή­σουν την πορεία των εμβο­λια­σμών, τη μετεμ­βο­λια­στι­κή στή­ρι­ξη των εργα­ζο­μέ­νων, την ενη­μέ­ρω­σή τους, τη λήψη και εφαρ­μο­γή όλων των ενδει­κνυό­με­νων προ­λη­πτι­κών μέτρων, όλα αυτά “υπο­κα­θι­στώ­νται” από την επί­δει­ξη της εμβο­λια­στι­κής κατά­στα­σης των εργα­ζο­μέ­νων συνο­λι­κά στον ιδιω­τι­κό και δημό­σιο τομέα — όχι μόνο στους χώρους υγεί­ας / πρό­νοιας — ανοί­γο­ντας το δρό­μο των απολύσεων.

Το ΚΚΕ σημειώ­νει ότι «η κυβέρ­νη­ση ανοί­γει το θέμα της υπο­χρε­ω­τι­κό­τη­τας για να μετα­το­πι­στεί η συζή­τη­ση, να ενι­σχύ­σει τον κοι­νω­νι­κό αυτο­μα­τι­σμό, να ταυ­τί­σει οποια­δή­πο­τε κρι­τι­κή στην κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή με ακρο­δε­ξιές, συνο­μω­σιο­λο­γι­κές, ανορ­θο­λο­γι­κές, και αντιεμ­βο­λια­στι­κές από­ψεις και κινή­σεις που καθό­λου αυθόρ­μη­τες δεν είναι και που η ίδια προ­βά­λει, αξιο­ποιεί και ανέ­χε­ται, αφού απο­τε­λούν ένα βολι­κό αντίπαλο».

Το ΚΚΕ θεω­ρεί τα εμβό­λια «ως κατά­κτη­ση της ανθρω­πό­τη­τας και της επι­στή­μης, ότι έχουν απο­δε­δειγ­μέ­να απο­τε­λέ­σμα­τα στη μεί­ω­ση ή εξά­λει­ψη λοι­μω­δών νοση­μά­των. Η εξα­σφά­λι­ση του έγκαι­ρου και γενι­κού εμβο­λια­σμού στο πλαί­σιο ενός σύγ­χρο­νου κρα­τι­κού συστή­μα­τος υγεί­ας για όλες τις λαϊ­κές ανά­γκες απο­τε­λεί ανά­γκη και δικαί­ω­μα του λαού και η δια­σφά­λι­σή του πρέ­πει να απο­τε­λεί υπο­χρέ­ω­ση του κρά­τους. Όπως λοι­πόν ο ανα­γκαί­ος εμβο­λια­σμός δεν υπο­κα­θι­στά τα υπό­λοι­πα μέτρα προ­στα­σί­ας της δημό­σιας υγεί­ας, έτσι — ακό­μα και αν υπο­θέ­σου­με ότι όλα τα υπό­λοι­πα μέτρα ανα­γκαί­ας προ­στα­σί­ας της δημό­σιας υγεί­ας ληφθούν — δεν αναι­ρεί­ται σε καμία περί­πτω­ση η ανα­γκαιό­τη­τα του εμβολιασμού.

Όλα τα ασφα­λή εμβό­λια απο­τε­λούν σημα­ντι­κό στοι­χείο στην αντι­με­τώ­πι­ση της παν­δη­μί­ας με την ταυ­τό­χρο­νη αξιο­ποί­η­ση και των επι­στη­μο­νι­κά ενδει­κνυό­με­νων νέων φαρ­μά­κων, σε συν­δυα­σμό με όλα τα άλλα μέτρα πρό­λη­ψης, και με δεδο­μέ­νη την ανά­γκη ενός πλή­ρως ανα­πτυγ­μέ­νου, στε­λε­χω­μέ­νου και εξο­πλι­σμέ­νου δημό­σιου συστή­μα­τος υγεί­ας σε όλα τα επί­πε­δα και ιδιαί­τε­ρα αυτό του Πρω­το­βάθ­μιου, ικα­νού να αντι­με­τω­πί­ζει τόσο τις «τρέ­χου­σες» όσο και τις έκτα­κτες λαϊ­κές υγειο­νο­μι­κές ανά­γκες. Όλα αυτά, τα οποία δε δια­σφα­λί­ζει σήμε­ρα η κυβέρ­νη­ση, χρειά­ζο­νται ταυ­τό­χρο­να και ενιαία. Κανέ­να από αυτά, απο­σπα­σμα­τι­κά, ακό­μα και στην περί­πτω­ση της ολο­κλη­ρω­μέ­νης εφαρ­μο­γής του, δε μπο­ρεί να υπο­κα­τα­στή­σει τις ελλεί­ψεις ή ανε­πάρ­κειες των άλλων».

Επο­μέ­νως, «το ΚΚΕ διεκ­δι­κεί και παλεύ­ει, ώστε η ανά­γκη του εμβο­λια­σμού του λαού να συν­δυά­ζε­ται με την πλή­ρη και δωρε­άν κάλυ­ψη όλων των λαϊ­κών ανα­γκών στην ιατρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή περί­θαλ­ψη, ως υπο­χρέ­ω­ση του κρά­τους και της Κυβέρ­νη­σης και όχι ως «ατο­μι­κή ευθύ­νη» του λαού. Η συζή­τη­ση περί υπο­χρε­ω­τι­κό­τη­τας, με τον τρό­πο που γίνε­ται, είναι άκαι­ρη, άστο­χη και επι­ζή­μια. Πριν από οποια­δή­πο­τε συζή­τη­ση περί υπο­χρε­ω­τι­κό­τη­τας πρέ­πει να υλο­ποι­η­θούν όσα πιο συγκε­κρι­μέ­να διεκδικούμε:

– Καθο­λι­κό πρό­γραμ­μα δημό­σιου δωρε­άν εμβο­λια­σμού με όλα τα απο­τε­λε­σμα­τι­κά και ασφα­λή εμβό­λια. Να υπάρ­ξουν σαφείς οδη­γί­ες ώστε αξιο­ποιώ­ντας τα ολο­έ­να και εμπλου­τι­ζό­με­να επι­στη­μο­νι­κά δεδο­μέ­να και στη βάση ιατρι­κών ενδεί­ξε­ων να διε­νερ­γεί­ται ο εμβο­λια­σμός με το κατάλ­λη­λο εμβόλιο.

– Δωρε­άν πλή­ρη προ­λη­πτι­κό ιατρι­κό έλεγ­χο πριν τον εμβο­λια­σμό και κατο­χύ­ρω­ση για όσους πρέ­πει να εξαι­ρε­θούν ότι δε θα υφί­στα­νται καμία συνέ­πεια ή διάκριση,

– Πλή­ρη καθη­με­ρι­νή ενη­μέ­ρω­ση για όλα τα δεδο­μέ­να που προ­κύ­πτουν από την πορεία των εμβολιασμών

– Ανα­βάθ­μι­ση και στε­λέ­χω­ση της ΠΦΥ και κέντρο ελέγ­χου και φαρ­μα­κο­ε­πα­γρύ­πνη­σης με στα­θε­ρή παρα­κο­λού­θη­ση των εμβο­λια­σμέ­νων για έγκαι­ρη παρέμ­βα­ση σε τυχόν παρε­νέρ­γειες και επι­στη­μο­νι­κή κατα­γρα­φή των απο­τε­λε­σμά­των του εμβο­λια­σμού, τόσο των άμε­σων όσο και των μακροπρόθεσμων.

– Εμβο­λια­στι­κή εκστρα­τεία με εξα­ντλη­τι­κή ενη­μέ­ρω­ση και απα­ντή­σεις στα υπαρ­κτά ερω­τή­μα­τα (με δυνα­τό­τη­τες ουσια­στι­κής και προ­σω­πο­ποι­η­μέ­νης ενη­μέ­ρω­σης του λαού για την ανά­γκη μαζι­κού εμβολιασμού).

– Ειδι­κά για τις επί­μα­χες επαγ­γελ­μα­τι­κές ομά­δες (ιατροί, νοση­λευ­τές, εργα­στη­ρια­κοί, προ­σω­πι­κό μονά­δων φρο­ντί­δας, κ.λπ.) εκστρα­τεί­ες στο­χευ­μέ­νης ενη­μέ­ρω­σης και ευαι­σθη­το­ποί­η­σης για εκού­σιο εμβο­λια­σμό, οι οποί­ες βασί­ζο­νται σε επι­στη­μο­νι­κά στοι­χεία που επι­και­ρο­ποιού­νται συνε­χώς, με προ­ϋ­πό­θε­ση την κατα­νό­η­ση των βάσι­μων επι­φυ­λά­ξε­ων και των γενι­κό­τε­ρων αντι­λή­ψε­ων. Θα μπο­ρού­σε η κυβέρ­νη­ση, αφού έχει εξα­ντλή­σει περι­θώ­ρια πει­θούς να μην τους θέτει σε ανα­στο­λή, αλλά να τους αξιο­ποιεί ανε­ξάρ­τη­τα από την ειδι­κό­τη­τα τους σε πρά­ξεις που ο κίν­δυ­νος μετά­δο­σης είναι ελά­χι­στος (κάτι τέτοιο έγι­νε και στην πρώ­τη φάση της παν­δη­μί­ας που δεν υπήρ­χε εμβό­λιο, όταν κάποιοι δεν τηρού­σαν ούτε τα απλά τότε μέτρα προστασίας).

– Ενί­σχυ­ση του δημό­σιου συστή­μα­τος Υγεί­ας με προ­σλή­ψεις μόνι­μου προ­σω­πι­κού, επί­τα­ξη του ιδιω­τι­κού τομέα Υγεί­ας και προ­μή­θεια όλων των ανα­γκαί­ων φαρ­μά­κων και υλι­κών, των μέσων ατο­μι­κής προστασίας.

– Ενί­σχυ­ση της κρα­τι­κής χρη­μα­το­δό­τη­σης για τα ανα­γκαία μέτρα για την αντι­με­τώ­πι­ση του συγ­χρω­τι­σμού στα ΜΜΜ, για το ασφα­λές άνοιγ­μα όλων των βαθ­μί­δων της εκπαί­δευ­σης κοκ.

«Φυσι­κά, η κυβέρ­νη­ση δεν σχε­διά­ζει ούτε υλο­ποιεί τίπο­τα από τα παρα­πά­νω. Σήμε­ρα, όχι απλά είναι εκτε­θει­μέ­νη, αλλά οι ευθύ­νες της είναι τερά­στιες, αφού συνε­χί­ζει το εγκλη­μα­τι­κό της έργο με το σχέ­διο για το «νέο ΕΣΥ» που ανα­κοί­νω­σε. Αντί­στοι­χες ευθύ­νες βαραί­νουν δια­χρο­νι­κά και τις προη­γού­με­νες κυβερ­νή­σεις και το αστι­κό κρά­τος, όχι μόνο στην Ελλά­δα, αλλά και σε παγκό­σμιο επί­πε­δο. Οι ευθύ­νες αυτές απο­τυ­πώ­νο­νται στις τρα­γι­κές συνέ­πειες στη ζωή και την υγεία των λαών από τη δια­χεί­ρι­ση της παν­δη­μί­ας, τόσο από σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κές όσο και από φιλε­λεύ­θε­ρες κυβερ­νή­σεις» σημειώ­νει, τέλος, το ΚΚΕ.

Η μαζώ­χτρα, του Αργύ­ρη Εφταλιώτη

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο