Το «κοινό» καλό

Ως «εξαί­ρε­ση στα­θε­ρό­τη­τας» σε ένα περι­βάλ­λον «ανα­πο­φα­σι­στι­κό­τη­τας και κρα­δα­σμών» παρου­σί­α­σε την Ελλά­δα από το βήμα του «Economist» ο πρω­θυ­πουρ­γός, και «χαρι­το­λο­γώ­ντας» πρό­σθε­σε: «Φαί­νε­ται πως είναι η μοί­ρα μας να πηγαί­νου­με κόντρα στο ρεύ­μα. Κι αυτή τη φορά είναι για το καλό όλων μας».

Τα όσα παρου­σί­α­σε αμέ­σως μετά για τους τρεις βασι­κούς άξο­νες του κυβερ­νη­τι­κού σχε­δί­ου — τις περι­βό­η­τες «μεταρ­ρυθ­μί­σεις», το «μείγ­μα» της δημο­σιο­νο­μι­κής πολι­τι­κής και τις παρεμ­βά­σεις στο τρα­πε­ζι­κό σύστη­μα — επι­βε­βαιώ­νουν ότι το υπο­τι­θέ­με­νο «κοι­νό καλό» είναι το «καλό» των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων στις πλά­τες του λαού.

Τρα­ντα­χτό παρά­δειγ­μα είναι εκεί­νο που επι­κα­λέ­στη­κε ο ίδιος ο πρω­θυ­πουρ­γός, δηλα­δή το «ανα­πτυ­ξια­κό» νομο­σχέ­διο που ψηφί­στη­κε χτες το βρά­δυ, χτί­ζο­ντας πάνω στα «θεμέ­λια» της κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ πολ­λούς ακό­μα «ορό­φους» από προ­κλη­τι­κά προ­νό­μια στους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους, λύνο­ντάς τους ακό­μα περισ­σό­τε­ρο τα χέρια ώστε να μη δίνουν τον παρα­μι­κρό λογα­ρια­σμό και χαρί­ζο­ντάς τους ένα ακό­μα τσου­βά­λι «κίνη­τρα», με το λαό να πλη­ρώ­νει στα­θε­ρά το μάρμαρο.

Με άλλα λόγια, το «κοι­νό» καλό που επι­κα­λού­νται η κυβέρ­νη­ση και οι υπό­λοι­πες αστι­κές πολι­τι­κές δυνά­μεις, που παρου­σιά­ζουν ως τέτοιο τον «κοι­νό στό­χο» της καπι­τα­λι­στι­κής ανά­καμ­ψης, προ­ϋ­πο­θέ­τει παρα­πέ­ρα υπο­βάθ­μι­ση της υγεί­ας και της ασφά­λειας του λαού, του περιβάλλοντος.

Πάνω απ’ όλα, προ­ϋ­πο­θέ­τει τσά­κι­σμα των εργα­σια­κών δικαιω­μά­των και έντα­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης, με τον πρω­θυ­πουρ­γό να δηλώ­νει όλο καμά­ρι πως «το μεταρ­ρυθ­μι­στι­κό τόξο της κυβέρ­νη­σης συμπλη­ρώ­νουν οι παρεμ­βά­σεις στην αγο­ρά εργα­σί­ας». Δηλα­δή, η κατάρ­γη­ση επί της ουσί­ας των Συλ­λο­γι­κών Συμ­βά­σε­ων Εργα­σί­ας και το παρα­πέ­ρα χτύ­πη­μα στη συν­δι­κα­λι­στι­κή οργά­νω­ση και δρά­ση των εργα­ζο­μέ­νων, που περιέ­χει το ψηφι­σμέ­νο πολυνομοσχέδιο.

Αντί­στοι­χη είναι η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα και για τον δεύ­τε­ρο άξο­να της αντι­λαϊ­κής «κανο­νι­κό­τη­τας» και «στα­θε­ρό­τη­τας» που τάζει στο κεφά­λαιο η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, δηλα­δή αυτόν της «δημο­σιο­νο­μι­κής στα­θε­ρό­τη­τας», με τον πρω­θυ­πουρ­γό να δηλώ­νει προ­κλη­τι­κά πως η «διεύ­ρυν­ση της φορο­λο­γι­κής βάσης», με μέτρα όπως η ανα­θε­ώ­ρη­ση των αντι­κει­με­νι­κών αξιών με βάση τις οποί­ες θα πλη­ρώ­νε­ται ο ΕΝΦΙΑ, «υπη­ρε­τεί την αξία της κοι­νω­νι­κής δικαιοσύνης».

Αυτή η …«κοι­νω­νι­κή δικαιο­σύ­νη» απο­τυ­πώ­νε­ται πολύ γλα­φυ­ρά και στο προ­σχέ­διο του κρα­τι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού, εκεί όπου οι νέες εισφο­ρο­α­παλ­λα­γές και φορο­α­παλ­λα­γές στο κεφά­λαιο — το οποίο θα πλη­ρώ­σει ακό­μα λιγό­τε­ρα, την ώρα που βλέ­πει τα κέρ­δη του να εκτο­ξεύ­ο­νται — συνο­δεύ­ο­νται από ένα τσου­βά­λι «αντί­με­τρα» σε βάρος των λαϊ­κών στρω­μά­των.

Μετα­ξύ άλλων, από 800 εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ επι­πλέ­ον φόρους στις πλά­τες τους, αλλά και ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρη μεί­ω­ση στις «ορο­φές» των προ­ϋ­πο­λο­γι­σμών των υπουρ­γεί­ων, «ταβά­νια» που ήδη πέφτουν στα κεφά­λια των λαϊ­κών στρω­μά­των, με τις τερά­στιες ελλεί­ψεις σε Υγεία, Πρό­νοια, Παι­δεία, σε έργα υπο­δο­μής για τις λαϊ­κές ανάγκες.

Οσο για το τι σημαί­νει η απο­στρο­φή του πρω­θυ­πουρ­γού ότι «όλοι ωφε­λού­νται όταν ωφε­λεί­ται ο τόπος», ενδει­κτι­κά είναι τα όσα περι­λαμ­βά­νο­νται στον τρί­το βασι­κό άξο­να της κυβερ­νη­τι­κής πολι­τι­κής, που αφο­ρά τα νέα προ­κλη­τι­κά προ­νό­μια για τους τρα­πε­ζι­κούς ομί­λους και τη δυνα­τό­τη­τά τους να «πακε­τά­ρουν» και να πωλούν στα «κορά­κια» των funds τα λεγό­με­να «κόκ­κι­να» δάνεια, σφίγ­γο­ντας τη θηλιά των εκβια­σμών και των πλει­στη­ρια­σμών στα λαϊ­κά σπίτια.

Τα «οφέ­λη» των λαϊ­κών στρω­μά­των απο­τυ­πώ­νο­νται «με το νι και με το σίγ­μα» στα στα­τι­στι­κά των τρα­πε­ζών, που δεί­χνουν αύξη­ση των πλει­στη­ρια­σμών κατά 20% τους τελευ­ταί­ους μήνες, οπό­τε «ωρι­μά­ζουν» ορι­σμέ­νες από τις παρεμ­βά­σεις της προη­γού­με­νης και της σημε­ρι­νής κυβέρ­νη­σης, ξηλώ­νο­ντας παρα­πέ­ρα το υπο­τυ­πώ­δες προ­στα­τευ­τι­κό πλαί­σιο για τη λαϊ­κή κατοι­κία, αλλά και ο προ­γραμ­μα­τι­σμός 6.500 και πλέ­ον πλει­στη­ρια­σμών για Σεπτέμ­βρη και Οκτώ­βρη, κ.ο.κ.

Να λοι­πόν τι «έχει λαμ­βά­νειν» ο λαός από τους «κοι­νούς» και «εθνι­κούς» στό­χους του κεφα­λαί­ου τους οποί­ους υλο­ποιεί η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ και στη­ρί­ζουν τα υπό­λοι­πα αστι­κά κόμ­μα­τα: Εντα­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης, συνέ­χι­ση της φορο­λη­στεί­ας, μονι­μο­ποί­η­ση της φτώ­χειας, εκβια­σμούς και πλει­στη­ρια­σμούς. Οσα παρα­μύ­θια κι αν επι­στρα­τεύ­σουν τα αστι­κά επι­τε­λεία, τα συμ­φέ­ρο­ντα των εργα­ζο­μέ­νων και των λαϊ­κών στρω­μά­των πραγ­μα­τι­κά δεν συνα­ντιού­νται που­θε­νά με αυτά του κεφα­λαί­ου και των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομίλων.

Ο λαός μας δεν έχει άλλο χρόνο για χάσιμο με τέτοιες και άλλες αυταπάτες: Η οργάνωση, η διεκδίκηση με βάση τις σύγχρονες ανάγκες του, η αντεπίθεση απέναντι στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις τους, είναι μονόδρομος.

Σκί­τσο της Έφης Ξένου