Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Το κοστούμι του Λένιν

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της // 

Στις 13 Απρι­λί­ου 1917 με το παλιό ημε­ρο­λό­γιο το τραί­νο του Λένιν έφτα­σε στην Στοκχόλμη. 

Στο ξενο­δο­χείο Ρεγκί­να που τους είχαν οι Σου­η­δοί κλεί­σει δωμά­τια ο πορ­τιέ­ρης δεν ήθε­λε να τους αφή­σει να μπουν για­τί τα ρού­χα τους ήταν φτω­χι­κά και παλιά. 

Ήταν σύνο­λο 32 Ρώσοι επα­να­στά­τες που βια­ζό­ταν να φτά­σουν στην Πετρού­πο­λη. Η Επα­νά­στα­ση τους περίμενε. 

Οι Σου­η­δοί σύντρο­φοι του Λένιν σκέ­φτη­καν πως έπρε­πε ο Λένιν να έχει και­νούρ­για ρού­χα για να παρου­σια­στεί στην Ρωσία κομ­ψός και καλοντυμένος. 

Το μετέ­φε­ραν στον Λένιν αλλά ήταν αδύ­να­το να αφή­σει τις συνα­ντή­σεις με τους Ρώσους επα­να­στά­τες της διασποράς. 

Τότε επι­λέ­χθη­κε ο Σου­η­δός βιβλιο­θη­κά­ριος Νίλς Μπιόρ­κμαν που είχε τον ίδιο σωμα­τό­τυ­πο με τον Λένιν να του ψωνί­σει τα ρού­χα. Διά­λε­ξε ένα κου­στού­μι και ένα παλ­τό στο κατά­στη­μα  PUB, αυτά που βλέ­που­με στην φωτο­γρα­φία τρα­βηγ­μέ­νη το από­γευ­μα στις 13 Απρι­λί­ου του 1917 όταν όλοι πήγαι­ναν να πάρουν το τραί­νο για την Φιλανδία. 

Ο σταθ­μός ήταν γεμά­τος εργά­τες με κόκ­κι­νες σημαί­ες και ένας επα­να­στά­της Αρμέ­νης έβγα­λε ένα πύρι­νο λόγο. 

Τρα­γού­δη­σαν όλοι μαζί την Διε­θνή και ο Λένιν χαι­ρε­τού­σε χαμο­γε­λα­στός από το ανοι­χτό παρά­θυ­ρο. Οι Ρώσοι που ήταν μαζί του απο­χαι­ρέ­τη­σαν τους Σου­η­δούς με συνθήματα. 

Την ώρα που έφευ­γε το τραί­νο ο σοσιαλ­δη­μο­κρά­της Έρικ Παλμ­στιέρ­να έπαιρ­νε τηλέ­φω­νο στον άλλο Σοσιαλ­δη­μο­κρά­τη Μπρά­ντινγκ που ήταν υπουρ­γός Οικο­νο­μι­κών σε κυβέρ­νη­ση εθνι­κής ενό­τη­τας. Του ζήτη­σε να ειδο­ποι­ή­σει τον στρα­τη­γό Κερέν­σκι στην Ρωσία πως έρχε­ται ο Λένιν κιαυ­τός να τον συλ­λά­βει ή να τον εκτελέσει. 

20191024 194006

Ο Μπρά­ντινγκ γέλα­σε, το πήρε για αστείο και του είπε πως ” δεν γίνο­νται αυτά τα πράγ­μα­τα”. Την άλλη μέρα το πρωί έφτα­σαν στην πόλη Χαπα­ρά­ντα σημε­ρι­νά σύνο­ρα Σου­η­δί­ας- Φιλαν­δί­ας. Τότε η Φιλαν­δία ήταν επαρ­χία της Τσα­ρι­κής Ρωσίας. 

Εκεί ανέ­βη­καν σε έλκη­θρα που τα τρα­βού­σαν άλο­γα πόνυ και πέρα­σαν στην άλλη πλευ­ρά πάνω στον πάγο. Μετα από κάποια δια­δι­κα­στι­κά στα σύνο­ρα ο Λένιν υπο­δυό­με­νος ένα δημο­σιο­γρά­φο κατά­φε­ρε να περά­σει τον έλεγ­χο να έχει συνά­ντη­ση με άλλους Ρώσους επα­να­στά­τες και την άλλη μέρα το πρωί να φτά­σει στην Πετρούπολη. 

Τα γρά­φουν όλα αυτά ο Φρέ­ντριγκ Στρόμ υπεύ­θυ­νος για την υπο­δο­χή του Λένιν στην Σου­η­δία από τους Σου­η­δούς επα­να­στά­τες  και ο Έρικ Παλμ­στιέρ­να που ο Μπρά­ντινγκ τον έκα­νε σε λίγα χρό­νια υπουρ­γό Εξω­τε­ρι­κών όταν οι Σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες σχη­μά­τι­σαν κυβέρ­νη­ση με τον Μπρά­ντιγκ έναν από τους ηγέ­τες της Β. Διε­θνής πρωθυπουργό. 

Στις 25 του Οκτώ­βρη με το παλιό ο Λένιν ηγή­θη­κε της Επα­νά­στα­σης αφού ξεπέ­ρα­σε τον έλεγ­χο των συνό­ρων και την απει­λή της εκτέλεσης. 

Ο Νιλς Μπγιόρ­κμαν διη­γό­ταν στους συντρό­φους του ότι σε όλες τις φωτο­γρα­φί­ες μέχρι το 1924 που έβλε­πε στις εφη­με­ρί­δες ο Λένιν φορού­σε σχε­δόν πάντα το ίδιο κου­στού­μι που του είχε αγοράσει. 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο