Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΤΟ Μεταφορών Αττικής ΚΚΕ: Ανακοίνωση-κάλεσμα προς τους εργαζόμενους στα αεροδρόμια της χώρας

Σε ανα­κοί­νω­σή της προς τους εργα­ζό­με­νους στα αερο­δρό­μια της χώρας για την κατά­στα­ση στον κλά­δο, η Τομε­α­κή Οργά­νω­ση Μετα­φο­ρών Αττι­κής του ΚΚΕ σημειώνει:

«Το ΚΚΕ απευ­θύ­νε­ται σε σένα, την εργα­ζό­με­νη και τον εργα­ζό­με­νο στα αερο­δρό­μια της χώρας. Που φέτος είδες να μπαί­νει μια σεζόν όπου το πρώ­το που έχει απο­γειω­θεί είναι η εκμε­τάλ­λευ­ση, τα κομ­μέ­να ρεπό, οι κόντρα βάρ­διες, τα ελλι­πή και υπο­στε­λε­χω­μέ­να πόστα. Ενώ, γνω­ρί­ζεις από πρώ­το χέρι ότι τα χρό­νια που πέρα­σαν οι αερο­πο­ρι­κές εται­ρεί­ες ενι­σχύ­θη­καν, μπού­κω­σαν ζεστό κρα­τι­κό χρή­μα, μέχρι και τις εργο­δο­τι­κές εισφο­ρές τους κού­ρε­ψαν. Από την άλλη, κακο­πλη­ρω­μέ­νη δου­λειά, συμ­βά­σεις — ομη­ρί­ας — ορι­σμέ­νου χρό­νου, έλλει­ψη μέτρων ασφά­λειας στην εργα­σία και προ­στα­σί­ας της υγεί­ας σου. Και τώρα σου ξανα­ζη­τά­νε να “βάλεις πλά­τη”, να νοια­στείς και να ξελα­σπώ­σεις τις εται­ρεί­ες άλλη μια φορά για να συνε­χί­σουν την κερ­δο­φο­ρία τους.

Σε καλού­με η οργή και η αγα­νά­κτη­σή σου για την κατά­στα­ση που βιώ­νεις να γίνει οργα­νω­μέ­νος αγώ­νας και διεκ­δί­κη­ση, να τη μετα­τρέ­ψεις σε αγω­νι­στι­κή συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ.

Με το ΚΚΕ! Μπροστά οι ανάγκες του λαού!

Έχεις απο­κτή­σει πεί­ρα όλα αυτά τα χρό­νια, αλλά και από τις πρό­σφα­τες εξε­λί­ξεις και δημο­σιεύ­μα­τα φαί­νε­ται ότι τα άγχη και οι αγω­νί­ες σου καμία σχέ­ση δεν έχουν με τις επεν­δύ­σεις και τον αντα­γω­νι­σμό μετα­ξύ των επι­χει­ρή­σε­ων του κλάδου.

Δεκά­δες παραγ­γε­λί­ες για νέα αερο­σκά­φη, επα­φές μετα­ξύ αερο­πο­ρι­κών και εται­ρειών επί­γειας εξυ­πη­ρέ­τη­σης για τα νέα συμ­βό­λαια, επέ­κτα­ση των τεχνι­κών βάσε­ων και μίσθω­ση νέων. Εν ολί­γοις, ένας έντο­νος αντα­γω­νι­σμός για το ποιος και τι μέρος της πίτας θα πάρει. Συνυ­πάρ­χουν όμως και οι μετα­ξύ τους συμ­βι­βα­σμοί. Οπως η μοι­ρα­σιά για τα περι­φε­ρεια­κά αερο­δρό­μια και το ζεστό κρα­τι­κό χρή­μα των επι­δο­τή­σε­ών τους, το ότι οι 2 από τις 3 άδειες επί­γειας εξυ­πη­ρέ­τη­σης ανή­κουν στον ίδιο επι­χει­ρη­μα­τία και δεν μπαί­νει θέμα αθέ­μι­του ανταγωνισμού.

Παρά τις όποιες αντι­θέ­σεις και τον αντα­γω­νι­σμό, σε ένα βασι­κό ζήτη­μα υπάρ­χει ταύ­τι­ση από­ψε­ων: Στις εργα­σια­κές σχέ­σεις. Εκεί όπου χτυ­πά­ει η καρ­διά της σύγκρου­σης συμ­φε­ρό­ντων, των ταξι­κών συμ­φε­ρό­ντων. Κάτω από αυτό το πρί­σμα μπο­ρού­με να κατα­νο­ή­σου­με ορι­σμέ­να “ανε­ξή­γη­τα” φαινόμενα.

Ακούς καθη­με­ρι­νά και παρα­κο­λου­θείς δημο­σιεύ­μα­τα από όλο τον κόσμο και ρεπορ­τάζ σε δελ­τία ειδή­σε­ων να μιλούν για μεγά­λες καθυ­στε­ρή­σεις — ακυ­ρώ­σεις πτή­σε­ων και μεί­ω­ση χωρη­τι­κό­τη­τας αερο­σκα­φών (κάτι που δεν έγι­νε το 2021, με κρού­σμα­τα και θανά­τους από την παν­δη­μία στα ύψη). Ολα αυτά για­τί υπάρ­χει έλλει­ψη προ­σω­πι­κού, ενώ το νέο δεν έχει προ­λά­βει να εκπαι­δευ­τεί ακό­μα. Χαρα­κτη­ρι­στι­κό παρά­δειγ­μα, πτή­ση της “Virgin” από το “Χίθρο­ου” για τη Νέα Υόρ­κη στις αρχές Μάη γύρι­σε στην Αγγλία για­τί ο συγκυ­βερ­νή­της δεν είχε ολο­κλη­ρώ­σει την εκπαί­δευ­σή του με βάση τα πρό­τυ­πα της αεροπορικής.

Όλα αυτά είναι από­δει­ξη της εντα­τι­κο­ποί­η­σης και της έντα­σης της εκμε­τάλ­λευ­σης, από τη στιγ­μή μάλι­στα που αν και υπάρ­χει ανά­γκη για παρα­πά­νω προ­σω­πι­κό στα αερο­δρό­μια γίνο­νται όλο και λιγό­τε­ρες προ­σλή­ψεις, ενώ όλο και λιγό­τε­ροι εργα­ζό­με­νοι ανα­ζη­τούν εργα­σία στον κλά­δο των αερομεταφορών.

Οι εργαζόμενοι δεν τρώνε κουτόχορτο. Έχουν πείρα που πρέπει να αξιοποιήσουν

Δεν είναι τυχαίο άλλω­στε ότι από όλο και περισ­σό­τε­ρους εργα­ζό­με­νους σε κάθε πόστο στο αερο­δρό­μιο ακού­γε­ται καθη­με­ρι­νά η φρά­ση “κάθε φέτος και χειρότερα”.

Τα δύο χρό­νια της παν­δη­μί­ας που προη­γή­θη­καν είχα­με κατά από­λυ­το τρό­πο την επι­δεί­νω­ση της θέσης των εργα­ζο­μέ­νων στο σύνο­λο της χώρας, αλλά ιδιαί­τε­ρα στον χώρο των αερο­με­τα­φο­ρών. Οι εται­ρεί­ες την περί­ο­δο αυτή γνώ­ρι­σαν επι­πλέ­ον προ­νό­μια (επι­δο­τή­σεις εκα­τομ­μυ­ρί­ων: 120 εκα­τομ­μύ­ρια στην “Aegean”, 308 εκα­τομ­μύ­ρια σε ΑΙΑ και “Fraport”, μεί­ω­ση εργο­δο­τι­κών εισφο­ρών, μισθο­λο­γι­κού κόστους κ.ά.). Οι εργα­ζό­με­νοι από την άλλη γνώ­ρι­σαν απο­λύ­σεις, μη ανα­νέ­ω­ση συμ­βά­σε­ων, σεζόν που διήρ­κε­σε 3 μήνες, να δια­γρά­φε­ται από το λεξι­κό η “άδεια”, ενώ όσοι συνέ­χι­σαν να εργά­ζο­νται και εντά­χθη­καν στο περι­βό­η­το πρό­γραμ­μα “Συν-Εργα­σία” είδαν τις απο­δο­χές τους να μειώ­νο­νται έως και 20%. Δηλα­δή κάθε 6 μήνες έχα­ναν έναν μισθό, ενώ οι εται­ρεί­ες που έκα­ναν χρή­ση του προ­γράμ­μα­τος αυτού κέρ­δι­ζαν έως και 50% από τους μισθούς, δηλα­δή πλή­ρω­ναν έναν μισθό για 2 μήνες δου­λειά, αφού απαλ­λάσ­σο­νταν και από τις ασφα­λι­στι­κές εισφορές (…)

Στην άλλη όψη της κατά­στα­σης που βιώ­νουν οι εργα­ζό­με­νοι του αερο­δρο­μί­ου βρί­σκε­ται η εντα­τι­κο­ποί­η­ση της δου­λειάς. Χρό­νο με τον χρό­νο συνε­χώς αυξά­νε­ται, με απο­κο­ρύ­φω­ση τη σεζόν του 2021. Αν και η επι­βα­τι­κή κίνη­ση γνώ­ρι­σε αύξη­ση 96,8% σε σχέ­ση με το 2020, εντού­τοις σε αρκε­τές περι­πτώ­σεις, σε διά­φο­ρα αερο­δρό­μια της χώρας, η δου­λειά “βγή­κε” με προ­σω­πι­κό αριθ­μη­τι­κά ίσο με αυτό του 2020, που και τότε ήταν κατώ­τε­ρο των πραγ­μα­τι­κών ανα­γκών! Ταυ­τό­χρο­να, οι διά­φο­ρες εται­ρεί­ες στον χώρο εκμε­ταλ­λεύ­ο­νται στο μέγι­στο όλο το αντερ­γα­τι­κό οπλο­στά­σιο που έχουν νομο­θε­τή­σει οι εκά­στο­τε κυβερ­νή­σεις. Σε αρκε­τές περι­πτώ­σεις πάνε και ένα βήμα παρα­πέ­ρα, δεί­χνο­ντας και την επό­με­νη επί­θε­ση στα εργα­τι­κά δικαιώ­μα­τα. Λίγο πιο αναλυτικά:

Τα “ευέ­λι­κτα” ωρά­ρια είναι καθιε­ρω­μέ­να εδώ και χρό­νια. Σπα­στά ωρά­ρια που τον χει­μώ­να στην περι­φέ­ρεια, προ­κει­μέ­νου να “βγαί­νει” το πρό­γραμ­μα με λιγό­τε­ρο από το ανα­γκαίο προ­σω­πι­κό, γίνο­νται ακό­μα και τρί­σπα­στα, δηλα­δή ο εργα­ζό­με­νος να πηγαί­νει στο αερο­δρό­μιο 2 ώρες το πρωί, 4 το μεση­μέ­ρι και 2 το βράδυ.

Η υπε­ρω­ρια­κή απα­σχό­λη­ση έχει απο­γειω­θεί. Σε αρκε­τές περι­πτώ­σεις οι ώρες “μαγει­ρεύ­ο­νται”, με απο­τέ­λε­σμα ένα μέρος να είναι απλή­ρω­το ή, στην περί­πτω­ση του επι­χει­ρη­μα­τία με τις δύο εται­ρεί­ες επί­γειας εξυ­πη­ρέ­τη­σης, εργα­ζό­με­νος της μίας να υπο­γρά­φει μηνιαία σύμ­βα­ση μερι­κής απα­σχό­λη­σης στην άλλη για τις επι­πλέ­ον ώρες.

Η “διευ­θέ­τη­ση” του εργά­σι­μου χρό­νου εφαρ­μό­ζε­ται και αυτή χρό­νια. Ιδί­ως τους καλο­και­ρι­νούς μήνες, αφού δεν γίνο­νται οι απα­ραί­τη­τες και ανα­γκαί­ες προ­σλή­ψεις, έχει παρα­τη­ρη­θεί εργα­ζό­με­νοι να δου­λεύ­ουν ακό­μα και τα 6 από τα 8 ρεπό τους, για­τί προ­κύ­πτουν “έκτα­κτες επι­χει­ρη­σια­κές ανά­γκες”. Κάτι που ανα­φέ­ρε­ται σχε­δόν σε όλες τις συμ­βά­σεις. Βέβαια πόσο “έκτα­κτες” είναι από τη στιγ­μή που ο προ­γραμ­μα­τι­σμός πτή­σε­ων γίνε­ται από τον Δεκέμ­βρη του προη­γού­με­νου έτος;

Πεπα­λαιω­μέ­να και ασυ­ντή­ρη­τα μηχα­νή­μα­τα. Η πλειο­ψη­φία των μηχα­νη­μά­των είναι προί­κα της “Ολυ­μπια­κής” με ένα καλό βαψιματάκι.

Όλοι μπο­ρούν να κατα­λά­βουν τι σημαί­νουν αυτά για την υγεία και την ασφά­λεια εργα­ζο­μέ­νων και επιβατών.

Ας φαντα­στού­με τώρα ότι κάποια από τα παρα­πά­νω (π.χ. κομ­μέ­να ρεπό) δεν αφο­ρούν μόνο το επί­γειο προ­σω­πι­κό. Τι σημαί­νει υπέρ­βα­ση των ωρα­ρί­ων για τα πλη­ρώ­μα­τα; Η απά­ντη­ση έχει δοθεί από τις 30 του περα­σμέ­νου Απρί­λη. Σε πτή­ση που εκτε­λού­σε το Νέα Υόρ­κη — Φιου­μι­τσί­νο, και ενώ βρι­σκό­ταν πάνω από τη Γαλ­λία, απο­κοι­μή­θη­καν και οι δύο πιλότοι.

Μπαί­νει λοι­πόν ένα βασι­κό ερώ­τη­μα: Για­τί συμ­βαί­νουν όλα αυτά; Η απά­ντη­ση είναι απλή, μα συνά­μα σύν­θε­τη. Κύριος μπού­σου­λας για τις εται­ρεί­ες και τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους είναι η εξα­σφά­λι­ση του κέρ­δους, αδια­φο­ρώ­ντας για την υγεία, ακό­μα και τις ζωές εργα­ζο­μέ­νων και επιβατών (…)

Με βάση τους δημο­σιευ­μέ­νους ισο­λο­γι­σμούς των τριών μεγα­λύ­τε­ρων εται­ρειών επί­γειας εξυ­πη­ρέ­τη­σης όχι μόνο δεν αύξη­σαν τους μισθούς παρά τα τερά­στια υπερ­κέρ­δη τους, αλλά οι δύο από τις τρεις τους μεί­ω­σαν κιόλας!

Την 5ετία 2016–2020 (και παρό­τι το 2020 χαρα­κτη­ρί­στη­κε η χει­ρό­τε­ρη χρο­νιά για τις αερο­με­τα­φο­ρές) θα δού­με ότι τα καθα­ρά κέρ­δη τους ήταν της τάξης των 18,5 εκατ. ευρώ, 101,7 εκατ. ευρώ και 36 εκατ. ευρώ αντίστοιχα.

Εδώ είναι το σημείο που πρέ­πει να συνει­δη­το­ποι­η­θεί από κάθε εργα­ζό­με­νο. Ολος αυτός ο πλού­τος, τα εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ που έβα­λαν στα σεντού­κια τους οι εται­ρεί­ες παρά­χθη­καν από τη δική του δου­λειά. Στις δια­πραγ­μα­τεύ­σεις των συμ­βο­λαί­ων οι υπο­γρα­φές δεν μπαί­νουν επει­δή είναι γλυ­κο­μί­λη­το το στέ­λε­χος της εται­ρεί­ας, αλλά αν οι εργα­ζό­με­νοι θα παρα­γά­γουν το ανα­με­νό­με­νο έργο, όσο απάν­θρω­πο κι αν είναι στην πράξη.

Η κατάσταση αυτή δεν είναι μονόδρομος, μπορεί να αλλάξει

Μπο­ρείς να διεκ­δι­κή­σεις και να κατα­κτή­σεις μια ζωή ανθρώ­πι­νη, με ανθρώ­πι­νες συν­θή­κες δου­λειάς, με δικαιώ­μα­τα. Με μπρο­στά­ρη­δες τα σωμα­τεία και την ενερ­γή συμ­με­το­χή σου, να δυνα­μώ­σει ο αγώ­νας για υπο­γρα­φή Συλ­λο­γι­κών Συμ­βά­σε­ων με:

Ουσια­στι­κές αυξή­σεις στους μισθούς, και όχι αυξή­σεις — ψίχουλα.

Προ­σλή­ψεις μόνι­μου προ­σω­πι­κού που να καλύ­πτει τις επι­χει­ρη­σια­κές ανά­γκες και να δια­σφα­λί­ζει την ασφά­λεια και υγεία εργα­ζο­μέ­νων και επιβατών.

Την επα­να­φο­ρά κατα­κτή­σε­ων όπως οι τριε­τί­ες, η αρχή ευνοϊ­κό­τε­ρης σύμ­βα­σης, η κυρια­κά­τι­κη αργία, η πλη­ρω­μή υπε­ρω­ριών κ.ά.

Την έντα­ξη στα Βαρέα και Ανθυγιεινά.

Την κατάρ­γη­ση του απα­ρά­δε­κτου δια­χω­ρι­σμού στην καταγ­γε­λία σύμ­βα­σης (από­λυ­ση) “με ή χωρίς προειδοποίηση”.

Την ουσια­στι­κή προ­στα­σία των εργα­ζό­με­νων γυναι­κών και της μητρότητας.

Τη γενι­κή μεί­ω­ση του χρό­νου εργα­σί­ας, με 7ωρο — 5ήμερο — 35ωρο και στα­θε­ρή δου­λειά με δικαιώματα.

Σκέ­ψου ότι:

Οι εργα­ζό­με­νοι στο αερο­δρό­μιο, μαζί με όλους τους αγω­νι­ζό­με­νους εργα­ζό­με­νους, μπο­ρούν να βάλουν εμπό­δια στην επί­θε­ση της εργο­δο­σί­ας και των κυβερ­νή­σε­ων, να έχουν κατα­κτή­σεις βαδί­ζο­ντας στον δρό­μο της ανατροπής.

Έχουν τη δύνα­μη να κατα­φέ­ρουν πάρα πολ­λά. Αυτό δεί­χνει και το παρά­δειγ­μα των εργα­ζο­μέ­νων στο αερο­δρό­μιο της Πίζας, που τον περα­σμέ­νο Μάρ­τη αρνή­θη­καν να φορ­τώ­σουν όπλα και πυρο­μα­χι­κά που θα στέλ­νο­νταν στην Ουκρανία.

Αυτό απέ­δει­ξαν και απο­δει­κνύ­ουν οι αγώ­νες στην COSCO, των Οικο­δό­μων, στην “e‑food” κ.α.

Δεν μπο­ρού­με να στη­ρί­ζου­με τη ζωή μας σε μια χού­φτα εκμε­ταλ­λευ­τές που θησαυ­ρί­ζουν από τον δικό μας κόπο και την εργα­σία μας.

Χωρίς εμάς δεν κινεί­ται τίπο­τα. Χωρίς εμάς δεν μπο­ρεί να πετά­ξει ούτε ένα αερο­πλά­νο. Αυτό απο­δει­κνύ­ουν και οι εκα­το­ντά­δες ακυ­ρώ­σεις πτή­σε­ων σε όλο τον κόσμο, οι απερ­γί­ες και οι αγώ­νες που γίνο­νται στα αεροδρόμια.

Με το ΚΚΕ για να γίνεις εσύ κυρίαρχος του πλούτου που παράγεις

Εργα­ζό­με­νη, εργαζόμενε,

Έχεις τη δύνα­μη να τα κατα­φέ­ρεις, να φέρεις τα πάνω κάτω. Συσπει­ρω­μέ­νοι στα σωμα­τεία μας, αλλά­ζο­ντας τους συσχε­τι­σμούς. Σε συστρά­τευ­ση με τους κομ­μου­νι­στές, που μπαί­νουν στην πρώ­τη γραμ­μή του αγώ­να για τα δικαιώ­μα­τα και τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες των εργα­ζο­μέ­νων. Κόντρα στην εργο­δο­σία και τους παρα­τρε­χά­με­νούς της μέσα στο κίνη­μα. Για μια ανθρώ­πι­νη ζωή που αξί­ζει σε εμάς και τις οικο­γέ­νειές μας.

Σε καλού­με να πιστέ­ψεις στη δύνα­μή σου. Να συμπο­ρευ­τείς με το ΚΚΕ στους μικρούς και μεγά­λους αγώ­νες, για να γίνεις εσύ ο κυρί­αρ­χος του πλού­του που παράγεις.

Η προ­ο­πτι­κή των μικρών και μεγα­λύ­τε­ρων αντι­στά­σε­ων του σήμε­ρα βρί­σκε­ται στον συνο­λι­κό αγώ­να αντι­πα­ρά­θε­σης με το σάπιο καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα, με την εξου­σία των μονο­πω­λί­ων, με τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμμαχίες.

Μόνο η εργα­τι­κή — λαϊ­κή εξου­σία μπο­ρεί να εξα­σφα­λί­σει τα εργα­τι­κά — λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα, μόνο η νέα σοσια­λι­στι­κή οικο­νο­μι­κή και κοι­νω­νι­κή οργά­νω­ση, ο κεντρι­κός επι­στη­μο­νι­κός σχε­δια­σμός στη βάση της κοι­νω­νι­κής ιδιο­κτη­σί­ας μπο­ρεί να εξα­σφα­λί­σει ότι οι τερά­στιες δυνα­τό­τη­τες της επο­χής μας θα υπη­ρε­τή­σουν τον εργα­ζό­με­νο άνθρω­πο, τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες του λαού για δου­λειά, ζωή, υγεία, ειρή­νη και συνερ­γα­σία με όλους τους λαούς.

Σε αυτό το πλαί­σιο μπο­ρούν τα αερο­δρό­μια, όπως συνο­λι­κά οι υπο­δο­μές της χώρας, να λει­τουρ­γούν προς όφε­λος του λαού και όχι μιας χού­φτας μετό­χων. Να αξιο­ποιού­νται για ασφα­λή, φθη­νή μετα­κί­νη­ση ανθρώ­πων και προ­ϊ­ό­ντων. Να μπει τέλος στην τρα­γι­κή ειρω­νεία οι εργα­ζό­με­νοι στην Ελλά­δα, μετα­ξύ άλλων, να μην έχουν ούτε τη δυνα­τό­τη­τα σε ποιο­τι­κό χρό­νο αναψυχής».

902.gr

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο