Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Το ΠΑΜΕ για την σημερινή απεργία: «Συνεχίζουμε αγωνιστικά! Και με τη μάσκα έχουμε φωνή και διεκδικούμε!»

«Τους χιλιά­δες εργα­ζό­με­νους που σήμε­ρα έσπα­σαν τη σιω­πή, την εργο­δο­τι­κή βία, την κρα­τι­κή κατα­στο­λή και απέρ­γη­σαν για τη ζωή τους, την υγεία τους, τα δικαιώ­μα­τά τους», χαι­ρε­τί­ζει το ΠΑΜΕ για τη σημε­ρι­νή απεργία.

Η κυβέρ­νη­ση, σημειώ­νει, «έσπα­σε ξανά τα μού­τρα της! Η απερ­γία πέτυ­χε, με συμ­με­το­χή σε μεγά­λους χώρους δου­λειάς, εργο­στά­σια, με σχε­δόν καθο­λι­κή συμ­με­το­χή στα Μέσα Μαζι­κής Μετα­φο­ράς. Η επι­τυ­χία της σημε­ρι­νής απερ­γί­ας έστει­λε το πρώ­το μήνυ­μα. Δεν θα περά­σει ο φόβος, η τρο­μο­κρα­τία, η απαι­σιο­δο­ξία, η λογι­κή να λογα­ρια­στού­με μετά».

Η κυβέρ­νη­ση, υπο­γραμ­μί­ζει, «έχει εγκλη­μα­τι­κές ευθύ­νες για την έξαρ­ση της παν­δη­μί­ας, για τα τερά­στια κενά στο σύστη­μα Υγεί­ας, για τα υγειο­νο­μι­κά πρω­τό­κολ­λα δια­σπο­ράς του ιού στους χώρους δου­λειάς, στα Μέσα Μαζι­κής Μετα­φο­ράς, στους χώρους εκπαίδευσης».

Ήταν προ­κλη­τι­κή η στά­ση της κυβέρ­νη­σης, ανα­φέ­ρει, «που γέμι­σε από το πρωί το κέντρο της Αθή­νας και των άλλων πόλε­ων με ΜΑΤ, αύρες, αστυ­νο­μι­κούς και πρό­στι­μα για να κατα­στεί­λουν το απερ­για­κό μήνυ­μα, για να χτυ­πή­σουν τη σημε­ρι­νή απερ­γία που πραγ­μα­το­ποιεί­ται με απο­φά­σεις Εργα­τι­κών Κέντρων, Ομο­σπον­διών, πρω­το­βάθ­μιων σωμα­τεί­ων, σε εκα­το­ντά­δες χώρους δου­λειάς σε όλη τη χώρα».

«Επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι και κυβέρ­νη­ση», επι­ση­μαί­νει το ΠΑΜΕ, «νόμι­ζαν πως μαζί με τη θλι­βε­ρή ηγε­σία της ΓΣΕΕ, που την επέ­βα­λαν με ΜΑΤ, κλού­βες και νοθεία την άνοι­ξη, θα μετέ­τρε­παν τη μάσκα σε φίμω­τρο, όταν την ίδια στιγ­μή που φέρ­νουν τα αντερ­γα­τι­κά εκτρώ­μα­τα του αιώ­να, το χτύ­πη­μα στο 8ωρο, τη νομο­θε­τη­μέ­νη απλή­ρω­τη εργα­σία, νέο πτω­χευ­τι­κό κώδι­κα και τους πλει­στη­ρια­σμούς λαϊ­κών κατοι­κιών, την κρα­τι­κή παρέμ­βα­ση στη συν­δι­κα­λι­στι­κή δρά­ση για τη χει­ρα­γώ­γη­ση των σωματείων».

Η σημε­ρι­νή μέρα, υπο­γραμ­μί­ζει, «πέρα­σε στην ιστο­ρία των αγώ­νων της εργα­τι­κής τάξης της χώρας μας ως μέρα γενι­κής απερ­γί­ας που σε συν­θή­κες παν­δη­μί­ας μπή­καν μπρο­στά τα αιτή­μα­τα για την προ­στα­σία της ζωής, της υγεί­ας και των δικαιω­μά­των μας από τη μανία των εκμε­ταλ­λευ­τών. Ενώ­θη­καν οι φωνές μας με τις φωνές των εργα­ζο­μέ­νων σε άλλες χώρες που αυτές τις μέρες απερ­γούν και κινητοποιούνται».

Και κατα­λή­γει. «Συνε­χί­ζου­με αγω­νι­στι­κά! Και με τη μάσκα έχου­με φωνή και διεκ­δι­κού­με!»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο