Το ΣΕΗ για την απόφαση του ΔΣ του Εθνικού Θεάτρου να δώσει σε Σκηνή του το όνομα της Ελένης Παπαδάκη

Ερω­τη­μα­τι­κά προ­κα­λεί η από­φα­ση του Εθνι­κού Θεά­τρου να ονο­μά­σει μια από τις σκη­νές του, που βρί­σκε­ται στο κτί­ριό του στην οδό Πανε­πι­στη­μί­ου, σε σκη­νή Ελέ­νη Παπαδάκη.

Για­τί το Εθνι­κό θέα­τρο επι­λέ­γει, ανά­με­σα στους δεκά­δες μεγά­λους ηθο­ποιούς στην ιστο­ρία του ελλη­νι­κού θεά­τρου την Ελέ­νη Παπα­δά­κη, που παρό­τι ταλα­ντού­χα καλ­λι­τέ­χνι­δα απο­τε­λεί ως τις μέρες μας μια αμφι­λε­γό­με­νη προ­σω­πι­κό­τη­τα; Προ­φα­νώς τα κρι­τή­ρια δεν είναι καλ­λι­τε­χνι­κά, αλλά πολι­τι­κά. Μέσα από τη δρα­μα­τι­κή κατά­λη­ξη της Ελέ­νης Παπα­δά­κη – που απο­δε­δειγ­μέ­να όχι μόνο δεν είχε την έγκρι­ση του ΕΑΜ, αλλά ήταν εντε­λώς έξω από τις προ­θέ­σεις και την πολι­τι­κή του- επι­διώ­κει να συντη­ρεί και να ανα­πα­ρά­γει μια ζοφε­ρή, δολο­φο­νι­κή εικό­να για το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, αντι­στρέ­φο­ντας ολο­σχε­ρώς την πραγματικότητα.

Για­τί η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι ότι μέσα από τις γραμ­μές του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ αμέ­τρη­τοι αγω­νι­στές έδω­σαν με ανι­διο­τέ­λεια και αυτα­πάρ­νη­ση την ψυχή και το αίμα τους, φυλα­κί­στη­καν, βασα­νί­στη­καν, εκτε­λέ­στη­καν, για να απε­λευ­θε­ρω­θεί αυτός ο τόπος από τους φασί­στες κατα­κτη­τές και τους εγχώ­ριους συνερ­γά­τες τους. Ανά­με­σά τους πολ­λοί καλ­λι­τέ­χνες και ηθο­ποιοί, όπως ο Αιμί­λιος Βεά­κης, ο Μάνος Κατρά­κης, ο Τζα­βα­λάς Καρού­σος, η Ασπα­σία Παπα­θα­να­σί­ου, ο Μίμης Φωτό­που­λος, η Ολυ­μπία Παπα­δού­κα, η Αλέ­κα Παϊ­ζη, η Καλή Καλό και πολ­λοί άλλοι. Σ’ όλους αυτούς θα άξι­ζε πραγ­μα­τι­κά μια επι­βρά­βευ­ση για το τερά­στιο ψυχι­κό σθέ­νος και το ηθι­κό μεγα­λείο τους, κι ας μην, ποτέ στη ζωή τους, να επι­ζή­τη­σαν τιμές. Δεν το περι­μέ­νου­με βέβαια αυτό από την κυβέρ­νη­ση της Νέας Δημο­κρα­τί­ας και την προ­σκεί­με­νή της διοί­κη­ση του Εθνι­κού Θεά­τρου, καθώς η πολι­τι­κή τους βρί­σκε­ται σε πλή­ρη αντί­θε­ση με τα λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα που όλοι αυτοί οι καλ­λι­τέ­χνες υπη­ρέ­τη­σαν. Απαι­τού­με όμως να στα­μα­τή­σουν να προ­κα­λούν αμαυ­ρώ­νο­ντας τη μνή­μη όλων αυτών των λαϊ­κών αγω­νι­στών και μάλι­στα στη σκη­νή του Θεά­τρου Ρεξ, του θεά­τρου – σημείο ανα­φο­ράς και σύμ­βο­λο για την αντι­στα­σια­κή δρά­ση των ηθο­ποιών του ΕΑΜ και των εκα­το­ντά­δων καλ­λι­τε­χνών που συσπεί­ρω­νε στις γραμ­μές του.

Για τους παρα­πά­νω λόγους απαι­τού­με την άμε­ση ανά­κλη­ση της απα­ρά­δε­κτης από­φα­σης του ΔΣ του Εθνι­κού Θεάτρου.

Για το ΣΕΗ,

Ο Πρό­ε­δρος                                   Η Γεν. Γραμματέας

Δημή­τρης Αντω­νιά­δης                 Ήρα Ρόκου