Ο δια­γω­νι­σμός κάλ­πι­κων υπο­σχέ­σε­ων των κομ­μά­των του συστή­μα­τος έχει φτά­σει στο απο­κο­ρύ­φω­μά του. Οι συνέ­νο­χοι για τη σημε­ρι­νή κατά­στα­ση, τα κόμ­μα­τα των τριών μνη­μο­νί­ων, δια­βε­βαιώ­νουν ξανά ότι θα μας σώσουν, θα θέσουν και πάλι την Υγεία ως «πρώ­τη προ­τε­ραιό­τη­τα», θα αυξή­σουν τους μισθούς, θα μειώ­σουν τη φορο­λη­στεία του λαού.Όλοι τους, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, προ­σπα­θούν να κρύ­ψουν το κοι­νό αντι­λαϊ­κό συμ­βό­λαιο που έχουν ήδη συνυ­πο­γρά­ψει για την επό­με­νη μέρα. Αυτό το συμ­βό­λαιο δεν απο­τε­λεί κάποια «κρυ­φή ατζέ­ντα». Πρό­κει­ται για τις φανε­ρές απαι­τή­σεις του συστή­μα­τος, που δίνο­νται και υπό μορ­φή συστά­σε­ων από την ΕΕ, τον ΟΟΣΑ, την Τρά­πε­ζα της Ελλά­δας, για να εγκρι­θεί το επό­με­νο κυβερ­νη­τι­κό πρό­γραμ­μα και να επι­τευ­χθεί ο στό­χος της «επεν­δυ­τι­κής βαθμίδας».

Αυτό το κοι­νό συμ­βό­λαιο δεσμεύ­ο­νται να υλο­ποι­ή­σουν η επό­με­νη κυβέρ­νη­ση της ΝΔ και η κάλ­πι­κη αντι­πο­λί­τευ­ση του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των κομ­μά­των «μίας χρή­σης», όπως η Πλεύ­ση Ελευθερίας.

Αυτό το συμ­βό­λαιο προσ­διο­ρί­ζει ότι θα πάρουν ξανά περισ­σό­τε­ρα από τον λαό για να ενι­σχύ­σουν ξανά τους μονο­πω­λια­κούς ομί­λους και να δια­σφα­λί­σουν τα νέα ματω­μέ­να πλε­ο­νά­σμα­τα. Στα «ψιλά γράμ­μα­τα» του νέου συμ­βο­λαί­ου διευ­κρι­νί­ζε­ται ότι θα απαι­τη­θούν ακό­μα πιο σκλη­ρά αντι­λαϊ­κά μέτρα, αν οι προ­βλέ­ψεις για την οικο­νο­μία δεν επι­βε­βαιω­θούν και εκδη­λω­θεί νωρί­τε­ρα μια νέα καπι­τα­λι­στι­κή κρίση

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμ­μα που το απο­κα­λύ­πτει και βοη­θά τους εργα­ζό­με­νους να σκε­φτούν ταξι­κά, με βάση τις ανά­γκες τους, και να αντι­λη­φθούν ότι αντι­κει­με­νι­κά υπάρ­χουν και συγκρού­ο­νται μόνο δύο στρα­τη­γι­κές. Από τη μια η στρα­τη­γι­κή επί­θε­ση του κεφα­λαί­ου, που κοστο­λο­γεί και απει­λεί τη ζωή μας για να αυξή­σει τα κέρ­δη του, την οποία δια­χρο­νι­κά στη­ρί­ζουν όλοι οι άλλοι, και από την άλλη η μαχη­τι­κή, λαϊ­κή, στρα­τη­γι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση του ΚΚΕ, για να ανοί­ξει ο δρό­μος της ανα­τρο­πής του συστήματος.

Οι απαιτήσεις της ΕΕ

Οι απαι­τή­σεις της ΕΕ είναι σαφείς και προσ­διο­ρί­ζο­νται από τις μετα­μνη­μο­νια­κές δεσμεύ­σεις, τις συστά­σεις για την έγκρι­ση της οικο­νο­μι­κής πολι­τι­κής, τα προ­α­παι­τού­με­να για να εκτα­μιευ­τούν οι δόσεις από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Το και­νούρ­γιο στοι­χείο σ’ αυτές τις κατευ­θύν­σεις είναι η απαί­τη­ση για στρο­φή προς ένα πιο αυστη­ρό δημο­σιο­νο­μι­κό πλαί­σιο, που θα απαι­τεί μεγα­λύ­τε­ρα ματω­μέ­να πλε­ο­νά­σμα­τα και μεγα­λύ­τε­ρες περι­κο­πές κρα­τι­κών δαπα­νών κοι­νω­νι­κής πολι­τι­κής. Απαι­τεί επί­σης περιο­ρι­στι­κά μέτρα για τη βελ­τί­ω­ση της βιω­σι­μό­τη­τας της δια­χεί­ρι­σης του κρα­τι­κού χρέ­ους στην Ελλά­δα, αφού μετά το 2032 τελειώ­νουν οι όποιες προ­στα­τευ­τι­κές ρυθ­μί­σεις. Το κρα­τι­κό χρέ­ος της Ελλά­δας έχει ήδη διο­γκω­θεί κατά 50 δισ. από το 2015.

ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ δεν εστιά­ζουν σε αυτά, αλλά στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα έχουν δεσμευ­τεί από ποιον θα πάρουν και σε ποιον θα δώσουν ακό­μα περισσότερα.

ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύ­ο­νται ότι δεν πρό­κει­ται να θίξουν φορο­λο­γι­κά τα κέρ­δη και τα μερί­σμα­τα των μονο­πω­λια­κών ομί­λων. Εχουν ήδη κατο­χυ­ρώ­σει συνταγ­μα­τι­κά τα αφο­ρο­λό­γη­τα μερί­σμα­τα των εφο­πλι­στών, οι οποί­οι καλού­νται να δώσουν εθε­λο­ντι­κά «ό,τι έχουν ευχα­ρί­στη­ση». Εχουν συνυ­πο­γρά­ψει την «ανα­βο­λή» των φορο­λο­γι­κών υπο­χρε­ώ­σε­ων των τρα­πε­ζών. Εχουν δεσμευ­τεί ότι θα στη­ρί­ξουν ξανά φορο­λο­γι­κά τους ομί­λους για την προ­σέλ­κυ­ση επεν­δύ­σε­ων. Οσο για τους μετό­χους των εισηγ­μέ­νων εται­ρειών στο Χρη­μα­τι­στή­ριο, ένα μεγά­λο μέρος τους είναι φορο­λο­γι­κά κάτοι­κοι εξω­τε­ρι­κού και προ­στα­τεύ­ο­νται ήδη, με διμε­ρείς συμ­βά­σεις, από το ενδε­χό­με­νο «διπλής φορο­λό­γη­σης». Εχουν επί­σης τη δυνα­τό­τη­τα να μετα­κι­νούν εύκο­λα τη φορο­λο­γι­κή τους έδρα σε άλλα κρά­τη της ΕΕ και σε φορο­λο­γι­κούς παραδείσους.

Επο­μέ­νως, το καθε­στώς των φορο­α­παλ­λα­γών και φορο­ε­λα­φρύν­σε­ων του μεγά­λου κεφα­λαί­ου θα συνε­χι­στεί. Και αυτό το μεγά­λο θέμα, «τον ελέ­φα­ντα στο δωμά­τιο», θέλουν να σκε­πά­σουν οι προ­ε­κλο­γι­κές αψι­μα­χί­ες για την προ­σω­ρι­νή φορο­λό­γη­ση «των έκτα­κτων υπερ­κερ­δών» των ενερ­γεια­κών ομί­λων. Για να περιο­ρι­στεί η συζή­τη­ση σχε­τι­κά με το ύψος ενός «προ­σω­ρι­νού φόρου» για τα υπερ­κέρ­δη στην Ενέρ­γεια, ενός φόρου που δεν θα υπάρ­χει την επό­με­νη διετία.

Ποιος θα πληρώσει και ποιος θα ωφεληθεί;

Αφού λοι­πόν όλα τα κόμ­μα­τα του συστή­μα­τος δεσμεύ­ο­νται ότι δεν θα πλη­ρώ­σει το κεφά­λαιο, τότε ποιος θα πλη­ρώ­σει; Η ΕΕ και η άρχου­σα τάξη έχουν δια­τυ­πώ­σει τις κατευ­θύν­σεις τους.

Ξανά όλοι εμείς, οι μισθω­τοί, οι αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι, οι συντα­ξιού­χοι, με τους γιγά­ντιους, άδι­κους έμμε­σους φόρους, που φορ­τώ­νουν ίσα βάρη σε άνι­σα εισο­δή­μα­τα. Με τον ΕΝΦΙΑ και το «κού­ρε­μα» των λαϊ­κών κατα­θέ­σε­ων από τον πλη­θω­ρι­σμό, αφού οι τρά­πε­ζες αρνού­νται να ανε­βά­σουν τα συγκε­κρι­μέ­να επιτόκια.

Πολύ περισ­σό­τε­ρο, θα κλη­θούν να πλη­ρώ­σουν οι αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι με την έντα­ση των ψηφια­κών ελέγ­χων, τους οποί­ους η ΕΕ και το μεγά­λο κεφά­λαιο, από τα νέφη της φορο­α­συ­λί­ας του, κατη­γο­ρούν για φοροδιαφυγή.

Και έτσι θα επι­τευ­χθεί ξανά η μαγι­κή ανα­λο­γία που δια­σφα­λί­ζει, με όλες τις κυβερ­νή­σεις, ότι οι όμι­λοι δεν συνει­σφέ­ρουν πάνω από 5% στα ετή­σια φορο­λο­γι­κά έσοδα.

Και ποιον θα ωφε­λή­σει, σε ποιον θα δώσουν περισ­σό­τε­ρα η νέα κυβέρ­νη­ση της ΝΔ και το κρά­τος του κεφα­λαί­ου την επό­με­νη μέρα;

Οι συστά­σεις της ΕΕ είναι επί­σης συγκε­κρι­μέ­νες για την αντι­λαϊ­κή κατεύ­θυν­ση που πρέ­πει να έχει η συγκρά­τη­ση των κρα­τι­κών δαπα­νών, για να απο­κα­τα­στα­θεί η δημο­σιο­νο­μι­κή πει­θαρ­χία, των ματω­μέ­νων πλεονασμάτων.

Στα­μα­τούν οι επι­δο­τή­σεις που αφο­ρούν την ενερ­γεια­κή ακρί­βεια, ενώ δεν στα­μα­τά ο ενερ­γεια­κός πόλε­μος των ιμπε­ρια­λι­στι­κών κέντρων (π.χ. η μεί­ω­ση της παρα­γω­γής του πετρε­λαί­ου) ούτε η ληστρι­κή λει­τουρ­γία των «πρά­σι­νων» ομίλων.

Στα­μα­τούν τα «ορι­ζό­ντια επι­δό­μα­τα» της προη­γού­με­νης περιό­δου και περιο­ρί­ζο­νται πλέ­ον μόνο για τις ομά­δες ακραί­ας φτώ­χειας. Η υπό­σχε­ση για αύξη­ση των πραγ­μα­τι­κών μισθών, με το ξεπά­γω­μα και την από­δο­ση των τριε­τιών στους εργα­ζό­με­νους, επί­σης ακυ­ρώ­νε­ται και γι’ αυτήν την τετραετία.

Αλλά και η όποια αύξη­ση των κρα­τι­κών δαπα­νών σε ορι­σμέ­νους τομείς, όπως η Υγεία, θα κατα­λή­ξει πάλι στους ομί­λους. Η αύξη­ση την τετρα­ε­τία που πέρα­σε δεν μετα­φρά­στη­κε σε ουσια­στι­κή κάλυ­ψη των γνω­στών ελλεί­ψε­ων, από το μόνι­μο προ­σω­πι­κό των νοσο­κο­μεί­ων μέχρι το ΕΚΑΒ.

Συνέ­βα­λε στην αύξη­ση των κερ­δών του ιδιω­τι­κού τομέα στην Υγεία, που γι’ αυτό επε­κτεί­νει την επεν­δυ­τι­κή του δραστηριότητα.

Δεν είναι επί­σης δύσκο­λο να αντι­λη­φθού­με ποιος και σε βάρος ποιου θα κερ­δί­σει από την υλο­ποί­η­ση των προ­α­παι­τού­με­νων και των μετα­μνη­μο­νια­κών δεσμεύ­σε­ων που αφο­ρούν τη γρή­γο­ρη απο­νο­μή της δικαιο­σύ­νης για τη διευ­κό­λυν­ση των επεν­δύ­σε­ων, την αυστη­ρή εφαρ­μο­γή της αντερ­γα­τι­κής νομο­θε­σί­ας, τις νέες ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις και την πλή­ρη εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση τομέ­ων όπως το νερό.

Κάλπικες υποσχέσεις και πραγματική επιβράδυνση της οικονομίας

Προ­κει­μέ­νου να προ­ε­τοι­μά­σουν το έδα­φος για νέες θυσί­ες του λαού, τα κόμ­μα­τα του συστή­μα­τος προ­βάλ­λουν ξανά τα μελ­λο­ντι­κά οφέ­λη για όλους από τη νέα αύξη­ση του ΑΕΠ, του παρα­γό­με­νου πλού­του, των επεν­δύ­σε­ων και των κερ­δών των ομί­λων. Η προ­ε­τοι­μα­σία περι­λαμ­βά­νει και τις υπο­σχέ­σεις για μια μικρή στα­δια­κή αύξη­ση των ονο­μα­στι­κών μισθών και συντά­ξε­ων, τόσο από τη ΝΔ όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι εργα­ζό­με­νοι έχουν πλέ­ον συσ­σω­ρεύ­σει πολύ μεγά­λη πεί­ρα για να μην πιστέ­ψουν ξανά το παρα­μύ­θι της «ανά­πτυ­ξης για όλους», που τάχα ωφε­λεί τόσο τους θύτες όσο και τα θύμα­τα της καπι­τα­λι­στι­κής εκμε­τάλ­λευ­σης. Αρκεί να υπεν­θυ­μί­σου­με τι έγι­νε τα προη­γού­με­να δύο χρό­νια. Ο ρυθ­μός ανά­πτυ­ξης ήταν 8,4% το 2021 και 5,9% το 2022, σημειώ­θη­κε ρεκόρ επεν­δύ­σε­ων και κερ­δών. Ηρθε τάχα η ευη­με­ρία για τους εργα­ζό­με­νους; Αντί­θε­τα, απο­δεί­χθη­κε για μια ακό­μα φορά ότι προ­ϋ­πό­θε­ση για να αυξά­νο­νται τα κέρ­δη είναι να αυξά­νο­νται το ξεζού­μι­σμα, ο βαθ­μός εκμε­τάλ­λευ­σης και η εντα­τι­κο­ποί­η­ση των εργα­ζο­μέ­νων, να μεγα­λώ­νει η απώ­λεια του λαϊ­κού εισοδήματος.

Να γίνο­νται λάστι­χα τα ωρά­ριά τους, να αυξά­νο­νται τα εργα­τι­κά «ατυ­χή­μα­τα», να ισο­πε­δώ­νο­νται τα δικαιώ­μα­τά τους. Αμέ­τρη­τα τα παρα­δείγ­μα­τα στους κερ­δο­φό­ρους κλά­δους του Του­ρι­σμού, των Κατα­σκευών, της Υγεί­ας, των Τηλεπικοινωνιών.

Τι δια­φο­ρε­τι­κό θα φέρει τάχα η νέα αύξη­ση του ρυθ­μού ανά­πτυ­ξης, που θα είναι στην καλύ­τε­ρη περί­πτω­ση κάτω από το μισό της περ­σι­νής; Ο ΟΟΣΑ προ­βλέ­πει 2,2% αύξη­ση του ΑΕΠ φέτος και 1,9% το 2024. Τελευ­ταί­ες εκτι­μή­σεις δεν απο­κλεί­ουν έως 2,5% το 2023, λόγω της προ­σω­ρι­νής βελ­τί­ω­σης στο ζήτη­μα του ενερ­γεια­κού κόστους.

Οι όποιες ονο­μα­στι­κές αυξή­σεις μισθών θα εξαϋ­λω­θούν από τον υψη­λό πλη­θω­ρι­σμό των τρο­φί­μων, που κινεί­ται μετα­ξύ 9% — 14%, την εκτό­ξευ­ση του κόστους δανει­σμού των λαϊ­κών νοι­κο­κυ­ριών και των ενοικίων.

Ολα αυτά στην καλύ­τε­ρη περί­πτω­ση που δεν θα εκδη­λω­θεί γρή­γο­ρα μια νέα μεγά­λη κρί­ση στην ΕΕ και στις ΗΠΑ. Για­τί σε αυτήν την περί­πτω­ση, που θα έχει σοβα­ρές επι­πτώ­σεις στην ελλη­νι­κή οικο­νο­μία, η επί­θε­ση του κεφα­λαί­ου θα κλιμακωθεί.

Τότε όλα αυτά που προ­ε­κλο­γι­κά επι­ση­μαί­νει σε χαμη­λούς τόνους κυρί­ως η Τρά­πε­ζα της Ελλά­δας, σχε­τι­κά με «την έλλει­ψη δημο­σιο­νο­μι­κού χώρου για να υλο­ποι­η­θούν οι προ­ε­κλο­γι­κές εξαγ­γε­λί­ες, για την ανά­γκη πει­θαρ­χη­μέ­νης πολι­κής κρα­τι­κών δαπα­νών, την κατα­πο­λέ­μη­ση της φορο­δια­φυ­γής των μικρών επι­χει­ρή­σε­ων, τις ανα­γκαί­ες μεταρ­ρυθ­μί­σεις για την προ­σέλ­κυ­ση επεν­δύ­σε­ων», θα ακου­στούν πιο καμπα­νι­στά και θα συνο­δευ­τούν με ακό­μα πιο σκλη­ρά μέτρα.

Προς νέα κρίση και στασιμοπληθωρισμό στην Ευρωζώνη και στις ΗΠΑ

Μια σει­ρά στοι­χεία δεί­χνουν ότι αυξά­νε­ται η πιθα­νό­τη­τα της εκδή­λω­σης νέας κρί­σης στην Ευρω­ζώ­νη και στις ΗΠΑ το προ­σε­χές διάστημα.

Η γερ­μα­νι­κή οικο­νο­μία, η ατμο­μη­χα­νή της ΕΕ, βρί­σκε­ται ήδη σε ύφε­ση. Η Ευρω­ζώ­νη σημειώ­νει επί­σης συρ­ρί­κνω­ση του ΑΕΠ για δύο συνε­χό­με­να τρί­μη­να, καθι­στώ­ντας απί­θα­νη την πρό­βλε­ψη της Κομι­σιόν για ασθε­νι­κή ανά­πτυ­ξη 1,1% φέτος.

Η νέα επι­βρά­δυν­ση της οικο­νο­μί­ας στην Κίνα ανα­μέ­νε­ται επί­σης να μειώ­σει τις εξα­γω­γές της Γερ­μα­νί­ας σ’ αυτήν τη μεγά­λη αγο­ρά. Υφε­ση στη Γερ­μα­νία προ­βλέ­πουν τόσο το ΔΝΤ όσο και η «Moody’s».

Στις ΗΠΑ οι καμπά­νες χτύ­πη­σαν για τις περι­φε­ρεια­κές τρά­πε­ζες, με την από­συρ­ση κατα­θέ­σε­ων και τη λήψη μέτρων από την κυβέρ­νη­ση για τη διά­σω­σή τους.

Ωστό­σο, το πραγ­μα­τι­κό πρό­βλη­μα αφο­ρά την πτώ­ση του ποσο­στού κέρ­δους σε σημα­ντι­κούς τομείς της παρα­γω­γής, όπως οι Νέες Τεχνο­λο­γί­ες, όπου κατα­γρά­φο­νται μαζι­κές απο­λύ­σεις, και οι Κατα­σκευ­ές, όπου ξεφου­σκώ­νει η φού­σκα των τιμών των κατοι­κιών. Μια τάση που εμφα­νί­ζε­ται και στην Ευρώ­πη. Το α’ τρί­μη­νο του 2023, το ΑΕΠ στις ΗΠΑ αυξή­θη­κε κατά μόλις 1,3%.

Οπως και σε όλες τις προη­γού­με­νες, η αιτία για την εκδή­λω­ση νέας κρί­σης γεν­νιέ­ται από τη φυσιο­λο­γι­κή λει­τουρ­γία του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος. Αυτή γεν­νά την υπερ­συσ­σώ­ρευ­ση κεφα­λαί­ων που δεν μπο­ρούν να δια­σφα­λί­σουν ικα­νο­ποι­η­τι­κό ποσο­στό κέρδους.

Και απο­δει­κνύ­ε­ται για άλλη μια φορά ότι ο καπι­τα­λι­σμός δεν δια­θέ­τει φάρ­μα­κο για τη μεγά­λη ασθέ­νειά του. Οι Κεντρι­κές Τρά­πε­ζες δοκί­μα­σαν τον φτη­νό δανει­σμό με χαμη­λά επι­τό­κια, για να δοθούν μεγά­λα κρα­τι­κά πακέ­τα ενί­σχυ­σης της ανά­πτυ­ξης. Το φάρ­μα­κο μετα­τρά­πη­κε στο δηλη­τή­ριο του πλη­θω­ρι­σμού. Για να τον αντι­με­τω­πί­σουν προ­χώ­ρη­σαν στη μεγα­λύ­τε­ρη μετα­πο­λε­μι­κή αύξη­ση των επι­το­κί­ων. Ακρι­βός δανει­σμός, φρέ­νο στην ανά­πτυ­ξη και στα­σι­μο­πλη­θω­ρι­σμός. Υφε­ση χωρίς να πέφτουν οι τιμές των τροφίμων.

Χαρα­κτη­ρι­στι­κός της ανη­συ­χί­ας των αστι­κών επι­τε­λεί­ων είναι και ο συμ­βι­βα­σμός μετα­ξύ Ρεπου­μπλι­κά­νων και Δημο­κρα­τι­κών να αυξη­θεί το νόμι­μο όριο του κρα­τι­κού χρέ­ους στις ΗΠΑ, που έχει ήδη ξεπε­ρά­σει τα 31,4 τρισ. δολά­ρια, για να χρη­μα­το­δο­τη­θούν κυρί­ως πολε­μι­κές δαπά­νες, με ταυ­τό­χρο­νη μεί­ω­ση των κοι­νω­νι­κών. Αυτό το υπερ­χρε­ω­μέ­νο κρά­τος ισχυ­ρί­ζε­ται ότι «εγγυά­ται» σήμε­ρα για τις αμε­ρι­κα­νι­κές τράπεζες.

Αν συνυ­πο­λο­γί­σει κανείς την κλι­μά­κω­ση του οικο­νο­μι­κού, ενερ­γεια­κού, τεχνο­λο­γι­κού «πολέ­μου» ΗΠΑ — Κίνας και γενι­κό­τε­ρα ευρω­α­τλα­ντι­κού και ευρα­σια­τι­κού στρα­το­πέ­δου (από τα μερί­δια του δολα­ρί­ου και του γουάν έως τις τιμές του πετρε­λαί­ου), καθώς και την πιθα­νό­τη­τα κλι­μά­κω­σης των στρα­τιω­τι­κών ανα­με­τρή­σε­ων, δύσκο­λα θα δια­φω­νή­σει με την πρό­βλε­ψη του ΚΚΕ ότι τα πιο δύσκο­λα είναι μπρο­στά μας.

Νέες θυσίες

Η εκδή­λω­ση μιας νέας κρί­σης στην Ευρω­ζώ­νη θα έχει αρνη­τι­κό αντί­κτυ­πο στην ελλη­νι­κή εξω­στρε­φή οικο­νο­μία, ιδιαί­τε­ρα στον του­ρι­στι­κό τομέα.

Ο λαός θα φορ­τω­θεί ξανά με νέα βάρη τη δια­χεί­ρι­ση της νέας κρί­σης. Η επί­θε­ση για αύξη­ση του βαθ­μού εκμε­τάλ­λευ­σης θα εντα­θεί για να ανα­κάμ­ψει η καπι­τα­λι­στι­κή κερ­δο­φο­ρία. Οι όποιες προ­ε­κλο­γι­κές δεσμεύ­σεις θα ακυ­ρω­θούν εύκο­λα, με την επί­κλη­ση, από την κυβέρ­νη­ση, του «εξω­γε­νούς παρά­γο­ντα» που ανέ­τρε­ψε τις προ­βλέ­ψεις της.

Ο ισχυ­ρι­σμός της ΝΔ ότι η ελλη­νι­κή οικο­νο­μία είναι «θωρα­κι­σμέ­νη», για­τί έχει διπλά­σιο ρυθ­μό ανά­πτυ­ξης από τον μέσο όρο της Ευρω­ζώ­νης και αυξη­μέ­νη συμ­με­το­χή των επεν­δύ­σε­ων στο ΑΕΠ, δεν αντέ­χει σε σοβα­ρή κριτική.

Αντί­στοι­χο διπλά­σιο ρυθ­μό από την ΕΕ σημεί­ω­νε η ελλη­νι­κή οικο­νο­μία την περί­ο­δο πριν βυθι­στεί το 2008 στη μεγα­λύ­τε­ρη μετα­πο­λε­μι­κή κρί­ση της. Απο­κα­τά­στα­ση της μεγά­λης συρ­ρί­κνω­σης του ΑΕΠ κατά 25% εκεί­νης της κρί­σης δεν επι­τεύ­χθη­κε στη συνέ­χεια, την περί­ο­δο 2017 — 2022.

Γενι­κό­τε­ρα η κρί­ση δεν εκδη­λώ­νε­ται για­τί «λεί­πουν» κεφά­λαια, αλλά για­τί «περισ­σεύ­ουν», για­τί έχουν προη­γη­θεί πολ­λές επεν­δύ­σεις που δεν μπο­ρούν να δια­σφα­λί­σουν το ικα­νο­ποι­η­τι­κό ποσο­στό κέρ­δους, το οποίο είχαν προ­βλέ­ψει οι επενδυτές.

Κάλπικη αντιπολίτευση
και αυτοδύναμη στρατηγική του κεφαλαίου

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, στη Βου­λή της επό­με­νης μέρας, όπως και στις προη­γού­με­νες, η στρα­τη­γι­κή του κεφα­λαί­ου θα δια­θέ­τει ξανά την «αυτο­δυ­να­μία». Δεν θα δια­θέ­τει μόνο τις έδρες της ΝΔ, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, που θα ψηφί­σουν και θα προ­ω­θή­σουν ξανά όλες τις απαι­τή­σεις της άρχου­σας τάξης. Αφού μαζί έχουν ψηφί­σει όλες τις κοι­νο­τι­κές Οδη­γί­ες, το 3ο μνη­μό­νιο, την πλειο­ψη­φία των νόμων της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ. Γι’ αυτό εξάλ­λου το ΠΑΣΟΚ δήλω­νε πριν τις εκλο­γές του Μάη ότι μπο­ρεί να συνερ­γα­στεί και με τη ΝΔ και με τον ΣΥΡΙΖΑ, φτά­νει να αλλά­ξουν αρχη­γό. Και ο ΣΥΡΙΖΑ καλού­σε αυτό το ΠΑΣΟΚ για να σχη­μα­τί­σουν «προ­ο­δευ­τι­κή κυβέρνηση».

ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ θα εξα­κο­λου­θούν να απο­τε­λούν τον μεγά­λο χορη­γό και τον βολι­κό κάλ­πι­κο αντί­πα­λο της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ την επό­με­νη μέρα. Θα ζητούν έναν πιο φιλο­λαϊ­κό τρό­πο δια­χεί­ρι­σης των δανεί­ων του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης, για να λάβουν την εύκο­λη απά­ντη­ση ότι το Ταμείο έχει θέσει προ­α­παι­τού­με­να, έχει προ­κα­θο­ρι­σμέ­νους στό­χους της «πρά­σι­νης μετά­βα­σης» και προ­κρί­νει τις μεγά­λες επεν­δύ­σεις, που εγγυώ­νται εκτός των άλλων και τα κέρ­δη των τρα­πε­ζών, οι οποί­ες συμ­με­τέ­χουν στη χρη­μα­το­δό­τη­ση των έργων.

Το Ταμείο δεν χρη­μα­το­δο­τεί, για παρά­δειγ­μα, τη «σωτη­ρία της ΛΑΡΚΟ» ή τον προ­σει­σμι­κό έλεγ­χο κτι­ρί­ων, αλλά δια­θέ­τει άφθο­να κον­δύ­λια για την ενερ­γεια­κή ανα­βάθ­μι­σή τους.

Οι μικρές δια­φο­ρές που θα προ­βά­λουν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ αφο­ρούν δια­φο­ρε­τι­κούς τρό­πους κλο­πής του λαϊ­κού εισο­δή­μα­τος, αφού τα μόνι­μα κέρ­δη του κεφα­λαί­ου είναι στο απυρόβλητο.

Μια μεί­ω­ση κάποιου έμμε­σου φόρου ή των τεκ­μη­ρί­ων δια­βί­ω­σης θα αντι­κα­τα­στα­θεί, για παρά­δειγ­μα, από μεγα­λύ­τε­ρη φορο­λη­στεία των αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων, μέσω του ψηφια­κού ελέγ­χου της φορο­δια­φυ­γής. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που δηλώ­νει περή­φα­νος για το «μαξι­λά­ρι» των 37 δισ. που δια­σφά­λι­σε με τη σφα­γή του λαού με τα μνη­μο­νια­κά μέτρα, δεν απο­τε­λεί αντί­πα­λο αλλά στυ­λο­βά­τη της πολι­τι­κής των ματω­μέ­νων πλε­ο­να­σμά­των που θα εφαρ­μο­στεί την επό­με­νη μέρα.

Το σκόρ­πι­σμα της ψήφου στα κόμ­μα­τα «μίας χρή­σης», που υπό­σχο­νται κάλ­πι­κες φιλο­λαϊ­κές λύσεις εντός της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του συστή­μα­τος, δεν απο­δυ­να­μώ­νει αλλά ενι­σχύ­ει την αυτο­δυ­να­μία της στρα­τη­γι­κής του κεφαλαίου.

Μαχητική, λαϊκή,
στρατηγική αντιπολίτευση

Η μόνη δύνα­μη που απο­κα­λύ­πτει τον μύθο της «ανά­πτυ­ξης για όλους» και φωτί­ζει ότι για να κερ­δί­σει ο λαός, η εργα­τι­κή τάξη, πρέ­πει να χάσει το κεφά­λαιο, οι μεγά­λοι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι, είναι το ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ είναι στα­θε­ρά μπρο­στά σε όλες τις μάχες για όλα τα προ­βλή­μα­τα του λαού, από τους πλει­στη­ρια­σμούς σπι­τιών και τα εργα­τι­κά «ατυ­χή­μα­τα» μέχρι τις Συλ­λο­γι­κές Συμ­βά­σεις και τους αγώ­νες για προ­σλή­ψεις μόνι­μου προ­σω­πι­κού στα κρα­τι­κά νοσο­κο­μεία και στο ΕΚΑΒ.

Όμως η συμ­βο­λή του είναι πολύ μεγα­λύ­τε­ρη απ’ αυτή της ασπί­δας απέ­να­ντι στα αντι­λαϊ­κά μέτρα. Για­τί το ΚΚΕ όχι μόνο προ­βλέ­πει και λέει την αλή­θεια στον λαό για τα πιο δύσκο­λα που είναι μπρο­στά μας, αλλά μπαί­νει μπρο­στά για να οργα­νω­θεί με σχέ­διο η λαϊ­κή αντεπίθεση.

Μπαί­νει μπρο­στά για να συνει­δη­το­ποι­ή­σει ο λαός ότι δια­θέ­τει τη δύνα­μη και μπο­ρεί, αν το θελή­σει, να συγκρου­στεί για να ζήσει τη ζωή που του αξίζει.

Το ΚΚΕ σημα­δεύ­ει τον πραγ­μα­τι­κό αντί­πα­λο, την άρχου­σα τάξη, και αγω­νί­ζε­ται καθη­με­ρι­νά για να ανοί­ξει ο δρό­μος της ανα­τρο­πής του συστή­μα­τος, για να βγού­με από τον βάλ­το της ανα­σφά­λειας και της εκμε­τάλ­λευ­σης.

Γι’ αυτό και η ενίσχυση του ΚΚΕ
δυναμώνει την ελπίδα για το αύριο.

Γι’ αυτό πρέ­πει όσοι δεν τόλ­μη­σαν, να κάνουν το βήμα, να πάρουν τώρα τη θέση τους στη μάχη δίπλα στο ΚΚΕ.

Για­τί μόνο έτσι δεν θα είναι παντο­δύ­να­μες η άρχου­σα τάξη και η κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή την επό­με­νη μέρα. Για να υπάρ­χει μαχη­τι­κή, λαϊ­κή, στρα­τη­γι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση, η μόνη απά­ντη­ση είναι πολύ πιο δυνα­τό ΚΚΕ.