‘’Το χρέος μου στην Γαλλία, το πιστεύω μου στον ελεύθερο κόσμο’’, Γιάννη Κουτσοχέρα

Κυκλοφορεί η νέα έκδοση του Ιδρύματος Γιάννη Κουτσοχέρα και Λένας Στρέφη.

Με πρόλογο του ιστορικού τέχνης Λεόντιου Πετμεζά

Το βιβλίο ‘’Το χρέ­ος μου στην Γαλ­λία, το πιστεύω μου στον ελεύ­θε­ρο κόσμο’’ του Γιάν­νη Κου­τσο­χέ­ρα (1904–1994) κυκλο­φο­ρεί σε μια νέα καλαί­σθη­τη και επι­με­λη­μέ­νη έκδο­ση από το Ίδρυ­μα Γιάν­νη Κου­τσο­χέ­ρα και Λένας Στρέ­φη . Το βιβλίο εντάσ­σε­ται στη σει­ρά εκδό­σε­ων του Διε­θνούς Ιδρύ­μα­τος που τα τελευ­ταία χρό­νια ανα­πα­ρά­γει σημα­ντι­κά κεί­με­να του δια­κε­κρι­μέ­νου πολι­τι­κού και ποι­η­τή. Το συγκε­κρι­μέ­νο ανα­φέ­ρε­ται στην επι­στο­λή που έστει­λε στο Παρί­σι το 1970 για την τελε­τή βρά­βευ­σης του με την ύψι­στη τιμή από το Γαλ­λι­κό κρά­τος καθώς το δικτα­το­ρι­κό καθε­στώς της Ελλά­δας δεν του επέ­τρε­ψε την έξο­δο από τη χώρα για να παραβρεθεί .

Στον πρό­λο­γο του βιβλί­ου ο ιστο­ρι­κός τέχνης Λεό­ντιος Πετμε­ζάς που έχει μελε­τή­σει τη συνο­λι­κή παρου­σία και το έργο του και έγρα­ψε το 2001 το δοκί­μιο ‘’Γιάν­νης Κου­τσο­χέ­ρας, ο ηθο­πλά­στης δια­νο­ού­με­νος της πολι­τι­κής συνεί­δη­σης ‘’ επι­ση­μαί­νει μετα­ξύ άλλων: ‘’Μελε­τώ­ντας και κρί­νο­ντας με από­στα­ση αρκε­τού χρό­νου τα γρα­φό­με­να στην έκδο­ση είναι ανα­γκαίο να επι­ση­μά­νου­με και να ανα­φερ­θού­με στο κλοιό της επο­χής που γρά­φτη­κε ‚στον και­ρό της επτα­ε­τί­ας 1967–1974 στην Ελλά­δα ώστε να δώσου­με μια πλη­ρέ­στε­ρη ολο­κλη­ρω­μέ­νη εικόνα .

Να φωτί­σου­με ειδι­κά τους νέους ανα­γνώ­στες ώστε να κατα­νο­ή­σουν το ιστο­ρι­κό και κοι­νω­νι­κο­πο­λι­τι­κό πλαί­σιο και περί­γυ­ρο μέσα στον οποίο παρε­πι­δη­μού­σαν οι συν­θή­κες για να υπάρ­ξει η συγκε­κρι­μέ­νη περι­πέ­τεια του που δεν του επέ­τρε­ψε να παρα­βρε­θεί στην τελε­τή βρά­βευ­σης του με την ύψι­στη διά­κρι­ση στο Παρί­σι το 1970.

Μια περί­ο­δο της ιστο­ρί­ας στην οποία κυριαρ­χού­σαν η αμφι­σβή­τη­ση του καθε­στώ­τος, η ανά­γκη για επα­να­δια­πραγ­μά­τευ­ση της έννοιας των θεσμών του κρά­τους , η άνο­δος μιας άλλης τάξης και μιας άλλης ηθι­κής με την αθρόα επι­κρά­τη­ση της ανε­λευ­θε­ρί­ας ‚με από­στα­ση από την έννοια της αλλα­γής και τη τεχνι­κή της εγκα­θί­δρυ­σης της ελπι­δο­φό­ρας δημοκρατίας.

Μια επο­χή στην οποία απτό­η­τα ‚ψύχραι­μα ‚γεν­ναία ‚αήτ­τη­τα και ξεκά­θα­ρα όρθω­σε το ανά­στη­μα και το παρά­στη­μα του σαν αιώ­νιος έφη­βος. Με το αίτη­μα του δικαί­ου για την καθο­λι­κή ισχύ της παρεμ­βα­τι­κής θεώ­ρη­σης, την βιω­μα­τι­κή διερ­γα­σία της εμπει­ρί­ας και την υπο­στα­σια­κή αισθησιοκρατία.

Η εμπλο­κή του Ελλη­νο­λά­τρη Γιάν­νη Κου­τσο­χέ­ρα στη δια­παι­δα­γώ­γη­ση, στην αγω­γή και στην εκπαί­δευ­ση είναι έκδη­λα αξιοσημείωτη.

Εξο­στρα­κί­ζει την άρνη­ση, τον διωγ­μό, την υπο­δού­λω­ση και φέρ­νει σε πρώ­το πλά­νο την κυριαρ­χία του στε­ρε­ό­τυ­που αγα­θού της ελευ­θε­ρί­ας ως εφο­δί­ου του βίου και της συνέ­χειας της οντό­τη­τας του παναν­θρώ­πι­νου χώρου.

Με φιλο­σο­φι­κή υφή επέ­λε­ξε να ενα­πο­θέ­σει τους στο­χα­σμούς ‚τις ενδό­μυ­χες ανη­συ­χί­ες ‚τις διδα­χές και τις νου­θε­σί­ες του σε έναν τρό­πο από­δο­σης με μετρι­κή απο­σπα­σμα­τι­κή ιδιο­μορ­φία και ιδιο­συ­στα­σία. Εξέ­τα­ζε σε βάθος τη δια­λε­κτι­κή σχέ­ση μετα­ξύ των λέξε­ων και των νοη­μά­των και ανα­πα­ρή­γα­γε ευρη­μα­τι­κά το χρή­σι­μο υλι­κό τους. Με πολε­μι­κή πρα­κτι­κή και τακτι­κή καταγ­γε­λί­ας .Δεν ωραιο­ποιού­σε το πάθος του για τη δημο­κρα­τία αλλά το σμί­λευε εξο­νυ­χι­στι­κά σε κάθε έμπνευ­ση ‚σύλ­λη­ψη και σύν­θε­ση του με μορ­φι­κό περιε­χό­με­νο μετα­βα­τι­κό­τη­τας, χροιά επι­κρι­τι­κής δια­κή­ρυ­ξης και επα­να­στα­τι­κού μανι­φέ­στου με εκδο­χές σφο­δρής στωικότητας.

Ο ποι­η­τι­κός λόγος του είναι καθα­ρά πολι­τι­κή και αντι­στα­σια­κή πρά­ξη με δια­δρα­στι­κή διάρ­θρω­ση , με αίγλη απο­κά­λυ­ψης που εμψυ­χώ­νει κυριο­λε­κτι­κά και ενδυ­να­μώ­νει εξαι­ρε­τι­κά την δια­πραγ­μά­τευ­ση της οπτι­κής ανά­γνω­σης. Αρθρώ­νει δια­χρο­νι­κά απο­κλί­σεις και πιθα­νές λύσεις που είναι απόρ­ροια, συνα­κό­λου­θο, και απο­τέ­λε­σμα σύνο­ψης σοβα­ρών προ­τά­σε­ων, συντο­νι­σμέ­νης διευ­θέ­τη­σης, αντί­δρα­σης, μετάλ­λα­ξης και αντίπραξης .

Είναι άλλο­τε πυκνός, άλλο­τε αφαι­ρε­τι­κός, στα­ρά­τος με αδρή στα­κά­το, αντι­κομ­φορ­μι­στι­κό και ρηξι­κέ­λευ­θο ρυθ­μό, μια στε­ντό­ρεια φωνή δια­μαρ­τυ­ρί­ας που στα­σιά­ζει με συντρο­φι­κή ‚συνα­γω­νι­στι­κή, αντι­μα­χό­με­νη έπαλ­ξη και ποιο­τι­κή ανά­πτυ­ξη .Ενέ­χει φόρ­μες λεπτο­μέ­ρειας που τονί­ζουν την αντί­λη­ψη της ανέ­λι­ξης, με ακρι­βή υπο­γράμ­μι­ση του σημαί­νο­ντος και του σημαι­νό­με­νου. Διδά­σκει ‚καθο­δη­γεί, ορί­ζει και φρο­νη­μα­τί­ζει με εξα­κο­λού­θη­ση και πολ­λα­πλα­σια­σμό. Ηγε­μο­νεύ­ει με ετυ­μο­λο­γι­κή μεθο­δι­κή έφο­δο, με ενιαία αδιαί­ρε­τη δυνα­τή, ευφά­ντα­στη και ζωντα­νή γλώσ­σα απει­κό­νι­σης που υπεν­θυ­μί­ζει το καί­ριο υπέρ­τα­το χρέ­ος όλων. ‘’ Το βιβλίο με διά­θε­ση από το Ίδρυ­μα υπάρ­χει ήδη στις βιβλιο­θή­κες σχο­λεί­ων και πανε­πι­στη­μί­ων της Ελλά­δας και του εξωτερικού.