ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Κώστας Ρεούσης
Ενα ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΚΑΘΕΤΑΙ
στο λαιμό χαρτοκόπτη γυναίκας
[73 +14+3 sky high ποιήματα]
Ποίηση, ISBΝ: 978–960-9441–67‑4, διάστ. 12Χ17, σελ. 112, τιμή 7,48 €, σειρά: Λοξή Γραφή 14
Ενενήντα ελάχιστα ποιήματα της μιας στροφής άναρχα συντεταγμένα σε τρεις ενότητες και μία αφιέρωση, τέσσερα motti και δεκαπέντε ονοματεπώνυμα, ένα απολίθωμα και ένας υπότιτλος, ο Gabor Szabo και ο Antonio Porchia, ο André Breton και ο Tristan Tzara … με το βλέμμα πλανημένο κάπου στον ουρανό.
THE SCRIBE
Χάζευε τη μύγα να περιστρέφεται
Να βουίζει ν’ αγγίζει το δέρμα
Αίφνης σχηματίστηκε καθώς
Τ’ αυτί ενοχλημένο το χέρι έπαψε
Την κίνηση και με κάτι
Περισσότερο από αιχμηρό σκάλισε
Αρθρώνοντας το γράμμα ζήτα.
Ο Κώστας Ρεούσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Ζει και εργάζεται στη Λευκωσία. Συνεργάζεται με τα έντυπα περιοδικά Κλήδονας, Ο Φαρφουλάς, Straw Dogs magazine, Θράκα και τη διαδικτυακή επιθεώρηση ποιητικής τέχνης Ποιείν. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στην ισπανική και στην ιταλική γλώσσα από τους Mario Domínguez Parra και Crescenzio Sangiglio, αντίστοιχα. Σημαντικό γεγονός στην έως τώρα πορεία του, η συμμετοχή του στο 12ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης «Cosmopoética 2015», στην Κόρδοβα της Ανδαλουσίας (Ισπανία), όπου εκπροσώπησε τον εαυτό του.
Εργογραφία: Χαμαιλέων, Αθήνα, 1995, ιδιωτική έκδοση εκτός εμπορίου / Feuille Volante Υπερπραγματικής Θρασύτητας, εκδόσεις Τυφλόμυγα, 2008 / Ο Κρατήρας του Γέλιου μου, εκδόσεις Φαρφουλάς, 2009, σειρά Λοξή Γραφή 4 / Καρίνα [ποιήματα 1993–1997], εκδόσεις Φαρφουλάς, 2012, σειρά Λοξή Γραφή 10 / Ναρικατέ-μία γυναίκα που δεν υπήρξε, εκδόσεις Φαρφουλάς, 2013,σειρά Λοξή Γραφή 11 / Η Ωδή του Αλεξικέραυνου Κατακεραυνωμένου Ανθρώπου, εκδόσεις Ενδυμίων, 2014.
ΝΙΚΟΣ ΣΤΑΜΠΑΚΗΣ
Η ΝΕΡΑΪΔΟΝΟΝΑ
Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΝΕΡΑΪΔΟΝΟΝΑΣ (ΒΙΒΛΙΟ ΤΡΙΤΟ)
Πεζογραφία, ISBΝ: 978–960-9441–68‑1, διάστ. 17Χ12, σελ. 406, τιμή 12 €, σειρά: Λοξή Γραφή 15
«…Κολλημένος στο μάτι της πόρτας, παρατηρούσε έναν ογκώδη, φωσφορίζοντα ζαφειρένιο κροκόδειλο στον κατασκότεινο διάδρομο. Κατόπιν, η μαυρίλα, το τίποτε. Έπειτα, ένας τεράστιος κρόκος αυγού να σπάζει, ν’ απλώνεται, να διαλύεται σ’ επιμέρους άμορφα τρεμάμενα γλυπτά που έφθιναν μέχρις ανυπαρξίας. Και τέλος, το κατάλευκο κρανίο του μαυροντυμένου Μπέρναρντ με τα μάτια κρυμμένα πίσω από μαύρα γυαλιά και το στόμα σφαλιστό ερμητικά, να υψώνει το επίχρυσο ραβδί του, στην άκρη του οποίου ήταν προσαρτημένο ένα κόκκινο πανί με αχινούς.
Η παράτα των θεαμάτων συνεχιζόταν όλη νύχτα.»
Η Νεραϊδονονά είναι το τρίτο [μετά τους Αναπόφευκτους (2012) και το Διπλό δωμάτιο (2012)] μέρος μιας τριλογίας που διατρέχει τον 20ό και τον πρώιμο 21ο αι. μέσα από τη διαφαινόμενη δράση μιας ονειρικής σπείρας Εγκληματιών του Τυχαίου και τις λανθάνουσες αλλά καταλυτικές επιπτώσεις αυτής στην ανθρώπινη ιστορία. Συνάμα, δε, είναι η τρίτη και τελευταία μυθιστορία στην οποία πρωταγωνιστεί, συμμετέχει ή έστω ανακαλείται ο αμείλικτος διώκτης του Κακού αστυνόμος Ευθυμίου.
Ο Νίκος Σταμπάκης, μεταφραστής-επιμελητής και ιδρυτικό μέλος της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Αθηνών, έχει επίσης εκδώσει τα βιβλία Το Μπαούλο με τις μπίλιες, Η Νύχτα των αποκρίσεων, Το Άλας των ηφαιστείων, την ανθολογία Surrealism in Greece καθώς και πολλές μεταφράσεις έργων του Διεθνούς Υπερρεαλιστικού Κινήματος και του ευρύτερου Φαντασιακού.
ROBERT DESNOS
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΟΣ
Κείμενα γραμμένα κάτω απ’ το άστρο της Yvonne George
Γαλλική λογοτεχνία-Υπερρεαλισμός, ISBΝ: 978–960-9441–69‑8, διάστ. 17Χ12, σελ. 88, τιμή 8,48. €
Μετάφραση-εισαγωγή-σημειώσεις: Νίκος Σταμπάκης
«Γύρω στις 2 το πρωί, ξυπνώ ολότελα. Η σιωπή συρίζει με αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο που παρατηρεί κανείς όταν έχει αϋπνίες. Μια στιγμή περνά, κι έπειτα, πολύ καθαρά, ακούω ν’ ανοίγει η πόρτα μου, αν κι είναι κλειδωμένη (το πρωί θα το επιβεβαιώσω). Ακούω να γυρνούν οι μεντεσέδες, ακόμη και τον πολύ χαρακτηριστικό θόρυβο από το γλωσσίδι της κλειδαριάς που έχει σπάσει και πρέπει να σπρώξεις με το χέρι για να ξανακλείσει η πόρτα.
Κι απαλά, αθόρυβα, η *** μπαίνει στο δωμάτιό μου. Είναι αυτή, δεν χωρά αμφιβολία. Αναγνωρίζω την όψη, το βάδισμα, την έκφραση του χαμόγελού της. Αναγνωρίζω ακόμη και το φόρεμά της: φόρεμα πολύ χαρακτηριστικό, που το φορά μόνο σε ορισμένες περιστάσεις.
Με πλησιάζει και κάθεται σε κάποια απόσταση από το κρεβάτι μου, σε μια πολυθρόνα όπου απέθεσα τα ρούχα μου προτού ξαπλώσω. Κάθεται αναπαυτικά και με κοιτά επίμονα.
Παρατηρώ ότι την βλέπω τόσο καθαρά σαν να ήταν φωτισμένο το δωμάτιο, κι η φωτεινότητα της νύχτας δεν εξηγεί το γεγονός, ούτε η φωσφορίζουσα γραμμή χρώματος απαλού γαλάζιου που περιβάλλει όλο το κορμί της, ούτε και το κοκκίνισμα της σόμπας. Όπως σαλεύει το δεξί της πόδι, καμιά φορά χτυπά στο πάτωμα, που αντηχεί».
***
Απ’ όλη την πρώτη γενιά των υπερρεαλιστών, ο Robert Desnos (1900–45) υπήρξε εκείνος κατ’ εξοχήν που συνδύασε επιθυμητική παραφορά και γλωσσική τόλμη: από τα εκτυφλωτικά προϊόντα του αυτόματου λόγου του μέχρι την εκδίπλωση του ερωτικού πάθους στα όρια των λέξεων. Τα περισσότερα από τα γραπτά του της περιόδου εκείνης είναι σημαδεμένα από τη σκιά της τραγουδίστριας Yvonne George, η οριστική εξαφάνιση της οποίας από τη ζωή του Desnos θα συμπέσει με την απομάκρυνσή του από τον υπερρεαλισμό. Τα μικρότερα σε έκταση κείμενα που αφορούν άμεσα εκείνον τον τρελό όσο και απελπισμένο έρωτα ανθολογούνται εδώ: η ερωτική του ποίηση, περιλαμβανομένης της περίφημης συλλογής Στη μυστηριώδη, πεζά, δύο σενάρια (το ένα από τα οποία υπήρξε η βάση για τη διάσημη ταινία του Man Ray Ο Αστερίας) και κάποιες απόπειρες ανάλυσης/κριτικής αποτίμησης της George ως καλλιτέχνιδας.