Μέχρι το τέλος
Νάτην εκείνη η γιαγιά
που τη σημαία της κρατά
και προχωρά σιγά κουτσά
Άσβεστα όνειρα κοιτά
Να κι ο λεβέντης ο παππούς
μπροστάρης μ’ άλλους γελαστούς
που άγιο τα’ όνειρο θωρεί
γι’ αυτό πατά γερά στη γη.
Βγήκαν στο δρόμο νεαροί
Καθάρια η ματιά τους
Η δύναμη περίσσευε
Κι υψώσαν τη θωριά τους
Πιστέψανε στο όνειρο
Ακόμη το πιστεύουν
Και δε θα πάψουν στα στερνά
να τρέχουν, να παλεύουν
***
Κοροϊδία
Δεν θα σας πω για έρωτες
μα για την κοινωνία
όπου την τακούνησε
ο κόβιντ με μανία
Τους βρήκε απροετοίμαστους
χωρίς δομή καμία
και έπιασε και σάρωσε
με λύσσα με μανία
Ο κόσμος έτρεχε τρελός
για τα νοσοκομεία
Και οι καρεκλάτοι λέγανε
πάει καλά κι έλλειψη καμία
Χωρίς μονάδες, υλικά,
γιατρούς και νοσοκόμες
τον κόσμο κοροϊδεύουνε
και ψάχνουνε για νόμους
Νόμους που θα στηρίζουνε
κεφάλαιο, ιδιώτες
κι ας πεθαίνουν οι φτωχοί
του πλούτου στρατιώτες
Δεν τρώμε άλλο κουτόχορτο
τον ξέρουμε το δρόμο
που μας πηγαίνει στο σωστό
και χτίζει άλλο κόσμο
***
Ιδέες
Να ‘χεις τη σκέψη καθαρή
σφιγμένη τη γροθιά σου
και οι ιδέες σου βαθιές
με ρίζες στην καρδιά σου
Να πολεμάς το άδικο
δίχως να το φοβάσαι
Να στέκεις όρθιος γερά
Στην πάλη πρώτος να ‘σαι
Να είσαι πάνττοτε μπροστά
Καθόλου μην τρομάζεις
πώς θα αλλάξει η ζωή
στο δρόμο που χαράζεις
Κι ο φασισμός είναι θεριό
Και γέννημα διαβόλου
Στείλ’ τον λοιπόν στην άβυσσο
να μη φανεί διόλου