Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Τρία χρόνια μετά το λιντσάρισμα του Ζακ Κωστόπουλου ξεκινά η δίκη των δύο επιχειρηματιών και τεσσάρων αστυνομικών

Ενώ­πιον του Μικτού Ορκω­τού Δικα­στη­ρί­ου ανα­μέ­νε­ται να ξεκι­νή­σει σήμε­ρα η δίκη των έξι κατη­γο­ρου­μέ­νων, δύο επι­χει­ρη­μα­τιών και τεσ­σά­ρων αστυ­νο­μι­κών, για όσα συνέ­βη­σαν το μεση­μέ­ρι της 21ης Σεπτεμ­βρί­ου 2018 στην οδό Γλάδ­στω­νος στο κέντρο της Αθή­νας όπου ξεψύ­χη­σε στο πεζο­δρό­μιο χτυ­πη­μέ­νος ο 33χρονος Ζακ Κωστόπουλος.

Τόσο οι δύο πολί­τες, ο κοσμη­μα­το­πώ­λης και ένας μεσί­της, όσο και οι τέσ­σε­ρις αστυ­νο­μι­κοί που είχαν σπεύ­σει στο σημείο είναι κατη­γο­ρού­με­νοι για θανα­τη­φό­ρα σωμα­τι­κή βλά­βη, ενώ η δίκη προσ­διο­ρί­στη­κε για σήμε­ρα μετά από ανα­βο­λή που είχε λάβει πριν έναν χρό­νο λόγω των μέτρων για τον κορονοϊό .

Ο θάνα­τος του 33χρονου ακτι­βι­στή που έρχε­ται στο προ­σκή­νιο τρία χρό­νια μετά, είχε συντα­ρά­ξει μεγά­λο μέρος της κοι­νω­νί­ας λόγω της σκλη­ρό­τη­τας των χτυ­πη­μά­των που δέχθη­κε ο ακτι­βι­στής από τους κατη­γο­ρού­με­νους, σκη­νές που κατα­γρά­φη­καν και μετα­δό­θη­καν από Μέσα Ενη­μέ­ρω­σης, ένας θάνα­τος σε δημό­σια θέα, όπως έχει ανα­φέ­ρει η Πολι­τι­κή Αγω­γή. Το υλι­κό που απο­τε­λεί μέρος της δικο­γρα­φί­ας που ανα­μέ­νε­ται να προ­βλη­θεί στο δικα­στή­ριο είναι ιδιαί­τε­ρα σκλη­ρό καθώς κατα­γρά­φει τον 33χρονο να δέχε­ται σφο­δρά χτυ­πή­μα­τα από τους δύο πρώ­τους κατη­γο­ρού­με­νους και τελι­κά να ξεψυ­χά ενώ οι αστυ­νο­μι­κοί προ­σπα­θού­σαν να του περά­σουν χειροπέδες.

Σύμ­φω­να με το βού­λευ­μα του δικα­στι­κού Συμ­βου­λί­ου για την παρα­πο­μπή των έξι κατη­γο­ρου­μέ­νων, ο 33χρονος στις 21 Σεπτεμ­βρί­ου 2018 και ώρα 2:30 το μεση­μέ­ρι “εισήλ­θε για άγνω­στη αιτία” στο κοσμη­μα­το­πω­λείο του 76χρονου κοσμη­μα­το­πώ­λη επί της οδού Γλάδ­στω­νος του οποί­ου η πόρ­τα ήταν ανα­σφά­λι­στη από τον ιδιο­κτή­τη λόγω της ολι­γό­λε­πτης απου­σί­ας του. Ο Κωστό­που­λος, σύμ­φω­να με τη δικο­γρα­φία, ήταν σε υπερ­διέ­γερ­ση και όταν αντι­λή­φθη­κε πως δεν μπο­ρεί να εξέλ­θει για­τί “ασφά­λι­σε” η πόρ­τα, άρχι­σε να χτυ­πά με πυρο­σβε­στή­ρα αρχι­κά την γυά­λι­νη θύρα και στην συνέ­χεια το κατώ­τε­ρο επί­πε­δο της βιτρί­νας που θρυμ­μα­τί­στη­κε. Όταν το θύμα επι­χεί­ρη­σε να συρ­θεί για να βγει από εκεί δέχθη­κε αλλε­πάλ­λη­λα σφο­δρά χτυ­πή­μα­τα στο κεφά­λι και το σώμα από τον κοσμη­μα­το­πώ­λη και τον 58χρονο μεσί­τη. Στη συνέ­χεια οι αστυ­νο­μι­κοί, σύμ­φω­να με το κατη­γο­ρη­τή­ριο, ενώ ήδη ήταν αιμό­φυρ­τος και σε “αδυ­να­μία συγκέ­ντρω­σης των δυνά­με­ων του και εμφά­νι­ζε δυσχέ­ρειες στην ανα­πνοή… έδρα­σαν με υπερ­βάλ­λο­ντα ζήλο” και με άσκη­ση έντο­νης βίας τον ακινητοποίησαν.

Οι σοβα­ρές σωμα­τι­κές βλά­βες που προ­κλή­θη­καν από τα αλλε­πάλ­λη­λα χτυ­πή­μα­τα που δέχθη­κε ο 33χρονος, “συντέ­λε­σαν στην πρό­κλη­ση οργα­νι­κού στρες, το οποίο με τη σει­ρά του προ­κά­λε­σε τις ισχαι­μι­κού τύπου αλλοιώ­σεις του μυο­καρ­δί­ου που απο­τέ­λε­σαν την τελι­κή αιτία θανά­του” σύμ­φω­να με τις ιατρο­δι­κα­στι­κές εκθέ­σεις που περι­λαμ­βά­νο­νται στα στοι­χεία της υπόθεσης.

Στο βού­λευ­μα ανα­φέ­ρε­ται πως οι δύο κατα­στη­μα­τάρ­χες είχαν στό­χο “να μην αφή­σουν το θύμα να δια­φύ­γει” πλην όμως “εν όψει της ηλι­κί­ας τους και της στοι­χειώ­δους κοι­νω­νι­κής εμπει­ρί­ας που διέ­θε­ταν, είχαν τη δυνα­τό­τη­τα να προ­βλέ­ψουν ότι η επί­θε­σή τους σε βάρος του Κωστό­που­λου με πλήγ­μα­τα στην κεφα­λή, ενό­σω μάλ­λον διέρ­χο­νταν από θραυ­σμέ­νο υαλο­πί­να­κα, μπο­ρού­σε να έχει ως απο­τέ­λε­σμα το θάνα­το του παθό­ντος, όμως από έλλει­ψη της προ­σή­κου­σας προ­σο­χής, την οποία όφει­λαν και μπο­ρού­σαν να κατα­βάλ­λουν, έδρα­σαν απε­ρί­σκε­πτα και επι­τέ­θη­καν κατά του παθό­ντος μη προ­βλέ­πο­ντας το επελ­θόν αποτέλεσμα”.

Για τους τέσ­σε­ρις ένστο­λους οι δικα­στές του Συμ­βου­λί­ου ανα­φέ­ρουν ότι  “ενό­ψει της εκπαί­δευ­σης που είχαν λάβει και της εμπει­ρί­ας που διέ­θε­ταν από την άσκη­ση των καθη­κό­ντων τους, είχαν τη δυνα­τό­τη­τα να προ­βλέ­ψουν ότι τα χτυ­πή­μα­τα που κατά­φε­ραν στον Κωστό­που­λο, προ­κει­μέ­νου να τον ακι­νη­το­ποι­ή­σουν και να τον δεσμεύ­σουν, με δεδο­μέ­νο ότι αυτός βρι­σκό­ταν σε κατά­στα­ση υπερ­διέ­γερ­σης, αλλά με προ­φα­νή αδυ­να­μία συγκέ­ντρω­σης των δυνά­με­ων του, έφε­ρε πολ­λα­πλά τραύ­μα­τα και εμφά­νι­ζε δυσχέ­ρειες στην ανα­πνοή, θα επέ­τει­ναν τον ήδη υφι­στά­με­νο κίν­δυ­νο ζωής που αντι­με­τώ­πι­ζε και, όμως από έλλει­ψη της προ­σή­κου­σας προ­σο­χής, την οποία όφει­λαν και μπο­ρού­σαν να κατα­βάλ­λουν, έδρα­σαν με υπερ­βάλ­λο­ντα ζήλο (…) μη προ­βλέ­πο­ντας το επελ­θέν αποτέλεσμα. .”.

Το δικα­στι­κό συμ­βού­λιο είχε απορ­ρί­ψει τις αιτιά­σεις της οικο­γέ­νειας του ακτι­βι­στή ‚που ζητά την ανα­βάθ­μι­ση της κατη­γο­ρί­ας σε ανθρω­πο­κτο­νία με ενδε­χό­με­νο δόλο.

vivlio mpelogiannis

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο