Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Τρία χρόνια πανδημίας: Κανένα συγχωροχάρτι σε όσους παίζουν με την υγεία του λαού — Ισχυρό ΚΚΕ!

Τα τρία χρό­νια ανα­μέ­τρη­σης του λαού με την παν­δη­μία, που τον έφε­ραν κατά μέτω­πο με τον «ορα­τό εχθρό» της εμπο­ρευ­μα­το­ποι­η­μέ­νης Υγεί­ας, απο­τε­λούν ένα ακό­μα ασφα­λές κρι­τή­ριο μπρο­στά στις κάλπες.

Για­τί κάθε νεκρός από τους περί­που 35.000, καθέ­νας που νόση­σε βαριά, που χρειά­στη­κε κρε­βά­τι νοση­λεί­ας και ήρθε αντι­μέ­τω­πος με το ερω­τη­μα­τι­κό του τρό­μου για το αν «χωρά­ει» η περί­θαλ­ψή του στο ρημαγ­μέ­νο σύστη­μα Υγεί­ας, κάθε λαϊ­κός άνθρω­πος που ακό­μα κι αν δεν νόση­σε είδε τη διά­γνω­ση και τη θερα­πεία του να πηγαί­νουν στις «ελλη­νι­κές καλέν­δες», δεν είναι «ανε­ξή­γη­τα φαι­νό­με­να». Είναι τα απο­τε­λέ­σμα­τα της δια­χρο­νι­κής πολι­τι­κής που ακο­λου­θούν όλες οι κυβερ­νή­σεις και που ακό­μα και σήμε­ρα φέρ­νουν κοντά 100 νεκρούς τη βδο­μά­δα, χιλιά­δες να ταλαι­πω­ρού­νται από το σύν­δρο­μο long-Covid, ακό­μα πιο πολ­λούς να μην μπο­ρούν καν να διαγνωστούν.

Η κάλ­πη λοι­πόν που θα στη­θεί το επό­με­νο διά­στη­μα πρέ­πει να αξιο­ποι­η­θεί για να μην πάει στρά­φι η δρα­μα­τι­κή πεί­ρα του λαού από τη δια­χεί­ρι­ση της παν­δη­μί­ας. Να αξιο­ποι­ή­σει αυτήν τη μάχη για να απο­δώ­σει τις ευθύ­νες στα κόμ­μα­τα που συνέ­βα­λαν στο σημε­ρι­νό χάλι των νοσοκομείων.

Κανέ­να «συγ­χω­ρο­χάρ­τι» στην πολι­τι­κή που θεω­ρεί «κόστος» την κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση για την Υγεία, που αντι­με­τω­πί­ζει ως «βαρί­δι» τη μόνι­μη και στα­θε­ρή δου­λειά στα δημό­σια νοσο­κο­μεία, αλλά ως «όφε­λος» τη γιγά­ντω­ση του ιδιω­τι­κού τομέα, την κερ­δο­φο­ρία των κλι­νι­καρ­χών. Στην πολι­τι­κή που ευθύ­νε­ται για την άθλια κατά­στα­ση στα νοσο­κο­μεία και τις υπό­λοι­πες υγειο­νο­μι­κές μονά­δες, για την ανύ­παρ­κτη πρό­λη­ψη. Και που, όπως ήταν ανα­με­νό­με­νο, σε συν­θή­κες παν­δη­μί­ας κατέρ­ρευ­σαν, φέρ­νο­ντας τους υγειο­νο­μι­κούς αντι­μέ­τω­πους με εκβια­στι­κά διλήμ­μα­τα για το ποιον να σώσουν…

Κανέ­να συγ­χω­ρο­χάρ­τι στο εχθρι­κό για τον λαό κρά­τος, που για μια ακό­μα φορά φάνη­κε «ανί­κα­νο» να πάρει στοι­χειώ­δη μέτρα προ­στα­σί­ας, όπως στα Μέσα Μαζι­κής Μετα­φο­ράς και τους χώρους δου­λειάς, όμως απο­δεί­χθη­κε ικα­νό­τα­το όταν κλή­θη­κε να κατα­στεί­λει την αγω­νι­στι­κή δρά­ση για ουσια­στι­κή ενί­σχυ­ση του συστή­μα­τος Υγείας.

Απά­ντη­ση είναι η ψήφος στο ΚΚΕ: Το μόνο κόμ­μα που δεν βάζει στο «ζύγι» των «δημο­σιο­νο­μι­κών αντο­χών» τη διεκ­δί­κη­ση για χρη­μα­το­δό­τη­ση στο ύψος των ανα­γκών, για να πάψουν να είναι υπο­στε­λε­χω­μέ­να τα νοσο­κο­μεία, για να ανοί­ξουν τα 8 νοσο­κο­μεία που έκλει­σαν το 2013 και από τότε όλες οι κυβερ­νή­σεις δια­τή­ρη­σαν κλει­στά, με απο­τέ­λε­σμα τις εικό­νες ντρο­πής με τα ράν­τζα ακό­μα και στα ασανσέρ.

Κανέ­να άλλο­θι στη ΝΔ που αξιο­ποί­η­σε την παν­δη­μία ως «ευκαι­ρία» για την έντα­ση της ιδιω­τι­κο­οι­κο­νο­μι­κής λει­τουρ­γί­ας των νοσο­κο­μεί­ων, με γενί­κευ­ση των εργο­λα­βιών, με νέες συμπρά­ξεις με ιδιώ­τες, με σχέ­δια για συγ­χω­νεύ­σεις και λου­κέ­τα νοσο­κο­μεί­ων και κλι­νι­κών, με στό­χο τα κρα­τι­κά νοσο­κο­μεία να λει­τουρ­γούν ως «αυτο­τε­λείς επι­χει­ρη­μα­τι­κές μονάδες».

Κανέ­να άλλο­θι και στον ΣΥΡΙΖΑ, που και ως κυβέρ­νη­ση και ως αντι­πο­λί­τευ­ση ακο­λου­θεί την ίδια πολι­τι­κή. Που μέσα στην παν­δη­μία, και ενώ ο λαός δια­πί­στω­νε από πρώ­το χέρι ότι οι ανά­γκες του δεν συνα­ντιού­νται που­θε­νά με τα συμ­φέ­ρο­ντα των ομί­λων της Υγεί­ας, επέ­με­νε στη «συνύ­παρ­ξη», στον «συμπλη­ρω­μα­τι­κό ρόλο» των ιδιω­τών. Που το «δημό­σιο σύστη­μα Υγεί­ας» το οποίο υπε­ρα­σπί­ζε­ται είναι το εμπο­ρευ­μα­το­ποι­η­μέ­νο σύστη­μα, στο οποίο θα αλω­νί­ζουν τα επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα σε βάρος υγειο­νο­μι­κών και ασθενών.

Κανέ­να άλλο­θι δεν πρέ­πει να έχει η επό­με­νη κυβέρ­νη­ση, που θα πάρει τη σκυ­τά­λη από το πρώ­το «Νοσο­κο­μείο ΑΕ» στη Σαντο­ρί­νη, τα απο­γευ­μα­τι­νά ιατρεία και χει­ρουρ­γεία επί πλη­ρω­μή, τις ΣΔΙΤ και τις «χορη­γί­ες», με τα κοστο­λό­για DRGs για την εναρ­μό­νι­ση των κρα­τι­κών νοσο­κο­μεί­ων με τους κανό­νες της αγοράς.

Το ΚΚΕ είναι το κόμ­μα που δεί­χνει ότι πραγ­μα­τι­κή λύση για τον λαό είναι η κατάρ­γη­ση κάθε επι­χει­ρη­μα­τι­κής δρά­σης στην Υγεία, η ανά­πτυ­ξη ενός απο­κλει­στι­κά κρα­τι­κού συστή­μα­τος, με κρι­τή­ριο την πλή­ρη και απο­λύ­τως δωρε­άν πρό­λη­ψη, περί­θαλ­ψη, απο­κα­τά­στα­ση της υγείας.

Κανέ­να άλλο­θι να μη βρει στην κάλ­πη η πολι­τι­κή της ενί­σχυ­σης του ιδιω­τι­κού τομέα Υγεί­ας, ο οποί­ος βγή­κε «άβρε­χτος» από την παν­δη­μία, αλλά με κάμπο­σα κέρ­δη. Ακό­μα και για τις λίγες δεκά­δες κρε­βά­τια που διέ­θε­σε διά­λε­γε ποιον θα νοση­λεύ­σει, ώστε να είναι ένα βήμα πριν από το εξι­τή­ριο, εισπράτ­το­ντας διπλά­σια νοσή­λια από το κρά­τος, ενώ τα δια­γνω­στι­κά κέντρα φάνη­καν πανέ­τοι­μα για να ξαφρί­σουν τον λαό με τα τεστ.

Κανέ­να άλλο­θι στην κυβέρ­νη­ση, που χλεύ­α­ζε το δίκαιο αίτη­μα του λαού για επί­τα­ξη, αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ που παζά­ρευε το ύψος της απο­ζη­μί­ω­σης, ζητώ­ντας αυτή να κινεί­ται σε «λογι­κά επί­πε­δα» για τους …ανα­ξιο­πα­θού­ντες κλινικάρχες.

Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη που πιά­νει τόπο για τον λαό, αφού το Κόμ­μα, από την πρώ­τη μέρα, δια­τύ­πω­σε την ανά­γκη να επι­τα­χθούν οι ιδιω­τι­κές κλι­νι­κές χωρίς όρους, χωρίς απο­ζη­μί­ω­ση, για να νοση­λευ­τεί κόσμος που δεν έβρι­σκε κρε­βά­τι, να πάρουν ανά­σα τα νοσο­κο­μεία και να μη μετα­τρα­πούν σε μιας νόσου, με τις γνω­στές πια ολέ­θριες συνέπειες.

Κανέ­να συγ­χω­ρο­χάρ­τι στην πολι­τι­κή της κατα­στο­λής και της περι­στο­λής λαϊ­κών δικαιω­μά­των και ελευ­θε­ριών, που κλι­μα­κώ­θη­κε από την κυβέρ­νη­ση με πρό­σχη­μα την παν­δη­μία, στο όνο­μα των περιο­ρι­σμών στις μετα­κι­νή­σεις. Στις προ­κλή­σεις ότι «ο ιός κυκλο­φο­ρεί στις δια­δη­λώ­σεις», την ίδια στιγ­μή που με ευθύ­νη της κυβέρ­νη­σης οι χώροι δου­λειάς και τα Μέσα Μαζι­κής Μετα­φο­ράς ήταν εστί­ες υπερ­με­τά­δο­σης και συρ­ρο­ής κρουσμάτων.

Κανέ­να άλλο­θι και στον ΣΥΡΙΖΑ, που ανέ­λα­βε «εργο­λα­βία» μέσα στην παν­δη­μία την εξα­σφά­λι­ση της «κοι­νω­νι­κής συναί­νε­σης», την εκτό­νω­ση της λαϊ­κής δυσα­ρέ­σκειας. Που στις πιο κρί­σι­μες στιγ­μές για τον λαό, κήρυσ­σε «πολι­τι­κό μορα­τό­ριουμ», καλού­σε τους εργα­ζό­με­νους να κάνουν «κρά­τει» και να «λογα­ρια­στούν μετά», έφτα­σε να ζητά υπουρ­γό Υγεί­ας κοι­νής απο­δο­χής, ζητώ­ντας από τον λαό να κάτσει στη γωνία, να περι­μέ­νει να περά­σει η μπό­ρα θρη­νώ­ντας τους ανθρώ­πους του.

Η επι­λο­γή λοι­πόν είναι με το ΚΚΕ: Το κόμ­μα που οι υγειο­νο­μι­κοί και συνο­λι­κά οι εργα­ζό­με­νοι είχαν στα­θε­ρά δίπλα τους, στή­ρι­ξε με κάθε τρό­πο τις διεκ­δι­κή­σεις τους, έδει­ξε τον μόνο ρεα­λι­στι­κό δρό­μο για να σωθούν ανθρώ­πι­νες ζωές: Της ανα­μέ­τρη­σης με την εγκλη­μα­τι­κή πολι­τι­κή κυβέρ­νη­σης — επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομίλων.

Ούτε συγ­χω­ρο­χάρ­τια ούτε ανο­χή ούτε άλλο­θι λοι­πόν σε όσους τσά­κι­σαν ή έβα­λαν πλά­τη στο τσά­κι­σμα των εργα­ζο­μέ­νων μέσα στην πανδημία.

Μετά τα τρία χρό­νια της παν­δη­μί­ας, ο λαός έχει ακό­μα περισ­σό­τε­ρες απο­δεί­ξεις ότι η ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ θα τον βγά­λει πιο δυνα­τό, για την υπε­ρά­σπι­ση της υγεί­ας του, θα κάνει πιο αδύ­να­μη την επό­με­νη κυβέρ­νη­ση που θα πάρει τη «σκυ­τά­λη» για τα επό­με­να επει­σό­δια της εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης της Υγείας.

Ενα πιο ισχυ­ρό ΚΚΕ! Αυτό είναι που έχει ανά­γκη ο λαός, για τον αγώ­να του, για προ­σλή­ψεις στα νοσο­κο­μεία και χρη­μα­το­δό­τη­ση στο ύψος των πραγ­μα­τι­κών ανα­γκών, για Υγεία — Φάρ­μα­κο δωρε­άν για όλους, για απο­κλει­στι­κά δημό­σιο σύστη­μα Υγεί­ας που θα παρέ­χει σύγ­χρο­νες υπη­ρε­σί­ες ιατρο­φαρ­μα­κευ­τι­κής περίθαλψης.

Με ενι­σχυ­μέ­νο το ΚΚΕ μπο­ρεί ο λαός να αντλή­σει περισ­σό­τε­ρη δύνα­μη και αισιο­δο­ξία για την επό­με­νη μέρα, με προ­ο­πτι­κή να γίνει ο ίδιος πρω­τα­γω­νι­στής στη δια­μόρ­φω­ση των εξε­λί­ξε­ων με κρι­τή­ριο τις ανά­γκες του.

Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από τον «Ριζο­σπά­στη».

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο