Τραγούδια που δε μάθαμε ποτέ

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Όλοι κάτι είδαν στα συλλαλητήρια:

Την λαϊ­κή αντί­δρα­ση στο πολι­τι­κό σύστη­μα και στα μνημόνια..

Την δημιουρ­γία νέου κόμματος..

Το μίσος στους Εβραί­ους, στους ξένους και στον πολιτισμό ..

Την ομό­νοια των παπά­δων με τα στε­λέ­χη της Χρυ­σής Αυγής..

Την θριαμ­βευ­τι­κή επι­κρά­τη­ση των συν­θη­μά­των της ΧΑ και την χαρά τους που πήραν τον Μίκη ‘καρο­τσά­κι’..

Την υπο­κρι­σία της ΝΔ και της “Αλλα­γής” που έδω­σαν “άδειες”..

Την υπο­κρι­σία του ‘μοντέρ­νου’ ΣΥΡΙΖΑ που αφή­νει τον συνέ­ται­ρο να ‘ναι εκεί, με άδεια από την σημαία, μήπως και αρπά­ξει κάνα ψηφα­λά­κι και δεν εξα­φα­νι­στεί τελείως..

Και­νούρ­γιες αμφιέσεις..

Από 90.000 κόσμο μέχρι 500.000 και από 140 μέχρι 1,5 εκατομμύριο..

Όπως και γω είδα ανθρώ­πους που πήγαν, όχι για τον τζό­γο αφού πάντα έχει και τέτοιους, αλλά επει­δή η “μακε­δο­νι­κή” και εθνι­κή τους συνεί­δη­ση τους έτσι τους είπε, να ακου­μπά­νε στα βρω­με­ρά χέρια και τους ώμους των φασι­στών και σκιάχτηκα…

Και την αμορ­φω­σιά, τα ταπει­νά ένστι­κτα για τους “γύφτους” από την μια και τα “υψη­λά” για τους απο­γό­νους της Ρωξά­νης από την άλλη και πικρογέλασα..

Είδα το βίντεο που σαν χαζο­πα­τέ­ρας τρα­βού­σα για τα παι­διά μου, ούτε θυμά­μαι πόσα χρό­νια πριν, να τρα­γου­δά­νε στις επε­τεί­ους μαζί με τάλ­λα τα παι­διά, τον δρό­μο που είχε την δική του ιστο­ρία, το ένα το χελι­δό­νι και το πότε θα κάνει ξαστε­ριά και χαλάστηκα…

Όλα ήταν εκεί καλο­ντυ­μέ­να και καλο­χτε­νι­σμέ­να και τρα­γου­δού­σαν με τις βαμέ­νες μανά­δες να σκου­πί­ζουν βια­στι­κά ενα δάκρυ που χαλά­ει το ρελιέφ…

Τίπο­τα απο αυτά δεν έπια­σε ρίζα, τίπο­τα δεν μας έμα­θε η ιστο­ρία, τα τραγούδια…

Έτσι ”είδα” να απο­τυ­χαί­νει το σχο­λείο, η δου­λειά, το πανε­πι­στή­μιο, να νικά­ει η υπο­τα­γή, η έπαρ­ση, το μικρό­τε­ρο κακό, αλλά και το μίσος …

”Eίδα” ανθρώ­πους σαν να μην υπήρ­ξα­νε ποτέ, σαν να μην χόρ­τα­σαν πίκρα, ανερ­γία, απο­ξέ­νω­ση, απογοήτευση …

Μα με χαρί­ζεις στην ακρο­δε­ξιά μου είπαν, με περ­νάς για φασίστα;

Δεν ξέρω θα δείξει…

Μπο­ρεί να δού­με και χει­ρό­τε­ρα στο μέλλον…

Η καρ­δά­ρα όμως πρέ­πει να συνε­χί­σει να γεμίζει.

________________________________________________________________________________________________

Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης. Από το 2011 διαμένει στην Σουηδία στην πόλη Σβεγκ του δήμου Χεργιεντάλεν και εργάζεται ως διευθυντής τεχνικών και κοινωνικής υποδομής.