Τριαντάφυλλος Μπαλωμένος: Η ελπίδα είναι ηλιαχτίδα κάθε μαχητή, γένους… ταξική

Η ΕΛΠΙΔΑ ΕΙΝΑΙ
ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ ΚΑΘΕ ΜΑΧΗΤΗ…
ΓΕΝΟΥΣ… ΤΑΞΙΚΗ .

Πριν ακό­μα γεν­νη­θώ, μέσα σου,
κλώ­τσα­γα σπλά­χνα για να βγω…
‑Μάν­να μου, μη με πονάς κι εσύ…
«-Άχ… τι πήγα να κάνω παι­δά­κι μου…»
με δάκρυα στα μάτια σου,
μου είχες πει …
2
Απρό­θυ­μη μητρότητα
— στης φτώ­χειας το τσαρδί‑,
σ’ ένα λάθος έμβρυο,
Μήδεια της κύησης,
πάλευε να γενεί…
Αντί­στα­σης αρχή εμβρυακή …
3
Κι ύστε­ρα ύψω­σα κάστρο μέσα μου
για σένα­νε ζωή , σαν όστρα­κο σε απειλή,
στο πρώ­το διά­βα του σχο­λειού την αυλή,
εκεί σου έμελ­λε σκο­πευ­τή­ριο να γενεί…
Γκε­στά­πο δάσκα­λε δεν τη σκότωσε,
η χαρι­στι­κή σου βολή’
4
…κι ας τη σημά­δε­ψε με βόλι φωνή,
στην παρ­θε­νι­κή της γνώ­σης τη στιγμή, ,
ο πυρο­βό­λος δεί­κτης σου είχε στή­σει απόσπασμα
και στον τοί­χο δυο παιδάκια,
5
…φονιά εκπαιδευτή…
… «…θα το κάνεις ρόιδοοο,
άμα μάθεις όσα έμα­θε αυτή…»
Αντί­στα­ση πάλι,
χέρι με χέρι αδερφή…!!!
6
Εμείς πονού­σα­με κάθε στιγμή…
Καιά­δας η φτώ­χεια κι αναπηρία,
ο ρατσι­σμός, η ξενοφοβία…
Πολε­μι­κή ιαχή κι αιτία…
Να ο ορα­τός ιός σου κοινωνία…
απο­κλει­σμός και τιμωρία.
7
Ο Κάρο­λος κι ο Ιπποκράτης
απήγ­γει­λαν κατη­γο­ρώ στον αίτιο εχθρό.
Έγκλη­μα και τιμωρία,
όταν μηχα­νή της αρπα­χτής είναι,
η υγεία, η κοινωνία…
8
Η ανθρω­πό­τη­τα στη βαρβαρότητα,
μ’ αγκά­θια ανθεί…!!!
Αντί­στα­ση για το άνθος,
τ’ αγκά­θι με τα παρά­σι­τα ξιφομαχεί…!!!
9
Σκό­νη, θρύ­ψα­λα και ρωγμές
των μεταλ­λω­ρύ­χων οι χρυ­σο­φό­ρες ζωές.
Τα κου­βα­λά­νε μέσα τους θανα­τη­φό­ρα χτικιά’
…σε μάτια, χεί­λη, στό­μα, σωθικά…
Ζωές που στέ­κουν ξωτικά…
10
Και δεν ήταν καλλονές,
στις υπό­γειες στοές,
δεν υπάρ­χουν καλλιστεία
για φθι­σι­κές πνοές.
11
Φθί­νει η ζωή
όπου τον πλού­το σου εργατιά,
κάθε κηφή­νας ληστρι­κά τον απομυζεί…
Κι Αντί­στα­ση πάλης εργατική…!!!
12
Για σένα φόρε­σα χακί…
Η μελι­το­φό­ρος δουλειά
είναι κυψέ­λη εργατική
και στης συνεί­δη­σής τους ανθήρες
την επι­κο­νί­α­ση επιτελεί…
13
Όπου η γύρη ανθεί,
μελίσ­σι η εργατιά
και στην κυψέ­λη κοινωνεί!!!
Στ αερά­κι το γυρε­ό­κοκ­κο μπόλι
το δίκιο του εργά­τη και είναι τιμή.
14
Φιλό­σο­φοι και ποιητές
γρά­ψα­νε μανιφέστα,
συγ­γράμ­μα­τα κι ωδές…
15
Κι αν «σε κάθε κόγχη,
όπου κι αν πάει
όπου στα­θεί … » η ζωή,
«χαλά­ει» κι αιμορραγεί,
16
Ποι­η­τή μου του πάθους,
της κοι­νω­νί­ας το έλκος
επι­τα­γή κι υπο­τα­γή εστί,
λεπί­δα — κι εχθροί μας — αμφίστομη,
όταν αφέ­ντες και δούλοι
ομο­νο­ούν μαζί …ούλοι…
17
Κι Αντί­στα­ση συνείδησης
της μέλισ­σας το κεντρί.
Αντί­στα­ση για την κυψέλη,
αυτή είναι θανή για τη ζωή…
18
Για σένα έρι­ξα στα σκότη
τις φρού­δες ελπί­δες μου στρα­τιώ­τη ότι,
στις μεγά­λες προσ­δο­κί­ες μου
των ιδε­α­λι­στι­κών μου χρονών …
19
Αφε­λή μου συνεί­δη­ση μάτω­νες σ’ έρωτες
αρχό­ντων και ξωμά­χων λαών.
…σκάν­τζα βάρ­δια για ένα κομ­μά­τι ψωμί,
λεγε­ω­νά­ριος στων πολέ­μαρ­χών μας την αυλή.
20
Και σε κάθε λάθος μάθη­σης σπουδή…
Τρα­γι­κή ματαιό­της του γενί­τσα­ρου η ζωή.
Να ‘χεις για σύμ­μα­χους θεριά,
και… να τα ταΐ­ζεις με τα δικά σου τα παιδιά;
21
Ω τι βεβαιότης,
τι προσδοκία,
του ταξι­κού μαχητή…
Τι μετάλ­λα­ξη αυτή;
Και Άνοι­ξη του ήλιου η σπο­ρά όπου δει…
Αντί­στα­ση μέσα στο κάστρο εκεί…
22
Και κάθε ανθρώ­που γνω­στι­κή αρετή,
είναι η βίβλος του εργά­τη εδώ στη γη.
…Εσύ μας έκα­νες άντρες, κάθε στιγμή…
Σε κάθε οίστρο σου φτύ­να­με χολή…
23
Σε κάθε στέ­ρη­ση, ξεζού­μι­σμα, ανισότητα,
αδι­κία, πόνο, αχα­ρι­στία, προσβολή.
Εσύ μας υπέ­βα­λες σε ψαύ­ση συμ­μα­χί­ας ταξική,
για­τί μάτω­νες σε κάθε ανά­γκη σου,
άφρα­γκη στων εμπό­ρων μας την αυλή…
24
« Ιφι­γέ­νεια εν Αυλί­δι» στον πόλε­μο τους,
καθη­με­ρι­νώς ο λαός αμνός τους…
Κάθε γνω­μι­κό τους θεριό τους…
Όταν η τυραν­νία την αναρχία,
«ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΤΑΞΗ» την διαλαλεί,
25
Κάθε έλλο­γος την «κανο­νι­κό­τη­τα» πολεμάει,
κι η «παρα­νο­μία» τού­τη είναι μάχη ιερή…!!!
Έξυ­σε πάτο στο βούρ­κο τους η ηθι­κή χλιδή,
κι ο «παλιά­τσος» λαός φινά­λε τους και δική του αρχή…
26
Για σένα ντύ­θη­κα γαμπρός,
και σου είπα…
«ΖΩΗ ΜΟΥ Σ’ ΑΓΑΠΩ!»
κι ανα­στή­σα­με ζωές τρείς,
εμείς οι δυο…
27
Τρείς μονα­δι­κούς σου μαχητές,
σε θάλασ­σες και στεριές…!!!
… ανθούς κι Αντί­στα­σης σπορές…
28
Μα δεν ήθε­λα να ματώνεις
στης «αγά­πης το ύπου­λο σχολειό»,
Κει που οι άνθρω­ποι μαθαί­νουν να ζουν,
«… με όλους καλοί,
Και… « ΣΩΠΑ… ΣΩΠΑ … ΣΩΠΑ…!!!»
Δου­λι­κή συνταγή.
29
..αρνά­κια θρε­φτά­ρια στου καθε­νός χασάπη,
τη στά­νη για σφαγή…
Αντί­στα­ση στη «λογι­κή»…
«σφά­ξε με αγά μου ν’ αγιάσω…»,
Είναι το άλλο μισια­κό στη βαρ­βα­ρό­τη­τα αυτή.
30
Μάν­να μας γη, θάλασ­σα κι ουρανοί ,
λεύ­τε­ρη είναι μόνο η ζού­γκλα σου,
οι καρ­χα­ρί­ες, τ’ αρπακτικά,
κι άνθρω­ποι θηρά­μα­τα σε πόλεις και χωριά,
με κόγ­χες κλουβιά…
31
Σύντρο­φος θέλω να αξιωθώ
με κάθε άνθρω­πο στη γη,
Που παλεύ­ει κάθε μέρα,
ΟΡΘΙΟΣ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙ,
…να μην είναι αρνί…
32
Και τ’ άδι­κο στη ρίζα του
να ξεχερ­σώ­νει κάθε στιγμή.
Ν’ ανθί­ζει για όλους,
χωρίς τα παρά­σι­τα του εκμεταλλευτή…
33
…Αντί­στα­ση στην ανι­σό­τη­τα και την δικαιοαρπαγή…
34
Η ερή­μω­ση στην ψυχή είναι των ζώντων όντων,
του πλα­νή­τη η πληγή…
SOS o πλα­νή­της οικό­πε­δο φλέγεται,
ως ιδιό­κτη­τη γη,
35
κι η ανθρω­πό­τη­τα σε παν­δη­μία νοσεί.
Σια­μαία αδελφάκια
με τη παν­δη­μία, η κλι­μα­τι­κή αλλαγή.
όταν είναι … πουγκί…
36
Κ’ η ανθρω­πό­τη­τα σε φυλακή,
αφέ­ντες και δού­λοι ζουν άνι­σα, αλλά ως θνητοί…
Αντί­στα­ση είναι η υγεία, του πλα­νή­τη η σωτηρία,
ο δρό­μος του ήλιου χωρίς διό­δια, η ελευθερία!!!
37
Ζω, ερωτεύομαι,
μαθαί­νω, σκέ­φτο­μαι, επι­λέ­γω, παλεύω στρατεύομαι…
Σε κάθε ανθρώ­που την σκέ­ψη την απελευθερωτική,
κι όπου ο έρω­τας παλεύ­ει πλά­τη με πλά­τη στη γη…
στου κάθε Εγώ τη μονα­χι­κή κι ανέ­ρα­στη ζωή φυλακή…
38
Ο μόνος πόλε­μος που δίκιο κου­βα­λά­ει και νίκη λαϊκή,
είναι για ν’ ανθί­σει του «Εμείς» η ελευ­θε­ρία στη γη…
Η ελπί­δα είναι ηλια­χτί­δα κάθε μαχη­τή, γένους… ταξική… !!!
Κι Επα­νά­στα­ση η μαία στου και­νούρ­γιου κόσμου τη γενε­τή­σια στιγμή…!!!
39
Τη μελω­δία της μεγά­λης νύχτας από κλου­βί σε κλουβί,
σιγο­ψι­θυ­ρί­ζει όλη τη γη για τη στε­νή μας φυλακή…
Ζωή μου δεν είναι αόρα­τος ο εχθρός, αλλά ο ιός…
40
Κι απ το δικό μας δίκιο …μόνο(!),
ΑΤΕΧΝΩΣ στί­χους ποιώ,
41
Ζωή μου σ’ ότι σε κάνει φρικιό,
Γίνε αληταριό,
για να σου πω ξανά
και ξανά Σ’ ΑΓΑΠΩ…!!!

Τρια­ντά­φυλ­λος Μπαλωμένος
4 Απρί­λη του έτους του κορωνα.ι.ού