Η Τσι­κνο­πέμ­πτη – που τα τελευ­ταία χρό­νια (προ Covid) γιορ­τα­ζό­ταν σχε­δόν απο­κλει­στι­κά στις ταβέρ­νες 🙃 – άλλο­τε απο­τε­λού­σε ξεχω­ρι­στή γιορ­τή-μάζω­ξη της λαϊ­κής οικο­γέ­νειας στα σπί­τια 🎈😁 που εκτός από τη γαστρο­νο­μι­κή παρου­σία είχε την έννοια να δώσει κάθε εστία το “παρών” της οντό­τη­τάς της, τόσο στη γει­το­νιά όσο και σ’ όλη τη συνοικία.

Να καούν τα κάρβουνα!

Το λίπος από τα χοι­ρι­νά κλπ σφα­χτά­ρια (να μας συγ­χω­ρή­σουν για την αργκό οι συμπα­θείς ΠΟΦΥΖΩ κλπ) ανα­δύ­ουν έναν πολύ-πολύ μυρω­δά­το καπνό (τσί­κνα), που διά­χυ­τος παντού (μετά την Τετάρ­τη και πριν την Παρα­σκευή ‑ημέ­ρες παρα­δο­σια­κής νηστεί­ας για τους πιστεύ­ο­ντες) απο­πνέ­ει τη δική του ευφορία.
Προ­αιώ­νιο έθι­μο από τις βακ­χι­κές γιορ­τές των αρχαί­ων Ελλή­νων και Ρωμαί­ων, «ομοιο­πα­θη­τι­κές προ­σπά­θειες για την ευφο­ρία της γης», μια ανά­σα από την Απο­κριά και τα Κούλουμα.
Να μας συγ­χω­ρή­σουν οι γερ­μα­νοί της «Schmutziger Donnerstag» και οι αμε­ρι­κα­νοί της Mardi Gras από τη Νέα Ορλε­ά­νη, εμείς παρα­μέ­νου­με πιστοί στα δικά μας: τα «Κορ­φιά­τι­κα Πετε­γο­λέ­τσια» (ή αλλιώς Κου­τσο­μπο­λιά ή Πέτε Γόλια) ‑από την petegolezza = κου­τσο­μπο­λιό των ιτα­λών, την Κου­λου­ρού των πατρι­νών, τις ακρο­βα­σί­ες και τα «προ­ξε­νιά», με τις μεγά­λες φωτιές στις αλά­νες των σερ­ραί­ων, που (αφού βέβαια πρώ­τα ψήσουν και φάνε το κρέ­ας), πηδούν από πάνω τους, το καψά­λι­σμα της κότας στην Κομο­τη­νή (όπου μάλι­στα ακό­μη κάποιοι σφό­δρα ερω­τευ­μέ­νοι ανταλ­λάσ­σουν εκλε­κτά δώρα καρ­διάς αλλά και φαγώ­σι­μα, τον κούρ­κο ο άντρας, μπα­κλα­βά και κότα γεμι­στή το κορί­τσι), στη Μεσ­ση­νία τον λεγό­με­νο καρού­τζο ή μπζού­νο με το παρα­δο­σια­κό λιώ­σι­μο του παστού και τις τσι­γα­ρί­δες (καθώς και 10άδες ακόμη)

Σύμ­φω­να με το λαο­γρά­φο Δ. Λου­κά­το, η «Τσι­κνο­πέμ­πτη» δεν είχε μόνο γαστρο­νο­μι­κούς σκο­πούς, αλλά και βαθύτερους.
Απέ­βλε­πε «σε μια υπαρ­ξια­κή παρου­σία του κάθε σπι­τιού, που θα δώσει ένα “παρών” λει­τουρ­γί­ας και ζωής, τόσο στην όλη κοι­νό­τη­τα ή γει­το­νιά (οικο­γε­νεια­κό γόη­τρο στοι­χειω­δών δυνα­το­τή­των) όσο και στα υπο­τι­θέ­με­να “κακά πνεύ­μα­τα” (πολέ­μια της υγεί­ας και της παρα­γω­γής) που μπο­ρεί να επι­βου­λεύ­ο­νται την οικο­γέ­νεια ή να τη θεω­ρή­σουν φτω­χή και ευάλωτη.
Αυτό δεν είναι ίσως άσχε­το με την απα­ραί­τη­τη κνί­σα των αρχαί­ων κρε­α­τι­νών θυσιών, που έπρε­πε να φτά­σει — για ένα αντί­δο­το — ως την αίσθη­ση των θεών»
Το κέφι, τα μασκα­ρέ­μα­τα, το καλό φαΐ και οι χοροί, δεν ήταν παρά ένα «μαγι­κό ξόρ­κι» για κάθε κακό που θα μπο­ρού­σε να βλά­ψει την αισιο­δο­ξία της επερ­χό­με­νης άνοιξης.
Ενα «ξόρ­κι» ιδιαί­τε­ρα ελευ­θε­ρια­κό, όπου κοι­νω­νι­κοί ρόλοι, φύλα και ισχύ­ου­σες κοι­νω­νι­κές συν­θή­κες μεταλ­λάσ­σο­νται, αντι­στρέ­φο­νται και — έστω και προ­σω­ρι­νά — καταρ­γού­νται. Πρό­γο­νοι αυτής της ελευ­θε­ριό­τη­τας θεω­ρού­νται οι «γεφυ­ρι­σμοί» και τα «εξ αμά­ξης» των αρχαί­ων Αθη­ναί­ων και τα ρωμαϊ­κά «Σατουρ­νά­λια» προς τιμή του Κρό­νου.

«Εψό­φισ’ ο Λοκάνικος,/ ψυχο­μα­χά­ει ο Τύρος./ Κι η Βρού­βα νη παλιόβρουβα/ στέ­κε­ται στην καβάλα/ να πέσει στην τσου­κά­λα», τρα­γου­δού­σαν, τρώ­γο­ντας και πίνο­ντας  στην Πελοπόννησο.
Στη Φθιώ­τι­δα, στο γιορ­τά­σι της Τυρι­νής, τρα­γου­διό­ταν και το τρα­γού­δι της Καθα­ρής Δευτέρας:
«Τ’ ακό­τε τι παράγ­γει­λεν η Καθα­ρή Δευτέρα;/ Πέθα­νε ο Κρέ­ος, πέθα­νε, ψυχο­μα­χά­ει ο Τύρος,/ σηκώ­νει ο Πρά­σος την ουρά κι ο Κρέμ­μυ­δος τα γένια./ Μπα­λώ­στε τα σακού­λια σας, τρο­χί­στε τα λεπίδια/ και στον τρα­νό τον πλά­τα­νο να μάσου­με στεκούδια».

Αυτά τα λέγαν τότε, που το καρ­να­βά­λι δεν ήταν «πολι­τι­στι­κή» βιτρί­να δήμων και μπίζ­να δια­φη­μι­ζό­με­νων εται­ριών, εμπό­ρων μαζι­κής παρα­γω­γής τυπο­ποι­η­μέ­νων καρ­να­βα­λί­στι­κων κοστου­μιών, εται­ριών μηχα­νη­μά­των ήχου, κλπ., κλπ. Τα λέγαν, τότε, που καρ­να­βά­λι σήμαι­νε δημιουρ­γι­κό, αυθε­ντι­κά λαϊ­κό, γνή­σιο ελλη­νι­κό γλέ­ντι κι όχι «μαϊ­μού» που δηλώ­νε­ται «εφά­μιλ­λο» του καρ­να­βα­λιού του μακρι­νού Ρίο.

🌄 🌄

😎 Η Τσι­κνο­πέμ­πτη φέτος Αίθριος και­ρός, στους 19 βαθ­μούς η θερ­μο­κρα­σία, σύμ­φω­να με το Ατέχνως_meteo,
Αττι­κή Και­ρός: Γενι­κά καλός ‑άνε­μοι μετα­βλη­τοί 3 με 4 και πρό­σκαι­ρα το πρωί βόρειοι βορειο­α­να­το­λι­κοί έως 5 μπο­φόρ. Θερ­μο­κρα­σία: Από 05 έως 18 βαθ­μούς Κελσίου.
Θεσ­σα­λο­νί­κη — Και­ρός: Γενι­κά αίθριος ‑άνε­μοι 2 με 3 και από το μεση­μέ­ρι από νότιες διευ­θύν­σεις έως 4 — θερ­μο­κρα­σία 3–17 βαθ­μούς Κελσίου.
Η περιο­ρι­σμέ­νη ορα­τό­τη­τα κατά τόπους κυρί­ως στα δυτι­κά και βόρεια τις πρω­ι­νές και βρα­δι­νές ώρες, με ανέ­μους 4–6 με βαθ­μιαία εξα­σθέ­νη­ση δεν μας εμπο­δί­ζει να τσικνίσουμε.

👋 Ευχό­μα­στε σε όλους «να την βρουν» μαζί με το φιλι­κό και συντρο­φι­κό τους περί­γυ­ρο, να φάνε και να πιού­νε και νηστι­κοί να μην κοι­μη­θού­νε …και ‑φυσι­κά,

🆘  Με τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης

🚩💯 Γιατί από αύριο έχουμε πάλι πολύ μαλλί να ξάνουμε, ο ταξικός εχθρός δεν κοιμάται ποτέ!