Τσουνάμι καταγγελιών για σεξουαλική παρενόχληση στο Γεωλογικό του ΑΠΘ

Τσου­νά­μι ακο­λού­θη­σε την καταγ­γε­λία της Σοφί­ας Μπε­κα­τώ­ρου για σεξουα­λι­κή κακο­ποί­η­ση που υπέ­στη όταν ήταν νέα αθλή­τρια. Ήρθε στο φως  η περί­πτω­ση δύο καθη­γη­τών του ΑΠΘ, αφό­του μια από­φοι­τη του τμή­μα­τος Γεω­λο­γί­ας ακο­λού­θη­σε το παρά­δειγ­μα της Σοφί­ας Μπε­κα­τώ­ρου και έσπα­σε τη σιω­πή για όσα εδώ και χρό­νια συμ­βαί­νουν στο πανεπιστήμιο.

Σύμ­φω­να μάλι­στα με την πρό­ε­δρο του Συν­δέ­σμου Επι­χει­ρη­μα­τιών Γυναι­κών Ελλά­δος (ΣΕΓΕ) Λίνα Σαλ­τα­μπά­ση, από­φοι­τη και η ίδια του τμή­μα­τος Γεω­λο­γί­ας, είναι πάνω από 100 πια οι καταγ­γε­λί­ες σε βάρος καθη­γη­τή της συγκε­κρι­μέ­νης σχολής.

«Μπο­ρώ να επι­βε­βαιώ­σω ότι αυτό που κατήγ­γει­λε η καταγ­γέλ­λου­σα από το Γεω­λο­γι­κό είναι πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Έχω ιδία γνώ­ση και θα την κατα­θέ­σω όταν με καλέ­σει ο Εισαγ­γε­λέ­ας και ελπί­ζω ότι με αυτή τη δήλω­ση το μόνο που θέλου­με να κάνου­με είναι να ενδυ­να­μώ­σου­με κι άλλες φοι­τή­τριες, και από το συγκε­κρι­μέ­νο τμή­μα, το δικό μας, αλλά και από άλλα τμή­μα­τα να μην διστά­σουν να καταγ­γεί­λουν εφό­σον υπάρ­χει δεδο­μέ­νο περι­στα­τι­κό. Επ’ ουδε­νί δεν θέλου­με αυτό να γίνει ένα κίνη­μα εκδί­κη­σης, αλλά όταν για τον συγκε­κρι­μέ­νο άνθρω­πο εδώ και 30 χρό­νια υπάρ­χουν περισ­σό­τε­ρες από 100 καταγ­γέλ­λου­σες, εδώ δεν μιλά­με για ένα κίνη­μα εκδί­κη­σης. Εδώ μιλά­με για ένα κίνη­μα ηθι­κής απο­κα­τά­στα­σης και δικαιο­σύ­νης» είπε η κ.Σαλταμπάση στην ΕΡΤ.

Για την υπό­θε­ση η εισαγ­γε­λία πρω­το­δι­κών παρήγ­γει­λε σήμε­ρα τη διε­νέρ­γεια προ­κα­ταρ­κτι­κής έρευ­νας. Σύμ­φω­να με την εισαγ­γε­λι­κή παραγ­γε­λία, στο επί­κε­ντρο βρί­σκο­νται καταγ­γε­λί­ες για διδά­σκο­ντες σε δύο Σχο­λές του ΑΠΘ, ένας στη Φιλο­σο­φι­κή και ο άλλος στο Γεωλογικό.

Οι καταγ­γελ­λό­με­νες πρά­ξεις, όπως ανα­φέ­ρουν πλη­ρο­φο­ρί­ες από την Εισαγ­γε­λία, αφο­ρούν το διά­στη­μα 2009 και μετα­γε­νέ­στε­ρα. Το αδί­κη­μα που ερευ­νά­ται είναι αυτό του βια­σμού και όποια άλλη πρά­ξη προκύψει.

 Σιωπηρή διαμαρτυρία ενάντια στην πολύμορφη βία κατά των γυναικών

Σιω­πη­ρή δια­μαρ­τυ­ρία με κεντρι­κό σύν­θη­μα «Σπά­με τη σιω­πή για τις πραγ­μα­τι­κές αιτί­ες της πολύ­μορ­φης βίας κατά των γυναι­κών! Πολ­λά στό­μα­τα, μία φωνή» διορ­γα­νώ­νουν Φοι­τη­τι­κοί Σύλ­λο­γοι της Θεσ­σα­λο­νί­κης την Παρα­σκευή 22 Γενά­ρη στις 12 το μεση­μέ­ρι στα γρα­σί­δια της Φιλοσοφικής.

Απαι­τούν:

– Να ξεκι­νή­σουν άμε­σα όλες οι απαι­τού­με­νες νομι­κές δια­δι­κα­σί­ες σε σχέ­ση με τις καταγ­γε­λί­ες των φοιτητριών.

– Χρη­μα­το­δό­τη­ση από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό για τη λει­τουρ­γία των κρα­τι­κών κοι­νω­νι­κών υπη­ρε­σιών και υπο­δο­μών για την πρό­λη­ψη του φαι­νο­μέ­νου της βίας κατά των γυναι­κών και για τη στή­ρι­ξη των κακο­ποι­η­μέ­νων γυναι­κών, με εξει­δι­κευ­μέ­νο προ­σω­πι­κό με μόνι­μη και στα­θε­ρή εργα­σία, χωρίς καμία εμπλο­κή ΜΚΟ.

– Ενη­με­ρω­τι­κά προ­γράμ­μα­τα σε σχο­λεία και σχο­λές σε αθλη­τι­κά σωμα­τεία και χώρους αθλη­τι­σμού, Πολι­τι­σμού, από επι­στη­μο­νι­κούς κρα­τι­κούς φορείς.

– Στε­λέ­χω­ση ιδρυ­μά­των και φοι­τη­τι­κών εστιών με εξει­δι­κευ­μέ­νες ιατρι­κές μονά­δες για παρο­χές συμ­βου­λευ­τι­κής και ψυχο­λο­γι­κή υπηρεσία.

Στο ψήφι­σμά τους αναφέρουν:

«Εκφρά­ζου­με την αλλη­λεγ­γύη μας στην ολυ­μπιο­νί­κη Σοφία Μπε­κα­τώ­ρου, που κατήγ­γει­λε την σεξουα­λι­κή κατα­πί­ε­ση που δέχτη­κε η ίδια στα 21 της χρό­νια. Ακο­λού­θη­σαν και άλλες καταγ­γε­λί­ες από αθλή­τριες και φοι­τή­τριες, που δίκαια έχουν πυρο­δο­τή­σει την αγα­νά­κτη­ση και την οργή για την πολύ­μορ­φη βία που βιώ­νουν οι γυναί­κες. Η ξεκά­θα­ρη κατα­δί­κη αυτών των απο­τρό­παιων γεγο­νό­των από τους φοι­τη­τές και τις φοι­τή­τριες είναι αυτονόητη.

Δεν πρό­κει­ται δυστυ­χώς για μεμο­νω­μέ­να περι­στα­τι­κά. Κατα­δι­κα­στέα φαι­νό­με­να όπως το συγκε­κρι­μέ­νο είναι απο­τέ­λε­σμα του εμπο­ρευ­μα­το­ποι­η­μέ­νου αθλη­τι­σμού στον οποίο κου­μά­ντο κάνουν οι “ισχυ­ροί παρά­γο­ντες”. Όπως προ­κύ­πτει και από τις ίδιες τις καταγ­γε­λί­ες η σαπί­λα έχει διεισ­δύ­σει βαθιά και στο χώρο του αθλη­τι­σμού, αφή­νο­ντας τις αθλή­τριες και τους αθλη­τές εκτε­θει­μέ­νους σε κάθε είδους πιέ­σεις και εκβια­σμούς, την ίδια στιγ­μή που δεν έχουν στή­ρι­ξη προ­κει­μέ­νου να καταγ­γεί­λουν τέτοια γεγο­νό­τα, να στα­διο­δρο­μή­σουν ως αθλητές.

Άρα, οι εκβια­σμοί και οι πιέ­σεις, η ψυχο­λο­γι­κή και συναι­σθη­μα­τι­κή βία που φτά­νει ακό­μα και στη σεξουα­λι­κή παρε­νό­χλη­ση στους χώρους που δου­λεύ­ουν, σπου­δά­ζουν, ψυχα­γω­γού­νται, ζουν οι γυναί­κες δεν ανα­πτύσ­σο­νται σε κοι­νω­νι­κό κενό. Είναι η “κορυ­φή του παγό­βου­νου” της άθλιας πραγ­μα­τι­κό­τη­τας που βιώ­νουν οι νέες και οι νέοι, όπου τα όνει­ρά των γυναι­κών για μια καλύ­τε­ρη ζωή, για σπου­δές και ενα­σχό­λη­ση με το επι­στη­μο­νι­κό αντι­κεί­με­νο, το άθλη­μα, την τέχνη, η ανά­γκη για ψυχα­γω­γία “σκο­ντά­φτουν” στις οικο­νο­μι­κές, κοι­νω­νι­κές πιέ­σεις και εκβια­σμούς. Αυτές είναι οι συν­θή­κες που τις υπο­χρε­ώ­νουν να μη μιλήσουν.

Όσοι σήμε­ρα “πέφτουν από τα σύν­νε­φα”, ΟΗΕ, ιμπε­ρια­λι­στι­κοί οργα­νι­σμοί, κυβερ­νή­σεις, είναι οι καλύ­τε­ροι ηθο­ποιοί! Πόσο υπο­κρι­τι­κό είναι να καλούν τις γυναί­κες να “σπά­σουν τη σιω­πή τους”, όταν η πολι­τι­κή που ακο­λου­θούν τις κρα­τά σιω­πη­λές, τις εκθέ­τει σε κίν­δυ­νο; Η εργο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία, η απει­λή της από­λυ­σης και της ανερ­γί­ας, οι εκβια­σμοί των μεγα­λο­πα­ρα­γό­ντων του αθλη­τι­σμού, του Πολι­τι­σμού, ακό­μα και των Πανε­πι­στη­μί­ων δεν παύ­ουν να υπάρ­χουν μόλις τα φώτα της δημο­σιό­τη­τας σβήσουν.

Η ολό­πλευ­ρη στή­ρι­ξη των γυναι­κών για να στα­θούν στα πόδια τους και να καταγ­γεί­λουν τέτοια περι­στα­τι­κά, ακό­μα περισ­σό­τε­ρο για να εντα­χθούν στον αγώ­να για την εξά­λει­ψη κάθε μορ­φής βίας που δέχο­νται απαι­τεί όλα όσα δια­χρο­νι­κά το κρά­τος, οι κυβερ­νή­σεις και η ΕΕ στε­ρούν από τις γυναί­κες. Τα κόμ­μα­τα που κυβέρ­νη­σαν τα τελευ­ταία χρό­νια υπο­κρί­νο­νται ότι νοιά­ζο­νται για την εξά­λει­ψη των επι­θέ­σε­ων σε βάρος των φοι­τη­τριών, όταν έχουν στε­ρή­σει από φοι­τή­τριες και φοι­τη­τές βασι­κές υπο­δο­μές, προ­σω­πι­κό φύλα­ξης στις Σχο­λές και τις εστί­ες, το δικαί­ω­μα να ζουν και να σπου­δά­ζουν με ασφά­λεια στις Σχο­λές και τις εστίες.

Η καταγ­γε­λία των νέων γυναι­κών για περι­στα­τι­κά σεξουα­λι­κής κακο­ποί­η­σης, βίας κάθε μορ­φής, ιδιαί­τε­ρα εργο­δο­τι­κής, κρα­τι­κής, μπο­ρεί να βρει διέ­ξο­δο στο δρό­μο της συλ­λο­γι­κής διεκ­δί­κη­σης. Μέσα από τους Φοι­τη­τι­κούς μας Συλ­λό­γους, τη συλ­λο­γι­κό­τη­τα και την αλλη­λεγ­γύη υψώ­νου­με ασπί­δα προ­στα­σί­ας απέ­να­ντι σε κάθε νέα που έχει υπο­στεί κακο­ποί­η­ση. Δυνα­μώ­νου­με τον αγώ­να για όλες προ­ϋ­πο­θέ­σεις, ώστε να στα­θεί κάθε γυναί­κα ανε­ξάρ­τη­τη οικο­νο­μι­κά, κοι­νω­νι­κά, δηλα­δή για τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες μας στη μόρ­φω­ση, στην Εκπαί­δευ­ση, στον αθλη­τι­σμό, Πολιτισμό».

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων