Η ονομασία τσουρέκι από την άλλη πλευρά προέρχεται από την τουρκική λέξη «corek» που αναφέρεται σε οποιοδήποτε ψωμί είναι φτιαγμένο με ζύμη που περιέχει μαγιά. Στη χριστιανική παράδοση το τσουρέκι συμβολίζει την Ανάσταση του Χριστού καθώς το αλεύρι «ζωντανεύει» και «μεταμορφώνεται» σε ψωμί. Ανάλογα μάλιστα με το σχήμα που τους έδιναν, παλιότερα είχαν και διάφορα ονόματα. «Κοφίνια», «καλαθάκια», «δοξάρια», «αυγούλες», «κουτσούνες», «κουζουνάκια».
Το τσουρέκι το έφεραν στη Θεσσαλονίκη μαζί τους οι προσφυγές, που ήξεραν τη συνταγή από την Κωνσταντινούπολη. Στην αρχή δεν ήταν πλεχτό αλλά διπλωμένο στα τέσσερα, συμβολίζοντας τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και το Σταυρό. Αργότερα άλλαξε σχήμα και οι νοικοκυρές έφτιαχναν κουλούρες ή πλεξούδες και στόλιζαν με κόκκινα αβγά τις δημιουργίες τους.
Έως τη δεκαετία του ’70 περίπου, η πιο συνηθισμένη εικόνα των ημερών ήταν αυτή των τεράστιων λαμαρίνων με αφράτες πλεξούδες να μπαίνουν στους ξυλόφουρνους των σπιτιών, ενώ σιγά σιγά τη «σκυτάλη» του ζυμώματος πήραν οι φούρνοι και τα ζαχαροπλαστεία, αν και πολλοί είναι αυτοί που επιμένουν …σπιτικά!