Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Τώρα ρίξτε τον τοίχο! ΖΗΤΩ o ΛΕΝΙΝ!

Η «ανε­ξάρ­τη­τη» Die Tageszeitungtaz τέτοιες μέρες του 2016 θυμή­θη­κε –με το δικό της «ανε­ξάρ­τη­το» τρό­πο τον Λένιν με ένα δημο­σί­ευ­μα (τίτλος Hello again, Lenin!)

Die Tageszeitung –tazΜια συγκι­νη­τι­κή συνά­ντη­ση, γράφει.
Σχε­δόν ικα­νο­ποι­η­μέ­νος, (ο Λένιν;) καθώς βρί­σκε­ται εκεί –στην έκθε­ση Spandau με τις τέσ­σε­ρις βίδες στο κεφά­λι του σαν χαρού­με­νο τέλος της παρά­λο­γης ιστο­ρί­ας του μνη­μεί­ου στο οποίο ανή­κε το κεφάλι.Good Bye Lenin

ΣΣ |> Όπως είναι γνω­στό, μετά τις ανα­τρο­πές και την παλι­νόρ­θω­ση του καπι­τα­λι­σμού στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσια­λι­στι­κές χώρες, η μανία των «νικη­τών» στρά­φη­κε ενά­ντια σε ό,τι –μνη­μείο ή άλλο, θύμι­ζε την ιστο­ρία των σοσια­λι­στι­κών  κατα­κτή­σε­ων και φυσι­κά πρώ­τα και κύρια στο θεμε­λιω­τή της πρώ­της σοσια­λι­στι­κής χώρα στον Λένιν.
Μετα­ξύ αυτών το από κόκ­κι­νο γρα­νί­τη του διά­ση­μου ουκρα­νού γλύ­πτη Νικο­λάι Τόμ­σκι (Никола́й Васи́льевич То́мский), μνη­μειώ­δες, σχε­δόν 19 μέτρων ύψους άγαλ­μα στο Βερο­λί­νο, όπου όλη η μανία (ο «απο­κε­φα­λι­σμός» κατα­γρά­φη­κε και στην ται­νία «Αντίο Λένιν» — „Goodbye Lenin“), οδή­γη­σε στο να δια­λυ­θεί σε 125 κομ­μά­τια και στη συνέ­χεια να θαφτεί «κάπου στο δάσος» κατό­πιν αιτή­μα­τος του γερου­σια­στή Volker Hassemer (CDU), «κάπου μετα­ξύ Müggelheim και… Landesgrenze (εθνι­κά σύνορα)
Το άγαλ­μα είχε στη­θεί στο Ανα­το­λι­κό Βερο­λί­νο (Volkspark Friedrichshain DDR) τιμώ­ντας τα 100χρονα του μεγά­λου επα­να­στά­τη (1970)

Άγαλμα Λένιν Статуя Ленина в Берлине

Φωτο επο­χής

Και συνε­χί­ζει η Die Tageszeitung:
Όπως, κατα­γρά­φε­ται από τη στά­ση απέ­να­ντι στη ζωή, ειδι­κά των ανα­το­λι­κο­γερ­μα­νών ‑που ήταν ακό­μη νέοι όταν γκρε­μί­στη­κε το τεί­χος αν και συμ­βο­λι­κή πρά­ξη, «τα πήραν στο κρα­νίο» επει­δή η ΛΔΓ δεν ήταν μόνο το δικτα­το­ρι­κό καθε­στώς (sic!), αλλά και εκεί­νο με ανέ­με­λη ζωή και ακίν­δυ­νη καθημερινότητα.

🔻  Τελι­κά η ζωή επέ­βα­λε την «ανά­στα­ση» ‑της κεφα­λής προς το παρόν του ιστο­ρι­κού αγάλ­μα­τος, που εκτί­θε­ται στην έκθε­ση Spandau.

Γρά­φει η επι­κε­φα­λής Andrea Theissen:
Είναι συγκι­νη­τι­κό να βρί­σκε­στε μπρο­στά σε αυτό το κεφά­λι ύψους 1,70 μέτρων ‑3,9 τόνων …πλη­σιά­στε! Ο κόκ­κι­νος γρα­νί­της από την Ουκρα­νία, αστρά­φτει στον ήλιο, οι βίδες γερα­νό είναι σκου­ρια­σμέ­νες, … γεί­ρε­τε το κεφά­λι σας για να κοι­τά­ξε­τε τον ηγέ­τη της εργα­τι­κής τάξης, βάλ­τε το χέρι σας στο δρο­σε­ρό μέτω­πο – σε ένα ιδιαί­τε­ρα ενθαρ­ρυ­ντι­κό το άγγιγμα.

«Γεια σας πάλι, Λένιν


Ποι­κί­λα τα σχό­λια, στο άρθρο της taz επι­λέ­ξα­με τούτο:
|> Die unbesiegbare Inschrift — Η ακα­τα­νί­κη­τη επιγραφή
|   (Bertolt Brecht)

1981 csm sale

Του 1981 ‑πωλεί­ται ως ανα­μνη­στι­κό …πλα­στι­κο­ποι­η­μέ­νο


Zur Zeit des Weltkriegs
In einer Zelle des italienischen Gefängnisses San Carlo
Voll von verhafteten Soldaten, Betrunkenen und Dieben
Kratzte ein sozialistischer Soldat mit Kopierstift in die Wand:
Hoch Lenin!

Die unbesiegbare Inschrift Brecht
Την επο­χή του παγκό­σμιου πολέμου
Σ’ ένα κελί της ιτα­λι­κής φυλα­κής Σαν Κάρλο
Γεμά­το από κρα­τού­με­νους στρα­τιώ­τες, μεθυ­σμέ­νους και κλέφτες
Έγρα­ψε ένας σοσια­λι­στής φαντά­ρος στον τοί­χο απά­νω με μολύ­βι:
ΖΗΤΩ Ο ΛΕΝΙΝ!

Πολύ ψηλά στο μισο­σκό­τει­νο κελί, ίσα-ίσα να φαί­νε­ται, μα
Με πελώ­ρια γράμ­μα­τα γραμμένο.
Μόλις το είδα­νε οι δεσμο­φύ­λα­κες, στεί­λα­νε έναν μπο­για­τζή μ’ έναν κου­βά ασβέστη
Κι αυτός με μια βούρ­τσα με μακρύ κοντά­ρι ασβέ­στω­σε την απει­λη­τι­κή επιγραφή.
Μα μόνο της γρα­φής το χαρα­κτή­ρα, με τον ασβέ­στη του άλλαξε
Και τώρα έστε­κε ψηλά μες στο κελί μ’ ασβέστη:
ΖΗΤΩ Ο ΛΕΝΙΝ!

Die unbesiegbare Inschrift

Και δεύ­τε­ρος μπο­για­τζής έβα­ψε από πάνω την επι­γρα­φή με μια μεγά­λη βούρτσα
Έτσι που εξα­φα­νί­στη­κε για ώρες, μα κατά το πρωί
Που στέ­γνω­σε ο ασβέ­στης, ξεπρό­βα­λε από κάτω η επι­γρα­φή ξανά:
ΖΗΤΩ Ο ΛΕΝΙΝ!

Τότε στεί­λα­νε οι δεσμο­φύ­λα­κες ενά­ντια στην επι­γρα­φή έναν οικοδόμο
Με ένα μαχαί­ρι. Κι αυτός την έξυ­σε γράμ­μα προς γράμ­μα, για μια ώρα
Και όταν τελεί­ω­σε, φάντα­ζε μέσα στο κελί ψηλά, άχρω­μη πλέον
Μα βαθιά μέσα στον τοί­χο χαραγ­μέ­νη, η ανί­κη­τη επιγραφή:
ΖΗΤΩ Ο ΛΕΝΙΝ!

Τώρα ρίξ­τε τον τοί­χο! είπε ο φαντάρος.

Άγαλμα Λένιν - Статуя Ленина Берлине

1990 Volkspark Friedrichshain (DDR)

Da liegt er der Kopf des Lenin Denkmals

27-Απρ-2016, το κεφά­λι του μνη­μεί­ου Λένιν, που διά­λυ­σαν το 1991, στην έκθε­ση «Enthüllt. Berlin und seine Denkmäler» στο μου­σείο Spandau (Φρού­ριο) — Βερο­λί­νο, δυο μέρες πριν ανοί­ξει στο κοι­νό — Φωτο: Gregor Fischer | dpa © dpa — Bildfunk

Die unbesiegbare Inschrift Brecht CCCP

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο