Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Υπερβολή ή διαστρέβλωση;

Σχο­λιά­ζει ο Πάνος Ζάχα­ρης //

«Η Τέχνη δεν πρέ­πει ν’ αντα­να­κλά σαν τον καθρέ­φτη, αλλά σαν φακός να μεγεθύνει»,έλεγε ο Μαγια­κόφ­σκι. Η Υπερ­βο­λή είναι ένα βασι­κό συστα­τι­κό της γελοιο­γρα­φί­ας. Επιλέγεις ένα ΑΛΗΘΙΝΟ γεγο­νός, και το μεγε­θύ­νεις, το ”τρα­βάς” για να φωτί­σεις ορι­σμέ­νες ή και όλες τις πλευ­ρές αυτού του ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ, ΥΠΑΡΚΤΟΥ γεγο­νό­τος προ­φα­νέ­στα­τα με γνώ­μο­να την άποψη,την ιδε­ο­λο­γία και τις επι­λο­γές ζωής σου.Στόχος σου είναι να καυ­τη­ριά­σεις το ΑΛΗΘΙΝΟ αυτό γεγο­νός ή ακό­μα και να στο­χο­ποι­ή­σεις, να ξεβρα­κώ­σεις τους πρω­τα­γω­νι­στές του. Μπο­ρείς να είσαι σκλη­ρός, ανε­λέ­η­τος, ενδε­χο­μέ­νως και κάπως άδι­κος ανα­λύ­ο­ντας με γραμ­μές και χρώ­μα­τα την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Όταν επι­λέ­γεις ένα ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ γεγο­νός ως πρώ­τη ύλη της έμπνευ­σης σου για να στο­χο­ποι­ή­σεις, να λοι­δο­ρή­σεις, να ξεφτι­λί­σεις ανθρώ­πους, ομά­δες, τάξεις ή μεμο­νω­μέ­νες προ­σω­πι­κό­τη­τες είσαι απλά ένας συκο­φά­ντης. Αυτά από εμέ­να, έναν ενδε­χο­μέ­νως ατά­λα­ντο, ανέ­μπνευ­στο και κακο­πλη­ρω­μέ­νο πιτσι­ρι­κά που κάνει σκιτσάκια.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο