Υπόθεση ΠΓΔΜ: Η αδιέξοδη και επικίνδυνη «ονοματολογία»

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Δύσκο­λη η υπό­θε­ση της ονο­μα­σί­ας των παι­διών ακό­μη και για τα σύγ­χρο­να ζευ­γά­ρια. Πολ­λοί καυ­γά­δες για τα πολυ­πό­θη­τα «βαφτί­σια» όταν έρχε­ται η ώρα τους. Λίγο οι θελή­σεις του ζευ­γα­ριού, λίγο περισ­σό­τε­ρο οι απαι­τή­σεις των συμπέ­θε­ρων τους και από κοντά οι απαι­τή­σεις της εκκλη­σία για τους νονούς αφε­νός που να μην έχουν παντρευ­τεί με πολι­τι­κό γάμο και αφε­τέ­ρου να γνω­ρί­ζουν και ν’ απαγ­γέ­λουν το «Πιστεύω»…

Όταν όμως έχου­με να κάνου­με με ονο­μα­σί­ες χωρών και μάλι­στα γει­το­νι­κών τα πράγ­μα­τα σίγου­ρα γίνο­νται δυσκο­λό­τε­ρα και πιο σύν­θε­τα. Τι και αν οι «συμπέ­θε­ροι» (ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, Ε.Ε) βιά­ζο­νται για τα βαφτί­σια; Τι και αν οι «νονοί» γνω­ρί­ζουν καλά το «Πιστεύω» που δεν είναι άλλο από την εξυ­πη­ρέ­τη­ση των οικο­νο­μι­κών συμ­φε­ρό­ντων του κεφα­λαί­ου των χωρών τους αλλά και άλλων μεγα­λύ­τε­ρων χωρών (παρά τις αντι­θέ­σεις τους για τη μοι­ρα­σιά); Υπάρ­χει όμως και ο παρά­γο­ντας λαός, το πολι­τι­κό κόστος, οι σχε­δια­σμοί των πολι­τι­κών εξε­λί­ξε­ων για την επό­με­νη μέρα…

1. Φυσι­κά το «όνο­μα» δεν σημαί­νει από μόνο του και «χάρη».Δεν σημαί­νει δηλα­δή ότι ακό­μη και αν επέλ­θει συμ­φω­νία (κάτω και από τις πιέ­σεις «συγ­γε­νών και φίλων») τα προ­βλή­μα­τα θα αντι­με­τω­πι­στούν. Το όνο­μα από μόνο του δεν εγγυά­ται σε τελευ­ταία ανά­λυ­ση και πολ­λά πράγ­μα­τα. Άρα η πάλη του λαού θα πρέ­πει να στρα­φεί στη διεκ­δί­κη­ση ουσια­στι­κών εγγυ­ή­σε­ων κάτι που οι διά­φο­ροι όψι­μοι «μακε­δο­νο­μά­χοι» απο­φεύ­γουν ακό­μη και να θίξουν!

2. Η ανά­γκη για στα­θε­ρά και απα­ρα­βί­α­στα σύνο­ρα, το στα­μά­τη­μα κάθε είδους αλυ­τρω­τι­σμού απαι­τεί την αλλα­γή του Συντάγ­μα­τος της ΠΓΔΜ (βρί­θει τέτοιων στοι­χεί­ων) τώρα και όχι μέσω «σαλα­μποί­η­σης» και «υπο­σχέ­σε­ων» για αργότερα

3. Εγγύ­η­ση για σχέ­σεις καλής γει­το­νί­ας, φιλί­ας μετα­ξύ των δύο λαών κ.α δεν μπο­ρούν να δώσουν οι απο­δε­δειγ­μέ­να «πυρ­πο­πο­λη­τές των Βαλ­κα­νί­ων» δηλα­δή το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε, ούτε και η έντα­ξη της ΠΓΔΜ στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς αυτούς οργανισμούς.

4. Σχε­τι­κά με το όνο­μα η όποια σύν­θε­τη ονο­μα­σία ‑erga omnes- πρέ­πει να ορί­ζε­ται με αυστη­ρό γεω­γρα­φι­κό προσ­διο­ρι­σμό, ενώ ταυ­τό­χρο­να να ξεκα­θα­ρί­ζε­ται ότι δεν υπάρ­χει μακε­δο­νι­κό έθνος, μακε­δο­νι­κή εθνό­τη­τα, μακε­δο­νι­κή γλώσ­σα, μακε­δο­νι­κός λαός.

…Και η επιβεβαίωση του… Μίκη

Μπο­ρεί αυτό που κου­βε­ντιά­ζε­ται στον από­η­χο του συλ­λα­λη­τη­ρί­ου στην Αθή­να να είναι το πραγ­μα­τι­κό του μέγε­θος, η οργα­νω­μέ­νη συμ­με­το­χή της ναζι­στι­κής “Χρυ­σής Αυγής”, η συμ­με­το­χή του Α.Σαμαρά κ.ά. αλλά και η θλί­ψη που προ­κά­λε­σε η παρου­σία αλλά και το περιε­χό­με­νο της ομι­λί­ας του Μίκη, όμως υπάρ­χει και μία …επι­βε­βαί­ω­σή του.

Και αυτό αφο­ρά όλους όσους παλεύ­ουν για την αλλα­γή της κοι­νω­νί­ας. Όλους όσους παλεύ­ουν για να μπο­ρούν τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα να σκέ­φτο­νται με βάση τα πραγ­μα­τι­κά τους ταξι­κά συμ­φέ­ρο­ντα και να μην παλεύ­ουν κάτω από “ξένες σημαί­ες” αυτών που τους καταδυναστεύουν.

Είναι οι στί­χοι του Ελύ­τη που με μονα­δι­κό τρό­πο μελο­ποί­η­σε ο Μίκης!

“Ένα το χελι­δό­νι κι η άνοι­ξη ακριβή
για να γυρί­σει ο ήλιος θέλει δου­λειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιά­δες να ‘ναι στους τροχούς
Θέλει κι οι ζωντα­νοί να δίνουν το αίμα τους.”

_________________________________________________________________________________________________

Αλέκος Α. Χατζηκώστας  Δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Η Άλλη Άποψη της Ημαθίας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και site εδώ και δεκαετίες, ενώ έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε μια σειρά ιστορικά συνέδρια και ημερίδες. Έχει εκδώσει 7 βιβλία και συμμετέχει σε συλλογικούς τόμους.