Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Φάλαινες, οι «πνεύμονες» οξυγόνου της θάλασσας

Επι­μέ­λεια Πάνος Αλε­πλιώ­της // 

Οι θάλασ­σες και οι ωκε­α­νοί παί­ζουν ένα σημα­ντι­κό ρόλο στην κατα­πο­λέ­μη­ση των συνε­πειών της ατμο­σφαι­ρι­κής ρύπαν­σης. Απορ­ρο­φούν την υψη­λή θερ­μο­κρα­σία που δημιουρ­γεί­ται από το φαι­νό­με­νο του θερ­μο­κη­πί­ου και απορ­ρο­φούν και την μισή ποσό­τη­τα του παρα­γό­με­νου διο­ξει­δί­ου του άνθρακα.

Νέες έρευ­νες δεί­χνουν πως στην θάλασ­σα συντε­λού­νται 7 δια­δι­κα­σί­ες απορ­ρύ­παν­σης. Οι 4 δημιουρ­γού­νται από τις φάλαινες.

Με την ικα­νό­τη­τά τους να συγκρα­τούν το διο­ξεί­διο του άνθρα­κα στην θάλασ­σα βοη­θούν οι μεγά­λες φάλαι­νες σημα­ντι­κά την απορρύπανση.

Μέχρι τώρα γνω­ρί­ζα­με πως τα δέντρα παί­ζουν σπου­δαίο ρόλο στην παρα­γω­γή οξυ­γό­νο και στην παρα­κρά­τη­ση του διο­ξει­δί­ου του άνθρα­κα για την δημιουρ­γία της φωτο­σύν­θε­σης. Οι φάλαι­νες είναι τα «δέντρα» της θάλασ­σας σύμ­φω­να με την έκθε­ση Finance and Development.

Παρα­κρα­τώ­ντας το διο­ξεί­διο του άνθρα­κα στο κορ­μί τους δεσμεύ­ουν μια ποσό­τη­τα 33 τόνων διο­ξει­δί­ου του άνθρα­κα σε όλη τους την ζωή, ποσό­τη­τα ίση με την παρα­κρά­τη­ση που θα δημιουρ­γού­σαν 1000 δέντρα! Το κέρ­δος της συμ­βο­λής τους σε χρή­μα­τα είναι 1,6 εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ για 33 τόνους διοξείδιο.

Όταν πεθαί­νουν και βυθί­ζο­νται στα βάθη των ωκε­α­νών, «παίρ­νουν» μαζί τους την ποσό­τη­τα αυτή αφαι­ρώ­ντας το διο­ξεί­διο από την ατμό­σφαι­ρα για εκα­το­ντά­δες χρόνια.

Εαν ο αριθ­μός των φαλαι­νών επα­νερ­χό­ταν στην πρό­τε­ρη κατά­στα­ση πριν αρχί­σει το επαγ­γελ­μα­τι­κό κυνή­γι ψαρέ­μα­τος φαλαι­νών τότε η παρα­κρά­τη­ση θα έφτα­νε τους 160.000 τόνους διο­ξεί­διο του άνθρα­κα τον χρόνο.

Άλλη δια­δι­κα­σία που είναι χρή­σι­μη για το περι­βάλ­λον είναι πως τα απορ­ρίμ­μα­τα τους περιέ­χουν μεγά­λα ποσο­στά σιδή­ρου, αζώ­του και φωσφό­ρου που απο­τε­λούν λίπα­σμα για την ανά­πτυ­ξη του φυτι­κού πλαγκτόν.

valar

Το γεγο­νός πως οι φάλαι­νες τρέ­φο­νται συνή­θως στις Βόρειες θαλάσ­σιες περιο­χές που είναι πλού­σιες σε τρο­φή αλλά μετα­να­στεύ­ουν στις Νότιες θάλασ­σες που είναι πιο φτω­χές σε οργα­νι­κή ύλη για να γεν­νή­σουν τα μικρά τους σημαί­νει ότι τις εμπλου­τί­ζουν με υλι­κά για την ανά­πτυ­ξη του πλαγκτόν.

Το φυτι­κό πλαγ­κτόν συμ­με­τέ­χει στην παρα­γω­γή σχε­δόν της μισής ποσό­τη­τας οξυ­γό­νου στην ατμό­σφαι­ρα. Σύμ­φω­να με την έρευ­να όταν το πλαγ­κτόν παρά­γει οξυ­γό­νο ταυ­τό­χρο­να δεσμεύ­ει ίση ποσό­τη­τα διο­ξει­δί­ου του άνθρα­κα όσο 4 δάση του Αμα­ζο­νί­ου. Επο­μέ­νως η αύξη­ση της ποσό­τη­τας των φαλαι­νών ευνο­εί την δέσμευ­ση του διο­ξει­δί­ου του άνθρακα.

Η θάλασ­σα και η θαλάσ­σια ζωή φέρ­νουν σε ισορ­ρο­πία το κλί­μα της γης. Οι φάλαι­νες μπο­ρεί να είναι ένας από τους παρά­γο­ντες λύσης των κλι­μα­τι­κών αλλα­γών δηλώ­νει στην Σου­η­δι­κή τηλε­ό­ρα­ση ο Steven Lutz διευ­θυ­ντής του Νορ­βη­γι­κού Ινστι­τού­του Ερευ­νών για την θαλάσ­σια ζωή

Για να παί­ξουν τον σημα­ντι­κό τους ρόλο στην απορ­ρύ­παν­ση οι φάλαι­νες και άλλα θαλάσ­σια είδη προ­φα­νώς πρέ­πει να προ­στα­τευ­τούν από το κυνή­γι του κέρ­δους. Η φύση μας δεί­χνει πως έχει τις δικές της λύσεις. Η προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος δεν είναι φυσι­κά ένας απο­σπα­σμέ­νος αγώ­νας αλλά εντάσ­σε­ται στον συνο­λι­κό αγώ­να για την προ­στα­σία των ανθρώ­πων, της χλω­ρί­δας και της πανί­δας από τα συμ­φέ­ρο­ντα των μονο­πω­λί­ων που μπρο­στά στο κυνή­γι του κέρ­δους δεν διστά­ζουν να εξα­φα­νί­σουν και τα δάση του Αμα­ζο­νί­ου και τις φάλαι­νες. Η ουσια­στι­κή προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος θα συντε­λε­στεί μόνο με την αλλα­γή του καπι­τα­λι­στι­κού περι­βάλ­λο­ντος που είναι ο υπ αριθ­μόν ένα κίν­δυ­νος για την ανθρωπότητα.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο