Φαγητό ή ινσουλίνη; Θάνατοι στις ΗΠΑ από την αδυναμία αγοράς της από τους ασθενείς!

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της // 

Η ινσου­λί­νη είναι πιο ακρι­βή από τον χρυσό.

To ψηφια­κό τηλε­ο­πτι­κό κανά­λι WBMA του Μπίρ­μπιν­γκ­χαμ στην Αλα­μπά­μα ΗΠΑ, μετα­δί­δει πως οι πάσχο­ντες από δια­βή­τη στις ΗΠΑ έχουν να επι­λέ­ξουν μετα­ξύ φαγη­τού και φάρμακου.

Αιτία είναι το δυσβά­στα­χτο κόστος αγο­ράς της ινσου­λί­νης. Οι για­τροί δηλώ­νουν ότι όσοι ασθε­νείς μειώ­νουν τα φάρ­μα­κά τους για να έχουν φαγη­τό κατα­λή­γουν στο Νοσο­κο­μείο ακό­μη και στον θάνατο.

Ένα συντα­γο­γρα­φη­μέ­νο (!) φια­λί­διο ινσου­λί­νης κόστι­ζε 50 δολά­ρια και έχει φτά­σει τα 300! Ακό­μη και πλή­ρη ασφά­λεια να έχει κανείς πάλι είναι πανά­κρι­βο, δηλώ­νει η ασθε­νής Jennifer Brown νέα μητέ­ρα στο κανά­λι. Μου χρειά­ζο­νται 900 δολά­ρια για φάρ­μα­κα και φαγη­τό συνε­χί­ζει και δεν τα έχω.

Η Chloe Grill και αυτή νέα μητέ­ρα ανα­φέ­ρει πως μόνο αυτό τον μήνα ανέ­βη­καν οι τιμές της σύριγ­γας και των λου­ρί­δων δοκι­μής κατά 20 δολάρια.

-Η ινσου­λί­νη στην Αμε­ρι­κή είναι πιο ακρι­βή από τον χρυ­σό συνε­χί­ζει η Brown αλλά δεν έχου­με καμία άλλη λύση. Βοη­θούν οι φίλοι, οι συγ­γε­νείς, μοι­ρα­ζό­μα­στε με άλλους ασθε­νείς τα φάρ­μα­κα. Κάποιοι από μας πρέ­πει να πηγαί­νου­με στα Νοσο­κο­μεία στα επεί­γο­ντα πριν το τέλος του μήνα όταν το τσεκ του μισθού δεν έχει έρθει ακόμη.

Στις ΗΠΑ υπάρ­χουν 26 με 30 εκα­τομ­μύ­ρια άνθρω­ποι που πάσχουν από ζαχα­ρο­δια­βή­τη και είναι από­λυ­τα εξαρ­τώ­με­νοι από την ινσουλίνη.

Η ζωή τους έχει γίνει ένας καθη­με­ρι­νός αγώ­νας για να φτά­σουν τα λεφτά για την αγο­ρά της.

“Έχουν γίνει συγκρί­σεις τιμών που δεί­χνουν πως η τιμή της εξα­γό­με­νης ινσου­λί­νης είναι κατά πολύ χαμη­λό­τε­ρη”, δηλώ­νει ο Dr. Fernando Ovalle του Πανε­πι­στη­μί­ου της Αλαμπάμα.

Λέει ακό­μη, ότι υπάρ­χουν περι­πτώ­σεις στην περιο­χή του μετρό του Μπέρ­μιγ­χαμ όπου ασθε­νείς πέθα­ναν ή κατέ­λη­ξαν στο νοσο­κο­μείο με κίν­δυ­νο απώ­λειας της όρα­σης, νεφρι­κή ανε­πάρ­κεια και καρ­δια­κά προ­βλή­μα­τα λόγω έλλει­ψης ινσουλίνης.

Σύμ­φω­να με τον ίδιο η τιμή γίνε­ται εξω­φρε­νι­κά ακρι­βή λόγω της αλυ­σί­δας των ενδιά­με­σων εμπό­ρων και των αλυ­σί­δων των φαρ­μα­κεί­ων που προ­σθέ­τουν πάνω στην τιμή τις προ­μή­θειες τους και εκτο­ξεύ­ουν τις τιμές.

Ιδιαί­τε­ρα μετά την ίδρυ­ση του Οργα­νι­σμού Φαρ­μά­κων PBM που υπο­τί­θε­ται ότι θα έπρε­πε να δια­πραγ­μα­τεύ­ε­ται και να ελέγ­χει τις τιμές υπέρ των ασθενών.

Οι θάνα­τοι από την μεί­ω­ση της απαι­τού­με­νης ποσό­τη­τας ινσου­λί­νης στους ασθε­νείς έχει θορυ­βή­σει την κοι­νή γνώ­μη που απαι­τεί μέτρα από τους πολιτικούς.

Το Κογκρέ­σο σε διά­φο­ρες επι­τρο­πές του έχει καλέ­σει, σύμ­φω­να με το ρεπορ­τάζ, για ακρο­ά­σεις τις τρεις μεγα­λύ­τε­ρες κατα­σκευά­στριες εται­ρί­ες ινσου­λί­νης για να διε­ρευ­νη­θεί η τερά­στια αύξη­ση της τιμής στην εσω­τε­ρι­κή αγορά.

Έτσι τα πράγ­μα­τα χει­ρο­τε­ρεύ­ουν σε όλους τους τομείς στην μεγα­λύ­τε­ρη και πιο πλού­σια δημο­κρα­τία του πλα­νή­τη που δεν εξου­θε­νώ­νει μόνο τους υπό­λοι­πους λαούς του κόσμου αλλά πρώ­τα και κύρια τους φτω­χούς πολί­τες της. Ο σκο­πός είναι πάντα το κέρ­δος με το όποιο τίμη­μα για τους ασθε­νέ­στε­ρους. Αυτή είναι η σαπί­λα του καπι­τα­λι­σμού που σαπί­ζο­ντας παρα­σέρ­νει τα πάντα στο διά­βα του.

_________________________________________________________________________

Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία