Κόσμος πολύς, πάρα πολύς για την πρώτη ημέρα του Φεστιβάλ. Πολύς ο κόσμος λίγοι οι γνωστοί, και όπως έλεγε ένα σύντροφος που τον συναντούσαμε πάντα σε κάθε πορεία και φεστιβάλ, όταν βλέπεις πολύ γνωστό κόσμο δεν είναι καλά, σημαίνει ότι δεν ανανεωνόμαστε. Κι απόψε είδαμε άγνωστο κόσμο, λίγοι οι γνωστοί. Άλλαξε και η δομή της κόκκινης πολιτείας. Ψάχναμε τους χώρους και τα στέκια με την παλαιά χωροταξία κι έτσι το ραντεβού στη Διεθνούπολη έγινε λίγο σχετικό. Ειδαμε και τη συντρόφισσα την Κατίνα Μανιτάρα, παρούσα, να συνδέει το χτες με το σήμερα (Μας έλειψαν κάποιοι σύντροφοι της γενιάς του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ. Χωρίς αυτούς το Φεστιβάλ είναι αλλιώς).
Είδαμε πρωτότυπες κατασκευές, καλαίσθητη διακόσμηση και ενδιαφέρουσες εκθέσεις, όπως στο Στέκι νέων εργαζομένων και ανέργων. Ξεχωρίζει η κεντρική έκθεση αφιερωμένη στα 100 χρόνια του ΚΚΕ και στα 50 χρόνια της ΚΝΕ, με πλούσιο υλικό από το Αρχείο του ΚΚΕ, ταμπλό, κατασκευές και αρχειακά αντικείμενα από τις σημαντικότερες στιγμές από την Ιστορία του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος στη χώρα μας, αλλά και από την 50χρονη πορεία της ΚΝΕ.
Ακούσαμε πανέμορφες μελωδίες σε ένα πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Πλημμύρισε η Λαϊκή Σκηνή στη διάρκεια της συναυλίας του Παντελή Θαλασσινού. Αμέσως μετά, ο «κακός χαμός» στην κεντρική σκηνή όπου τραγουδούσε η Νατάσα Μποφίλιου. Δεν έβρισκες μήτε καρέκλα μήτε τραπέζι.
Hip hop συναυλία στη Μαθητική Σκηνή
Με ένα κόκκινο καπνογόνο υποδέχτηκε το κοινό της Νεανικής Σκηνής τους Φρανκ και «Σφάλμα» που τραγούδησαν οργισμένα για τα «παρατημένα παιδιά που ζουν λερωμένα στους δρόμους» και όσους υπηρετούν το σύστημα που «στόχο έχουν το μυαλό του θεατή», προτείνοντας και προτρέποντας όλους να ακολουθήσουν το παράδειγμα του στιχουργού, που όπως είπε: «Κρατιέμαι από το Κόμμα μου, το δρόμο μου μη χάσω».
«Φωτιά στα προάστια» έβαλαν στη συνέχεια οι «Rebellion Connexion», τραγουδώντας για τα παιδιά των δυτικών προαστίων, ενώ το αγαπημένο «Carthago Delenda est.» ξεσήκωσε το νεανικό κοινό που «σκέπασε» τα λόγια του συγκροτήματος με το σύνθημα «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός».
«Ένας γαλάζιος ουρανός και μια θλιμμένη θάλασσα, τα λόγια μου είναι κόκκινα, τα όνειρά σου χάλασα..» λειτούργησε σαν μικροφωνική «γέφυρα» για τον Πειραιά «που μυρίζει ακόμα γιασεμί και στα στενά του ακούγονται αμανέδες», με τα καπνογόνα να ανάβουν το ένα μετά το άλλο και το σύνθημα «Ένας αιώνας αγώνες και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία» να δονεί το χώρο του Φεστιβάλ.
Η χιπ — χοπ συναυλία έκλεισε με το σουηδικό συγκρότημα «Nittonsjutton», που ήρθαν στη χώρα μας αποκλειστικά για να συμμετάσχουν στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ.
«Το Φως που καίει» από τη Θεατρική Ομάδα της ΚΝΕ στο Στέκι Πολιτισμού
Ο επαναστατικός λόγος του «παππού των λαϊκών αγώνων», όπως τον αποκάλεσε ο Ρίτσος, του Κώστα Βάρναλη, ακούστηκε το βράδυ της Πέμπτης στο χώρο του Πολιτισμού, στο θεατράκι του Πάρκου. Η Θεατρική Ομάδα της ΚΝΕ πραγματοποίησε ένα δύσκολο εγχείρημα και πραγματικά τα έβγαλε εις πέρας, παρουσιάζοντας το πρώτο επαναστατικό έργο όχι μόνο για τον ποιητή, αλλά και για ολόκληρη την ελληνική λογοτεχνία, το «Φως που καίει».
Άφθονο γέλιο στην παράσταση «Ειρήνη» του Αριστοφάνη
Άνοιξε η αυλαία στο Στέκι Πολιτισμού του Φεστιβάλ με τη γνωστή αρχαία κωμωδία «Ειρήνη» του Αριστοφάνη. Η πειραματική θεατρική ομάδα «Ιόβακχος» παρουσίασε το έργο σε μετάφραση και σκηνοθεσία της αγαπημένης ηθοποιού Τιτίκας Σαριγκούλη, στο θεατράκι του Πάρκου «Αντ. Τρίτσης», χαρίζοντας στιγμές γέλιου στους θεατές.
Κάθε χώρος, κάθε στέκι και γωνιά περιλαμβάνουν το δικό τους ενδιαφέρον πρόγραμμα, καθώς και πλούσιες εκθέσεις και αφιερώματα. Σε όλες τις Σκηνές «ανεβαίνουν» αφιερώματα, μουσικοθεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, ενώ οι συζητήσεις ακουμπούν σε όλα όσα απασχολούν και ενδιαφέρουν τη νεολαία και τους εργαζόμενους.
Τις δικές τους δραστηριότητες έχουν επίσης ο χώρος για τις μικρότερες ηλικίες νεολαίας, το «Κόκκινο Αερόστατο» και ο Χώρος Ενάντια σε όλα τα Ναρκωτικά. Ακόμα, στη Διεθνούπολη συμμετέχουν 40 Οργανώσεις Νεολαίας από όλο τον κόσμο.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
