Την ώρα που στο Σύνταγ­μα δια­δή­λω­νε ο λαός ενά­ντια στο νέο αντερ­γα­τι­κό έκτρω­μα, η κυβέρ­νη­ση έστη­νε στο Ζάπ­πειο φιέ­στα για τα 40 χρό­νια από την έντα­ξη της χώρας στην ΕΟΚ και μετέ­πει­τα στην ΕΕ, τιμώ­ντας την υλο­ποί­η­ση της στρα­τη­γι­κής αυτής επι­λο­γής της αστι­κής τάξης, που φόρ­τω­σε και φορ­τώ­νει νέα δεσμά στον λαό.

Μιλώ­ντας εκεί ο Κυρ. Μητσο­τά­κης, περι­γρά­φο­ντας την πορεία της χώρας στη δια­κρα­τι­κή αυτή ένω­ση ως «κοι­νή συνι­στα­μέ­νη» για όλα τα αστι­κά κόμ­μα­τα, τόνι­σε ότι πλέ­ον «όλο το πολι­τι­κό φάσμα, με ελά­χι­στες εξαι­ρέ­σεις, συνέ­κλι­νε στην ευρω­παϊ­κή κοί­τη», θυμί­ζο­ντας ως χαρα­κτη­ρι­στι­κό δείγ­μα της τέτοιας σύμπνοιας το πώς προ­ω­θή­θη­κε η Συν­θή­κη του Μάα­στριχτ, «με ευρύ­τα­τη πλειο­ψη­φία τότε, χάρη στην ωρι­μό­τη­τα και των άλλων πολι­τι­κών κομμάτων».

• Βάζο­ντας τις ανα­γκαί­ες, για αυτούς, χυδαί­ες δόσεις αντι­κομ­μου­νι­σμού, συνέ­δε­σε τις «χώρες του ανα­το­λι­κού μπλοκ» με «δικτα­το­ρι­κά καθε­στώ­τα». Είπε συγκε­κρι­μέ­να: «Η ελλη­νι­κή υπό­θε­ση, πάντως, πλού­τι­σε και την εμπει­ρία της ίδιας της Ευρώ­πης. Για­τί ήταν η πρώ­τη υπο­δο­χή κρά­τους του Νότου από εκεί­να που είχαν βιώ­σει δικτα­το­ρι­κά καθε­στώ­τα. Για να ακο­λου­θή­σουν, λίγο μετά, η Ισπα­νία και η Πορ­το­γα­λία, και αργό­τε­ρα οι χώρες του ανα­το­λι­κού μπλοκ».
• Επι­χεί­ρη­σε μάταια να εμφα­νί­σει οφέ­λη για τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα όπως π.χ. για την αγρο­τιά που ξεκλη­ρί­στη­κε ελέω ΚΑΠ. Ενώ με δεδο­μέ­νες και όλες τις δια­ψεύ­σεις των μύθων αυτών αλλά και της αντι­λαϊ­κής επί­θε­σης που είναι μπρο­στά σημεί­ω­σε ότι «ο ρόλος της ΕΕ πολ­λές φορές παρε­ξη­γή­θη­κε» και ότι αυτή «είναι πολ­λά περισ­σό­τε­ρα από ένα ταμείο. Είναι μία κοι­νή αντί­λη­ψη για τη ζωή, για την οικο­νο­μία και την κοι­νω­νία, που προ­σφέ­ρει δικαιώ­μα­τα, αλλά γεν­νά και υπο­χρε­ώ­σεις», όπως βάφτι­σε τα μνη­μό­νια διαρ­κεί­ας που προ­ϋ­πο­θέ­τει για τον λαό η συμ­με­το­χή στην Ενω­ση, για να θωρα­κι­στούν τα κέρ­δη και η εξου­σία των καπιταλιστών.
• Άλλω­στε, επι­χεί­ρη­σε να παρου­σιά­σει και ως καθο­ρι­στι­κή τη συμ­βο­λή της κυβέρ­νη­σής του για τη δημιουρ­γία και του νέου «υπερ­μνη­μο­νί­ου» του Ευρω­παϊ­κού Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης, που όπως χαρα­κτη­ρι­στι­κά είπε «θα είναι και ο οδη­γός μας όλες τις επό­με­νες δεκαετίες».
• Δια­βε­βαί­ω­σε, σε αυτό το πλαί­σιο τους «εταί­ρους», για την ντό­πια αστι­κή τάξη ότι «είναι πρω­τα­γω­νι­στής με αξιο­πι­στία και ισχύ. Η οικο­νο­μία της ανα­βαθ­μί­ζε­ται διαρ­κώς. Ενώ οι κινή­σεις της στη διε­θνή σκα­κιέ­ρα φέρ­νουν παντού απο­τε­λέ­σμα­τα: Στην υπε­ρά­σπι­ση των ευρω­παϊ­κών συνό­ρων και στην ανθρω­πι­στι­κή συμ­βο­λή στο Μετα­να­στευ­τι­κό. Οπως και στις πρω­το­βου­λί­ες ειρή­νης, που ανα­πτύσ­σο­νται στη Μεσό­γειο της Ευρώ­πης», όπως βάφτι­σε τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές επεμ­βά­σεις με τη συμ­με­το­χή και της ΕΕ.

Ομι­λί­ες απηύ­θυ­ναν επί­σης: Ο πρό­ε­δρος του Ευρω­παϊ­κού Κοι­νο­βου­λί­ου, Ντ. Σασό­λι, ο οποί­ος προ­α­νήγ­γει­λε τα επό­με­να βήμα­τα προς ακό­μα αντι­δρα­στι­κό­τε­ρη κατεύ­θυν­ση, λέγο­ντας ότι οι «απο­λυ­ταρ­χί­ες» εμφα­νί­ζο­νται ικα­νό­τε­ρες, μπρος στην ΕΕ, να χει­ρι­στούν τα προ­βλή­μα­τα, και ότι «ίσως» δεν χρειά­ζε­ται άλλο το «εργα­λείο» του «βέτο», μπρος στην ανά­γκη να επι­τα­χύ­νο­νται οι απο­φά­σεις. Ο πρό­ε­δρος του Ευρω­παϊ­κού Συμ­βου­λί­ου, Σ. Μισέλ, θύμι­σε το πώς με τη συμ­βο­λή της κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ και όλων των αστι­κών κομ­μά­των «μετα­τρέ­ψα­τε το “όχι” σε ένα “ναι” για την Ευρώ­πη» στο δημο­ψή­φι­σμα του 2015, ενώ βιντε­ο­σκο­πη­μέ­να μηνύ­μα­τα έστει­λαν η πρό­ε­δρος της Κομι­σιόν, Ούρ­σου­λα φον ντερ Λάιεν, και ο πρω­θυ­πουρ­γός της Πορ­το­γα­λί­ας και προ­ε­δρεύ­ων του Συμ­βου­λί­ου της ΕΕ Α. Κόστα.

Ένωση των καπιταλιστών που δεν πρόκειται ποτέ να γίνει η Ευρώπη των λαών

Αντί­στοι­χη εκδή­λω­ση με την παρου­σία του προ­έ­δρου του Ευρω­παϊ­κού Κοι­νο­βου­λί­ου έγι­νε χτες το πρωί στη Βου­λή, με κοι­νή συνε­δρί­α­ση των Επι­τρο­πών Ευρω­παϊ­κών Υπο­θέ­σε­ων και Εθνι­κής Αμυ­νας και Εξω­τε­ρι­κών Υποθέσεων.

Εκεί ο κοι­νο­βου­λευ­τι­κός εκπρό­σω­πος του ΚΚΕ Νίκος Καρα­θα­να­σό­που­λος, απέ­να­ντι στην κοι­νή προ­σπά­θεια από τα αστι­κά κόμ­μα­τα να εξω­ρα­ΐ­σουν τον αντι­δρα­στι­κό χαρα­κτή­ρα της ΕΕ, ανέ­δει­ξε ότι όλη η πορεία επι­βε­βαιώ­νει πως η ΕΕ απο­τε­λεί μια δια­κρα­τι­κή ένω­ση καπι­τα­λι­στι­κών κρα­τών, που έγι­νε για να θωρα­κί­σει την αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα και την κερ­δο­φο­ρία των πολυ­ε­θνι­κών, απέ­να­ντι στους εργα­ζό­με­νους της Ευρώ­πης, αλλά και απέ­να­ντι στον αντα­γω­νι­σμό των πολυ­ε­θνι­κών από άλλα ιμπε­ρια­λι­στι­κά κέντρα.

Μια πορεία που, όπως σημεί­ω­σε, συν­δέ­ε­ται με την επί­θε­ση στα εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα, τον περιο­ρι­σμό των ατο­μι­κών και συλ­λο­γι­κών δικαιω­μά­των, τη στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­ση, τη συμ­με­το­χή στο μοί­ρα­σμα και ξανα­μοί­ρα­σμα των αγο­ρών με στρα­τιω­τι­κές απο­στο­λές των χωρών της ΕΕ σε τρεις ηπεί­ρους. «Η ΕΕ απο­τε­λεί το συμπλή­ρω­μα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Ολα αυτά συνο­δεύ­ο­νται από τον αντι­κομ­μου­νι­σμό που απο­τε­λεί επί­ση­μη ιδε­ο­λο­γία της ΕΕ», σημεί­ω­σε και τόνι­σε πως «έτσι λοι­πόν, η εμβά­θυν­ση της ΕΕ θα είναι ακό­μη πιο αντι­δρα­στι­κή. Δεν πρό­κει­ται ποτέ η ΕΕ να γίνει η Ευρώ­πη των λαών».

Χρεοκοπημένοι μύθοι