Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Φονική καταδίωξη στο Πέραμα: «Σταματήσαμε, σηκώσαμε τα χέρια ψηλά και μας πυροβόλησαν»

«Μόλις στα­μα­τή­σα­με βάλα­με τα χέρια ψηλά κι αυτοί μας πυρο­βο­λή­σα­νε…» ανέ­φε­ρε ο 14χρονος Ρομά που επέ­βαι­νε στο αυτο­κί­νη­το κατά την αιμα­τη­ρή κατα­δί­ω­ξη και είχε δια­φύ­γει και σήμε­ρα παρου­σιά­στη­κε στα Δικα­στή­ρια του Πειραιά.

Τα όσα περιέ­γρα­ψε στους δημο­σιο­γρά­φους προ­κα­λούν επι­πλέ­ον ερω­τή­μα­τα για τα όσα συνέ­βη­σαν στο Πέρα­μα, όπου σκο­τώ­θη­κε ο 18χρονος Νίκος Σαμπά­νης που σήμε­ρα κηδεύ­τη­κε σε κλί­μα οδύνης.

Όπως είπε «στα­μα­τή­σα­με με το λεω­φο­ρείο μού­ρη με μού­ρη και αυτοί άφη­σαν μετά κάτω τα μηχα­νά­κια τους και μας πυρο­βο­λή­σα­νε. Πρώ­τα πυρο­βό­λη­σαν και μετά κάνα­με πίσω. Εγώ οδη­γού­σα».

Είπε πως δεν είχαν όπλα μαζί τους και πως δεν εμβό­λι­σε τους αστυ­νο­μι­κούς, αφού όταν έκα­νε όπι­σθεν ήταν πεσμέ­νες οι μηχα­νές και οι άνδρες της ομά­δας ΔΙΑΣ είχαν πάει από δεξιά στο αυτο­κί­νη­το και πυρο­βό­λη­σαν. Όπως είπε βγή­κε από το αυτο­κί­νη­το κρύ­φτη­κε στη ρόδα και όταν τελεί­ω­σαν οι γεμι­στή­ρες άρχι­σε να τρέχει.

Υπεν­θυ­μί­ζου­με ότι οι αστυ­νο­μι­κοί ισχυ­ρί­ζο­νται πως «κιν­δύ­νευ­σε άμε­σα η ζωή τους» προ­κει­μέ­νου να δικαιο­λο­γή­σουν τον καται­γι­σμό πυρών που εξα­πέ­λυ­σαν με απο­λο­γι­σμό ένα νεκρό και ένα τραυματία.

«Στο περι­στα­τι­κό έπε­σαν του­λά­χι­στον 36 σφαί­ρες. Πολ­λές εξ αυτών δια­πέ­ρα­σαν το σώμα του Ν. Σαμπά­νη και τραυ­μά­τι­σαν σοβα­ρά το δεύ­τε­ρο επι­βαί­νο­ντα του λευ­κού Hyundai. Το θύμα φέρει δύο δια­μπε­ρή τραύ­μα­τα (στο θώρα­κα και την κοι­λια­κή χώρα)» ανέ­φε­ρε (Alpha989) η δικη­γό­ρος (Αλε­ξάν­δρα Καρα­γιάν­νη) της οικο­γέ­νειας του 18χρονου Ρομά που έχα­σε τη ζωή του από τα πυρά των αστυ­νο­μι­κών. Η ίδια σχο­λί­α­σε πως «πρό­κει­ται για εκτέλεση».

Αντιφατικές καταθέσεις των κατηγορουμένων αστυνομικών

Με την ανά­κρι­ση να βρί­σκε­ται σε εξέ­λι­ξη ένας εκ των αστυ­νο­μι­κών που έλα­βε μέρος στην αιμα­τη­ρή κατα­δί­ω­ξη, στο υπό­μνη­μα του, ανα­φέ­ρει πως «κατά το χρό­νο που ξεκί­νη­σαν οι πυρο­βο­λι­σμοί κατά του οχή­μα­τος κιν­δύ­νευε άμε­σα η ζωή των αστυ­νο­μι­κών Ι.Γ. και Α.Φ., οι οποί­οι βρί­σκο­νταν στην πορεία του οχή­μα­τος, το οποίο κατευ­θυ­νό­ταν κατά πάνω τους».

Το υπό­μνη­μα του κατη­γο­ρού­με­νου αστυ­νο­μι­κού έρχε­ται σε αντί­θε­ση με την κατά­θε­ση του Ι.Γ., ο οποί­ος έχει υπο­στη­ρί­ξει ότι «σύρ­θη­κε πρη­νη­δόν» και οι πυρο­βο­λι­σμοί έπε­σαν αφού ο ίδιος είχε πλέ­ον καλυφθεί.

Όπως χαρα­κτη­ρι­στι­κά έχει κατα­θέ­σει: «Κάποια στιγ­μή και ενώ βρι­σκό­μουν στο έδα­φος αντι­λή­φθη­κα ότι πέρα­σε από δίπλα μου κάποιο άτο­μο από το αυτο­κί­νη­το που σας λέω και πήγαι­νε να δια­φύ­γει. Εγώ σηκώ­θη­κα να το κατα­διώ­ξω πεζός αλλά στα­μά­τη­σα. ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΑΚΟΥΣΑ ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΥΣ και επει­δή δεν ήξε­ρα από που προ­έρ­χο­νται έπε­σα πάλι κάτω να πάρω την κάλυ­ψή μου. Όταν στα­μά­τη­σαν οι πυρο­βο­λι­σμοί και ηρέ­μη­σαν τα πράγ­μα­τα σηκώ­θη­κα πάλι και πήγα προς το αυτοκίνητο…».

Οι δικη­γό­ροι της οικο­γέ­νειας του θύμα­τος σχο­λιά­ζουν στο υπό­μνη­μά τους: «Δηλα­δή ο αστυ­νο­μι­κός (…) έπε­σε για να καλυ­φθεί από τα πυρά των συνα­δέλ­φων του και βέβαια ο ίδιος δεν έκα­νε χρή­ση του υπη­ρε­σια­κού του όπλου για να προ­στα­τευ­τεί για­τί δεν αξιο­λό­γη­σε ότι υπήρ­ξε κίν­δυ­νος τέτοιος που να το επιτρέπει».

Πηγή: 902.gr / efsyn.gr

che guevara 008

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο