Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Φυσικά και (καπιταλιστικά) πολιτικά φαινόμενα

Αφορ­μή για το σημε­ρι­νό μας θέμα ο πρό­σφα­τος τυφώ­νας Μάθιου που σχε­δόν ισο­πέ­δω­σε την Αϊτή – χωριά και πόλεις εξα­φα­νί­στη­καν από το χάρ­τη — σκό­τω­σε 1.000 περί­που ανθρώπους.

Στις δε  Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες της Αμε­ρι­κής προ­κά­λε­σε τερά­στιες κατα­στρο­φές και πλέ­ον των 20 νεκρών.

Και επει­δή και στη χώρα μας έχου­με κατά και­ρούς ακραία – όπως συνη­θί­σα­με να τα ονο­μά­ζου­με – και­ρι­κά φαι­νό­με­να, με τερά­στιες υλι­κές κατα­στρο­φές, όπως στην πρό­σφα­τη φονι­κή καται­γί­δα με 4 νεκρούς – 1 γυναί­κα στην Μηχα­νιώ­να Θεσ­σα­λο­νί­κης και 3 ηλι­κιω­μέ­νους στην περιο­χή της Καλα­μά­τας – απο­φα­σί­σα­με σήμε­ρα να μιλή­σου­με για τα φυσι­κά φαι­νό­με­να και πόσο κατα­στρο­φι­κά μπο­ρεί να είναι.

Aνα­λυ­τι­κά επ’ αυτού θα συζη­τή­σου­με με τον σει­σμο­λό­γο και βου­λευ­τή του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Ελλά­δας Σταύ­ρο Τάσσο.

***

Πάρα πολ­λές χώρες δοκι­μά­ζο­νται σκλη­ρά από ακραία φυσι­κά φαι­νό­με­να και στις οποί­ες εκτός από τις τερά­στιες φυσι­κές κατα­στρο­φές έχου­με εκα­το­ντά­δες είτε χιλιά­δες νεκρούς. Χώρες σε δια­φο­ρε­τι­κά επί­πε­δα ανά­πτυ­ξης: Αϊτη – Πακι­στάν – Ινδο­νη­σία – Ινδία — Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες της Αμερικής.

Υπάρ­χει και μία χώρα όμως που κατα­φέρ­νει να ελα­χι­στο­ποι­ή­σει τις υλι­κές κατα­στρο­φές και τις ανθρώ­πι­νες απώ­λειες. Και το σημα­ντι­κό­τε­ρο, εκτός από την οργά­νω­ση για την αντι­με­τώ­πι­ση των φυσι­κών φαι­νο­μέ­νων, έχει κατα­φέ­ρει να οργα­νώ­σει υπο­δο­μή ώστε να αξιο­ποιεί τα φυσι­κά φαινόμενα.

Ναι καλά ακού­σα­τε. Να αξιο­ποιεί τους τυφώ­νες προς όφε­λος του λαού και της χώρας. Και ποια είναι αυτή η χώρα; Η Κού­βα που εδώ και δεκα­ε­τί­ες υφί­στα­ται έναν απα­ρά­δε­κτο εμπο­ρι­κό, οικο­νο­μι­κό, τεχνο­λο­γι­κό απο­κλει­σμό «είναι απί­στευ­το τι κατά­φε­ρε σε μόλις 50 χρό­νια!». Και αυτό δεν το λέμε εμείς αλλά το ανα­γνω­ρί­ζουν αξιω­μα­τού­χοι του ΟΗΕ.

Για την Κού­βα που παρά τον απο­κλει­σμό τις δυσκο­λί­ες και τις αδυ­να­μί­ες, αυτό είναι μια αναμ­φι­σβή­τη­τη αλή­θεια ειδι­κά στον τομέα της αντι­με­τώ­πι­σης των φυσι­κών κατα­στρο­φών. Στην Κού­βα ο άνθρω­πος είναι η πρώ­τη προτεραιότητα.

Όπως λένε κατά και­ρούς οι αξιω­μα­τού­χοι του Οργα­νι­σμού Ηνω­μέ­νων Εθνών «το κου­βα­νι­κό μοντέ­λο θα μπο­ρού­σαν να το εφαρ­μό­σουν πολύ απλά και άλλες χώρες με παρό­μοιες οικο­νο­μι­κές δυνα­τό­τη­τες ή και χώρες με πολύ περισ­σό­τε­ρους πόρους, που δεν προ­στα­τεύ­ουν τον πλη­θυ­σμό τους με την ίδια απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα που το πράτ­τει η Κούβα»…

Αυτά δεν είναι δικά μου λόγια. Σας διά­βα­σα επί λέξει τι λένε οι αξιω­μα­τού­χοι του ΟΗΕ.

Και επει­δή και εμείς πλητ­τό­μα­στε από και­ρι­κά φαι­νό­με­να, γι’ αυτό επι­μέ­νου­με στη σημε­ρι­νή εκπο­μπή στο κου­βα­νι­κό μοντέλο

 

***

Από το πέρα­σμα του τυφώ­να Μάθιου πρό­σφα­τα η Κού­βα δεν είχε καμία ανθρώ­πι­νη απώ­λεια. Και αυτό δεν είναι τυχαίο. Δε τη βοή­θη­σε ο θεός. Όπως τυχαίο δεν είναι ότι σε κάθε φονι­κό τυφώ­να που πλήτ­τει την περιο­χή η Κού­βα έχει τις λιγό­τε­ρες δυνα­τές απώλειες.

Και στο παρελ­θόν είχε κατα­φέ­ρει, και μάλι­στα δυο φορές, να μετα­κι­νή­σει, να στε­γά­σει, να θρέ­ψει και να φιλο­ξε­νή­σει πάνω από ένα εκα­τομ­μύ­ριο ανθρώ­πους της που απει­λού­νταν από τους τυφώ­νες «Τσάρ­λι» και «Ιβάν» κλπ.

Το 2004 η Κού­βα πέρα­σε τον ισχυ­ρό τυφώ­να «Τσάρ­λι» με μόλις τέσ­σε­ρα θύμα­τα και ήταν σε θέση ετοι­μό­τη­τας για τον ακό­μη ισχυ­ρό­τε­ρο τυφώ­να «Ιβάν», ενώ άλλες χώρες της Καραϊ­βι­κής θρη­νού­σαν εκα­το­ντά­δες νεκρούς και υλι­κές ζημιές πολ­λών εκα­τομ­μυ­ρί­ων δολα­ρί­ων. Στη Φλό­ρι­δα των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών ήταν 27 οι νεκροί.

Και δεν ήταν η μόνη περί­πτω­ση. Το 1998, ο τυφώ­νας «Τζορτζ» προ­κά­λε­σε 600 θανά­τους σε άλλα μέρη, ενώ στην Κού­βα μόνον τέσ­σε­ρις άνθρω­ποι έχα­σαν τη ζωή τους.

Και εδώ να θυμί­σω ότι στη χώρα μας στην πρό­σφα­τη καται­γί­δα (ναι καται­γί­δα όχι τυφώ­νας) θρη­νή­σα­με 4 ανθρώ­πους εκ των οποί­ων τη μία, νέα γυναί­κα, παρέ­συ­ρε  το ρέμα στη θάλασσα.

***

Για την Κού­βα μιλή­σα­με με τον πρέ­σβη κ. Osvaldo J. Cobacho Martinez. Κατα­γρά­ψα­με αυτά που μας είπε και θα σας τα μετα­φέ­ρου­με αφού μιλή­σου­με πρώ­τα με τον κ. Γονα­τά, ο οποί­ος ζει για μεγά­λα χρο­νι­κά δια­στή­μα­τα στην Κού­βα και πρό­σφα­τα έγρα­ψε στο ηλε­κτρο­νι­κό περιο­δι­κό ΑΤΕΧΝΩΣ ένα πολύ ενδια­φέ­ρον άρθρο για την πολι­τι­κή προ­στα­σία στην Κού­βα και τον τυφώ­να Μάθιου.

* * *

Ο πρέ­σβης της Κού­βας καταρ­χήν εξέ­φρα­σε τη θλί­ψη του για τις ανθρώ­πι­νες ζωές που χάθη­καν στις γει­το­νι­κές χώρες. «Θα ήθε­λα να μην υπάρ­χουν θύμα­τα. Και η Κού­βα σε προη­γού­με­νους τυφώ­νες είχε θύμα­τα. Σε αυτό τον τυφώ­να ευτυ­χώς δεν είχα­με θύμα­τα. Ειμα­στε ευαι­σθη­το­ποι­η­μέ­νοι σε αυτό και λυπού­μα­στε για όλα τα θύμα­τα σε Αϊτή και Ηνω­μέ­νες Πολιτείες.

Στην Κού­βα υπάρ­χει μια πολύ­χρο­νη προ­ε­τοι­μα­σία για τους τυφώ­νες. Η ερώ­τη­σή σας με πηγαί­νει στη δεκα­ε­τία του 1960.  Τότε που πέρα­σε ο τυφώ­νας Φλώ­ρα. Δύο χρό­νια μόλις μετά την Επα­νά­στα­ση. Δεν ήμα­σταν προ­ε­τοι­μα­σμέ­νοι. Βίαιος άνε­μος και πλημ­μύ­ρες. Το πρό­βλη­μα δεν ήταν τόσο ο άνε­μος όσο η βρο­χή. Η χώρα δεν ήταν προ­ε­τοι­μα­σμέ­νοι. Υπήρ­ξαν περισ­σό­τε­ροι από 2.000 νεκροί.

Από εκεί απο­κτή­σα­με τερά­στια εμπει­ρία. Και από τότε απο­φα­σί­σα­με να έχου­με μια στα­θε­ρή προ­ε­τοι­μα­σία για τέτοια φαι­νό­με­να. Επι­πλέ­ον η χώρα απέ­κτη­σε την ικα­νό­τη­τα να απο­θη­κεύ­ει νερό από τις πλημμύρες.

Μας επη­ρέ­α­σαν πολύ οι πλημ­μύ­ρες και έτσι τις χρη­σι­μο­ποι­ή­σα­με προς όφε­λός μας για να έχου­με εφε­δρεί­ες νερού. Ετσι έχου­με και νέρο και απο­τρέ­που­με και τις πλημ­μυ­ρες. Εχου­με ανα­πτύ­ξει τέτοια ικα­νό­τη­τα απο­θή­κευ­σης νερού που δε συγκρί­νε­ται, δεν υπάρ­χει αντί­στοι­χό της.

Βασι­κό στην αντι­με­τώ­πι­ση των τυφώ­νων είναι η προ­ε­τοι­μα­σία του πλη­θυ­σμού με τη συμ­με­το­χή του σε όλη τη δια­δι­κα­σία. Η προ­ε­τοι­μα­σία της οικο­νο­μί­ας, η συνεί­δη­ση που απο­κτά ο Κου­βα­νός ότι είναι ένα φαι­νό­με­νο πολύ σοβα­ρό και θα προ­κα­λέ­σει ζημιές, είναι πολύ σημα­ντι­κά στην πρό­λη­ψη και σώζουν ζωές.

Αυτά δεν επι­τυγ­χά­νο­νται από τη μία ημέ­ρα στην άλλη. Απαι­τεί προ­ε­τοι­μα­σία το διά­στη­μα που  δεν έχου­με την εκδή­λω­ση τέτοιων φαι­νο­μέ­νων. Μας έχει πάρει πολύ χρό­νο για να οργα­νώ­σου­με το λαό και το κρά­τος κατάλ­λη­λα. Ολοι εργά­ζο­νται συντο­νι­σμέ­να για να μην έχου­με θύμα­τα και ζημιές.

Εμπλέ­κε­ται και συμ­με­τέ­χει όλος ο πλη­θυ­σμός μέσα από τις μαζι­κές και πολι­τι­κές οργα­νώ­σεις. Κάνου­με πολύ συχνά ασκή­σεις προ­ε­τοι­μα­σί­ας που αγκα­λιά­ζουν όλο τον πληθυσμό.

Ετσι προ­ε­τοι­μα­ζό­μα­στε και αυτό καλύ­πτει όλη τη χώρα. Από το σχο­λείο ακό­μη. Εγώ όταν ήμουν μικρός άκου­γα­με  με τους φίλους μου τη λέξη τυφώ­νας και δεν ξέρα­με τι είναι Τώρα τα παι­διά ξέρουν τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται

Ο μηχα­νι­σμός ενη­μέ­ρω­σης είναι  πολύ σημα­ντι­κός. Όπως κατα­λα­βαί­νε­τε σε τέτοιες συν­θή­κες οι επι­κοι­νω­νί­ες υφί­στα­νται ζημιές. Τότε μπαί­νουν σε λει­τουρ­γία ακό­μη και ερα­σι­τε­χνι­κά ραδιόφωνα.

Η προ­ε­τοι­μα­σία γίνε­ται με την αξιο­ποί­η­ση των νέων τεχνο­λο­γιών και με τη συνερ­γα­σία άλλων γει­το­νι­κών χωρών. Ακό­μη και με τις ΗΠΑ. Ανταλ­λά­σου­με πληροφορίες

Όλα αυτά βοη­θούν να αντι­με­τω­πί­σου­με τα φυσι­κά φαι­νό­με­να. Προ­ε­τοι­μα­ζό­μα­στε με όλους αυτούς τους μηχανισμούς.

Είναι πολύ σημα­ντι­κό να βλέ­πεις την αλλη­λεγ­γύη του κόσμου. Βλέ­πεις να μετα­φέ­ρε­ται αυτός που έχει ανά­γκη στο σπί­τι του γεί­το­να. Αυτή η αλλη­λεγ­γύη έχει την ομορ­φιά της, μειώ­νει και το κόστος. Ο λαός μετέ­χει και συνερ­γά­ζε­ται και έχει αποτελέσματα.

Αλλο στοι­χείο της αλλη­λεγ­γύ­ης του κόσμου, είναι το ότι νοιά­ζε­ται γι’ αυτόν που έχει πρό­βλη­μα. Και αυτό έχει υπό­βα­θρο Χτί­στη­κε σιγά σιγά στο χρόνο.

Η μεγά­λη μας νίκη είναι όταν περ­νά ένας τυφώ­νας και έχου­με ελά­χι­στες ζημιές. Αυτό είναι νίκη όλου του λαού που δεσμεύ­τη­κε σε αυτό το καθήκον.

Σε αυτές τις περι­πτώ­σεις χρειά­ζε­ται και λίγο τύχη και η πει­θαρ­χία των ανθρώ­πων. Πολ­λούς θανά­τους τους προ­κα­λεί η απειθαρχία.

Ενό­ψει του τυφώ­να Μάθιου 300.000 κόσμος εκκε­νώ­θη­κε, έγι­νε τερά­στια προσπάθεια.

Σε αυτές όμως τις περι­πτώ­σεις υπάρ­χουν άνθρω­ποι που αρνού­νται να αφή­σουν τα σπί­τια τους και θέτουν τη ζωή τους σε κίν­δυ­νο. Απώ­λεια ζωής έχου­με σε αυτές τις περι­πτώ­σεις από τυχαία γεγο­νό­τα ή απρο­σε­ξία, όπως για παρά­δειγ­μα κάποιος έρχε­ται σε επα­φή με γυμνά καλώδια.

Αισθα­νό­μα­στε περή­φα­νοι που τα κατα­φέ­ρα­με σε αυτό τον τυφώ­να και δεν είχα­με θύμα­τα Όμως αυτό είναι σπά­νιο. Παλαιό­τε­ρα είχα­με θυμα­τα για­τί πολ­λές φορές οι άνθρω­ποι δεν ακο­λου­θούν τους κανό­νες της πολι­τι­κής προστασίας.

Μας μένουν όμως, έχου­με πάρα πολ­λά να κάνουμε.

Το λέω με πολ­λή λύπη για­τί η απώ­λεια ανθρώ­πι­νων ζωών  είναι λυπη­ρό γεγονός».

Κλεί­νο­ντας ο κ. πρέ­σβης μας είπε ο πυρή­νας αυτής της προ­σπά­θειας είναι η αλλη­λεγ­γύη και η συνερ­γα­σία του λαού από τη μία και από την άλλη η πολι­τι­κή από­φα­ση να σωθούν οι ανθρώ­πι­νες ζωές όσο δύσκο­λο και αν είναι.

Και βέβαια οδη­γός τα λόγια του Φιντέλ Κάστρο: Πάντα στις μάχες πρέ­πει να είμα­στε όλοι. Ο ίδιος στον τυφώ­να Φλώ­ρα ήταν παρών, βοη­θού­σε και καθο­δη­γού­σε τα πάντα.

Ρωτή­σα­με τον πρέ­σβη, αν όλα αυτά είναι ανε­ξάρ­τη­τα από το γεγο­νός ότι η Κού­βα είναι μια χώρα σοσια­λι­στι­κή και μας είπε:

«Πράγ­μα­τι είμα­στε μια σοσια­λι­στι­κή χώρα και αυτό έρχε­ται να μας ενω­σε, να κατευ­θύ­νου­με τους λίγους πόρους σε αυτό που πραγ­μα­τι­κά κάθε φορά έχου­με ανάγκη

Τώρα για παρά­δειγ­μα, πρώ­τη μας προ­τε­ραιό­τη­τα είναι οι απο­κα­τά­στα­ση των ζημιών στην επαρ­χία Γκουα­ντά­να­μο η οποία επλή­γη περισ­σό­τε­ρο από τον τυφώνα.

Το στοι­χείο της αλλη­λεγ­γύ­ης πάντα το είχε ο λαός μας, ήταν μια χώρα αλλη­λέγ­γυα. Σας υπεν­θυ­μί­ζω ότι στον ισπα­νι­κό εμφύ­λιο πολέ­μη­σαν 1.000 κουβανοί.

Η επα­νά­στα­ση όμως, τα ιδα­νι­κά της επα­νά­στα­σης μας βοή­θη­σαν να εδραιώ­σου­με αυτά τα ιδα­νι­κά, να έχου­με στο κέντρο της προ­σο­χής μας τον άνθρωπο».

 

(Οσα είπα­με και όσα δεν προ­λά­βα­με να πού­με στην εκπο­μπή ΑΤΕΧΝΩΣ στην ΕΡΤopen την Κυρια­κή 16 Οκτω­βρί­ου με θέμα «Φυσι­κά και πολι­τι­κά φαινόμενα)

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Η Πολι­τι­κή Προ­στα­σία στην Κού­βα και ο τυφώ­νας Μάθιου

Τα προ­σφυ­γό­που­λα – παι­διά της ανθρωπότητας

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο