Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΦΥΣΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ: Ο προληπτικός σχεδιασμός έχει αξία όταν… υλοποιείται

Πριν λίγες μέρες πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε μια από τις πολ­λές εκδη­λώ­σεις με πυρή­να το Τεχνι­κό Επι­με­λη­τή­ριο Ελλά­δας ‑αντι­κεί­με­νο «οι πολι­τι­κές πρό­λη­ψης, οι νέες τεχνο­λο­γί­ες και ο ρόλος της κοι­νω­νί­ας των πολι­τών σε θέμα­τα πυρ­κα­γιών υπαί­θρου και πλημ­μύ­ρες», που (κατά τους διορ­γα­νω­τές) «απο­τέ­λε­σαν τα σημεία αιχ­μής ημε­ρί­δας» με θέμα «Φυσι­κές Κατα­στρο­φέςΑπό την Πρό­λη­ψη ως την δια­χεί­ρι­ση» που συν­διορ­γά­νω­σαν το ΤΕΕ (Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας), ο ΣΜΕΔΕΚΕΜ (Σύλ­λο­γος Μελε­τη­τών Δημο­σί­ων Έργων Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας) και το ΓΕΩΤΕΕ (Γεω­τε­χνι­κό Επι­με­λη­τή­ριο Ελλά­δας — ΚΜ).

Ο ρόλος του Τεχνι­κού Επιμελητήριου

Οι τελευ­ταί­ες εκλο­γές  στο ΤΕΕ έγι­ναν στις 20.11.2016 όπου η «Δημο­κρα­τι­κή Κίνη­ση Μηχα­νι­κών» (ΝΔ) με επι­κε­φα­λής τον πρό­ε­δρο του ΤΕΕ Γιώρ­γο Στα­σι­νό ανα­δεί­χθη­κε πάλι πρώ­τη δύνα­μη με 27,9%, επι­τυγ­χά­νο­ντας και σημα­ντι­κή αύξη­ση του εκλο­γι­κού ποσο­στού της, συγκρι­τι­κά με το εκλο­γι­κό απο­τέ­λε­σμα του 2013.
Η ΔΗΣΥΜ ‑η παρά­τα­ξη του ΠΑΣΟΚ, με την οποία είχε εκλε­γεί πρό­ε­δρος ο Συρι­ζαί­ος Υπουρ­γός Υπο­δο­μών και Μετα­φο­ρών, Χρ. Σπίρ­τζης έχα­σε το 40% της δύνα­μής της (δηλ 10 ποσο­στιαί­ες μονά­δες) πέφτο­ντας από το 23% στο 13% περί­που και η ΡΠΜ (η παρά­τα­ξη του Συρι­ζα) έχα­σε το 30% της δύνα­μής της, συγκε­ντρώ­νο­ντας το 7,3% των ψήφων.Να σημειω­θεί ότι η απο­χή άγγι­ξε το 70% (για πολ­λούς λόγους ‑πέρα από τους «συνη­θι­σμέ­νους», κουλ­τού­ρα  «μη κομ­μα­τι­κής/πολι­τι­κής ψήφου» και στή­ρι­ξης «προ­σώ­πων», ένα σημα­ντι­κό κομ­μά­τι των μηχα­νι­κών έχει ανα­γκα­στεί να δια­γρα­φεί απ’ το ΤΣΜΕΔΕ & ΤΕΕ, λόγω της οικο­νο­μι­κής κρί­σης και των υπέ­ρο­γκων δαπα­νών: σύμ­φω­να με στοι­χεία του ίδιου του Στα­σι­νού «Το 2015 δια­γρά­φη­καν από το ΤΕΕ 4.000 μηχα­νι­κοί και το 2016 περισ­σό­τε­ροι από 6.000»...) Σε εκλο­γές επαγγελματικού/επιστημονικού επι­με­λη­τη­ρί­ου, όπως είναι το ΤΕΕ, που δεν είναι σωμα­τείο εργα­ζο­μέ­νων και δε δια­κρί­νε­ται για τις κινη­μα­τι­κές του παρα­δό­σεις, βρί­θουν οι «ανε­ξάρ­τη­τες» παρα­τά­ξεις (που πολι­τι­κά δε δια­φέ­ρουν από άπο­ψη θέσεων/προγράμματος από τις αντί­στοι­χες των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Συν­Ρι­ζα κλπ.) και όπου 2.700, σχε­δόν 10% των ψηφι­σά­ντων (!!) είναι και υποψήφιοι…

ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΕΕ 2016

Η «ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ» κάλε­σε μισθω­τούς συνα­δέλ­φους , αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νους και άνερ­γους να την στη­ρί­ξουν «ώστε οι μάχες, που μας περι­μέ­νουν να δοθούν από καλύ­τε­ρες θέσεις! Αλλά­ζο­ντας τους συσχε­τι­σμούς», …«να βγουν ίδιοι στο προ­σκή­νιο, να προ­τά­ξουν τις δικές τους ανά­γκες και όχι τις ανά­γκες του μεγά­λου κεφα­λαί­ου, να μην παρα­συρ­θούν από δήθενακομ­μά­τι­στες” και “ανε­ξάρ­τη­τες φωνές”. Όλοι γνω­ρί­ζουν ότι τόσο τα προ­βλή­μα­τα των μηχα­νι­κών αλλά και όλου του λαού έχουν και την αιτία τους που δεν είναι άλλη από το υπάρ­χον σύστη­μα, αλλά και τη διέ­ξο­δο τους, που δεν είναι άλλη από την ανα­τρο­πή του» |> το site εδώ

Το ΤΕΕ ‑το έχου­με ξανα­πεί σαν θεσμός του αστι­κού κρά­τους και ‑σύμ­φω­να με το νόμο, «τεχνι­κός του σύμ­βου­λος», όπως και (θεσμο­θε­τη­μέ­νος) της «πολι­τεί­ας», παί­ζει ‑ανε­ξαρ­τή­τως κυβέρ­νη­σης, θαυ­μά­σια το ρόλο του, αβα­ντά­ρο­ντας τις εκά­στο­τε πολι­τι­κές και ‑κατά περί­πτω­ση, τα μεγά­λα φαγο­πό­τια με τους ξένους και ντό­πιους μεγα­λο­με­λε­τη­τές και μεγα­λο­ερ­γο­λά­βους (κάνο­ντας μερι­κές φορές και τον διαιτητή).

Οι «περί άλλων» τυρβάζοντες

Οι «περί άλλων» τυρβάζοντες

Ξανα­γυρ­νώ­ντας στην ημε­ρί­δα: [πηγή]

  • Καλω­σο­ρί­ζο­ντας τους συμ­με­τέ­χο­ντες, ο Πρό­ε­δρος του ΤΕΕ/ΤΚΜ, Πάρις Μπίλ­λιας, υπο­γράμ­μι­σε μετα­ξύ άλλων, πως είναι πλέ­ον επι­τα­κτι­κή η χρή­ση των νέων τεχνο­λο­γιών στην αντι­με­τώ­πι­ση και κυρί­ως στην πρό­λη­ψη του κιν­δύ­νου φυσι­κών κατα­στρο­φών, συμπλη­ρώ­νο­ντας ότι ο προ­λη­πτι­κός σχε­δια­σμός έχει αξία όταν υλο­ποιεί­ται εγκαί­ρως: «Το ζήτη­μα είναι διε­πι­στη­μο­νι­κό, γι‘ αυτό άλλω­στε και προ­χω­ρή­σα­με στη συγκε­κρι­μέ­νη εκδή­λω­ση σε συνερ­γα­σία με το ΓΕΩΤΕΕ. Σε κάθε περί­πτω­ση, αυτό που προ­έ­χει από την πλευ­ρά της Πολι­τεί­ας είναι η αντι­με­τώ­πι­ση της γρα­φειο­κρα­τί­ας στην εφαρ­μο­γή της περι­βαλ­λο­ντι­κής νομο­θε­σί­ας, όσον αφο­ρά καθα­ρι­σμούς ρεμά­των, αντι­πλημ­μυ­ρι­κά έργα, κ.α. Διό­τι ως γνω­στόν, η πρό­λη­ψη είναι και πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κή, αλλά τελι­κά, και λιγό­τε­ρο κοστο­βό­ρα από τη θερα­πεία των “πλη­γών” που προ­κα­λούν οι φυσι­κές καταστροφές»
  • Ο Πρό­ε­δρος του ΓΕΩΤΕΕ/ΚΜ,  Αθα­νά­σιος Σαρό­που­λος, επι­σή­μα­νε: «Η κλι­μα­τι­κή αλλα­γή δεν πρέ­πει να χρη­σι­μο­ποιεί­ται ως άλλο­θι από τους πολι­τι­κούς παρά­γο­ντες ‑και αυτό βέβαια δεν αφο­ρά μόνο στην Ελλά­δα- διό­τι το πρό­βλη­μα είναι γνω­στό εδώ και δεκα­ε­τί­ες, χωρίς η γνώ­ση αυτή να μετα­φρα­στεί σε ουσια­στι­κές προ­λη­πτι­κές δρά­σεις. Από τότε που ήμουν ακό­μα σπου­δα­στής, ξέρα­με πως η άνο­δος της μέσης θερ­μο­κρα­σί­ας παγκο­σμί­ως κατά μισό ή έναν βαθ­μό, μπο­ρεί να μην μοιά­ζει σημα­ντι­κή ως αίσθη­ση ζέστης, αλλά συσ­σω­ρεύ­ει μια τερά­στια ισχύ ενέρ­γειας έτοι­μης να εκδη­λω­θεί με ακραία φυσι­κά φαινόμενα»
  • Η Πρό­ε­δρος του ΣΜΕΔΕΚΕΜ, Μαρία Γρη­γο­ριά­δου σημεί­ω­σε: «Ο σύλ­λο­γος μας επει­δή είναι διε­πι­στη­μο­νι­κός, όπως πρό­τει­νε τη διορ­γά­νω­ση της συγκε­κρι­μέ­νης εκδή­λω­σης, έτσι θα προ­σπα­θεί και στο μέλ­λον, να συνερ­γά­ζε­ται με το ΤΕΕ/ΤΚΜ και το ΓΕΩΤΕΕ/ΚΜ σε ζητή­μα­τα που απαι­τούν τη συν­δρο­μή και σύμπρα­ξη δια­φό­ρων ειδι­κο­τή­των. Καλό θα ήταν βέβαια και στο μέλ­λον θα το επι­διώ­ξου­με, να έχει συμ­με­το­χή σε τέτοιες εκδη­λώ­σεις και η ΠΕΔ Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας, αφού οι Δήμοι είναι αυτοί που κατά κύριο λόγο καλού­νται να εφαρ­μό­σουν τις προ­τά­σεις που διατυπώνονται.»
  • Εκ μέρους του Περι­φε­ρειάρ­χη Από­στο­λου ΤΖι­τζι­κώ­στα, την εκδή­λω­ση χαι­ρέ­τι­σε ο Αντι­πε­ρι­φε­ρειάρ­χης Του­ρι­σμού κ.Αλέξανδρος Θάνος, ο οποί­ος υπο­γράμ­μι­σε πως η ΠΚΜ είναι πάντα έτοι­μη να αξιο­ποι­ή­σει τα πορί­σμα­τα αντί­στοι­χων επι­στη­μο­νι­κών πρω­το­βου­λιών, γι‘ αυτό και είναι απο­τε­λε­σμα­τι­κή στις προ­σπά­θειές της, τόσο για την πρό­λη­ψη, όσο και για την αντι­με­τώ­πι­ση ακραί­ων φαι­νο­μέ­νων.

Μετα­ξύ άλλων οι ομι­λη­τές τόνι­σαν τα εξής: Τα τελευ­ταία χρό­νια στην χώρα μας τα θύμα­τα από την εκδή­λω­ση πλημ­μυ­ρι­κών φαι­νο­μέ­νων έχουν πολ­λα­πλα­σια­στεί (Θέρ­μη, Ρόδος, Μάν­δρα Αττι­κής), με τον τρό­πο και τη δια­δι­κα­σία κίνη­σης του απορ­ρέ­ο­ντος νερού να εξαρ­τά­ται τόσο από φυσι­κούς (κλί­μα, ανά­γλυ­φο, βλά­στη­ση, γεω­λο­γι­κό υπό­βα­θρο) όσο και από ανθρω­πο­γε­νείς παρά­γο­ντες (δασι­κές πυρ­κα­γιές, εκχερ­σώ­σεις, κατα­πα­τή­σεις κοι­τών, ακα­τάλ­λη­λα τεχνι­κά έργα κλπ.) …
Η κλι­μα­τι­κή αλλα­γή, οι ανα­κα­τα­τά­ξεις χρή­σε­ων γης, η εγκα­τά­λει­ψη της συστη­μα­τι­κής δια­χεί­ρι­σης των δασών και η εμφά­νι­ση ζωνών μίξης κατοι­κί­ας δάσους, δημιουρ­γούν έναν εκρη­κτι­κό συν­δυα­σμό για την κλι­μά­κω­ση των επι­πτώ­σε­ων από πυρ­κα­γιές υπαί­θρου, με συνέ­πειες δρα­μα­τι­κές για το περι­βάλ­λον, την οικο­νο­μία και την κοι­νω­νία. Η Νότια Ευρώ­πη είναι από τις πιο ευά­λω­τες περιο­χές σε ότι αφο­ρά στις επι­πτώ­σεις της ανθρω­πο­γε­νούς συνι­στώ­σας της κλι­μα­τι­κής αλλα­γής. Μία ολο­κλη­ρω­μέ­νη προ­σέγ­γι­ση αντι­με­τώ­πι­σης του προ­βλή­μα­τος πρέ­πει να παρεμ­βαί­νει ολο­κλη­ρω­μέ­να στο τρίπτυχο:
Πρό­λη­ψη – Κατα­στο­λή – Απο­κα­τά­στα­ση: Η αύξη­ση της ποι­κι­λό­τη­τας σε όλα τα επί­πε­δα του οικο­συ­στή­μα­τος (γένους, είδους, κοι­νό­τη­τας και τοπί­ου) είναι ο πιο κατάλ­λη­λος τρό­πος για το οικο­σύ­στη­μα έτσι ώστε αυτό να γίνε­ται πιο στα­θε­ρό και ανθε­κτι­κό σε εξω­γε­νείς παρά­γο­ντες. Η θεσμο­θέ­τη­ση, σύντα­ξη και εφαρ­μο­γή Εθνι­κού Σχε­δί­ου πρό­λη­ψης πυρ­κα­γιών Υπαί­θρου μαζί με τα ειδι­κά σχέ­δια τοπι­κού η περι­φε­ρεια­κού χαρα­κτή­ρα προ­στα­σί­ας από πυρ­κα­γιές κυρί­ως στις ζώνες μίξης Δάσους-κατοι­κί­ας, απο­τε­λούν επί­σης επι­τα­κτι­κή ανά­γκη. Η ενσω­μά­τω­ση των νέων τεχνο­λο­γιών και των δεδο­μέ­νων παρα­τή­ρη­σης γης είναι «μονό­δρο­μος» για την ορθο­λο­γι­κό­τε­ρη αντι­με­τώ­πι­ση των πυρ­κα­γιών υπαί­θρου. Η αξιο­ποί­η­ση των δορυ­φο­ρι­κών συστη­μά­των Παρα­τή­ρη­σης Γης τις τελευ­ταί­ες δεκα­ε­τί­ες έχει συμ­βά­λει στη συστη­μα­τι­κή και αξιό­πι­στη παρα­κο­λού­θη­ση οικο­συ­στη­μά­των ευά­λω­των σε φαι­νό­με­να πυρ­κα­γιών σε τοπι­κή, εθνι­κή και παγκό­σμια κλί­μα­κα. Η άμε­ση πρό­σβα­ση μάλι­στα σε ψηφια­κές βάσεις γεω­χω­ρι­κών πλη­ρο­φο­ριών σε συν­δυα­σμό με την ταχεία ανά­πτυ­ξη προηγ­μέ­νων τεχνο­λο­γιών για τη χωρο-χρο­νι­κή ανά­λυ­ση μεγά­λου όγκου δεδο­μέ­νων προ­ω­θούν νέες προ­σεγ­γί­σεις στη δια­χεί­ρι­ση των δασι­κών πυρ­κα­γιών. Τα τελευ­ταία χρό­νια επί­σης, προ­ω­θού­νται πρω­το­βου­λί­ες σε ευρω­παϊ­κό και παγκό­σμιο επί­πε­δο που απο­σκο­πούν στην εδραί­ω­ση διε­θνών προ­δια­γρα­φών σχε­τι­κών τόσο με τις μεθο­δο­λο­γί­ες παρα­γω­γής όσο και με την ακρί­βεια των παρα­γό­με­νων χαρ­το­γρα­φι­κών προ­ϊ­ό­ντων που υπο­στη­ρί­ζουν τη δια­χεί­ρι­ση των δασι­κών πυρ­κα­γιών. Στο πεδίο της απο­κα­τά­στα­σης, μοντέ­λο σωστής δια­χεί­ρι­σης, προς όλες τις Περι­φέ­ρειες της χώρας, μπο­ρεί να απο­τε­λέ­σει ο τρό­πος με τον οποίο χει­ρί­στη­κε η Περι­φέ­ρεια Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας την πλη­ρω­μή δαπα­νών για έργα έκτα­κτης ανά­γκης μετά από φυσι­κές κατα­στρο­φές, όπως συνέ­βη τον Σεπτέμ­βριο του 2016 στον Δ. Θερμαϊκού.

ΠΔΚ εκλογες 2016

 

Στον αντί­πο­δα: ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΑΠΟ ΦΥΣΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: Ομι­λία της Εύης Γεωρ­γιά­δου, μέλους της Ομά­δας Περι­βάλ­λο­ντος του Τμή­μα­τος Οικο­νο­μί­ας της ΚΕ του ΚΚΕ, σε ημε­ρί­δα του ΤΕΕ, που έγι­νε την Τρί­τη 30-Οκτ-2018 με θέμα: «Φυσι­κές κατα­στρο­φές: Πρό­λη­ψη, Πολι­τι­κή Προ­στα­σία, και Έργα Υποδομής»

Σύμπτωμα ενός δρόμου ανάπτυξης που έχει ως κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος και όχι την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών

  • Τα πρό­σφα­τα τρα­γι­κά γεγο­νό­τα με τις πυρ­κα­γιές στο Μάτι, τις πλημ­μύ­ρες στη Μάν­δρα, τη ρύπαν­ση του Σαρω­νι­κού με το ατύ­χη­μα του «Αγία Ζώνη ΙΙ», ανέ­δει­ξαν τη γύμνια του κρα­τι­κού μηχα­νι­σμού την περί­ο­δο που διανύουμε.
  • Μετά από κάθε τέτοια μεγά­λη κατα­στρο­φή, όλοι δια­κη­ρύσ­σουν την ανά­γκη να ληφθούν μέτρα για να μην ξανα­συμ­βεί κάτι αντί­στοι­χο. Φυσι­κά, οι τεχνι­κές και οργα­νω­τι­κές κατευ­θύν­σεις πρό­λη­ψης είναι γνω­στές. Το πραγ­μα­τι­κό ερώ­τη­μα είναι: Τι απαι­τεί­ται στην ουσία για να γυρί­σου­με σελί­δα; Ποια είναι η βαθύ­τε­ρη αιτία που οδή­γη­σε στα τρα­γι­κά αυτά συμ­βά­ντα; Είναι απλά ζήτη­μα «αδιά­φο­ρων» ή «ανί­κα­νων» υπουρ­γών, περι­φε­ρειαρ­χών, δημάρ­χων; Φταί­νε μόνο οι προη­γού­με­νοι, όπως λένε οι σημε­ρι­νοί θεσμι­κοί και κυβερ­νη­τι­κοί παρά­γο­ντες, στη λογι­κή «παρα­λά­βα­με καμέ­νη γη»;
  • Ασφα­λώς υπάρ­χουν και θέμα­τα προ­σω­πι­κών ευθυ­νών. Ομως, το κύριο ζήτη­μα είναι ότι όλα όσα βιώ­νου­με είναι σύμ­πτω­μα ενός δρό­μου ανά­πτυ­ξης που έχει ως κρι­τή­ριο το καπι­τα­λι­στι­κό κέρ­δος και όχι την ικα­νο­ποί­η­ση των κοι­νω­νι­κών ανα­γκών. Με αυτό το κρι­τή­ριο, τη δια­σφά­λι­ση του καπι­τα­λι­στι­κού κέρ­δους, λαμ­βά­νο­νται όλες οι σχε­τι­κές κρα­τι­κές απο­φά­σεις σε όλα τα επί­πε­δα. Είναι επί­σης απο­τέ­λε­σμα της σημε­ρι­νής οικο­νο­μι­κής ζωής, όπου οι μονο­πω­λια­κοί όμι­λοι δια­γκω­νί­ζο­νται μετα­ξύ τους για τα μερί­δια της αγο­ράς, υπο­νο­μεύ­ο­ντας κάθε δυνα­τό­τη­τα κεντρι­κού σχε­δια­σμού με γνώ­μο­να τις κοι­νω­νι­κές ανά­γκες. Είναι η κρα­τι­κή πολι­τι­κή που ιεραρ­χεί όλες τις απο­φά­σεις με κρι­τή­ριο να υπη­ρε­τή­σει την κερ­δο­φο­ρία και την αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα των ομί­λων. Δηλα­δή, το ποιες υπο­δο­μές και ποια έργα θα προ­τα­χθούν και θα πραγ­μα­το­ποι­η­θούν, με τι προ­δια­γρα­φές, πώς θα λει­τουρ­γούν, πώς θα οργα­νω­θούν οι υπη­ρε­σί­ες για την πολι­τι­κή προ­στα­σία, ποιες θα είναι οι χρή­σεις γης κ.λπ., καθο­ρί­ζο­νται με κρι­τή­ριο το καπι­τα­λι­στι­κό κέρδος.
  • Κάτω από αυτό το πρί­σμα πρέ­πει να δού­με τα σημε­ρι­νά κενά και τις ελλεί­ψεις στο σύνο­λο των δρα­στη­ριο­τή­των που σχε­τί­ζο­νται με την πολι­τι­κή προ­στα­σία, στις ελλεί­ψεις του ίδιου του θεσμι­κού πλαι­σί­ου. Δεν πρό­κει­ται για τυχαία γεγο­νό­τα. Για να υπάρ­ξει ουσια­στι­κή προ­στα­σία των εργα­ζο­μέ­νων, των πολι­τών, του περι­βάλ­λο­ντος από φυσι­κές και τεχνο­λο­γι­κές κατα­στρο­φές, απαι­τεί­ται ριζι­κή αλλα­γή πορεί­ας σε σχέ­ση με το δρό­μο που βαδί­ζου­με μέχρι σήμε­ρα. Δεν μπο­ρού­με να συνε­χί­σου­με άλλο με μια κατά­στα­ση όπου η λει­τουρ­γία δια­φό­ρων εγκα­τα­στά­σε­ων και δρα­στη­ριο­τή­των και ο χωρο­τα­ξι­κός σχε­δια­σμός οδη­γούν σε τερά­στιους κιν­δύ­νους από φυσι­κές και τεχνο­λο­γι­κές κατα­στρο­φές. Δεν μπο­ρού­με να συνε­χί­σου­με άλλο να ζού­με με το φόβο ότι σε μια δυνα­τή βρο­χή θα πνι­γού­με, σε ένα δυνα­τό σει­σμό θα κατα­πλα­κω­θού­με, σε μια φωτιά θα καούμε.

Κατάργηση του αντιλαϊκού πλαισίου χρήσεων γης

  • Απαι­τού­με την κατάρ­γη­ση του αντι­λαϊ­κού πλαι­σί­ου χρή­σε­ων γης που την παρα­δί­δει στο μεγά­λο κεφά­λαιο, απαι­τού­με δασι­κά οικο­συ­στή­μα­τα προς όφε­λος των εργα­ζο­μέ­νων με κατάρ­γη­ση των αντι­δα­σι­κών νόμων.
  • Σήμε­ρα η γη, οι δασι­κές εκτά­σεις, οι υπο­δο­μές, αντι­με­τω­πί­ζο­νται ως εμπο­ρεύ­μα­τα για την ενί­σχυ­ση της κερ­δο­φο­ρί­ας των κατα­σκευα­στι­κών και άλλων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και όχι ως κοι­νω­νι­κό αγα­θό. Πρό­κει­ται για μια πολι­τι­κή χρή­σε­ων γης που επι­τρέ­πει την ανε­ξέ­λεγ­κτη «συμ­βί­ω­ση» βιο­μη­χα­νί­ας — κατοι­κί­ας με κίν­δυ­νο ενός μεγά­λου τεχνο­λο­γι­κού ατυ­χή­μα­τος, με κατα­στρο­φι­κές συνέ­πειες για τον πλη­θυ­σμό. Τα μπα­ζω­μέ­να ρέμα­τα, η άναρ­χη επέ­κτα­ση του σχε­δί­ου πόλης και η τσι­με­ντο­ποί­η­ση των οικο­πέ­δων, οι ελλεί­ψεις αντι­πλημ­μυ­ρι­κών έργων, η κατα­σκευή μεγά­λων οδι­κών αξό­νων και άλλων υπο­δο­μών χωρίς να λαμ­βά­νε­ται υπό­ψη το κρι­τή­ριο της επί­δρα­σης στη συνο­λι­κή τρω­τό­τη­τα μιας περιο­χής απέ­να­ντι στις πλημ­μύ­ρες, η απου­σία αντι­πυ­ρι­κών ζωνών, η απου­σία οδών μαζι­κής δια­φυ­γής σε περί­πτω­σης ανά­γκης εκκέ­νω­σης περιο­χών και οδών για την πρό­σβα­ση των πυρο­σβε­στι­κών οχη­μά­των, η απου­σία ελεύ­θε­ρων χώρων, απο­τε­λούν ορι­σμέ­να μόνο ενδει­κτι­κά παρα­δείγ­μα­τα αυτής της πολι­τι­κής χωρο­τα­ξι­κού σχε­δια­σμού στο πλαί­σιο του σημε­ρι­νού δρό­μου ανάπτυξης.
  • Για τη διευ­κό­λυν­ση της καπι­τα­λι­στι­κής κερ­δο­φο­ρί­ας, τόσο η σημε­ρι­νή όσο και οι προη­γού­με­νες κυβερ­νή­σεις προ­ω­θούν την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση στις δασι­κές εκτά­σεις, στις παρά­κτιες περιο­χές. Η ανο­χή στην άναρ­χη δόμη­ση σε πολ­λές περιο­χές της Αττι­κής αντα­να­κλού­σε την πολι­τι­κή κοι­νω­νι­κών συμ­μα­χιών της αστι­κής τάξης και τη στή­ρι­ξη της κερ­δο­φο­ρί­ας του κατα­σκευα­στι­κού κλά­δου, και τώρα ανα­προ­σαρ­μό­ζε­ται. Σ’ αυτό το πλαί­σιο παί­ζο­νται και τα ρου­σφε­το­λο­γι­κά παι­χνί­δια, για το ποιες περιο­χές θα εντα­χθούν στο Σχέ­διο και με ποια χαρά­τσια θα νομι­μο­ποι­η­θεί η αυθαί­ρε­τη δόμηση.
  • Πολ­λές περιο­χές της χώρας παρα­μέ­νουν στην ουσία αθω­ρά­κι­στες απέ­να­ντι σε έναν μεγά­λο σει­σμό, την ώρα που η χώρα μας είναι η πιο σει­σμο­γό­νος χώρα στην Ευρώ­πη και η 6η παγκο­σμί­ως, την ώρα που έχουν υπάρ­ξει κατα­στρο­φι­κοί σει­σμοί στο παρελ­θόν αλλά και πρό­σφα­τα, με χαρα­κτη­ρι­στι­κό παρά­δειγ­μα αυτό του σει­σμού του Σεπτέμ­βρη του 1999 στην Αττι­κή, με 143 νεκρούς, 400 τραυ­μα­τί­ες, 31 κτί­ρια που κατέρ­ρευ­σαν και πάνω από 200.000 που υπέ­στη­σαν ζημιές.

Έργα από ποιον και για ποιον;

  • Η κρα­τι­κή πολι­τι­κή δαπα­νών υπη­ρε­τεί την κερ­δο­φο­ρία του μεγά­λου κεφα­λαί­ου. Ιεραρ­χού­νται έργα με βάση τις προ­τε­ραιό­τη­τες του μεγά­λου κεφα­λαί­ου. Ετσι, έργα αντι­πυ­ρι­κής προ­στα­σί­ας και αντι­πλημ­μυ­ρι­κής θωρά­κι­σης έρχο­νται σε δεύ­τε­ρη μοί­ρα, σε σχέ­ση με δρό­μους, λιμά­νια και κτί­ρια από τα οποία το μεγά­λο κεφά­λαιο μπο­ρεί να κερ­δί­σει με διό­δια, τέλη χρή­σης και ενοί­κια. Η de facto μετα­τρο­πή περιο­χών σε περιο­χές κύριας κατοι­κί­ας δεν συνο­δεύ­τη­κε με κανε­νός είδους μέτρα (πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας, πυρό­σβε­σης, υπο­δο­μών κ.λπ.), παρά το γεγο­νός ότι το πρό­βλη­μα έχει επι­ση­μαν­θεί εδώ και και­ρό. Προ­ω­θού­νται έργα ΣΔΙΤ (Συμπρά­ξεις Δημό­σιου και Ιδιω­τι­κού Τομέα) με τη δια­δι­κα­σία του fast track. Τα έργα ΣΔΙΤ περι­λαμ­βά­νουν αντα­πο­δο­τι­κά τέλη. Αυτά τα έργα, όπως και κάθε έργο που γίνε­ται με ιδιω­τι­κο­οι­κο­νο­μι­κά κρι­τή­ρια, θυσιά­ζουν τις προ­δια­γρα­φές ασφα­λεί­ας για αύξη­ση του περι­θω­ρί­ου κέρ­δους. Πρέ­πει να θυμί­σου­με πως αυτό δεν σημαί­νει εξοι­κο­νό­μη­ση. Οι μεγά­λες εκπτώ­σεις ακυ­ρώ­νο­νται από τις υπερ­βά­σεις και τα έργα ΣΔΙΤ, από τα τερά­στια τέλη χρή­σης. Δεν είναι τυχαίο ότι ένα έργο ΣΔΙΤ οδη­γεί σε τρι­πλα­σια­σμό σχε­δόν του κόστους.
  • Μετά τα τρα­γι­κά γεγο­νό­τα στο Μάτι και στη Μάν­δρα, η συζή­τη­ση εστιά­στη­κε στις δυσκο­λί­ες από τα ακραία και­ρι­κά φαι­νό­με­να. Στην πρά­ξη, η κυβέρ­νη­ση ισχυ­ρί­ζε­ται ότι τελι­κά η μόνη απο­τε­λε­σμα­τι­κή προ­στα­σία από μια έκτα­κτη κατά­στα­ση (π.χ. δασι­κή πυρ­κα­γιά, πλημ­μύ­ρα, σει­σμός) είναι να μην υπάρ­ξει επι­κίν­δυ­νη έκτα­κτη κατά­στα­ση! Η εκα­τόμ­βη νεκρών στο Μάτι και στη Μάν­δρα ανέ­δει­ξε με τρα­γι­κό τρό­πο τη γύμνια του κρα­τι­κού μηχα­νι­σμού και την απου­σία ολο­κλη­ρω­μέ­νου πλαι­σί­ου για τη συνο­λι­κή εκτί­μη­ση της επι­κιν­δυ­νό­τη­τας ανά περιο­χή και ολο­κλη­ρω­μέ­νου σχε­δια­σμού έκτα­κτης ανάγκης.
  • Πλευ­ρές αυτών των ελλεί­ψε­ων απο­τε­λούν η ανε­πάρ­κεια σε προ­σω­πι­κό, μέσα, υπο­δο­μές στο Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα και στις άλλες ομά­δες που εμπλέ­κο­νται στην πολι­τι­κή προ­στα­σία, η ανε­πάρ­κεια υπο­δο­μών για την απο­κα­τά­στα­ση της υγεί­ας των πλη­γέ­ντων από μεγά­λες κατα­στρο­φές. Το ίδιο το θεσμι­κό πλαί­σιο επι­τρέ­πει την υπο­τυ­πώ­δη προ­στα­σία, τη μετά­θε­ση ευθυ­νών από τον ένα φορέα στον άλλο. Η παντε­λής απου­σία σχε­δια­σμού και προ­ε­τοι­μα­σί­ας με εκπαί­δευ­ση και ασκή­σεις ετοι­μό­τη­τας, με κατάλ­λη­λες υπο­δο­μές και μέσα, για την εφαρ­μο­γή δρά­σε­ων προ­στα­σί­ας στον πλη­θυ­σμό (όπως π.χ. η εκκέ­νω­ση), ο ανε­παρ­κής συντο­νι­σμός των εμπλε­κό­με­νων φορέ­ων, ανα­δει­κνύ­ουν το πρό­βλη­μα. Στην πρά­ξη, είτε δεν υπάρ­χουν καθό­λου μελέ­τες, εκτι­μή­σεις και σχέ­δια, είτε υπάρ­χουν στα χαρ­τιά, αλλά οι ελλεί­ψεις και ο υπο­τυ­πώ­δης κρα­τι­κός έλεγ­χος τα καθι­στούν κενό γράμμα.
  • Την ίδια στιγ­μή που η κυβέρ­νη­ση δια­τη­ρεί το σημε­ρι­νό επί­πε­δο υπο­χρη­μα­το­δό­τη­σης των σχε­τι­κών υπη­ρε­σιών για την πολι­τι­κή προ­στα­σία, δαπα­νά 4 δισ. για τις ανά­γκες του ΝΑΤΟ και χαρί­ζο­νται χρέη δισε­κα­τομ­μυ­ρί­ων στο μεγά­λο κεφάλαιο.
  • Καλού­με τους εργα­ζό­με­νους να κατα­δι­κά­σουν αυτήν την πολι­τι­κή, που υλο­ποιεί­ται και από τη σημε­ρι­νή κυβέρ­νη­ση και από τις προη­γού­με­νες, και να βγουν αγω­νι­στι­κά στο προ­σκή­νιο. Απαι­τού­με άμε­σα συγκε­κρι­μέ­να μέτρα για να υπάρ­ξουν υπο­δο­μή πρό­βλε­ψης και πρό­λη­ψης και πραγ­μα­τι­κός, εφαρ­μό­σι­μος σχε­δια­σμός έκτα­κτης ανά­γκης για τις φυσι­κές και τεχνο­λο­γι­κές κατα­στρο­φές. Απαι­τού­με να καλυ­φθούν τα μεγά­λα κενά σε ειδι­κευ­μέ­νο δυνα­μι­κό και υπο­δο­μές. Απαι­τού­με την κατάρ­γη­ση όλων των αντι­λαϊ­κών νόμων που υπη­ρε­τούν το κεφάλαιο.

Τα «μπαλώματα» και οι αποσπασματικές παρεμβάσεις, που καθορίζονται με γνώμονα το κέρδος και τον ανταγωνισμό των επιχειρηματικών ομίλων, δεν αποτελούν ουσιαστική λύση. Η ελπίδα βρίσκεται στους σημερινούς μαχητικούς διεκδικητικούς αγώνες, που φωτίζουν τη διέξοδο του κεντρικού σχεδιασμού με γνώμονα τις ανάγκες της κοινωνίας, με τους εργαζόμενους να έχουν στα χέρια τους τα κλειδιά της οικονομίας και το τιμόνι της εξουσίας.

Επι­μέ­λεια  Ομά­δα ¡H.lV.S!

Επι­κοι­νω­νία — [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] — Blog

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο