Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Φωτογραφική ματιά στην ιστορία- 4 Ιουλίου: Ο χασάπης της Λυών

Γάλλοι αστυνομικοί συνοδεύουν έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου τον δεμένο με χειροπέδες, εγκληματία πολέμου και πρώην αξιωματούχο του Τρίτου Ράιχ, Κλάους Μπάρμπι, μετά την καταδίκη του σε θάνατο για εγκλήματα πολέμου κατά τη διάρκεια της θητείας του ως επικεφαλής της Γκεστάπο στη Λυών την περίοδο της γερμανικής κατοχής της Γαλλίας, το 1988. Τα εγκλήματα πολέμου του Μπάρμπι τον κατέγραψαν στη γαλλική συλλογική μνήμη ως «Χασάπη της Λυών».

Σαν σήμε­ρα: Γάλ­λοι αστυ­νο­μι­κοί συνο­δεύ­ουν έξω από την αίθου­σα του δικα­στη­ρί­ου τον δεμέ­νο με χει­ρο­πέ­δες, εγκλη­μα­τία πολέ­μου και πρώ­ην αξιω­μα­τού­χο του Τρί­του Ράιχ, Κλά­ους Μπάρ­μπι, μετά την κατα­δί­κη του σε θάνα­το για εγκλή­μα­τα πολέ­μου κατά τη διάρ­κεια της θητεί­ας του ως επι­κε­φα­λής της Γκε­στά­πο στη Λυών την περί­ο­δο της γερ­μα­νι­κής κατο­χής της Γαλ­λί­ας, το 1988. Τα εγκλή­μα­τα πολέ­μου του Μπάρ­μπι τον κατέ­γρα­ψαν στη γαλ­λι­κή συλ­λο­γι­κή μνή­μη ως «Χασά­πη της Λυών».

Ο Κλά­ους Μπάρ­μπι απο­κά­λυ­ψε αργό­τε­ρα ότι εργά­στη­κε επί δύο του­λά­χι­στον χρό­νια για την αντι­κα­τα­σκο­πεία της Δυτι­κής Γερ­μα­νί­ας στην Βολι­βία όπου είχε κατα­φύ­γει και ζού­σε ως επι­χει­ρη­μα­τί­ας με πλα­στά δια­βα­τή­ρια ως Κλά­ους Αλτμαν.

Γερ­μα­νι­κά έγγρα­φα που τα τελευ­ταία χρό­νια είδαν τη δημο­σιό­τη­τα απο­κα­λύ­πτουν ότι ο Αλτμαν, με κωδι­κά στοι­χεία V‑43118 της αντι­κα­τα­σκο­πεί­ας, στρα­το­λο­γή­θη­κε το 1966, είχε μισθό 500 γερ­μα­νι­κά μάρ­κα και μηνιαίο επί­δο­μα ανά­λο­γο με την συνει­σφο­ρά του και απο­λύ­θη­κε το 1968 όταν η Βόν­νη φοβή­θη­κε ότι τον είχε ανα­γνω­ρί­σει η ανα­το­λι­κο­γερ­μα­νι­κή αστυ­νο­μία ‑η Stasi- και ίσως τον εκβίαζε.

Ο Μπάρ­μπι (Αλτμαν), με βαθ­μό λοχα­γού των Ες Ες, είχε απο­κτή­σει τον επί­ζη­λο τίτλο του  «αρχι­βα­σα­νι­στή» καθώς εφάρ­μο­ζε «πρω­τό­τυ­πες μεθό­δους» μετα­ξύ των οποί­ων και την «επί ώρες και ημέ­ρες πολ­λές φορές κρέ­μα­σμα από τα πόδια, ανά­πο­δα» των γάλ­λων πατριω­τών, ανα­φέ­ρει το έγγρα­φο κατα­δί­κης του από το έκτα­κτο δικα­στή­ριο της Λιόν, το 1948.

Πηγή: Καθη­με­ρι­νή – Το Βήμα

 

Πηγή βίντεο: Ο Ιστο­ρι­κός Τοξότης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο