Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Χίος: Έπεσαν σοβάδες σε δημοτικό σχολείο — ευτυχώς είχαν αποχωρήσει οι μαθητές

Τμή­μα σοβά­δων από την ορο­φή μπαλ­κο­νιού έπε­σε το μεση­μέ­ρι της Τετάρ­της, στο 5ο δημο­τι­κό σχο­λείο Χίου, ευτυ­χώς λίγη ώρα μετά την απο­χώ­ρη­ση των μαθη­τών.Έτσι δε σημειώ­θη­κε κανέ­να ατύ­χη­μα, όμως ήταν αρκε­τό το γεγο­νός για να σπεύ­σουν εσπευ­σμέ­να σήμε­ρα από την τεχνι­κή υπη­ρε­σία του Δήμου Χίου να εξε­τά­σουν την κατά­στα­ση στο κτήριο.

Η «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» Χίου επι­ση­μαί­νει πως τα σχο­λεία είναι αθω­ρά­κι­στα και αφη­μέ­να στην τύχη τους τονί­ζο­ντας ότι «δεν είναι η πρώ­τη φορά ούτε η τελευ­ταία. Μια απλή ματιά να ρίξει κανείς στις ενα­γώ­νιες ανα­φο­ρές της διεύ­θυν­σης του σχο­λεί­ου για τέτοιου είδους προ­βλή­μα­τα, όπως και των διευ­θύν­σε­ων των άλλων σχο­λεί­ων της α/μιας και β/μιας εκπαί­δευ­σης, είναι αρκε­τή για να κατα­λά­βει κανείς ότι ειδι­κά τώρα, αλλά και στα προη­γού­με­να χρό­νια, από καθα­ρή τύχη δεν θρη­νού­με θύμα­τα ανά­με­σα στους μαθη­τές, ανά­με­σα στα παι­διά μας.»

Σημειώ­νει ότι πρέ­πει σωμα­τεία και φορείς του νησιού να απαι­τή­σουν από τη δημο­τι­κή αρχή, επι­τέ­λους να προ­χω­ρή­σει στην αντι­σει­σμι­κή θωρά­κι­ση των σχο­λεί­ων. Να ξεκι­νή­σει άμε­σα τις μελέ­τες συντή­ρη­σης για όλα τα σχο­λεία της Χίου. Να απαι­τή­σει από την κυβέρ­νη­ση και να αγω­νι­στεί για αυτό , ώστε να της απο­δο­θούν τα απα­ραί­τη­τα κον­δύ­λια τώρα! Να προ­σα­να­το­λί­σει τις τεχνι­κές υπη­ρε­σί­ες σ’ αυτή την κατεύθυνση.

Επι­πλέ­ον η «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» σημειώ­νει πως «θέτου­με ξανά και ξανά την αντι­σει­σμι­κή προ­στα­σία των σχο­λεί­ων μας, να θέτου­με ως πρώ­τη προ­τε­ραιό­τη­τα τις επι­σκευα­στι­κές εργα­σί­ες που πρέ­πει να γίνουν σε όλα, ώστε με ασφά­λεια να επι­τε­λούν το έργο τους μαθη­τές και εκπαι­δευ­τι­κοί. Έχου­με κου­ρα­στεί να βλέ­που­με οι όποιες παρεμ­βά­σεις να αφο­ρούν μόνο σε μερε­μέ­τια, που δεν απο­τρέ­πουν τη φυσιο­λο­γι­κή δομι­κή φθο­ρά, με απο­τέ­λε­σμα να έχου­με αυτά τα επι­κίν­δυ­να φαινόμενα.

Απο­δει­κνύ­ε­ται ότι η κυβέρ­νη­ση, όλα τα αστι­κά κόμ­μα­τα που κυβέρ­νη­σαν αυτόν τον τόπο, ως πρώ­τη προ­τε­ραιό­τη­τα έχουν την απρό­σκο­πτη κερ­δο­φο­ρία των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Αυτούς μπου­λώ­νουν με ζεστό χρή­μα και όχι την εκπαί­δευ­ση ή την υγεία του λαού. Από κοντά και οι δημο­τι­κές αρχές, όπως της Χίου, που ξεπλέ­νουν, με τα προ­σχή­μα­τα που χρη­σι­μο­ποιούν, αυτές τις πολι­τι­κές, που δεν διεκ­δι­κούν, δεν προ­τε­ραιο­ποιούν τις λαϊ­κές ανά­γκες, αλλά το πώς θα γίνουν οι πλα­σιέ των ιδιω­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων, όπως γίνε­ται με ανα­πτυ­ξια­κό οργα­νι­σμό του Δήμου, που εύκο­λα στην ποδιά του πέφτουν δεκά­δες χιλιά­δες ευρώ.»

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο